Εγώ ελάχιστα πράγματα σκαμπάζω από κουζίνα, ζαχαροπλαστική ή ότι έχει σχέση με φαγώσιμα και την προετοιμασία τους. Όμως στη φάση της κατανάλωσης, ήμασταν πάντα πρώτοι! Κι εδώ που τα λέμε, ως παιδιά, λαχταρούσαμε να φτιάξει αυτή την εποχή η μάνα μου τα καλιτσούνια. Μου τα θύμισε η αδελφή μου Στασούλα που συνεχίζει να τα κάνει, κάθε χρόνο.
Δείτε τη φετινή παραγωγή της, στο τραπέζι της κουζίνας της. Μεγάλα και μπόλικα! Βέβαια η μάνα μου έφτιαχνε ένα ολόκληρο κοφίνι, ήμασταν φαγανοί τότε, σε μέγεθος διπλάσιο από αυτά που βλέπετε. Και το κοφίνι δεν κράταγε πάνω από μια εβδομάδα. Ήταν που κάναμε κι εμείς το μέρος μας στην κατανάλωση, οπότε πού να φτάσουν;
Η Στασούλα συνεχίζει να τα κάνει όλα αυτά και για να πω την αλήθεια, εγώ τη χαίρομαι, επειδή το απολαμβάνει και όσοι είναι κοντά της, τα χαίρονται από πρώτο χέρι. Τα καλιτσούνια έχουν ένα περίβλημα με γλυκό ψωμί σαν τσουρέκι και μέσα έχουν τυρί γλυκό με κανέλα και αρωματικά βότανα που τα κάνει γευστικότατα και χορταστικά. Στο χωριό, τα φτιάχνουν οι νοικοκυρές, αυτές τις μέρες.