Αρχείο ημέρας 17 Μαρτίου 2023

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
023943
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Μάρτιος 2023
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 442 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ Κι ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Καλωσόρισες Άνοιξη! Χρειαζόμαστε θετικά συναισθήματα

Τη φωτογραφία την είδα δημοσιευμένη στο Facebook  από τη διαδικτυακή μας φίλης Μαίρη Δήμου. Και τη συνόδευε μ’ αυτά τα λόγια: Θα πω ότι οι παπαρούνες μου θυμίζουν τα παιδικά μου χρόνια που μεγάλωσα στην εξοχή και κάθε άνοιξη γέμιζε παπαρούνες, και το τραγούδι του Αττίκ παπαρούνα… Κι εσάς ίσως σας θυμίζουν… Αυτή είναι η άνοιξη της καρδιά μας που θέλουμε να καλωσορίσουμε.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 18/3/2023

Η Άνοιξη ήταν και παραμένει η πιο όμορφη εποχή του χρόνου και παρ’ όλο που ημερολογιακά κρατά μόλις τρεις μήνες, εμείς γνωρίζουμε ότι σε καμιά περίπτωση δεν κρατάει τόσο πολύ. Το έχουμε δει στην πράξη, έχουμε ζήσει και ζούμε τις επιπτώσεις τις κλιματικής αλλαγής.

Το κλίμα, λοιπόν, έχει αλλάξει. Δεν έχει πια τη σταθερότητα που είχε κάποτε. Όλα γίνονται ξαφνικά και απότομα. Απότομα έρχεται ο Χειμώνας, και το ίδιο απότομα το Καλοκαίρι. Αυτές οι δυο εποχές μας έμειναν στις πιο ακραίες μορφές τους. Μαζί με την Άνοιξη και το Φθινόπωρο, «εξαφανίστηκε» χρονικά.

Οι ανθρώπινες παρεμβάσεις που γίνονται, με σκοπό αποκλειστικά το κέρδος, έχουν καταστρέψει αυτή την ισορροπία που ήξερε η γενιά μας. Γνωρίζαμε και μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε σχετικά εύκολα τις τέσσερις εποχές του χρόνου. Τώρα πια, όχι. Αλλά και τι είναι το ίδιο, θα μου πείτε;

Η Άνοιξη, θυμάμαι, είχε μια γλύκα και μια ομορφιά! Και τη συνδύαζες με μια φύση που άνθιζε και ήταν γεμάτη υπέροχα πράγματα να σου δώσει. Χόρταινε το μάτι και χαίρονταν η ψυχή. Οι αισθήσεις όλες ήταν σε μια υπερδιέγερση. Μπορούσες να ξεχωρίσεις τα πάντα. Και οι θερμοκρασίες ήταν σε μια ιδανική ισορροπία. Όλα, ήταν πιο ξεκάθαρα.

Έτσι και αποφάσιζες να βγεις μια βόλτα έξω στη φύση, όλα έμοιαζαν τόσο όμορφα γύρω σου! Κι εμείς το κάναμε συχνά, επειδή μας αρέσει να ζούμε τέτοιες, ξεχωριστές στιγμές. Και μας αρέσει πάντα, ακόμα και τώρα. Άλλο, αν πια ο χρόνος μας είναι περιορισμένος.

Ωστόσο θέλουμε, επιθυμούμε και το κάνουμε, να κρατούμε ζωντανές τις αισθήσεις μας σε ότι αφορά αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και έχουν σχέση με τον καιρό. Και καθώς ζούμε στην Ελλάδα, όταν αυτός είναι σχετικά καλός, είναι ωραίο να απολαμβάνουμε μέρες ηλιόλουστες, ακόμα κι όταν ο ήλιος μόλις «κρυφτεί» από κάποιο σύννεφο, έχει την παγωνιά του.

Μα, θα πεις, δεν ξέρεις πώς να ντυθείς, δεν ξέρεις αν πρέπει να βάλεις πάνω σου κάτι βαρύ ή να παραμείνεις ελαφρά ντυμένος, έχοντας την αίσθηση ότι είναι… καλοκαίρι. Όσο γι’ αυτό, εμείς ξέρουμε πως έχει ακόμα δρόμο μπροστά του και δεν βιαζόμαστε να έρθει.

Δεν αντέχουμε τους καύσωνες, τις υψηλές θερμοκρασίες, τον ήλιο που καίει. Μας αρέσει η ισορροπία. Στις μέρες μας όμως κι αυτή έχει διαταχτεί. Έχει αλλάξει, όπως όλα γύρω μας. Αλίμονο σε όσους δεν το έχουν συνειδητοποιήσει και περιμένουν ανεδαφικά πράγματα.

Επιθυμούμε κάθε στιγμή να είναι ξεχωριστή και να μετρά στα θετικά. Το πιστώνουμε κι εμείς εκεί, επειδή, ακριβώς μας αρέσει. Το βλέπεις παντού γύρω σου. Ακόμα και στη μικρή εγκαταλειμμένη αλάνα που δεν μπόρεσε να καταστρέψει το ανθρώπινο χέρι με τις παρεμβάσεις του.

Άνοιξη είναι το χαμόγελο στα χείλη των παιδιών. Η χαρά Θεού στο πρόσωπο ενός αγαθού συνανθρώπου, που εκτιμάς. Το χαλαρό πρόγραμμα που έχεις επιλέξει στην προσωπική σου ζωή. Και οι ευθύνες που θες να έχεις, για να της δίνεις νόημα.

Αυτή την Άνοιξη θέλουμε να καλωσορίσουμε. Αυτήν την Άνοιξη περιμένουμε. Κι αυτήν θέλουμε να ζήσουμε και είμαστε αποφασισμένοι να το διεκδικήσουμε και να το πετύχουμε. Να γιατί αγαπούμε την εποχή αυτή και σπεύδουμε να την καλωσορίσουμε προκαταβολικά, πριν ακόμα η εαρινή ισημερία να την φέρει στην πόρτα μας. Θέλουμε να έχουμε μια καλή σχέση μαζί της και με ότι εκείνη κουβαλά στην πλάτη της.

Σε λίγο όλα αυτά τα ανθισμένα δέντρα θα «δέσουν» τον καρπό τους και τα αγριολούλουδα θα γίνουν ακόμα πιο όμορφα, αφού όλα τα μπουμπούκια θα ανοίξουν και θα μοσχοβολήσει ο τόπος. Μ’ αρέσει να τα παρακολουθώ και να τα θαυμάζω.

Αρνούμαι να τα κόβω για το ανθοδοχείο του σπιτιού. Ακόμα κι αυτή η μικρή παρέμβαση, στα μάτια μου μοιάζει ως ένα βαθμό, με καταστροφή. Κι έτσι επιλέγω να το αποφεύγω, όσο εξαρτάται από εμένα, με έργα και πράξεις στην καθημερινότητα μου. Ξέρουμε ότι θα περάσει από πάνω μας και κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να απολαμβάνουμε την κάθε στιγμή, αυτής της μοναδική ομορφιάς.

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 18/3/2023 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.