Αρχείο έτους 2025

Καθώς πλησιάζουμε στην ώρα μηδέν, για το γάμο των παιδιών, όλο και κάποιο τρέξιμο θα υπάρχει, ώστε να ολοκληρωθούν οι προετοιμασίες… Το μόνο που τους ανησυχεί λίγο, είναι ο καιρός. Υπάρχει μια πρόβλεψη ότι ίσως βρέξει. Ας είναι, είμαστε βέβαιοι ότι όλα θα πάνε καλά. Στο γάμο θέλουν να δώσουν και μια ελληνική πινελιά κι ας γίνεται στο Νόρθ Βανκούβερ του Καναδά, στην άλλη μεριά του πλανήτη. Έκαναν λοιπόν με Ελληνίδες φίλες και συγγενείς μια… ταχύρρυθμη εκπαίδευση πάνω στο “Ζορμπά” του Μίκη Θεοδωράκη, απ’ όπου και οι φωτογραφίες και φιλοδοξούν να χορέψουν και ένα νησιώτικο. Θα τα καταφέρουν; Εκεί θα ήμαστε και θα το δούμε!

Το «Σπίτι του Παγωτού» που αναφέρεστε είναι το θρυλικό La Casa Gelato στο Βανκούβερ της Βρετανικής Κολομβίας, ένα παγκοσμίου φήμης κατάστημα που ξεχωρίζει για την απίστευτη ποικιλία του. Το κεντρικό του χαρακτηριστικό, όπως απεικονίζεται και στη φωτογραφία, είναι ότι κατέχει το Παγκόσμιο Ρεκόρ Γκίνες για τις περισσότερες διαθέσιμες γεύσεις παγωτού (τζελάτο), σορμπέ (sorbetto) και παγωμένου γιαουρτιού στον κόσμο.

Διαθέτει 238 γεύσεις στον πάγκο του ανά πάσα στιγμή. Ο ιδρυτής, Vince Misceo, και η οικογένειά του έχουν δημιουργήσει συνολικά πάνω από 600 μοναδικές γεύσεις όλα αυτά τα χρόνια, με τη συλλογή τους να ανανεώνεται συνεχώς. Οι πιο Παράξενες Γεύσεις. Το La Casa Gelato είναι διάσημο για τις ασυνήθιστες και τολμηρές γεύσεις του, πέρα από τα κλασικά. Και όντως το είδαμε αυτό στη πράξη.

Μερικές από τις πιο εκκεντρικές επιλογές που έχουν προσφερθεί περιλαμβάνουν:  Σοκολάτα με Μπέικον, Κιμτσί (Kimchi), Καβουρδισμένη Κόκκινη Πιπεριά με Φέτα, Κάρι, Σκόρδο, Αχλάδι με Τυρί Γκοργκοντζόλα (Pear Gorgonzola), Βαλσάμικο Ξύδι, Σαμπάνια Dom Perignon με φύλλα χρυσού (για ειδικές περιστάσεις), Durian (το φρούτο με την έντονη οσμή) Εγώ δοκίμασα παγωτό με γεύση σύκου και με φλούδες αμύγδαλου. Καταπληκτικό στη γεύση.

Στο κέντρο του δρόμου, στη διασταύρωση Moody Ave και 16th St E πάνω από το “σιντριβάνι” με τα λουλούδια, υπάρχει μια πινακίδα με κείμενο. Εκτός από το κοτόπουλο διακρίννουμε τις λέξεις “EAT BEEF” και το λογότυπο 13ου Οκτωβρίου. Πιθανόν η πινακίδα να διαφημίζει κάποια εκδήλωση ή μια προσφορά που σχετίζεται με την κατανάλωση βοδινού κρέατος στις 13 Οκτωβρίου. Δεν θα είμαστε εδώ για να το δούμε…

Η φωτεινή πράσινη λωρίδα, με το σύμβολο του ποδηλάτου, είναι μια ξεκάθαρη ένδειξη του ποδηλατόδρομου. Αυτές οι λωρίδες βοηθούν τους ποδηλάτες να κινούνται με ασφάλεια, ξεχωρίζοντας από την κίνηση των αυτοκινήτων. Είναι ένας τρόπος να ενθαρρύνεται η χρήση του ποδηλάτου για καθημερινές μετακινήσεις, όπως η διαδρομή προς τη δουλειά ή το σχολείο. Ο ποδηλατόδρομος βρίσκεται δίπλα στο πεζοδρόμιο, κάτι που παρέχει μια ξεκάθαρη διαδρομή για τους ποδηλάτες, αλλά και προστατεύει τους πεζούς.

Σας το είχαμε υποσχεθεί και επιστρέφουμε να εκπληρώσουμε την υπόσχεση μας. Δείτε ΕΔΩ. Το Farina a Legna άνοιξε τον Αύγουστο του 2019. Είναι το δεύτερο εστιατόριο της “οικογένειας” Farina, μετά το αρχικό Pizzeria Farina στο Βανκούβερ. Δημιουργήθηκε ως μια συνεργασία μεταξύ του Kitchen Table Restaurants hospitality group και της οικογένειας Giannakos του Revolver Coffee.

Ο όμιλος Kitchen Table Restaurants είναι γνωστός και για άλλα δημοφιλή εστιατόρια στο Βανκούβερ, όπως τα Pourhouse, Di Beppe και Ask For Luigi. Η βασική λογική πίσω από το Farina a Legna ήταν να επεκτείνει την επιτυχημένη ιδέα της Pizzeria Farina, προσφέροντας όμως μια πιο ολοκληρωμένη εμπειρία εστιατορίου. Και νομίζω ότι τα κατάφεραν, αν κρίνω από όσα είδα και έζησα.

Η φιλοσοφία του είναι: Ο ξυλόφουρνος (a legna) βρίσκεται στην καρδιά της κουζίνας, όπως φαίνεται και στην φωτογραφία και χρησιμοποιείται για την παρασκευή τόσο της πίτσας όσο και άλλων πιάτων. Το μενού είναι εμπνευσμένο από τη Βόρεια Ιταλία, με έμφαση σε χειροποίητα ζυμαρικά, ορεκτικά (antipasti) και κλασικές και δημιουργικές πίτσες.

Αυτές οι μικρές κατασκευές ονομάζονται “Μικρές Ελεύθερες Βιβλιοθήκες” (Little Free Libraries). Πρόκειται για ένα παγκόσμιο κίνημα που βασίζεται στην πρωτοβουλία των πολιτών. Οι ιδιοκτήτες των σπιτιών, με δική τους βούληση, κατασκευάζουν αυτές τις μικρές βιβλιοθήκες και τις τοποθετούν έξω από την ιδιοκτησία τους. Θα σας δείξουμε κι άλλες, σε λίγο…

Η ιδέα είναι πολύ απλή και λειτουργεί με το σύνθημα “πάρε ένα βιβλίο, δώρισε ένα βιβλίο”. Ουσιαστικά, ενθαρρύνουν την ανταλλαγή βιβλίων και χτίζουν μια αίσθηση κοινότητας. Όπως παρατηρήσαμε, υπάρχουν αρκετές στο Βόρειο Βανκούβερ, καθώς είναι μια πολύ δημοφιλής πρακτική στην περιοχή. Είναι μια προσωπική και συχνά δημιουργική προσπάθεια των κατοίκων, να μοιραστούν την αγάπη τους για το βιβλίο με τους γείτονές τους.

Ο Κώστας και η Άννυ, αφού πήραν μια βαθιά ανάσα, έσπρωξαν τις βαριές, γυάλινες πόρτες της Βαρβακείου. Αμέσως, τους τύλιξε μια θάλασσα από αρώματα, ήχους και χρώματα. Η Άννυ, που μεγάλωσε στον Καναδά, είχε συνηθίσει τα καθαρά, οργανωμένα ράφια των σούπερ μάρκετ. Αυτό που αντίκρισαν ήταν κάτι τελείως διαφορετικό.

Μια τεράστια παγοθήκη απλωνόταν μπροστά τους, γεμάτη από κάθε λογής ψάρια. Εκεί ήταν ο γόπες που γυάλιζαν κάτω από τα έντονα φώτα, ο μπακαλιάρος με το ασημί του δέρμα, αλλά και τεράστιοι τόνοι και μαγιάτικα, κομμένα σε φέτες. Η Άννυ κοίταξε τον Κώστα με μια έκφραση έκπληξης. “Είναι σαν μουσείο θαλάσσιας ζωής,” ψιθύρισε.

Ο θόρυβος ήταν διαρκής. Οι ψαράδες με τις ποδιές τους φώναζαν δυνατά, διαλαλώντας την πραμάτεια τους. “Πάρε λαβράκι, φρέσκο-φρέσκο!” “Φαγκρί, για το φούρνο!” Οι φωνές τους μπλέκονταν με το κροτάλισμα του πάγου, το κλάμα των γλάρων που πετούσαν ψηλά στη σκεπή και το γέλιο των ανθρώπων. Ο Κώστας άκουγε έναν πάγκο που έπαιρνε παραγγελίες από ένα εστιατόριο, κι ένας άλλος που εξηγούσε σε μια γιαγιά πώς να μαγειρέψει το ψάρι της.

Με μια φωτογραφία που τράβηξαν, ο Κώστας και η Άννυ στο σπίτι τους, μπροστά στον καθρέπτη, αποχαιρετούν την Ελλάδα. Ήδη ετοιμάζουν βαλίτσες για την επιστροφή τους, στο Βανκούβερ του Καναδά, στο σπίτι τους, στο Μίσσιον. Έχουν κιόλας μια θλίψη τα πρόσωπα τους… Πέρασαν καλά! Είδαν νέους τόπους, έζησαν πολύ όμορφα με ανθρώπους που μοιράστηκαν πολλά πράγματα και αγάπη, μαζί τους. Πέρα από τα ρούχα τους, στις βαλίτσες τους θα πάρουν πολύ όμορφες αναμνήσεις… Αλλά, έτσι είναι στη ζωή. Υπάρχει μια αρχή κι ένα τέλος. Κι άμα συμβιβαστείς μ’ αυτή την ιδέα και ζεις την κάθε στιγμή, ξεχωριστά, όπως και είναι, έχεις ήδη κερδίσει πολλά πράγματα… Σε λίγο θα είναι κοντά μας, στο γάμο της Χλόης!