Αρχική » 2023 (Σελίδα 45)
Αρχείο έτους 2023
Τους 57 έφτασαν οι νεκροί από αυτή τη φοβερή τραγωδία!

Η διαπίστωση στον τίτλο μας είναι τραγική. Και ακόμα δεν έχουν τελειώσει… Κάθε ψυχή που έχει τα χαρακτηριστικά ανθρώπου, δεν μπορεί να μείνει απαθείς. Και οι εφημερίδες που “έχασαν” το θέμα, την πρώτη μέρα, την επομένη στις 2/3/2023 είχαν πιο ισχυρά ανακλαστικά. Αυτό είναι από τη ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ… Και φυσικά ο αριθμός των νεκρών τις επόμενες μέρες θα γίνει ακόμα μεγαλύτερος…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 4/3/2023
Το να χάνονται έτσι και μ’ αυτόν τον τρόπο, ανθρώπινες ζωές, είναι ασφαλώς συγκλονιστικό! Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστό το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Λες και φάγαμε μια γροθιά στο στομάχι.
Εκείνο το πρωί, δεν ήταν σαν κάθε πρωινό… Είχαμε σηκωθεί από νωρίς, όπως μας αρέσει να κάνουμε επειδή αυτή η ώρα είναι πιο δημιουργική και το ραδιόφωνο μας “προσγείωσε” απότομα σε έναν κόσμο που μας αρέσει, δεν μας αρέσει, τον ζούμε, αφού είμαστε κομμάτι του.
Πενήντα επτά οι νεκροί, 57 νεκροί, 56 οι αγνοούμενοι, ο μέχρι τώρα απολογισμός από τη μετωπική σύγκρουση δυο αμαξοστοιχιών στο ύψος των Τεμπών. Πώς να το δεχτείς όλο αυτό με φυσιολογικό τρόπο; Αδύνατον!
Παρακολούθησα την εξέλιξη όλη της προσπάθειας, από την ώρα που ξημέρωσε, των σωστικών συνεργείων να ψάχνουν ανάμεσα στα συντρίμμια για τυχόν επιζώντες. Τιτάνια η προσπάθεια.
Και την ίδια ώρα στα μέσα ενημέρωσης άκουγα τους συνήθεις “ειδικούς” να μιλούν και να λένε πόσο πίσω είμαστε στο ζήτημα ασφάλειας των σιδηροδρομικών διαδρομών.
Στην εποχή της ψηφιακής τεχνολογίας, λένε πως τα τρένα, που δεν είναι πια δημόσια στην Ελλάδα, αλλά ιδιωτικά (τα αγόρασαν Ιταλοί “επενδυτές“) δεν διαθέτουν τίποτα από τις νέες τεχνολογίες, αλλά ούτε καν φωτοσήμανση, έχουν μείνει στην τεχνολογία του περασμένου αιώνα.
Θα ζητηθούν ευθύνες για τις ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν; Ο πρωθυπουργός ήταν εκεί, όπως και ο αρμόδιος για τις Μεταφορές υπουργός, αλλά και οι υπόλοιποι πολιτικοί ηγέτες. Υποσχέθηκαν ότι θα διερευνήσουν τα αίτια. Αλλά δεν θα περίμενε κανείς μόνο αυτό. Θα ήθελαν οι όποιοι «επενδυτές», να εφαρμόζουν τις οδηγίες για την ασφάλεια των επιβατών προληπτικά και όχι πυροσβεστικά.

Το μεσημέρι της Τετάρτης που μας πέρασε είχαμε την πρώτη πολιτική αντίδραση. Ο υπουργό Μεταφορών κ. Κ. Καραμανλής δήλωσε δημόσια ότι παραιτείται. Και μετά τι; Περιμέναμε ώς το απόγευμα στις 6 για να κάνει δηλώσει ο πρωθυπουργός.
Τίποτα το νέο, τίποτα το ουσιαστικό. Όλα λειτουργούν μόνο για το θεαθήναι και λειτουργεί κάτω από την πίεση των επερχόμενων εκλογών και των επιπτώσεων που αυτά θα έχουν. Άρα, λέμε και δε λέμε την αλήθεια ή τις μισές αλήθειες, ώστε να συσκοτίζεται περισσότερο η κατάσταση.
Το θέμα πήρε διεθνείς διαστάσεις. Τα ΜΜΕ όλου του κόσμου, ιδιαίτερα τα πιο αναγνωρισμένα, έδωσαν την είδηση αυτή στα δελτία τους, με έμφαση μερικά μάλιστα και πρώτο. Τίποτα πια δεν είναι το ίδιο με χθες.
Συνήθως έτσι συμβαίνει στην καθημερινότητα και στη ζωή. Από τη μια στιγμή στην άλλη, όλα αλλάζουν. Δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο. Αλλά εμείς ζώντας στη διαρκή λιακάδα του μυαλού μας, κάθε φορά και συμβαίνει αυτό, όταν τα πράγματα ξεφεύγουν από τον προγραμματισμό, πέφτουμε από τα σύννεφα.
Ωστόσο στη διαρκή ενημέρωση την Τετάρτης, αλλά και των επόμενων ημερών, πέρα από το συναισθηματικό μέρος στο οποίο έριξαν πολύ βάρος, μάθαμε ότι από τον Αύγουστο του 2020 καταγράφεται ερώτηση στη Βουλή για την κατάσταση στις σιδηροδρομικές υποδομές, λόγω της μη λειτουργικότητας των ETCS, των φωτοσημάτων και την τηλεδιοίκηση.
Κι αυτό, με αφορμή τον εκτροχιασμό συρμού του Προαστιακού Σιδηρόδρομου που πραγματοποιούσε το δρομολόγιο Κιάτο – Αίγιο. Σε αυτή επισημαίνονταν πως «η κατάσταση της σιδηροδρομικής υποδομής στο σύνολο του δικτύου είναι σήμερα σε οριακό επίπεδο, με αποτέλεσμα, πέρα από το χαμηλό επίπεδο εξυπηρέτησης που προσφέρει ο σιδηρόδρομος στους επιβάτες, να τίθενται και ζητήματα ασφαλείας και αξιοπιστίας του δικτύου, τα οποία είναι υψίστης σημασίας». Και τι έγινε; Τίποτα!
Μ’ αρέσει που οι ανίκανοι πολιτικοί δηλώνουν ότι δεν πρόκειται ν’ αφήσουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί, αλλά μήπως έχουν διάθεση να λύσουν κανένα; Μονίμως εκεί τα παρκάρουν όλα τα προβλήματα, που απασχολούν τους ανθρώπους.
Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 4/3/2023 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.
Συγκλονισμένοι από το τραγικό δυστύχημα με τα τρένα…

Δεν διεκδικούμε τον τίτλο ενημερωτικού site. Κάτι τέτοιο θέλει κότσια, προσωπικό και υποδομές, αν είσαι διατεθειμένος να παίξεις σωστά το ρόλο σου. Ένα site πασπαρτού είναι ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Που έχει ανθρώπινα συναισθήματα, σαν αυτά που ζει ένας μέσος άνθρωπος στην καθημερινότητα του. Και καταγράφει στιγμές μοναδικές.

Όπως το χθεσινό τραγικό δυστύχημα που κόστισε σε 57 οι νεκροί, 56 αγνοούμενοι, 48 για νοσηλεία, είναι ο νεότερος απολογισμός σύμφωνα με τα ΜΜΕ τα οποία χθες, όλη μέρα, ασχολήθηκαν μ’ αυτό. Ότι κι αν επέλεγες κανάλι ή ραδιόφωνο ή site, όλα εκεί είχαν στρέψει τους φακούς τους. Και λογικά, τέτοιες εικόνες είχαμε χρόνια να δούμε από αυτό το φοβερό δυστύχημα μιας μετωπικής σύγκρουσης δυο τρένων.

Όλοι έσπευσαν εκεί, στον τόπο της τραγωδίας, στα Τέμπη. Και είχαμε και πολιτικούς τριγμούς… Ο πρωθυπουργός έκανε τηλεοπτικό διάγγελμα για το ζήτημα. Ο υπουργός Μεταφορών κ. Κ. Καραμανλής παραιτήθηκε και στη θέση του τοποθετήθηκε, προσωρινά, ο κ. Γεραπετρίτης. Την ίδια ώρα ακούσαμε ότι ένας σταθμάρχης ανέλαβε προσωπικά την ευθύνη!
Ο χιονιάς επέστρεψε πίσω στο Βανκούβερ του Καναδά!

Είχαμε γράψει πρόσφατα για τα χιόνια στον Καναδά και συγκεκριμένα στην περιοχή του Βανκούβερ. Ήταν 21 Δεκεμβρίου του 2022, όταν κάναμε αυτή ΕΔΩ την ανάρτηση… Αλλά και στο αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ έχουμε κάνει αρκετά δημοσιεύματα με χιόνια. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Η πανδαισία του λευκού από το χιόνι! Και όπως μας λένε, χιονίζει ακόμα…

Κι ενώ στην Ελλάδα αυτή την εποχή τα πράγματα είναι μια χαρά από πλευράς καιρού, για την ώρα, μας αρέσει όλο αυτό. Γενικά το έχουμε ξαναπεί η προσέγγιση μας για τα χιόνια είναι κάτι παραπάνω από εκείνη των ανθρώπων που το βλέπουν ως πρόβλημα. Εμείς ακόμα χρησιμοποιούμε την παιδική προσέγγιση που το βλέπει ως χαρά. Και κάτι που θέλουμε να σας πούμε: Την ανάρτηση την είχαμε προετοιμάσει από χθες. Μετά, μας προέκυψε το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη…

Ευχαριστούμε λοιπόν τους ανθρώπους μας εκεί που μας έστειλαν τις φωτογραφίες και μ’ αυτή την έννοια της χαρά τις ανεβάζουμε εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Θέλουμε να βλέπουμε τα πράγματα αισιόδοξα και γι’ αυτό προσεγγίζουμε τη ζωή με θετική ματιά. Έτσι κάναμε πάντα κι έτσι θα συνεχίσουμε να κάνουμε. Ας κρατήσουμε αυτή την ομορφιά… Μόνο έτσι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τη θλίψη της μέρας…
Βόλτα στο Μεγάλο Πεύκο με καλό καιρό και ηλιοφάνεια…

Το τολμήσαμε χθες. Ο καιρός ήταν καλός, οπότε πήραμε το αυτοκίνητο και πήγαμε μια βόλτα στο λιμάνι στο Μεγάλο Πεύκο. Λόγω της ημέρας είχε πολύ κόσμο, αλλά εμείς θέλαμε τη βόλτα μας, τίποτα από αυτά που είχε στο νου του, ο υπόλοιπός κόσμος. Είχε επίσης ηλιοφάνεια κι αυτό έκανε τη μέρα μας ακόμα πιο όμορφη.

Χειμωνιάτικο τοπίο! Τα δέντρα χωρίς φύλλα, αλλά το λιμάνι ήρεμο. Μια θαμπάδα είχε να κάνει με τη σκόνη από την Αφρική, όπως διαβάσαμε στα δελτία της ΕΜΥ… Και παρά τον άνεμο, δεν έκανε καθόλου κρύο. Με το περπάτημα μας πλάι στη θάλασσα, όλα ήταν μια χαρά!

Μας αρέσει αυτό το μέρος. Είναι κοντά, σχετικά, στην Αθήνα και ήρεμο. Κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ έχουμε ξαναγράψει για αυτό. Αλλά και στο αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ έχουμε αρκετά δημοσιεύματα… Θέλετε να σας δείξουμε μερικά; Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Υπέροχες αναμνήσεις από γεγονότα που ζήσαμε.
Με τριαντάφυλλα σήμερα, κόντρα στο ρεύμα των ημερών

Δεν θέλουμε συνειδητά να ακολουθήσουμε το ρεύμα των ημερών… Τα έθιμα περιέχουν μια σειρά από παγανιστικά πράγματα κάτι που απεχθανόμαστε. Γι’ αυτό στη σημερινή ανάρτηση σας έχουμε τριαντάφυλλα. Κόκκινα και κίτρινα. Ας είναι καλά η Μαρία Μαρτζακλή Κολοκούρη που τα φωτογράφησε και τα ανέβασε στην ομάδα ΚΗΠΟΥΡΙΚΗ – ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗ – ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ.

Μας αρέσουν τα λουλούδια και παρακολουθούμε ομάδες που τα αγαπούν και ασχολούνται μ’ αυτά. Θα θέλαμε πολύ να ασχοληθούμε κι εμείς, αλλά ειδικά τα τριαντάφυλλα, θέλουν ήλιο για να αναπτυχθούν και στο σπίτι μας δεν έχουμε επαρκή ηλιοφάνεια για κάτι τέτοιο. Όσες προσπάθειες κάναμε, απέτυχαν.

Για κάποιο λόγο τα τριαντάφυλλα τα έχουμε συνδέσει με τον Μάη. Και είναι αλήθεια ότι τότε θα συναντήσει κανείς πολλά στους κήπους. Αλλά και τον Φλεβάρη υπάρχουν! Και δεν είναι μόνο εισαγωγή ή από θερμοκήπια. Οι φωτογραφίες, μας δείχνουν ότι μια χαρά μπορούν να γίνουν και στις αυλές ενός σπιτιού, όπως εδώ.
Εικόνες της πόλης που ζούμε, στην καθημερινότητα της

Σεπόλια, διάβαση “οκτώ”. Το τρένο περνά, ενώ η διπλανή γραμμή αρχίζει και ξηλώνεται σιγά – σιγά. Το τρένο, σ’ αυτό το σημείο θα είναι υπόγειο κι εδώ θα γίνει ένα πάρκο με πράσινο που θα αλλάξει την όψη και την ποιότητα ζωής της πόλης. Θα προλάβουμε να το δούμε με τους ρυθμούς που προχωρούν; Ο καιρός θα δείξει!

Αθήνα κέντρο, στον πεζόδρομο της πλατείας Κλαυθμώνος, όπως μπαίνεις από τη Σταδίου. Όμορφα νεοκλασικά σπίτια. Και λίγος κόσμος να κυκλοφορεί, παρ’ όλο που δεν κάνει κρύο. Η θερμοκρασία έχει ανέβει στους 18ο C και όλα γύρω είναι όμορφα. Λίγη τόλμη χρειάζεται, για να βγεις από το σπίτι.

Σεπόλια, οδός Κωνσταντινουπόλεως, απογευματάκι. Μια ώρα όμορφη από πολλές απόψεις. Συχνά περνάμε από αυτή τη διαδρομή, επειδή σχεδόν κάθε εβδομάδα έχουμε δουλειά εκεί κοντά, στο Μετρό Αττικής. Και όπως κάνουμε πάντα, κρατάμε στο κινητό μας μερικές ομορφιές.
Χρειαζόμαστε την ομορφιά γύρω μας. Αλλάζει τη διάθεση!

Τα μανουσάκια αυτά τα είδαμε στην ομάδα “Ωραίες εικόνες”, ανεβασμένες από τη Βασιλική Στάμου με ένα καλωσόρισμα στην ανάρτηση της. Δεν είμαστε βέβαιοι ότι είναι δικές της, τραβηγμένες από το κινητό της, επειδή η ποιότητα και η ανάλυση των φωτογραφιών δεν είναι μεγάλη, αλλά έστω κι έτσι μας άρεσαν.

Και γιατί το λέμε αυτό; Διότι στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ επιθυμούμε και το κάνουμε πράξη στις καθημερινές αναρτήσεις μας, να επικεντρώνουμε σε απολύτως αληθινά πράγματα και φωτογραφίες, είτε δικές μας, από τους τόπους που πάμε, είτε φίλων που εμπιστευόμαστε. Το βλέπετε άλλωστε αυτό καθημερινά στις αναρτήσεις μας.

Η σημερινή εξαίρεση, έχει να κάνει με το γεγονός ότι μας άρεσε πολύ, όλο αυτό με τα μανουσάκια και τα άλλα λουλούδια εποχής. Θα θέλαμε να τα είχαμε βρει εμείς και να τα είχαμε μαζέψει, αλλά είναι αδύνατον στην Αθήνα που βρισκόμαστε. Οπότε έστω κι έτσι, έχει καλώς.




























Δυστυχώς αυτή είναι η κατάντια του κράτους (όχι της Χώρας) και της τωρινής αδιάφορης τοπικής αυτοδιοίκησης!! Κρίμα....! Δεν υπάρχουν άνθρωποι…