Αρχική » 2023 (Σελίδα 38)

Αρχείο έτους 2023

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:

Οι επισκέπτες μας

Εδώ θα δείτε τα σχόλια σας!

Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον **ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ** είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν **να μας γράφετε.** Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Βασίλειος Παπίας στο Το λες και κατάντια στον «Καπράλο», στο λόφο Κολωνού27 Ιουλίου 2025
Δυστυχώς αυτή είναι η κατάντια του κράτους (όχι της Χώρας) και της τωρινής αδιάφορης τοπικής αυτοδιοίκησης!! Κρίμα....! Δεν υπάρχουν άνθρωποι…
Panos Chatziliadis στο Οι αέρηδες των Κυκλάδων στην Αμοργό για λίγη δροσιά!26 Ιουνίου 2025
Κάθε Ελληνικό νησί ήταν πάντα μια πρόκληση για μένα από τα παιδικά μου χρόνια, και περισσότερο η Αμοργός. Δεν κατάφερα…
Βασίλειος Παπίας στο Λιμάνι Μαντουδίου: Η Πύλη προς τις Σποράδες6 Ιουνίου 2025
Υπέροχο ενημερωτικό δελτίο!!!
Βασιλειος Παπιας στο Τελικά, τη βροχή την είδαμε την Κυριακή το απόγευμα29 Απριλίου 2025
Επιβεβαιώνω όλα τα αναγραφόμενα του φίλου μου Νίκου γιατί εκείνες τις ώρες ήμασταν μαζί. Η δικιά μου γνώμη είναι ότι....πλέον…
Βασίλειος Παπίας στο Ο Κώστας και η Άννυ ταξίδεψαν στο Κανκούν του Μεξικό23 Απριλίου 2025
Αχ τι όμορφα μέρη υπάρχουν!!! Να περνάνε καλά τα παιδιά!!!

Η ζωή μας ανάμεσα στις εποχές. Η φύση γύρω μας αλλάζει, αναγεννιέται από το χειμώνα. Κι εμείς το ίδιο! Το χρειαζόμαστε αυτό. Κάποτε, τα πράγματα ήταν πιο ευδιάκριτα ανάμεσα στις εποχές. Τώρα όχι πια...
Το καλοκαίρι του 2025 που ζούμε ήδη είναι ίσως το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Μοιάζει με αυτό του 2024... Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζούμε στο έπακρο. Και ο χειμώνας ήταν γεμάτος ακραία καιρικά φαινόμενα. Κρύο, άνυδρος καιρός, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!

Ιανουάριος 2023
Κ	Δ	Τ	Τ	Π	Π	Σ
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30	31

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του **ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ** θα δείτε αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ**.

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου**, Λευτέρης του Κουμαλή**, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο **Κωστής Θεοδωράκης** και ο εγγονός του, ο **Μανώλης Βολυράκης** και δίπλα του ο γιος του, ο **Αγησίλαος**. Δείτε **ΕΔΩ** ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό **"Κ"** που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της **ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ**. Για να καταλάβετε τι λέω…

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" τ. 180 που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ. 179, ΕΔΩ το τ.178, ΕΔΩ το τ. 177, ΕΔΩτο τ. 176, ΕΔΩ τ. 175, ΕΔΩ το τ. 174, ΕΔΩ το τ. 173, ΕΔΩ το τ. 172, ΕΔΩ το τ. 171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩτο site του Σωματείου που επιμελούμαστε δημοσιογραφικά...

Έτοιμο και το και το 447 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ.466, ΕΔΩ το τ.445, ΕΔΩ το τ.444, ΕΔΩ, το τ. 443, ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441, ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ. 439, ΕΔΩ το τ. 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434, ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431, ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394 ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχει ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Αληθινό, το πλεονέκτημα της δικαιοσύνης, στην πολιτική;

21 Απριλίου 2023 / Σχολιάστε

Στην πολιτική δεν υπάρχει ηθική με την έννοια που θέλουν να της δίνουν οι άνθρωποι. Και σ’ αυτό το σύστημα, η δικαιοσύνη είναι ζητούμενο. Το σημερινό κομμάτι στο ΡΕΘΕΜΝΟΣ που αναδημοσιεύεται εδώ, στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, απευθύνεται σε υπεύθυνους και νοήμονες πολίτες που δεν έχουν επιλέξει να φανατιστούν και να ακολουθούν ως οπαδοί, τυφλά, ένα (οποιοδήποτε) πολιτικό κόμμα εξουσίας. Αν εντοπίζετε ότι ως αναγνώστης μας, είστε ένας τέτοιος δεν υπάρχει λόγος να διαβάσετε το κείμενο. Έτσι παρουσίασε η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ το θέμα, την Τετάρτη 19/4/2023.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 22/4/2023

Στην πορεία για τις εκλογές και σε μια απέλπιδα προσπάθεια των πολιτικών κομμάτων να αρπάξουν ψηφοφόρους από το αντίπαλο στρατόπεδο, διάλεξαν τον πιο λάθος τρόπο προκειμένου να τονίσουν, όχι την ποιοτική διαφορά τους, αλλά το πόσο κακός και ανήθικος είναι ο άλλος. Εν τω μεταξύ η ηθική και η δικαιοσύνη, δεν είναι τα καλύτερα τους σημεία, με δεδομένο το βίο τους και το ιστορικό τους, που έχει καταγραφεί στην καθημερινότητα τους.

Κι ενώ μέχρι σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούσε ότι είχε το πλεονέκτημα, δεδομένου ότι από την κυβερνητική πλευρά, έχουν αποκαλυφθεί δεκάδες περιπτώσεις βουλευτών με παραβατική συμπεριφορά που έχει να κάνει με την αθέμιτη κερδοσκοπία, ήρθε στο φως το σκάνδαλο του ευρωβουλευτή κ. Γεωργούλη να μας δείξει τις πραγματικές διαστάσεις του ζητήματος. Η αποκάλυψη μπορεί να έγινε τώρα, για την κακοποιητική συμπεριφορά του ευρωβουλευτή και ηθοποιού πάνω σε μια γυναίκα, αλλά με μια ματιά στις ειδήσεις αντιλαμβάνεσαι ότι η όλη υπόθεση έχει πίσω της μια ουρά που φτάνει τα τρία χρόνια.

Και γιατί τώρα, θα πείτε; Διότι απλά τώρα είναι οι εκλογές! Τώρα τους ενδιαφέρει ένα τέτοιο θέμα, με την έννοια ότι εύκολα περνάει η άποψη «όλοι ίδιοι είναι», «δεν βαριέσαι, όποιον και να διαλέξω, δεν πρόκειται να δω διαφορά, σ’ αυτόν τον τομέα της ηθικής και της δικαιοσύνης». Βεβαίως μια τέτοια αντίληψη είναι ισοπεδωτική και ίσως να αδικεί κάποιους, αλλά ποιος κάθεται τώρα να το ψάξει το θέμα για να αποδώσει δικαιοσύνη; Το κακό με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι διάλεξε για την προεκλογική καμπάνια του να επενδύσει στο μότο «Δικαιοσύνη παντού», εκτιμώντας ότι έτσι θα πλήξει το γόητρο του αντιπάλου του. Και στην αρχή φάνηκε να κερδίζει πόντους.

Η πορεία όμως, δείχνει ότι τείνει να λειτουργήσει ως μπούμεραγκ και αντί να εισπράξει όφελος (που να αποτυπώνεται σε ψήφους) να του κοστίσει, τελικά. Διότι ποιος άνθρωπος έχει τα κότσια να μιλήσει και να εφαρμόσει αληθινή δικαιοσύνη, χτυπώντας τα κάθε είδους συμφέροντα, στη ρίζα τους;

Σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων, αυτό που κυριαρχεί και μπορεί να το διαπιστώσει και ο πιο αδαής, είναι η αδικία, όχι η δικαιοσύνη. Η ελεύθερη αγορά που έχουν φτιάξει και έχουν θεοποιήσει, κάνει πράξη σε όλες τις μορφές της, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Όπου θύτης είναι ο πιο ισχυρός και θύμα ο πιο ευάλωτος και ευπαθής, κυρίως από οικονομική άποψη.

Είναι σε θέση ο άνθρωπος να το αλλάξει πραγματικά αυτό; Η ιστορία έχει δείξει πως όσες φορές προσπάθησαν να το κάνουν, είτε απέτυχαν οικτρά, είτε δε βρήκαν συνεργάτες με τα κατάλληλα προσόντα που θα τους στήριζαν στο εγχείρημα τους, είτε τους ανέτρεψαν πολύ γρήγορα, εκείνοι οι οποίοι θα βλάπτονταν από τέτοιες πολιτικές.

Έτσι κάποιοι από εμάς, υποψιασμένοι, κάθε φορά που ακούμε τους διάφορους κήνσορες της Δικαιοσύνης, να τονίζουν αυτήν την αρετή και να υπόσχονται βαθιές τομές και αλλαγές σε βάθος, γελάμε. Επειδή «χαϊδεύουν τα αυτιά» σε εκείνους που θα ήθελαν να ακούσουν κάτι τέτοιο (και δεν είναι λίγοι), αλλά δεν έχουν καμιά πρακτική αξία, αφού δεν είναι σε θέση να τα εφαρμόσουν.

Ας το θέσουμε κι αλλιώς. Εσείς προσωπικά, μπορείτε να φανταστείτε ότι είναι δυνατόν να υπάρξει και να λειτουργήσει, ανεμπόδιστα, ένας οποιοσδήποτε πολιτικός με πλεονέκτημα την ειλικρίνεια, την ηθική και τη δικαιοσύνη; Μάλλον δύσκολο!

Η ζωή έχει δείξει, άλλα πράγματα. Υπάρχουν τα πολιτικά «τζάκια», όπου γενιές και γενιές έμαθαν να ζουν παρασιτικά, με μοναδικό εφόδιο την ενασχόληση τους με την πολιτική. Και υπάρχουν νέοι άνθρωποι που μπαίνουν στην πολιτική κονίστρα, με την υπόσχεση ότι θα αλλάξουν τα πράγματα, αλλά στην ουσία αυτό που διαπιστώνουμε σύντομα είναι ότι τους απορροφά το σύστημα και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να βολέψουν τους εαυτούς τους, άντε και την οικογένεια τους.

Θα μπορούσε να βοηθήσει το «Πόθεν Έσχες»; Κουρελόχαρτο το κατάντησαν. Καμία διαφάνεια δεν υπάρχει στα εισοδήματα τους. Συνεχίζουν να λειτουργούν ασύδοτα, χωρίς κανείς να τους ελέγχει, ουσιαστικά. Αυτά, ποιος δεν τα ξέρει;

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 22/4/2023 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Η ομορφιά του τριαντάφυλλου. Γνωστό μας και ως ρόδο!

20 Απριλίου 2023 / Σχολιάστε

Η τριανταφυλλιά (επιστ. ονομ.: Ροδή, Rosa) είναι γένος φυτών που ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών (Rosaceae) Και οι τριες φωτογραφίες στη σημερινή ανάρτηση είναι του διαδικτυακού μας φίλου, Manos Karagiannis, ίσως από την περιοχή του Βόλου που μένει και δημοσιευμένες στην Ομάδα “Εραστές των ρόδων”. Είναι καλλωπιστικό και φυλλοβόλο φυτό. Υπέροχο, δε βρίσκετε;

Αποτελείται από τη ρίζα, τον βλαστό, τα φύλλα και τα μπουμπούκια της. Η ρίζα της τριανταφυλλιάς είναι αποξυλωμένη και διακλαδίζεται προς όλες τις κατευθύνσεις. Συνεχίζοντας, ο βλαστός της αρχικά είναι τρυφερός και πράσινος, ενώ κάποια στιγμή αρχίζει να σκληραίνει και να αποξηραίνεται. Επίσης, ο βλαστός εξωτερικά έχει αγκάθια, όπως και τα φύλλα στις άκρες τους.

Τα άνθη της τριανταφυλλιάς βγαίνουν στις άκρες των τρυφερών βλαστών. Στην αρχή είναι κλειστά τα μπουμπούκια της, ενώ σιγά σιγά αρχίζουν να ανοίγουν και να ξεπετάγονται τα πέταλα. Τα πέταλα έχουν διάφορα χρώματα όπως λευκό, κόκκινο, ροζ, κίτρινο και άλλα. Το χρώμα των λουλουδιών τους είναι ανάλογο με την ποικιλία της κάθε τριανταφυλλιάς.

Μια βόλτα στο Πόρτο Μπούφαλο για καφέ, κατέληξε άδοξα

19 Απριλίου 2023 / Σχολιάστε

Το Πόρτο Μπούφαλο είναι ένας γραφικότατος oικισμός, κτισμένος μέσα σε έναν μάλλον στενό όρμο, στις ακτές του νότιου Ευβοϊκού. Για να πάμε εκεί, κατευθυνόμαστε μετά το Αλιβέρι και τη διασταύρωση των Λέπουρων προς Κάρυστο και στρίβουμε δεξιά προς τη θάλασσα, στη διασταύρωση προς Πόρτο Μπούφαλο. Εμείς πήγαμε μετά τον Αλυροπόταμο αναζητώντας ένα ανοιχτό καφέ. Μάταια για Απρίλη. Στην Ελλάδα το Πάσχα, όλα είναι κλειστά!

Πολλά πλεούμενα βρίσκουν αγκυροβόλιο εδώ, ιδίως τους θερινούς μήνες! Στον όρμο υπάρχει και φάρος. Λίγα ωστόσο τα σπίτια του και οι μόνιμοι κάτοικοι, οι οποίοι ασχολούνται με την αλιεία και τον τουρισμό. Εγώ έχω ξαναέρθει στο παρελθόν, μόνος μου, πριν κάμποσα χρόνια για ένα Σαββατοκύριακο. Δείτε τι κατέγραψα τότε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Όσοι δεν έχετε επισκεφτεί την γραφική αυτή Ευβοιώτικη γωνιά, στην πρώτη ευκαιρία κάντε προς τα εκεί μια βόλτα… θα σας ανταμείψει και με το παραπάνω! Προς το παρόν, μια ιδέα για το ιδιαίτερο Πόρτο Μπούφαλο, μπορείτε να πάρετε, από τις φωτογραφίες που δημοσιεύουμε… Για το κομμάτι αυτό χρησιμοποιήσαμε στοιχεία από ένα όμορφο άρθρο της εκπαιδευτικού Ναταλίας Νάτσου-Παπακωνσταντίνου.

Στον Αλμυροπόταμο, φάγαμε το μεσημεριανό μας φαγητό

18 Απριλίου 2023 / Σχολιάστε

Συνέχεια στο χθεσινό ρεπορτάζ μνήμης, από τα Ζάρκα της Εύβοιας… Αφού δε βρήκαμε κάτι να φάμε εκεί, επειδή η ταβέρνα του “Καπετάνιου” ήταν κλειστή, πήγαμε στον Αλμυροπόταμο. Αυτό βρίσκεται σε απόσταση 53 χλμ. ΒΔ. από την Κάρυστο (έδρα του δήμου) και 77 χλμ. Α.-ΝΑ. από τη Χαλκίδα. Φυσικά η Σούλα δεν έχασε την ευκαιρία να με καταγράψει, καθώς χάζευα στο κινητό μου.

Στη δυτική άκρη του περνάει η ΕΟ Αλιβερίου – Καρύστου, βόρεια είναι οι Ζάρακες, νοτιοανατολικά τα Μεσοχώρια και δυτικά η Παναγία, που αποτελεί επίνειο και παραλία του. Το χωριό είναι κτισμένο σε μια βραχώδη πλαγιά, σε υψόμετρο 141 μέτρα, με θέα τη μικρή κοιλάδα που διαρρέεται από τον χείμαρρο Διπόταμο.

Το όνομά του οφείλεται σε μια πλούσια φυσική πηγή νερού, τη “Μεγάλη Φλέβα”, η οποία αναβλύζει από τα ασβεστολιθικά πετρώματα κοντά στην παραλία και τα γλυκά νερά της οποίας κάνουν το νερό της θάλασσας υφάλμυρο (γλυφό). Ως οικισμός αναφέρεται από την περίοδο της τουρκοκρατίας και υπάρχει επίσημη αναφορά του για πρώτη φορά το 1546.

Η βόλτα στα Ζάρκα, ύστερα από χρόνια έφερε αναμνήσεις

17 Απριλίου 2023 / Σχολιάστε

Ο καιρός ήταν καλός χθες. Κατά τις 9 το πρωί αφήσαμε στην Αθήνα και πήραμε το δρόμο για τα Ζάρκα της Εύβοιας, από την μεριά του Αιγαίου, έναν προορισμό που γνώρισα όταν ήμουν μικρότερος από 17 χρονών. Εδώ περάσαμε δύο βδομάδες σε μια καλύβα με καλάμια, μαζί με τα φιλαράκια από τον Σκαραμαγκά, τον Στέλιο από το χωριό αυτό που μας έφερε και τον Βασίλη από την Πάτρα. Και με τους δυο στην πορεία των χρόνων χαθήκαμε.

Είχα περισσότερα από 12 χρόνια να έρθω ξανά και χθες που επισκεφτήκαμε αυτή την παραλία, όλα ήταν διαφορετικά. Έχουν χτιστεί πολλά και καλοφτιαγμένα σπίτια, αν και η ταβέρνα του “Καπετάνιου” ήταν κλειστή. Έτσι αναγκαστήκαμε να πάμε στον Αλμυροπόταμο, από την μεριά του Ευβοϊκού για φαγητό. Έχουμε γράψει, όμως στο παρελθόν, για τα Ζάρκα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα από το αρχείο μας.

Όμως η θάλασσα του, ήταν το ίδιο ωραία, όπως πάντα. Το βότσαλο της ψιλό και σαν μάρμαρο. Πριν πολλά χρόνια, έχω βγάλει αθερίνα εδώ και την πηγαίναμε στην ταβέρνα του “Καπετάνιου” που τότε ήταν και παντοπωλείο και μας την έφτιαχνε μεζέ για ούζο… Αλλά τότε όλα ήταν διαφορετικά. Και υπήρχε και το ταβερνάκι του μπάρμπα Βαγγέλη που το είδαμε να έχει γκρεμιστεί και στη θέση του έγιναν δωμάτια.

Μια άσπρη λαδανιά που είδαμε στο διαδίκτυο και μας άρεσε

16 Απριλίου 2023 / Σχολιάστε

Ο κίστος ή λαδανιά (Cistus creticus, Cistaceae) είναι αειθαλής θάμνος που αποτελεί χαρακτηριστικό φρύγανο της ανατολικής Μεσογείου και μελισσοκομικό φυτό. Η ανθοφορία και το αρωματικό του φύλλωμα τον κατατάσσουν στα καλλωπιστικά φυτά. Οι στήμονες δίνουν λαμπερό κίτρινο χρώμα στο κέντρο του άνθους. Ο κίστος ανθίζει την άνοιξη από τον Απρίλιο μέχρι το Μάιο, αλλά υπάρχουν και είδη που η ανθοφορία τους παρατείνεται μέχρι τον Ιούνιο.

Το όμορφο αυτό αγριολούλουδα το είδαμε στην Ομάδα “Natura Hellenica” σε φωτογραφίες του διαδικτυακού μας φίλου Konstantinos Barsakis. Βοτανικά ανήκει στην οικογένεια Cistaceae που είναι γνωστή και σαν «rock-rose family» και στην οποία ανήκουν 170 – 200 περίπου είδη. Τα περισσότερα είδη της οικογένειας κατάγονται από τις χώρες της Μεσογείου και κάποια από τη βόρεια Αμερική.

Στη χώρα μας αυτοφύονται πέντε (5) είδη του γένους Cistus με πιο γνωστό το C. creticus. Είναι φυτό ιδιαίτερα διαδεδομένο από την αρχαιότητα και στις διάφορες περιοχές της Ελλάδας, ονομάζεται αλαδανιά, αλάδανος, ξισταριά ή κουνουκλιά. Τα πέταλα είναι συνήθως λευκά, ρόδινα ή μοβ, ωστόσο υπάρχουν και είδη με κίτρινα άνθη και πέταλα με κηλίδες.

Μνήμες από τα καλιτσούνια που έφτιαχνε η μάνα μου

15 Απριλίου 2023 / Σχολιάστε

Εγώ ελάχιστα πράγματα σκαμπάζω από κουζίνα, ζαχαροπλαστική ή ότι έχει σχέση με φαγώσιμα και την προετοιμασία τους. Όμως στη φάση της κατανάλωσης, ήμασταν πάντα πρώτοι! Κι εδώ που τα λέμε, ως παιδιά, λαχταρούσαμε να φτιάξει αυτή την εποχή η μάνα μου τα καλιτσούνια. Μου τα θύμισε η αδελφή μου Στασούλα που συνεχίζει να τα κάνει, κάθε χρόνο.

Δείτε τη φετινή παραγωγή της, στο τραπέζι της κουζίνας της. Μεγάλα και μπόλικα! Βέβαια η μάνα μου έφτιαχνε ένα ολόκληρο κοφίνι, ήμασταν φαγανοί τότε, σε μέγεθος διπλάσιο από αυτά που βλέπετε. Και το κοφίνι δεν κράταγε πάνω από μια εβδομάδα. Ήταν που κάναμε κι εμείς το μέρος μας στην κατανάλωση, οπότε πού να φτάσουν;

Η Στασούλα συνεχίζει να τα κάνει όλα αυτά και για να πω την αλήθεια, εγώ τη χαίρομαι, επειδή το απολαμβάνει και όσοι είναι κοντά της, τα χαίρονται από πρώτο χέρι. Τα καλιτσούνια έχουν ένα περίβλημα με γλυκό ψωμί σαν τσουρέκι και μέσα έχουν τυρί γλυκό με κανέλα και αρωματικά βότανα που τα κάνει γευστικότατα και χορταστικά. Στο χωριό, τα φτιάχνουν οι νοικοκυρές, αυτές τις μέρες.

Αρχείο έτους 2023

Τελευταίες Αναρτήσεις:

Οι επισκέπτες μας

Εδώ θα δείτε τα σχόλια σας!

Η ώρα του δειλινού...

Ραδιόφωνα

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 180

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 447

Ο τόπος που αγαπώ

Νίκος Ελ. Θεοδωράκης