Αρχική » 2025 (Σελίδα 12)

Αρχείο έτους 2025

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
037847
Εδώ θα δείτε τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακραία καιρικά φαινόμενα χειμώνα - καλοκαίρι...

Η ζωή μας ανάμεσα στις εποχές. Η φύση γύρω μας αλλάζει, αναγεννιέται από το χειμώνα. Κι εμείς το ίδιο! Το χρειαζόμαστε αυτό. Κάποτε, τα πράγματα ήταν πιο ευδιάκριτα ανάμεσα στις εποχές. Τώρα όχι πια...
Το καλοκαίρι του 2025 που ζούμε ήδη είναι ίσως το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Μοιάζει με αυτό του 2024... Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζούμε στο έπακρο. Και ο χειμώνας ήταν γεμάτος ακραία καιρικά φαινόμενα. Κρύο, άνυδρος καιρός, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Ιανουάριος 2025
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Ένας Θραψανιώτης Αγγειοπλάστης μιλά στην T.V.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 180

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" τ. 180 που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ. 179, ΕΔΩ το τ.178, ΕΔΩ το τ. 177, ΕΔΩ το τ. 176, ΕΔΩ τ. 175, ΕΔΩ το τ. 174, ΕΔΩ το τ. 173, ΕΔΩ το τ. 172, ΕΔΩ το τ. 171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε δημοσιογραφικά...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 445

Έτοιμο και το και το 446 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ.445, ΕΔΩ το τ.444, ΕΔΩ, το τ. 443, ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441, ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ. 439, ΕΔΩ το τ. 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 

Είμαστε στον 22ο χρόνο!

Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχει ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Οδύσσεια στην Κολοκοτρώνη, ανάμεσα σε κόρνες

Η οδός Κολοκοτρώνη στην Αθήνα. Ένας δρόμος που τρέχει, ή μάλλον, σέρνεται από την Αθηνάς μέχρι τη Σταδίου. Ένα στενό πέρασμα στην καρδιά της Αθήνας που ζει με τους δικούς του ρυθμούς – έναν ρυθμό που συχνά μοιάζει με αργόσυρτη συμφωνία από κόρνες, θορυβώδεις εξατμίσεις και βιαστικές φωνές. Κοιτάς τις φωτογραφίες και βλέπεις την αλήθεια: το απίστευτο μποτιλιάρισμα. Ένα γκρίζο βαν κολλημένο πίσω από ένα άλλο, μηχανάκια να προσπαθούν να χωρέσουν στα τελευταία εκατοστά του δρόμου, σαν ψάρια σε στενή φιάλη.

Η καθυστέρηση; Δεν μετριέται σε λεπτά, αλλά σε ανάσες υπομονής. Και όμως, η Κολοκοτρώνη είναι πολλά περισσότερα από ένα απλό “τράφικ”. Είναι η ίδια η ψυχή του αθηναϊκού κέντρου. Ενώ τα αυτοκίνητα είναι ακινητοποιημένα, το πεζοδρόμιο, αυτό το στενό περιθώριο ανάμεσα στα ατσάλινα κουτιά και τα παλιά, ψηλοτάβανα κτίρια, είναι γεμάτο ζωή. Εκεί βρίσκεται το φαρμακείο με τον φωτεινό πράσινο σταυρό – ένα σημάδι ελπίδας μέσα στην κυκλοφοριακή αναρχία.

Δίπλα, κρύβονται τα μικρά, ανεξάρτητα μαγαζιά: vintage ρούχα, design αντικείμενα, βιβλία, καφέ που βγάζουν μυρωδιές οι οποίες διαπερνούν το καυσαέριο. Ο κόσμος στα πεζοδρόμια δεν περιμένει. Περιπλανιέται, ψωνίζει, πίνει τον καφέ του όρθιος, συνομιλεί. Είναι μια αντίφαση: από τη μία, η σύγχρονη αγωνία του οχήματος που αργεί, και από την άλλη, η διαχρονική ραστώνη της πόλης που ζει.

Ισπανοί, καλλιεργητές ελιάς, στο Θραψανό…

Φθινόπωρο στην Κρήτη, με τις εικόνες και τα αρώματα της φύσης να αναδίδονται σε κάθε βήμα, ανάμεσα σε ελαιώνες, λίγο πριν ξεκινήσει η ελαιοκομική περίοδος. Ηράκλειο στον νότο της Μεσογείου, ανάμεσα στα βουνά και στα χωράφια, μια ομάδα Ισπανών συνεταιριστών από τις Βαλεαρίδες Νήσους, βρέθηκε φέτος για λίγες μέρες σ’ ένα ταξίδι γνώσης, ανταλλαγής εμπειριών και -όπως φάνηκε- κοινής αγωνίας. Προέρχονταν από τη Μαγιόρκα, τη Μενόρκα, την Ίμπιζα και τη Φορμεντέρα: τέσσερα νησιά της Ισπανίας που, όπως και η Κρήτη, ζουν ανάμεσα στη θάλασσα, τη γεωργία και τον τουρισμό.

Μέλη αγροτικών συνεταιρισμών και παραγωγοί που παλεύουν καθημερινά με την ανισότητα, το κόστος και τη γραφειοκρατία, αλλά εξακολουθούν να βλέπουν στη γη τους το μέλλον. Οι 15 Ισπανοί συνεταιριστές επισκέφθηκαν τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Κάτω Ασιτών, οινοποιεία της ενδοχώρας και το Θραψανό, παρακολουθώντας από κοντά την καλλιέργεια, τη συγκομιδή και την παραγωγή ελαιολάδου. Οι Κρητικοί τούς υποδέχθηκαν με ρακί, ψωμί και λάδι -με την τυπική φιλοξενία του τόπου- και τους ξενάγησαν στους χώρους παραγωγής και αποθήκευσης.

Στάση στην “Αττική” – Από την πλευρά της Αδμήτου

Χθες, Σάββατο, ο καιρός στην Αθήνα ήταν ιδανικός για μια βόλτα. Ο ήλιος φώτιζε ζεστά τις γειτονιές και η κίνηση στους δρόμους κυλούσε ήρεμα. Έτσι, βρέθηκα στη στάση Μετρό και ΗΣΑΠ “Αττική”, από την πλευρά της Αδμήτου, έναν από τους πιο χαρακτηριστικούς και πολυσύχναστους κόμβους του αθηναϊκού συγκοινωνιακού δικτύου. Η είσοδος του σταθμού από την Αδμήτου ξεχωρίζει για το μεγάλο, μεταλλικό της στέγαστρο που δεσπόζει πάνω από τον δρόμο. Η σύγχρονη αυτή κατασκευή, με τα γυάλινα πάνελ, δημιουργεί μια ευχάριστη αντίθεση με τα γύρω πολυώροφα κτίρια της περιοχής.

Από εδώ, εκατοντάδες επιβάτες ανεβοκατεβαίνουν καθημερινά τις κυλιόμενες σκάλες που οδηγούν προς τις αποβάθρες των γραμμών 1 και 2, συνδέοντας το βόρειο και το νότιο τμήμα της πόλης. Η οδός Αδμήτου, αν και σχετικά στενή, είναι γεμάτη ζωή. Τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, τα μικρά καταστήματα και τα καφέ που απλώνονται στα ισόγεια των πολυκατοικιών συνθέτουν μια τυπική αλλά αυθεντική εικόνα της αθηναϊκής καθημερινότητας. Οι πορτοκαλί κολώνες και τα σημεία στάθμευσης για scooters μαρτυρούν την προσπάθεια της πόλης να συμβαδίσει με τις ανάγκες της σύγχρονης κινητικότητας, ενώ οι πεζοί κινούνται αδιάκοπα πάνω – κάτω στο δρόμο.

Παράλληλα, τα πυκνά δέντρα που φυτεύτηκαν κατά μήκος του πεζοδρομίου προσφέρουν σκιά και μια νότα πρασίνου μέσα στο αστικό τοπίο. Η παρουσία τους “μαλακώνει” την εικόνα της περιοχής, που συνδυάζει παλιά και νέα στοιχεία: από τις ανακαινισμένες προσόψεις μέχρι τα γκράφιτι που στολίζουν τους τοίχους γύρω από τον σταθμό. Αν κάποιος σταθεί για λίγο στο σημείο, θα δει τη γειτονιά να κινείται στον δικό της ρυθμό. Οι επιβάτες φτάνουν βιαστικά για να προλάβουν το τρένο, οι κάτοικοι κάνουν τις καθημερινές τους δουλειές, ενώ οι ήχοι της πόλης —μηχανές, φωνές, καμπάνες του τρένου— δημιουργούν ένα γνώριμο φόντο.

ΚΤΕΟ: Η υποχρεωτική διαδικασία που σώζει ζωές

Είχα την ευκαιρία, χθες, να περάσω από ΚΤΕΟ το αυτοκίνητο και τη μηχανή μου. Μια υποχρέωση που επαναλαμβάνεται κάθε δύο χρόνια στην Ελλάδα, αλλά συχνά την αντιμετωπίζουμε ως “αγγαρεία” ή ως μια απλή γραφειοκρατική διαδικασία. Εδώ θα γίνει ο έλεγχος για σοβαρές οξειδώσεις, ρωγμές ή φθορές που επηρεάζουν τη δομική ακεραιότητα του αυτοκινήτου ή της μηχανής. Πόσοι όμως αναρωτιόμαστε γιατί είναι τόσο σημαντική και γιατί το κράτος επιβάλλει τσουχτερά πρόστιμα σε όσους καθυστερούν;

Ο κύριος και αδιαπραγμάτευτος στόχος του Κέντρου Τεχνικού Ελέγχου Οχημάτων (ΚΤΕΟ) είναι η ασφάλεια στο δρόμο. Ένα όχημα που κυκλοφορεί στους δρόμους, πρέπει να είναι σε τέτοια κατάσταση ώστε να προστατεύει τον οδηγό, τους επιβάτες, αλλά και τους υπόλοιπους χρήστες του οδικού δικτύου. Το ΚΤΕΟ διασφαλίζει ότι τα κρίσιμα συστήματα του οχήματος λειτουργούν σωστά. Το ΚΤΕΟ είναι επίσης υπεύθυνο για τον έλεγχο των εκπομπών καυσαερίων του οχήματος. Μετρώντας τους εκπεμπόμενους ρύπους, διασφαλίζεται ότι το όχημα τηρεί τα νόμιμα περιβαλλοντικά πρότυπα, συμβάλλοντας στη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Τι ελέγχεται (ενδεικτικά): Σύστημα Πέδησης (Φρένα). Η ικανότητα του οχήματος να επιβραδύνει και να σταματά αποτελεσματικά. Είναι ίσως το πιο σημαντικό σύστημα για την αποφυγή ατυχημάτων. Σύστημα Διεύθυνσης (Τιμόνι). Η σωστή λειτουργία του συστήματος για ακριβή και ασφαλή οδήγηση. Ανάρτηση. Η μέτρηση της απόδοσης των αμορτισέρ, τα οποία επηρεάζουν τη σταθερότητα και την πρόσφυση του οχήματος. Φώτα. Η σωστή λειτουργία, ένταση και ρύθμιση όλων των φώτων (πορείας, διασταύρωσης, φλας, φρένων). Ελαστικά. Κατάσταση, φθορά και σωστές διαστάσεις.

Βρήκαμε τη φωτογράφο των παιδιών, στην Ερμού

Θα το δεις στην Αθήνα. Εμείς την βρήκαμε χθες στον πεζόδρομο της Ερμού. Ασχολείται με τη φωτογράφιση περαστικών και την εκτύπωση σε μορφή “εφημερίδας” ως αναμνηστικό από την Αθήνα, είναι μια δημιουργική ιδέα που συνδυάζει τη φωτογραφία πορτραίτου. Αιχμαλωτίζει δηλαδή μια στιγμή του επισκέπτη ή περαστικού. Το στήσιμο (κάμερα, πράσινο κουτί) και η ιδέα της “εφημερίδας” προσδίδουν μια νοσταλγική, ρετρό αίσθηση, θυμίζοντας ίσως τους παλιούς πλανόδιους φωτογράφους. Δίνει στους τουρίστες ένα μοναδικό, φυσικό σουβενίρ.

Τέτοιες πρωτότυπες ιδέες συχνά γίνονται γνωστές μέσω του word-of-mouth και των social media. Ενδεχομένως να έχει δημιουργήσει το δικό της brand με το όνομα της εφημερίδας ή κάποιο άλλο όνομα που να σχετίζεται με την “Παλιά Αθήνα”, “Old Press Athens”). Η Ερμού, ως κεντρικός εμπορικός και πεζόδρομος, είναι ένα σημείο όπου συχνά εμφανίζονται καλλιτέχνες και επαγγελματίες με ενδιαφέρουσες ιδέες για τους περαστικούς και τους τουρίστες. Ενδεχομένως αυτή η φωτογράφος να τράβηξε και την Χλόη με τον Κάιλαν, όταν ήταν για το γαμήλιο ταξίδι τους εδώ, αρχές Οκτωβρίου.

Μια μπάντα στο σταυροδρόμι της Καπνικαρέας

Η καρδιά της Αθήνας χτυπάει πάντα στον πεζόδρομο της Ερμού, και το μεσημέρι, το ρυθμό δίνει συχνά η ζωντανή μουσική. Χθες, στη σκιά της ιστορικής εκκλησίας της Καπνικαρέας, μια υπέροχη μπάντα δρόμου πρόσφερε μια μοναδική ατμόσφαιρα, μετατρέποντας το πολυσύχναστο σημείο σε μια αυθόρμητη σκηνή τέχνης. Το συγκρότημα, με τον σαξοφωνίστα να ξεχωρίζει με το καπέλο του και τον κιθαρίστα καθιστό να συμπληρώνει τη μελωδία, ενώ ο κοντραμπασίστας έδινε τον βαθύ ρυθμό, προσέλκυσε την προσοχή των περαστικών.

Ο ήχος τους ήταν μια ευχάριστη έκπληξη μέσα στη βουή της πόλης, μια όαση μελωδίας που έκανε πολλούς να σταματήσουν, να χαμογελάσουν, και να απολαύσουν το μουσικό διάλειμμα. Αυτοί οι μουσικοί του δρόμου δεν είναι απλά διασκεδαστές. Είναι η ψυχή της πόλης, οι αυθεντικοί καλλιτέχνες που, με μόνο όπλο την τέχνη τους και την αυθεντικότητά τους, γεμίζουν με ζωή τα ιστορικά μας σημεία. Και στο συγκεκριμένο σημείο εναλλάσσονται, έχοντας κάνει μια δικιά τους άτυπη συμφωνία.

Ο κόσμος πλησίαζε, απολαμβάνοντας τη μουσική δίπλα στο βυζαντινό μνημείο του 11ου αιώνα, και φυσικά, ενίσχυε οικονομικά την προσπάθεια των καλλιτεχνών, αναγνωρίζοντας την αξία του ταλέντου τους και την ομορφιά της στιγμής που χάρισαν. Η μουσική μπάντα στην Καπνικαρέα είναι ένα ακόμα παράδειγμα του τρόπου που η Αθήνα, μια πόλη με βαριά ιστορία, παραμένει ζωντανή, νεανική και γεμάτη τέχνη σε κάθε γωνιά της. Μια τέτοια στιγμή είναι το καλύτερο “αναμνηστικό” από μια βόλτα στο κέντρο.

Σήμερα Κυριακή (26/10), τα ρολόγια άλλαξαν…

Σήμερα τα ξημερώματα, Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025, στις 4:00 π.μ., οι δείκτες των ρολογιών γύρισαν μία ώρα πίσω, δηλαδή στις 3:00 π.μ., προσφέροντάς μας μια επιπλέον ώρα ύπνου. Γιατί γίνεται η αλλαγή ώρας πάντα Κυριακή; Η Κυριακή επιλέγεται για την ελάχιστη δυνατή αναστάτωση στην καθημερινότητα, καθώς λιγότεροι άνθρωποι εργάζονται ή μετακινούνται. Η αλλαγή ώρας επηρεάζει τον βιολογικό ρυθμό, οπότε η ήσυχη Κυριακή λειτουργεί ως “μαξιλάρι προσαρμογής”.

Content by: Nikos Theodorakis

WordPress / Academica WordPress Θέμα από WPZOOM