Αρχείο κατηγορίας Χωρίς κατηγορία

Είναι υπέροχη κάθε μέρα που ξημερώνει, εδώ, στο Νορθ Βανκούβερ του Καναδά. Γι’ αυτό και φεύγουν σαν αέρας… Για πότε ήρθαμε και για πότε φεύγουμε, ούτε που το καταλάβαμε.

Κι όμως βρισκόμαστε ήδη στον Καναδά περισσότερο από ένα μήνα. Και σιγά – σιγά, φτάνουμε στην τελευταία εβδομάδα!

Παράξενη που είναι η ζωή! Μας ήταν αδιανόητο να φανταστούμε ότι θα ζούσαμε ξανά τόσες μέρες εδώ, σ’ αυτή την όμορφη περιοχή του Καναδά, κοντά στα παιδιά μας. Και με τη βοήθεια του Ιεχωβά, συνέβη! Και μάλιστα τόσο όμορφα…

Η φωτογραφία που βλέπετε τραβήχτηκε μέσα στο Βοτανικό Κήπο του Βανκούβερ. Και θα έχετε παρατηρήσει, ότι καθημερινά βλέπετε εδώ, σ’ αυτό το site, δυο αναρτήσεις. Μια μικρή, πάνω εδώ μέσα σε ένα φόντο και μια μεγαλύτερη, ακριβώς από κάτω, από δω που διαβάζετε.

Είναι ένας καινούριος τρόπος που βρήκαμε εδώ, στον Καναδά, για να αξιοποιούμε όσο περισσότερες φωτογραφίες γίνεται, καθώς έχουμε πολλά αποθέματα, απ’ όλα αυτά που βλέπουμε και ζούμε, καθημερινά. Και μάλλον, έτσι όπως το βλέπω το πράγμα θα το υιοθετήσουμε κάθε φορά που έχουμε να πούμε κάτι παραπάνω, από μια ανάρτηση…

Ο Βοτανικός Κήπος στο Βανκούβερ καλύπτει 55 στρέμματα. Εκτός από εκθέσεις φυτών από όλο τον κόσμο που φιλοξενεί, υπάρχει και μια εκτεταμένη συλλογή φυτών της Βρετανικής Κολομβίας (Βορειοδυτική Ακτή). Ένα πρόγραμμα προβολής “re-wilding” που ξεκίνησε πρόσφατα στοχεύει στη διάσωση και τον πολλαπλασιασμό των ιθαγενών φυτών για επανεισαγωγή στα περιφερειακά πάρκα του Βανκούβερ.

Εκτός από τα υδάτινα στοιχεία σε όλο το κυλιόμενο τοπίο, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κήπου περιλαμβάνουν σκαλισμένους στύλους τοτέμ, έναν μικρό ιαπωνικό κήπο και μεγάλα πέτρινα γλυπτά. Τα παιδιά απολαμβάνουν τον λαβύρινθο δίπλα στον λαχανόκηπο κειμηλίων του VanDusen. Εμείς, με τη Σούλα και την Έστερ, τα περπατήσαμε όλα αυτά. Δείτε ΕΔΩ, άλλο ένα δημοσίευμα που κάναμε στο αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ..,

Παρόλο που η δήλωση αποστολής του κήπου υποστηρίζει τα ιδανικά ενός βοτανικού κήπου, μια πρώιμη απόφαση να μην συμμετάσχει στην επιστημονική έρευνα, διοχέτευσε κεφάλαια και ενέργεια στην κατασκευή κήπων και απελευθέρωσε το προσωπικό από την ευθύνη κατασκευής ερευνητικών συλλογών ή βοτανοτροφείου. Το VBGA διεξάγει πρωτοβουλίες επιστήμης των πολιτών και συνεργάζεται με τοπικούς εταίρους της κοινότητας και σχολεία που ενδιαφέρονται για επιτόπια έρευνα.

Μπορείτε να ανεβείτε τις σκάλες, στο κατάστρωμα παρατήρησης και να προσπαθήσετε να εντοπίσετε φώκιες που περιφέρονται στα νερά από κάτω ή να περπατήστε μέχρι την αμμώδη παραλία για να πάτε για μπάνιο. Οι κωπηλάτες, επίσης, μπορούν να απολαύσουν μια υπέροχη θέα στο Anvil Island. Το πάρκο φιλοξενεί επίσης ένα βυθισμένο θαλάσσιο πάρκο, το οποίο είναι ένα δημοφιλές σημείο για να εξερευνήσουν οι δύτες. Ο Στηβ μάλιστα έχει κατέβει με τον αδελφό του Γκέρι, κάποτε κι έχει γράψει το όνομα τους σε ένα από αυτά!

Το Porteau Cove είναι εξοπλισμένο με μια προβλήτα πολλαπλών επιπέδων που έχει θέα στο Howe Sound και προσφέρει καθαρή θέα στο νησί Anvil και στην ακτή Sunshine. Η αποβάθρα είναι ανοιχτή στο κοινό και είναι ένα όμορφο σημείο για παρατήρηση των άστρων, θέαση άγριας ζωής και γενικά περιηγήσεις στα αξιοθέατα. Αλήθεια είναι! Εμείς το χαρήκαμε, στο λίγο χρόνο που καθίσαμε.

Υπάρχει μια μεγάλη βραχώδης παραλία στη βόρεια πλευρά της προβλήτας. Λόγω της εγγύτητας στις εκβολές του Squamish, τα νερά του Howe Sound είναι λιγότερο αλμυρά από το συνηθισμένο κολύμπι στον ωκεανό. Είναι επίσης δυνατό να βρείτε στην παραλία ιδανικές παλιρροϊκές πισίνες, όπου μπορείτε να δείτε μικρές όμορφα πλάσματα θαλάσσιας ζωής.

Μας ξεσήκωσε η Έστερ και πήγαμε σ’ αυτό το πολύ όμορφο νησί, το Bowen που με το αυτοκίνητο δεν είναι περισσότερο από μισή ώρα, σε μια μέρα με φυσιολογική κίνηση στον Εθνικό Δρόμο. Σας έχουμε ετοιμάσει ένα ξεχωριστό δημοσίευμα γι’ αυτό το νησί, αλλά σήμερα ξεκινάμε με πρώτη προσέγγιση από το πέρασμα μας, με φέρι μποτ, στο νησί. Από εκεί είναι τραβηγμένες κι αυτές οι φωτογραφίες.

Κάτι που μ’ αρέσει στον φίλο μου, Πέτρο Πατσαλαρήδη είναι ότι ζει την κάθε στιγμή του. Με ζέστη χθες και πήγε στη δουλειά του, αλλά φρόντισε να μην καθίσει πολύ, λόγω του καύσωνα. Και καθώς επέστρεφε σπίτι του, το μεσημέρι, είδε στο δρόμο του αυτό το δέντρο. Δεν ήξερε πώς το έλεγαν, αλλά του άρεσε πολύ, έτσι που το είδε ανθισμένο.

Σταμάτησε λοιπόν το αυτοκίνητο του στην άκρη του δρόμου, κατέβηκε και άρχισε να το φωτογραφίζει. Έτσι κάνει με ότι συναντά στο δρόμο του, καθημερινά. Αναρωτιόταν τι είναι; Εμείς βρήκαμε φίλε Πέτρο. Το δέντρο λέγεται ακακία Κωνσταντινούπολης και διαφέρει πολύ από τις άλλες ακακίες. Πρόσφατα μάλιστα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, είχαμε κάνει μια ανάρτηση με παρόμοια δέντρα στην πλατεία Κάνιγγος στην Αθήνα. Δες ΕΔΩ.

Έτσι ο Πέτρος κάνει ενδιαφέρουσα τη ζωή. Εστιάζει στα θετικά και δεν τον επηρεάζουν υπερβολικά τα αρνητικά στοιχεία που μας περιβάλλουν στον κόσμο αυτό και είναι τόσο πολλά. Συχνά, ακόμα και σ’ αυτόν τον ιστότοπο, προσπαθούμε να τον μιμηθούμε με τις αναρτήσεις μας. Και μας αρέσει πολύ γιατί ξέρουμε ότι ενθαρρύνουμε και πολλούς αναγνώστες μας σε όλο τον κόσμο.

Σήμερα Κυριακή 19 Μαΐου 2024 πραγματοποιήθηκε η διεξαγωγή του 12ου Ποδηλατικού Γύρου Πεδιάδας, τον οποίο, συνδιοργάνωσαν οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι Ενεργών Πολιτών Σαμπά, Ζωφόρων, Βόνης, Γαλατά και Θραψανού.
Ο Ποδηλατικός Γύρος της εποχής, αναβίωσε για δωδέκατη χρονιά και ήταν μια ξεχωριστή πρόταση γνωριμίας με τα χωριά και τις φυσικές ομορφιές του τόπου, ενώ αποτέλεσε μια ευκαιρία να θαυμάσουν οι συμμετέχοντες τη φύση ανθισμένη, γεμάτη από αρώματα, χρησιμοποιώντας έναν εναλλακτικό τρόπο μετακίνησης έτσι, όπως έκαναν πριν πολλά χρόνια, μαθητές, εργαζόμενοι, ακόμη και ολόκληρες οικογένειες, που κινούνταν τότε στην εύφορη πεδιάδα με τα ποδήλατα τους.
Η ποδηλατάδα ξεκινησε από το κτίριο του Πολιτιστικού Συλλόγου του Χωριού Αποστόλων Πεδιάδας, ενώ οι ποδηλάτες θα ακολουθήσουν τη διαδρομή που περνάει διαδοχικά από χωριά της Πεδιάδας Σαμπά, Ζωφόρων, Βόνης, Γαλατά, Θραψανού και τερμάτισε στη λίμνη Λιβάδες. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής, οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν από γνώστες των περιοχών, την ιστορία και τα έθιμά τους.
Σκοπός της δράσης, ήταν η κοινωνική καλλιέργεια και αναψυχή των συμμετεχόντων, η γνωριμία τους με τα χωριά της διαδρομής, χρησιμοποιώντας έναν εναλλακτικό τρόπο μετακίνησης, καθώς και η σύνδεση του πολιτισμού με το φυσικό περιβάλλον.

Διαβάστε κι ακούστε κι αυτό ΕΔΩ. Οι συνδιοργανωτές κάνουν καλή δουλειά…