Αρχική » 2025 » Ιανουάριος (Σελίδα 5)

Αρχείο μηνός Ιανουάριος 2025

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
037816
Εδώ θα δείτε τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακραία καιρικά φαινόμενα χειμώνα - καλοκαίρι...

Η ζωή μας ανάμεσα στις εποχές. Η φύση γύρω μας αλλάζει, αναγεννιέται από το χειμώνα. Κι εμείς το ίδιο! Το χρειαζόμαστε αυτό. Κάποτε, τα πράγματα ήταν πιο ευδιάκριτα ανάμεσα στις εποχές. Τώρα όχι πια...
Το καλοκαίρι του 2025 που ζούμε ήδη είναι ίσως το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Μοιάζει με αυτό του 2024... Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζούμε στο έπακρο. Και ο χειμώνας ήταν γεμάτος ακραία καιρικά φαινόμενα. Κρύο, άνυδρος καιρός, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Ιανουάριος 2025
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Ένας Θραψανιώτης Αγγειοπλάστης μιλά στην T.V.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 180

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" τ. 180 που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ. 179, ΕΔΩ το τ.178, ΕΔΩ το τ. 177, ΕΔΩ το τ. 176, ΕΔΩ τ. 175, ΕΔΩ το τ. 174, ΕΔΩ το τ. 173, ΕΔΩ το τ. 172, ΕΔΩ το τ. 171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε δημοσιογραφικά...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 445

Έτοιμο και το και το 446 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ.445, ΕΔΩ το τ.444, ΕΔΩ, το τ. 443, ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441, ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ. 439, ΕΔΩ το τ. 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 

Είμαστε στον 22ο χρόνο!

Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχει ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Αναστασιά: Η χαρά των φίλων μας είναι και δική μας χαρά!

Ο Ηλίας, είναι πολύ ευαίσθητος… Τα περίμενε πώς και πώς τα χιόνια που έπεσαν χθες στο χωριό του, την Αναστασιά των Σερρών στη Βόρεια Ελλάδα. Είδε την προηγούμενη μέρα τα πρώτα χιόνια που έπεφταν και τα κατέγραψε στο βίντεο με το κινητό του. Την επομένη όμως το πρωί, καθώς βγήκε έξω στην αυλή του, είδε το στρωμένο χιόνι και άρχισε να “πεταρίζει” η καρδιά του. Και όπως ακριβώς θα έκανε ένα παιδί, άρχισε να τραβά φωτογραφίες με το κινητό του.

Κι αυτή τη χαρά του, τη μοιράστηκε με όσους περισσότερους μπορούσε. Και επειδή είναι λογικό στο χωριό με τα χιόνια έξω από την πόρτα του να κάνει κρύο, προτίμησε τη ζεστασιά του τζακιού και τη σιγουριά της… πλατείας του Facebook. Όπου εκεί όλοι βλέπουν όλους και όπου ο κόσμος όλος γίνεται ένα μικρό… χωριουδάκι, ώστε να ξέρεις τα πάντα για τον άλλον. Στα λέει ο ίδιος!

Κάπως έτσι φτάσαμε κι εμείς από τη θαλπωρή του σπιτιού μας στην Αθήνα, να δούμε, λίγα λεπτά αφού “ανέβασε” τις φωτογραφίες και να κάνουμε άμεσα την πρώτη ανάρτηση εδώ, στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Αφήσαμε για έμφαση τις τέσσερις φωτογραφίες στην κορυφή του site, αλλά στο μεταξύ ο Ηλίας έστειλε κι άλλες στο Messenger, οπότε εκτιμήσαμε ότι ήταν αναγκαίο, άλλο ένα δημοσίευμα. πιο ψύχραιμο και πιο περιεκτικό. Και το κάναμε!

Τα πρώτα χιόνια έπεσαν φέτος στην Αναστασιά Σερρών

Παρακολουθώ τον τοίχο του φίλου μου Ηλία Θεολόγου από την Αναστασιά των Σερρών. Από χθες βράδυ άρχισε να ρίχνει νιφάδες χιονιού, αλλά το ζήτημα ήταν αν θα τις “κρατούσε”. Ε, λοιπόν τις κράτησε! Πριν από λίγο ο Ηλίας ανέβασε αυτές τις φωτογραφίες στον τοίχο του.

Μπορείς να το πεις και “ζωντανό” ρεπορτάζ. Βοηθάνε πολύ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάτι τέτοιες ώρες, σίγουρα. Ένα πολύ μικρό σχόλιο αρκεί να καλύψει την ανάγκη της δημοσίευσης. Όλα τα άλλα τα λένε οι φωτογραφίες. Το αχνό χιόνι πάνω στα δέντρα είναι υπέροχο.

Εμείς που γνωρίζουμε καλά το σπίτι του Ηλία κι ας μην έχουμε καταφέρει να πάμε ακόμα από κοντά, έχουμε αντιληφθεί ότι όλες οι φωτογραφίες που βλέπετε είναι από τον κήπο του σπιτιού του. Όλες! Ο Ηλίας ντύθηκε καλά και βγήκε έξω στο κρύο να τις τραβήξει. Μέσα τον περίμενε το αναμμένο τζάκι…

Η οδός Μιχαήλ Βόδα, στρωμένη από τα πεσμένα φύλλα

Φαντάσου έναν δρόμο γεμάτο με πεσμένα φύλλα, σε αποχρώσεις του χρυσού, του πορτοκαλί και του κόκκινου. Τα φύλλα σχηματίζουν ένα πολύχρωμο χαλί που καλύπτει το πεζοδρόμιο και τον δρόμο, δημιουργώντας μια αίσθηση ζεστασιάς και νοσταλγίας. Φαντάσου, λοιπόν, να περπατάς στη Μιχαήλ Βόδα στα πρώτα της 37 νούμερα.

Ο ήλιος χαμηλώνει στον ορίζοντα, ρίχνοντας μαλακό φως πάνω στα φύλλα και κάνοντάς τα να λάμπουν. Ο αέρας είναι δροσερός και φέρνει μαζί του τη μυρωδιά του φθινοπώρου, ενώ τα φύλλα θροΐζουν απαλά καθώς περπατάς πάνω τους. Η Μιχαήλ Βόδα στην Αθήνα ξεκινά από τη Λιοσίων και φτάνει ώς την οδό Ολυμπίας. Από εκεί και πέρα συνεχίζει ώς Λεωφόρος Ιωνίας.

Είναι μια σκηνή που σε κάνει να θέλεις να σταματήσεις και να απολαύσεις τη στιγμή, να πάρεις μια βαθιά ανάσα και να νιώσεις την ηρεμία και την ομορφιά της φύσης γύρω σου. Τη φύση; Ναι, τα δέντρα που υπάρχουν σ’ αυτό το δρόμο και που αυτή την εποχή ρίχνουν τα κιτρινισμένα φύλλα τους παντού, κάτω, πάνω στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, οπουδήποτε…

Άνδρος φεγγαρόφωτη! Μαγευτική, υπέροχη, μοναδική

Πιο κάτω, έχουμε σήμερα ένα θέμα για την Άνδρο, το αιγαιοπελαγίτικο νησί που αγαπάμε. Θα το δείτε τώρα. Αλλά εδώ, θα δείτε και νυχτερινές εικόνες του νησιού. Πώς είναι μια νύχτα με φεγγάρι στην Άνδρο; Υπέροχη, όπως διαπιστώνετε κι εσείς στα δυο στιγμιότυπα που σας έχουμε. Τι κάνει μια τέτοια στιγμή τόσο όμορφη; Και πώς αλλάζει τη διάθεση και βοηθά να κάνουμε θετικές σκέψεις; Χρειάζεται παραπάνω εμβάθυνση. Αλλά αυτό είναι κάτι που μπορεί να κάνει, οποιασδήποτε διαβάζει αυτό το κομμάτι και έχει ευαισθησίες μέσα του…

Ξαφνικά είδαμε μια λάμψη, από την Άνδρο που αγαπάμε!

Ώρα να ξαναδούμε λίγο την αγαπημένη μας Άνδρο. Αφορμή κάποιες φωτογραφίες που μας έστειλε χθες η καλή μας  φίλη, Ευαγγελία Πυλοστόμου. Εξαιρετική και φιλόξενη όπως και άλλοι άνθρωποι εκεί που μας έκαναν να αγαπήσουμε το αιγιοπελαγήπτικο νησί.

Είναι όμορφα τοπία που αποτυπώνουν την αγριάδα και την ιδιαίτερη ομορφιά που η ώρα και η στιγμή έφερε μπροστά της. Ήταν σα να βρεθήκαμε, ξαφνικά, εκεί. Μέσα σ’ αυτή τη χειμωνιάτικη ατμόσφαιρα, να περπατήσαμε στους περιφερειακούς αγροτικούς δρόμους.

Και τι είναι αυτό που μας αρέσει; Είναι το αυθεντικό, το αληθινό, αυτό που είναι μακριά από το φτιασιδωμένο μέσα από φωτογραφικά φίλτρα. Έτσι μας αρέσει κι έτσι την έχουμε βάλει στην καρδιά μας την Άνδρο. Σταθερή αξία. Όπως και οι άνθρωποι. Καθαροί και ωραίοι. Βγάζουν ατόφιο χρυσάφι, ότι έχουν στην καρδιά τους.

Τα φύλλα της λεμονιάς στην πολυκατοικία, πέφτουν…

Η ανησυχία μου για τη λεμονιά της πολυκατοικίας είναι εύλογη. Το ότι τα φύλλα πέφτουν πράσινα, μπορεί να οφείλεται σε διάφορους λόγους. Μερικοί πιθανοί λόγοι είναι: Αν την ποτίζουμε πολύ συχνά οι ρίζες μπορεί να σαπίσουν και τα φύλλα να πέσουν. Αλλά δε νομίζω ότι εμπίπτει σ’ αυτή την κατηγορία. Ελάχιστοι ένοικοι της πολυκατοικίας, δακτυλοδεικτούμενοι, ασχολούνται με την περιποίηση της,

Αν το χώμα είναι πολύ ξηρό, τα φύλλα μπορεί επίσης να πέσουν. Η έλλειψη κάποιου θρεπτικού συστατικού, όπως ο σίδηρος ή το μαγνήσιο, μπορεί να προκαλέσει κιτρίνισμα και πτώση των φύλλων. Μερικές ασθένειες και έντομα μπορούν να προκαλέσουν πτώση των φύλλων. Οι απότομες αλλαγές στη θερμοκρασία μπορούν να προκαλέσουν στρες στη λεμονιά και να οδηγήσουν στο ίδιο αποτέλεσμα.

Οι οδηγίες λένε να αγγίξουμε το χώμα για να δούμε αν είναι υγρό ή ξηρό. Αν είναι πολύ υγρό, θα πρέπει να μειώσουμε το πότισμα. Αν είναι πολύ ξηρό, να το ποτίσουμε περισσότερο. Θα μπορούσαμε επίσης να δούμε αν υπάρχουν σημάδια ασθενειών ή εντόμων. Αν βρούμε κάτι, θα πρέπει να συμβουλευτούμε έναν γεωπόνο για να μας προτείνει την κατάλληλη θεραπεία.

Η Αθήνα με ανθρώπινο πρόσωπο! Μπορεί να συμβεί…

Συχνά, καθώς κινούμαστε στην Αθήνα μ’ αρέσει να σταματώ με τη μηχανή, όπου κι αν κινούμαι και να βγάζω μια φωτογραφία με το κινητό μου τηλέφωνο. Η συγκεκριμένη έχει τραβηχτεί στην Πειραιώς στο ύψος της Πολυκλινικής, λίγο πριν φτάσω στην Ομόνοια. Είναι γύρω στις 5:10 το απόγευμα και κοιτάξτε ένα σούρουπο!

Και βεβαίως καλύπτουμε τις ανάγκες μας για γραφική ύλη από κάτι μικρά μαγαζιά σαν αυτό της Ευριπίδου, στο κέντρο της Αθήνας, λίγο πιο πάνω από την κεντρική αγορά.. Κλασική αξία! Έτσι όπως παλιά… Βγάζουν σε πάγκους, στο πεζοδρόμιο, την πραμάτεια τους. Μπορείς να δεις, να διαλέξεις και να ψωνίσεις.

Άλλο ένα σούρουπό, στην Άργους, στον Κολωνό. Στο βάθος ο ουρανός είναι ένα όνειρο… Κι είναι φοβερό να συμβαίνει αυτό, ανάμεσα στις πολυκατοικίες – θεριά. Κανείς δεν είναι σε θέση να χαλάσει την ομορφιά της ώρας. Κι έτσι είναι που η Αθήνα μπορεί κι αυτή να πάρει ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο.

Content by: Nikos Theodorakis

WordPress / Academica WordPress Θέμα από WPZOOM