Αρχική » 2025 (Σελίδα 14)

Αρχείο έτους 2025

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
037856
Εδώ θα δείτε τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακραία καιρικά φαινόμενα χειμώνα - καλοκαίρι...

Η ζωή μας ανάμεσα στις εποχές. Η φύση γύρω μας αλλάζει, αναγεννιέται από το χειμώνα. Κι εμείς το ίδιο! Το χρειαζόμαστε αυτό. Κάποτε, τα πράγματα ήταν πιο ευδιάκριτα ανάμεσα στις εποχές. Τώρα όχι πια...
Το καλοκαίρι του 2025 που ζούμε ήδη είναι ίσως το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Μοιάζει με αυτό του 2024... Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζούμε στο έπακρο. Και ο χειμώνας ήταν γεμάτος ακραία καιρικά φαινόμενα. Κρύο, άνυδρος καιρός, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Ιανουάριος 2025
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Ένας Θραψανιώτης Αγγειοπλάστης μιλά στην T.V.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 180

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" τ. 180 που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ. 179, ΕΔΩ το τ.178, ΕΔΩ το τ. 177, ΕΔΩ το τ. 176, ΕΔΩ τ. 175, ΕΔΩ το τ. 174, ΕΔΩ το τ. 173, ΕΔΩ το τ. 172, ΕΔΩ το τ. 171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε δημοσιογραφικά...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 445

Έτοιμο και το και το 446 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ.445, ΕΔΩ το τ.444, ΕΔΩ, το τ. 443, ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441, ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ. 439, ΕΔΩ το τ. 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 

Είμαστε στον 22ο χρόνο!

Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχει ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Εντυπωσιακό γλυπτό στην αυλή του μουσείου

Αυτό το σύγχρονο γλυπτό που βρίσκεται στο προαύλιο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών είναι το έργο με τίτλο “Ανδρομάχη ΙΙΙ” του γλύπτη Χρήστου Μέλλιου. Εκτέθηκε στο πλαίσιο της δράσης “Γλυπτικός Λόγος – Σύγχρονη ελληνική γλυπτική στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο”, η οποία ξεκίνησε το 2016 (έτος ορόσημο για τα 150 χρόνια από τη θεμελίωση του Μουσείου) σε συνεργασία με τον Σύλλογο Γλυπτών Ελλάδος, όπου παρουσιάζονταν έργα καταξιωμένων σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών στο αίθριο του Μουσείου.

Το συγκεκριμένο έργο του Μέλλιου ήταν το πρώτο που παρουσιάστηκε σε αυτή τη σειρά. Το γλυπτό, λόγω του σχήματός του με τις κάθετες εγκοπές σε ένα μεταλλικό κυκλικό στοιχείο, έχει αναφερθεί από κάποιους και με την περιγραφική (ανεπίσημη) ονομασία “Τσατσάρες”. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι δεν είναι αρχαίο έκθεμα, αλλά ένα έργο σύγχρονης τέχνης που φιλοξενείται στον εξωτερικό χώρο του Μουσείου, δημιουργώντας έναν διάλογο με την αρχαία γλυπτική.

Ουρά για το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών

Σάββατο μεσημέρι, η καρδιά της αρχαίας Ελλάδας χτυπά δυνατά στην οδό Πατησίων. Έξω από το επιβλητικό νεοκλασικό κτίριο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου στην Αθήνα, η εικόνα είναι ίδια: μια ζωντανή, ατελείωτη ουρά ανθρώπων από κάθε γωνιά του πλανήτη, που περιμένουν υπομονετικά να κάνουν το δικό τους ταξίδι στον χρόνο. Οι φωτογραφίες αποτυπώνουν ακριβώς αυτή την ατμόσφαιρα..

Οι επισκέπτες, με την ανυπομονησία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους, σκαρφαλώνουν αργά τα σκαλοπάτια. Άνθρωποι όλων των ηλικιών, φοιτητές, οικογένειες και μεμονωμένοι ταξιδιώτες, στέκονται στην ουρά με έναν κοινό σκοπό: να θαυμάσουν από κοντά τους θησαυρούς που άλλαξαν τον ρου της ιστορίας και της τέχνης. Από τον Χάλκινο Ποσειδώνα του Αρτεμισίου και τη Χρυσή Νεκρική Μάσκα του Αγαμέμνονα, μέχρι τους εκπληκτικούς θησαυρούς του Ακρωτηρίου.

Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο δεν είναι απλά ένα μουσείο. Είναι το μεγαλύτερο μουσείο της Ελλάδας και ένα από τα σημαντικότερα του κόσμου. Η ιστορία του ξεκινά ουσιαστικά από το 1829, αμέσως μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, με τη θεμελίωση του σημερινού κτιρίου να γίνεται το 1866. Κάθε λίθος του είναι ποτισμένος με την αγάπη και τον σεβασμό για την αρχαία κληρονομιά. Εδώ κάθε έκθεμα αφηγείται τη δική του συναρπαστική ιστορία για τους πολιτισμούς που άνθισαν στον ελλαδικό χώρο, από την Προϊστορία μέχρι τη Ρωμαϊκή εποχή,

Οδός Αιόλου: Εκεί που η ιστορία συναντά τη γεύση

Περπατήσαμε χθες την Οδό Αιόλου, τον ιστορικό πεζόδρομο της Αθήνας και είναι αδύνατο να μην νιώσει κανείς τον παλμό της πόλης σε κάθε βήμα. Αν και σήμερα την ξέρουμε ως ένα πολύβουο κέντρο εστίασης και αγοράς, με το Wagamama, το ATENO και τόσα άλλα μαγαζιά να προσφέρουν γεύσεις από όλο τον κόσμο, η ιστορία της Αιόλου χάνεται στα βάθη των αιώνων. Αυτός ο δρόμος, που πήρε το όνομά του από τον αρχαίο Πύργο των Ανέμων (το Ωρολόγιο του Ανδρονίκου Κυρρήστου) κοντά στην αφετηρία του, χαράχθηκε ήδη από τα αρχαϊκά χρόνια!

Ναι, καλά διαβάσατε. Οι ανασκαφές έχουν φέρει στο φως επάλληλα οδοστρώματα, αποδεικνύοντας τη διαχρονική της χρήση ως κεντρικής αρτηρίας. Ήταν ουσιαστικά η Αχαρνική Οδός της αρχαίας Αθήνας, που οδηγούσε προς την Αχαρνική Πύλη του Θεμιστόκλειου Τείχους. Μετά την ανακήρυξη της Αθήνας σε πρωτεύουσα το 1834, η Αιόλου ήταν από τους πρώτους δρόμους που σχεδιάστηκαν από τους αρχιτέκτονες Κλεάνθη και Σάουμπερτ.

Έγινε αμέσως ο ομφαλός της οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Εδώ άνοιξαν τα πρώτα πολυτελή ξενοδοχεία, το πρώτο φαρμακείο, το πρώτο θέατρο, και φυσικά, το περίφημο καφενείο “Η Ωραία Ελλάς”, που υπήρξε σημείο συνάντησης και πολιτικών ζυμώσεων. Ήταν ο πρώτος δρόμος της Αθήνας που στρώθηκε με αμμοχάλικο και αργότερα ασφαλτοστρώθηκε τμηματικά. Κάτω από τα πόδια μας βρίσκονται τα ίχνη της αρχαίας οδού και των νεκροταφείων της κλασικής εποχής, ενώ γύρω μας υψώνονται νεοκλασικά κτίρια που στέγασαν τα μεγαλεία του 19ου αιώνα.

Περπατώντας στην οδό Πέτρας, στον Κολωνό…

Η οδός Πέτρας στον Κολωνό, μια κλασική αθηναϊκή γειτονιά, όπου οι πολυκατοικίες στέκονται η μία πλάι στην άλλη, ψηλές, με μπαλκόνια φορτωμένα από τέντες σε διάφορα χρώματα – από το ξεθωριασμένο μπλε, μέχρι το ζεστό μπεζ. Οι γραμμές των ρούχων, οι κλιματιστικές μονάδες, οι γλάστρες με το πράσινο που αντιστέκεται, όλα συνθέτουν το γνώριμο σκηνικό της αστικής καθημερινότητας.

Σε ένα στενό σημείο, όπου η οδός Πέτρας συναντά μια άλλη, πιο ήσυχη, η εικόνα είναι χαρακτηριστική: παρκαρισμένα αυτοκίνητα, κάποια παλιά, κάποια πιο καινούργια, όλα στριμωγμένα δίπλα στο πεζοδρόμιο. Ένας άνδρας με τα χέρια στις τσέπες περπατά αμέριμνος, με την πλάτη γυρισμένη σε μια πολυκατοικία με έντονα ροζ-μπεζ μπαλκόνια που προεξέχουν, μια αισθητική που μιλά για την αρχιτεκτονική της δεκαετίας του ’80 ή ’90.

Η κίνηση δεν είναι η φρενήρης των μεγάλων λεωφόρων, αλλά η σταθερή, υποτονική ροή της γειτονιάς. Όμως, το πραγματικό κρυμμένο μήνυμα της οδού Πέτρας βρίσκεται κολλημένο σε μια είσοδο. Πάνω σε μια πρόσοψη από ψυχρό, γκρίζο – μαύρο μάρμαρο με λευκές φλέβες μαρμάρου, δίπλα στο κουτί με τα κουδούνια, ξεχωρίζει μια λευκή, πρόχειρη ανακοίνωση. Η ανακοίνωση, γραμμένη με μαύρα γράμματα, είναι μια κραυγή: “ΟΡΓΑΝΩΣΟΥ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΝΟΙΚΙΑΣΤΩΝ!”.

Η ξεχασμένη αφισούλα Α4 μιλά για μια “ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΒΑΣΗΣ ΕΝΟΙΚΙΑΣΤΩΝ” και ρωτά: “ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΦΘΗΝΟ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΣ ΣΠΙΤΙ;”. Υπογραμμίζει τα προβλήματα της ακριβής στέγης, της βραχυχρόνιας μίσθωσης (Airbnb), και του ξεσπιτώματος. Καλεί σε μια ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ στις 11 Οκτώβρη (στις 17:00), για να συζητηθούν τα προβλήματα των ενοικιαστών. Εικόνες καθημερινές, της Αθήνας του 2025!

Ο Άκης Πετρετζίκης, απόψε, στο Ηράκλειο!

Πρεμιέρα με ένα επεισόδιο αφιερωμένο στην Κρήτη και συγκεκριμένα στο Ηράκλειο κάνει σήμερα Σάββατο 18/10/2025 στις 20:45, η ταξιδιωτική εκπομπή του Άκη Πετρετζίκη, το «Akis’ Food Tour» στην τηλεόραση του ALPHA. Πρώτος σταθμός του το Αρκαλοχώρι, όπου αναζητά τη συνταγή του περίφημου εφτάζυμου ψωμιού που περνά από γενιά σε γενιά. Για καλή του τύχη συναντά την τρυφερή και αεικίνητη γιαγιά Αγγέλα που τον φιλοξενεί στην κουζίνα της και μοιράζεται μαζί του τα μυστικά της μαγειρικής της. Στη συνέχεια, ο Άκης φτάνει στο Θραψανό — ένα χωριό που εδώ και αιώνες κρατά στα χέρια του την τέχνη της αγγειοπλαστικής.

Στο Χαρασό Χερσονήσου βυθίζεται στην καρδιά ενός πανέμορφου βιολογικού και βιοδυναμικού αγροκτήματος, όπου η γη καλλιεργείται με φροντίδα και όραμα, επαληθεύοντας απόλυτα τη φιλοσοφία «από το αγρόκτημα στο τραπέζι». Στην Λυγαριά, ο Άκης ανακαλύπτει μία ξεχωριστή ταβέρνα χτισμένη εξ ολοκλήρου απ’ τα χέρια ενός μερακλή μάστορα  και το ταξίδι του ολοκληρώνεται στην  Μητρόπολη Μεσαράς, ξακουστή για την πατάτα της αλλά και για τον «κόκκινο χρυσό» της που δεν είναι άλλος από τις ζουμερές της φράουλες.

Στα “τυφλά” προχωρούν τα έργα υπογειοποίησης…

Καταγράψαμε πρόσφατα μερικές φωτογραφίες από την πορεία των έργων υπογειοποίησης των γραμμών του ΟΣΕ στα Σεπόλια (έργο της ΕΡΓΟΣΕ). Ότι μπορούσαμε, δηλαδή, πίσω από τις συστάδες των δέντρων. Και ψάξαμε για τις ανάγκες αυτής της ανάρτησης στις τελευταίες πληροφορίες σχετικά με την πρόοδο του έργου, οι οποίες  δείχνουν σημαντικές καθυστερήσεις σε σχέση με τον αρχικό σχεδιασμό. Ενώ η αρχική εκτίμηση ολοκλήρωσης ήταν το 2023 και είμαστε στο 2025, οι νεότερες πληροφορίες πάνε πολύ πιο πίσω τα πράγματα.

Η πρώτη παράδοση (του δυτικού διαδρόμου), που θα επιτρέψει τη λειτουργία μέρους των γραμμών υπόγεια, αναμενόταν εντός του πρώτου εξαμήνου του 2025 ή γενικότερα μέσα στο 2025. Η πλήρης ολοκλήρωση του έργου (και οι δύο κλάδοι – δυτικός και ανατολικός) αναμένεται πλέον το 2026 ή ακόμη και τον Φεβρουάριο του 2028 (σύμφωνα με δημοσιεύματα του Ιουνίου 2025), μετά από εγκρίσεις παρατάσεων. Η πρόοδος του έργου, σύμφωνα με δεδομένα του Οκτωβρίου 2023, βρισκόταν επισήμως στο 22,1%.

Άλλες αναφορές (Φεβρουάριος 2023) την έθεταν στο 40%. Τι φταίει λοιπόν για τις καθυστερήσεις; Αυτές οφείλονται κυρίως στη μεγάλη πολυπλοκότητα του έργου, καθώς βρίσκεται σε πυκνά δομημένο αστικό περιβάλλον, με ανάγκη αρχαιολογικών ανασκαφών (η διαδικασία πρόσληψης προσωπικού για τις ανασκαφές μέσω ΑΣΕΠ επιβραδύνει σημαντικά) και σύνδεση με τη γραμμή 2 του Μετρό (Μετρό Σεπόλια – Αττική) και δίκτυα κοινής ωφέλειας (όπως αγωγός ΕΥΔΑΠ).

Θα μαζεύουν τις ελιές με 90 ευρώ μεροκάματο;

Αντιδράσεις αλλά και καυστικά σχόλια έχει προκαλέσει στο διαδίκτυο μια αγγελία από εργάτη που ζητά 90 ευρώ μεροκάματο για να μαζέψει ελιές. Λαμβάνοντας υπόψη τις εκτιμήσεις των ελαιοπαραγωγών που λένε για μειωμένη βεντέμα φέτος, τα ποσά που ζητούν οι εργάτες μοιάζουν δυσβάσταχτα έως και αστεία για μεγάλη μερίδα παραγωγών. Στην ανάρτησή του, ο προφέρων την εργασία, θέλοντας να δικαιολογήσει τα χρήματα που ζητά ως μεροκάματο, υποστηρίζει πως η ζωή έχει ακριβύνει, και ότι τα ενοίκια εκτοξεύουν τα μηνιαία έξοδα.

Πάνω από 57 σχόλια απέσπασε η συγκεκριμένη δημοσίευση σε κλειστή ομάδα αγγελιών. Δείτε την ανάρτηση και τα σχόλια που “οργιάζουν”: “Βάλε κάτι παραπάνω, ο νιος είναι λεβέντης…”, “δε φταις εσύ, αυτοί που σε έφεραν εδώ φταίνε”, “θα τσι μαζόξομε μόνοι μας”, ” να τσι φάνε τα πουλιά”, “σου δίνω τις ελιές και θα μου δίνεις εσύ 90 ευρώ μεροκάματο”! Όταν η λογική παραχωρεί τη θέση της στην παράνοια… Καταλαβαίνουμε ότι είναι μια δύσκολη δουλειά το μαζεμα των ελιών, αλλά όχι κι έτσι! Από το site ZARPANEWS

Content by: Nikos Theodorakis

WordPress / Academica WordPress Θέμα από WPZOOM