Ένα «τσακ» κι αμέσως το πρωινό καφεδάκι στον κήπο

Τώρα εδώ που τα λέμε κι εμείς αν είχαμε το προνόμιο να ζούμε σε ένα τέτοιο περιβάλλον θα το σκεφτόμαστε σοβαρά να παίρναμε το πρωινό καφεδάκι μας στον κήπο, αφού η θερμοκρασία κάπως ανέβηκε. Κάπως, γιατί σίγουρα θα χρειαζόταν να ρίξει κανείς κάτι πάνω του, αλλά έστω κι έτσι, θα τον απολαμβάναμε σε ένα όμορφο περιβάλλον. Όπως έκαναν χθες οι φίλοι μας Ηλίας και Κατερίνα στο σπίτι τους, στην Αναστασιά των Σερρών. Τους χαιρόμαστε, που απολαμβάνουν την κάθε στιγμή.

Αν και χειμώνας το μπαλκόνι των παιδιών είναι όμορφο

Χρειάστηκε να επισκεφτούμε τις προηγούμενες μέρες τη Νισαίας. Το έχουμε στο νου μας και από καιρό σε καιρό. πάμε και ρίχνουμε μια ματιά, αφού έχουμε αναλάβει την ευθύνη του. Και το κάνουμε αυτό με χαρά, επειδή ξέρουμε σε ποιους ανήκει και μας τιμούν με την εμπιστοσύνη τους. Το χάρηκα λοιπόν το μπαλκόνι τους, στο 7ο όροφο και φωτογράφησα τα λουλούδια τους. Αν και χειμώνας, είναι σε πολύ καλή κατάσταση.

Βέβαια, εδώ που τα λέμε δεν ήταν, μέχρι στιγμή και πολύ σκληρός και άγριος, ο χειμώνας. Μπορεί να κάνει κρύο, αλλά δεν έχει παγωνιά. Και λίγος ήλιος να φανεί, πίσω από τα σύννεφα, είναι αναζωογονητικός για όλους. Και για τα φυτά. Το ωραίο είναι ότι με το μηχανισμό που έχουμε βάλει ποτίζονται στην ώρα τους, άρα έχουν λόγους να είναι υγιή και επαρκώς αναπτυγμένα.

Χαιρόμαστε που η τέντα που έβαλαν τα παιδιά στο πλάι δείχνει να τα προστατεύει από τους δυνατούς αέρηδες που «πιάνουν» εκεί, επειδή είναι ανοιχτά και πριν ήταν ιδιαίτερα εκτεθειμένα και δεινοπαθούσαν. Μας δίνουν έτσι την αίσθηση πως την άνοιξη που οι καιρικές συνθήκες θα τα ευνοούν θα αναπτυχθούν ακόμα περισσότερο, πράγμα θα κάνει ακόμα πιο όμορφη την ατμόσφαιρα.

Να και τα σαλιγκάρια, οι χοχλοί, που λέμε στο χωριό μας!

Τα σαλιγκάρια είναι ενδιαφέροντα πλάσματα με πολλά μοναδικά χαρακτηριστικά. Mερικά ενδιαφέροντα στοιχεία για αυτά: Έχουν ένα σπειροειδές κέλυφος που τα προστατεύει από τους θηρευτές και τις καιρικές συνθήκες. Κινούνται χρησιμοποιώντας έναν μυώδη πόδα που εκκρίνει βλέννα, η οποία τους βοηθά να γλιστρούν πάνω σε διάφορες επιφάνειες. Είναι φυτοφάγα και τρέφονται κυρίως με φύλλα, φρούτα και λαχανικά. Τα περισσότερα σαλιγκάρια είναι ερμαφρόδιτα, δηλαδή έχουν και αρσενικά και θηλυκά αναπαραγωγικά όργανα. Μπορούν να ζήσουν από 2 έως 5 χρόνια, αλλά μερικά είδη μπορούν να ζήσουν έως και 25 χρόνια σε αιχμαλωσία. Και είναι μια θαυμάσια τροφή…
Ας γνωρίσουμε, λίγο, την πλατεία Αττικής στην Αθήνα

Η Πλατεία Αττικής είναι μια κεντρική πλατεία στην Αθήνα, γνωστή για την πολυσύχναστη ατμόσφαιρά της και την εύκολη πρόσβαση σε διάφορα μέσα μαζικής μεταφοράς. Βρίσκεται κοντά στον σταθμό του μετρό “Αττική”, που εξυπηρετεί τις γραμμές 1 και 2 του μετρό. Και από τη Λιοσίων περνάνε μια σειρά από λεωφορεία που εξυπηρετούν τους Αγίους Αναργύρου, το Ίλιον την Πετρούπολη, το Μενίδι κ.α.

Η περιοχή γύρω από την πλατεία είναι γεμάτη με καταστήματα, καφετέριες, εστιατόρια και άλλες επιχειρήσεις, καθιστώντας την έναν δημοφιλή προορισμό για ψώνια και κοινωνικές δραστηριότητες. Επίσης, η πλατεία είναι γνωστή για την ποικιλία των υπηρεσιών που προσφέρει, όπως φαρμακεία, τράπεζες και ξενοδοχεία. Αλλά και μια απλή βόλτα είναι όμορφη, ακόμα κι αυτή την εποχή.

Συχνά βρισκόμαστε εκεί. Η Πλατεία Αττικής πήρε το όνομά της από την ευρύτερη περιοχή της Αττικής, στην οποία βρίσκεται η Αθήνα. Η ονομασία αυτή αντικατοπτρίζει την ιστορική και γεωγραφική σημασία της περιοχής. Η Αττική είναι γνωστή για την πλούσια ιστορία της, που περιλαμβάνει την αρχαία Αθήνα, την ακρόπολη και πολλά άλλα σημαντικά αρχαιολογικά μνημεία.

Ένας καλλιτέχνης του δρόμου, ετοιμάζεται να παίξει…

Βρεθήκαμε την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος. Από τις σπάνιες ευκαιρίες που άμα σου προκύψουν δεν πρέπει να τις αφήσεις να πάνε χαμένες. Χθεσινό, στην Καπνικαρέα. Λίγο πριν το μεσημέρι. Το καλλιτέχνη αυτόν τον έχουμε ξαναδεί, ίδια ώρα στο ίδιο μέρος να παίζει έντεχνά και παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια. Εδώ προετοιμάζεται. Δεν έχει ακόμα επαρκή κίνηση η Ερμού.

Κάποια στιγμή σηκώνεται και αρχίζει να ετοιμάζεται. Στήνει μικρόφωνα, ενισχυτή και είναι έτοιμος να βάλει το καπέλο στην κατάλληλη θέση, ώστε να είναι ορατό στα μάτια των ακροατών του. Δεν βιάζεται. Δεν έχει κανένα λόγο. Εξάλλου, ο τρόπος που φοράει το κασκόλ του, δείχνει πως παίρνει στα σοβαρά τον κίνδυνο από το κρύο και τη παγωνιά. Θα ξεκινήσει στην ώρα του.

Και όντως αρχίζει! Είναι καλή η συντροφιά του. Τα τραγούδια του γνωστά. Τα έχουμε ξανακούσει και από τον ίδιο αλλά και δισκογραφημένα στις κατάλληλες περιστάσεις. Τουλάχιστον έχουν ρυθμό και μελωδία. Και οι στοίχοι του, λένε πράγματα. Διηγούνται ιστορίες. Μπορείς να τους ακούς. Και αρέσει στους ανθρώπους που σπεύδουν να βάλλουν στο καπέλο το οβολό τους.

Ένα υπέροχο δειλινό, από τη Ζαγορά του Πηλίου…
Εικόνες όμορφες του δειλινού που μας αρέσει. Τραβηγμένες από την Βικτώρια και μάλλον από το μπαλκόνι της, που βλέπει προς το Αιγαίο Πέλαγος. Τι όμορφες που είναι! Και τι χρώματα! Ευχαριστούμε από καρδιάς που το μοιράστηκε μαζί μας. Τα καταφέραμε να το προβάλουμε ξαπερνώντας όλες τις τεχνικές δυσκολίες… Άξιζε τον κόπο!
Η θάλασσα το Γενάρη στην Ελλάδα, είναι πολύ όμορφη

Η φωτογραφία είναι από την τελευταία επίσκεψη μας στο Λουτράκι. Τι κι αν ήταν τέλη Δεκέμβρη, αρχές Γενάρη, μέσα στο καταχείμωνο. Η θάλασσα συνεχίζει να είναι όμορφη και ελκυστική. Κατέβηκα στην παραλία και χαμήλωσα το κινητό μου, έτσι που ο φακός να «πιάσει» αυτή την ομορφιά. Το κύμα σπάει απαλά πάνω στα βότσαλα… Τι ομορφιά. Αχ κι αυτός ο ήχος από το πλατσούρισμα, ρυθμικός, πώς γαληνεύει την καρδιά!
Κάθε Ελληνικό νησί ήταν πάντα μια πρόκληση για μένα από τα παιδικά μου χρόνια, και περισσότερο η Αμοργός. Δεν κατάφερα…