Αρχική » 2023 (Σελίδα 39)
Αρχείο έτους 2023
Οικονομικά ισχυροί, «παίζουν» παιχνίδια, στο διαδίκτυο!

Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει στη ζωή… Άνθρωποι που έχουν καταφέρει να λύσουν τα οικονομικά προβλήματα τους και δεν έχουν κανένα άγχος για την καθημερινή επιβίωση τους, μοιράζουν τα δισεκατομμύρια τους για το κέφι τους και αγοράζουν εφαρμογές που έχουν μπει για τα καλά στη ζωή των ανθρώπων, όπως το Twitter, έτσι, για να περνάνε την ώρα τους… Ακούγεται κάπως, αλλά δυστυχώς συμβαίνει…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 15/4/2023
Το Twitter, για όσους δεν το γνωρίζουν, είναι ένας ιστοχώρος κοινωνικής δικτύωσης (ή αλλιώς μια εφαρμογή στα κινητά τηλέφωνα) που επιτρέπει στους χρήστες του, να στέλνουν και να διαβάζουν, σύντομα μηνύματα, τα οποία ονομάζονται τουίτς. Οι διευκρινήσεις δίνονται για τους συνομιλήκους μου, που δεν θέλουν να μπουν στο κόπο να δημιουργήσουν νέους τρόπους επικοινωνίας και ενημέρωσης, αλλά επιμένουν στους παραδοσιακούς, εφημερίδες, ραδιόφωνο, τηλεόραση, άντε και κανένα SMS.
Για τους νέους της εποχής μας, αυτά είναι αυτονόητα πράγματα, κομμάτι της ζωής που επιλέγουν να έχουν. Σεβαστά, ως ένα βαθμό και αποδεκτά, Όμως για την οικονομία της συζήτησης, θεώρησα αναγκαίο να κάνω αυτόν τον πρόλογο.
Πριν καμιά δεκαριά μέρες, επικράτησε πανικός από τους χρήστες του διαδικτύου όταν είδαν ότι το Twitter μετά την απόφαση του νέου ιδιοκτήτη, Έλον Μασκ, αντικατέστησε το εμβληματικό μπλε πουλί του δημοφιλούς social media με τον σκύλο του Dogecoin.
Το είπε και το έκανε! Και λίγες ώρες αφού ο ιδιοκτήτης του Twitter τοποθέτησε ως logo την φιγούρα του σκύλου που συνδέεται με το Dogecoin, η αξία του κρυπτονομίσματος εκτοξεύθηκε. Από 0,08 δολ., η αξία του Dogecoin έφτασε σε άνω του 0,10 δολ.. Μία αύξηση την τάξεως του 20%.
Ο Έλον Μασκ, που μετρά 133 εκατομμύρια ακολούθους στο Twitter, χρησιμοποιεί εδώ και καιρό το μέσο κοινωνικής δικτύωσης για την προβολή του ιδίου και του ιδιότυπου χιούμορ του και έχει προωθήσει μέσω της πλατφόρμας το dogecoin, ένα κρυπτονόμισμα υψηλής διακύμανσης που δημιουργήθηκε αρχικά για πλάκα.
Το dogecoin δημιουργήθηκε το 2013 και ήταν μία ειρωνική απάντηση σε δύο φαινόμενα του web: τα κρυπτονομίσματα, που πλήθυναν μετά την εμφάνιση του bitcoin, και τα memes «Doge» με τον σκύλο ράτσας Shiba Inu που είχαν κατακλύσει το διαδίκτυο.

Ενισχυμένο από μία φρενίτιδα αγορών τέτοιου είδους τίτλων στις αρχές του 2021 σε συνδυασμό με πλειάδα θετικών μηνυμάτων του Έλον Μασκ στο Twitter, το dogecoin εκτοξεύθηκε σε επίπεδο άνω των 70 σεντς τον Μάιο 2021, για να υποχωρήσει μετά την μετάδοση σατιρικής εκπομπής στην οποία ο Μασκ χαρακτήριζε «απάτη» το κρυπτονόμισμα.
Ένας επενδυτής που έχασε χρήματα στοιχηματίζοντας στο dogecoin κατέθεσε τον Ιούνιο 2022 αγωγή ζητώντας 258 δισεκατομμύρια δολάρια αποζημίωση από τον Έλον Μασκ και τις εταιρείες του Tesla και SpaceX. Ο δισεκατομμυριούχος, όπως ήταν φυσικό, αρνήθηκε τις κατηγορίες.
Η αλλαγή του logo του Twitter έγινε, αλλά προκάλεσε βροχή μηνυμάτων. O Έλον Μασκ ανέβασε στην πλατφόρμα μία φωτογραφία από συνομιλία που είχε το 2022 με έναν χρήστη, κατά την οποία έδινε την υπόσχεση ότι όταν αγοράσει το Twitter, θα κάνει logo του το «Doge».
Αλλά αυτό δεν κράτησε πολύ… Λίγες μέρες μετά ο Έλον Μασκ, αντικατέστησε και πάλι τον σκύλο του κρυπτονομίσματος Dogecoin με το γαλάζιο πουλί. Πλέον σε όλους τους λογαριασμούς στο Twitter είναι ορατό και πάλι το χαρακτηριστικό logo.
Έτσι λειτουργούν, όσοι έχουν χρήματα και δεν ξέρουν τι να τα κάνουν. Παίζουν με τις ζωές των άλλων, νομίζοντας ότι η μεγάλη οικονομική τους επιφάνεια τους επιτρέπει να κάνουν κάτι τέτοιο. Αλλά κάνουν λάθος! Η αξιοπρέπεια του ανθρώπου δεν έχει καμιά σχέση με τα χρήματα. Αν ψάξετε λίγο γύρω σας, θα δείτε ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν καθόλου χρήματα και όμως είναι απολύτως αξιοπρεπείς!
Φυσικά πού να τα ξέρει αυτά ο Έλον Μάσκ; Εκείνος «παίζει», κάνοντας την πλάκα του, αδιαφορώντας για το τι επιπτώσεις θα έχουν αυτά στις ζωές των άλλων. Και δεν αναφέρομαι στο Twitter, αλλά στα κρυπτονομίσματα Dogecoin που έχουν κάνει ανθρώπους να χάσουν την περιουσία τους, στο απατηλό κυνήγι του γρήγορου κέρδους.
Βεβαίως, όλοι έχουμε τις ευθύνες μας, καθώς χρειάζεται να έχουμε διάκριση και να μην παρασυρόμαστε από τις υποσχέσεις ανθρώπων για εύκολο και γρήγορο κέρδος. Τουλάχιστον αυτό! Ας το έχουμε πάντα κατά νου.
Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί στο φύλλο του Σαββάτου 15/4/2023, της εβδομαδιαίας κρητικής εφημερίδας ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Βόλτα, με τη φαντασία μας, στο νησί Βανκούβερ του Καναδά

Καθώς πασχίζω καθημερινά, με αγάπη, να σας έχω κάτι ξεχωριστό και αν είναι δυνατόν όμορφο, μέσα σε έναν άσχημο και επικίνδυνο κόσμο, για να το μοιραστώ μαζί σας, θυμήθηκα αυτές τις φωτογραφίες που είναι κάμποσο «παρκαρισμένες» στην επιφάνεια της οθόνης του υπολογιστή μου, περιμένοντας μια κατάλληλη ώρα, προκειμένου να δημοσιευτούν. Και να, που ήρθε αυτή η ώρα. Δείτε ΕΔΩ για να σας θυμίσω από πού… ξέμειναν.

Ο Καναδάς είναι μια αχανής χώρα… Και αν και θα ήθελα πολύ να τον περπατήσω, από τη μια άκρη ως την άλλη, ξέρω πως σ’ αυτό το σύστημα είναι μάλλον αδύνατον, γι’ αυτό το αφήνω γι’ αργότερα. Προς το παρόν, περιορίζομαι σ’ αυτές τις ομορφιές που βρίσκονται από τη μεριά του Ειρηνικού Ωκεανού. Κι είναι ο ουρανός και η θάλασσα, τα χρώματα που σε ξεσηκώνουν και σου δημιουργούν θαυμάσιες εικόνες.

Μερικές φορές, δεν αφήνουμε τον ορίζοντα της σκέψης μας και του μυαλό μας ν’ ανοίξει και να δει τη μεγάλη εικόνα. Και ναι, είναι πολύ όμορφη η Ελλάδα, αλλά το ίδιο όμορφος είναι όλος ο κόσμος, επειδή ο κατασκευαστής και δημιουργός είναι ο ίδιος. Και είναι αμερόληπτος και ευθύς. Όλοι οι άνθρωποι θέλει να έχουν και να γεύονται με τις αισθήσεις τους, υπέροχα πράγματα. Δείτε εδώ τον Ειρηνικό Ωκεανό. Πόσες φορές τον έχετε δει στη ζωή σας;
Μπλέ κάρθαμος, ο ουρανόχρωμος, από τη Ζάκυνθο…

Τις φωτογραφίες τις είδαμε στην Ομάδα “GreekFlora”, τραβηγμένες από τη διαδικτυακή μας φίλη, Julia Crummay, στη Ζάκυνθο, όπου και μένει. Το φυτό ονομάζεται κάρθαμος και, όπως διαβάζουμε, καλλιεργήθηκε αρχικά για τα άνθη του που χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή κόκκινων, κίτρινων και μπλε χρωμάτων για ρούχα, αλλά και για την προετοιμασία τροφίμων.

Η επιστημονική του ονομασία είναι Carthamus caeruleus /Συνώνυμα: Carduncellus caeruleus (Blue thistle). Ψάχνοντας για αυτό, μάθαμε ότι τώρα καλλιεργείται κυρίως για το λάδι των σπόρων του, το οποίο χρησιμοποιείται για τρόφιμα και άλλους βιομηχανικούς σκοπούς. Όσο το ψάχνω, τόσο μ’ αρέσει να μαθαίνω πράγματα για τα αγριολούλουδα.

Πρόκειται για ένα πολυετές και αγκαθωτό φυτό, ύψους έως 80 cm. Έχει ένα στέλεχος όρθιο, συνήθως μη διακλαδισμένο, κυλινδρικό, αλλά με παράλληλες και στενές αυλακώσεις, κιτρινωπό, καλυμμένο με αραχνοειδείς τρίχες. Η χρήση λουλουδιών (πέταλα) στο τσάι και άλλες παρασκευές τροφίμων είναι ασφαλής και έχει ευεργετικές ιδιότητες.
Ένα χωράφι με ελιές, σπαρμένο με κουκιά και βίκο…

Τις φωτογραφίες τις είδαμε στην Ομάδα “Οι Φίλοι της Ελιάς”. Είναι φωτογραφίες του διαδικτυακού μας φίλου, Τριαντάφυλλου Μπαλάφα, ίσως από τα Στύρα της Εύβοιας που είναι και ο τόπος καταγωγής του. Ίσως για πολλούς αναγνώστες μας, να φαίνεται περίεργη και παράξενη όλη αυτή η σύνθεση. Αλλά δεν είναι. Το έκανε και ο πατέρας μου.

Η μνήμη μου με πάει, μισό αιώνα πίσω, τότε που ως παιδί τον βοηθούσα στα χωράφια μας. Έβλεπα τι έκανε και… μάθαινα, άσχετα που ήρθαν έτσι τα πράγματα, ώστε δεν ασχολήθηκα ποτέ μ’ αυτά τα πράγματα. Ήταν όμως εποχές όμορφες και ίσως αν ξέραμε πώς οι γονείς μας έκαναν κουμάντο στα χωράφια τους, θα ήταν ωραίο να ζούμε από αυτά, αντί να τα βλέπουμε να ρημάζουν χέρσα.

Ο πατέρας μου, λοιπόν, έσπερνε τα πάντα… Ότι θα χρειαζόμασταν στη διάρκεια της χρονιάς, τόσο εμείς ως οικογένεια, όσο και τα ζώα (εμείς είχαμε έναν γάιδαρο κι ένα μουλάρι) που βοηθούσαν στις εργασίες ή στις μεταφορές. Τα όσπρια ήταν το κυρίως μέρος της μεσογειακής μας διατροφή. Κουκιά, μπίζα (ή μπιζέλια), φακές, ρεβίθια και ότι άλλο μπορούσες να φανταστείς, υπήρχαν σε αφθονία.
Φίλοι της ειρήνης, ένας θησαυρός που αξίζει να τον ψάξεις

Παρακολουθήσαμε χθες στο Ολυμπιακό Ποδηλατοδρόμιο στο Μαρούσι, μια εξαιρετική Συνέλευση Περιοχής μ’ αυτό το θέμα: “Φίλοι της Ειρήνης”. Και μάθαμε πόσο σπουδαίο είναι, να συνεχίσουμε να ψάχνουμε γι’ αυτούς, παντού. Υπάρχει κάποιος που μπορεί να μας βοηθήσει σ’ αυτό; Βεβαίως! Ο Άρχοντας Ειρήνης…

Ένα πρώτο μεγάλο καλό είναι ότι οι φίλοι της ειρήνης δεν μαθαίνουν πια τον πόλεμο. Κι επίσης, δεν νοιώθουν μόνοι. Βοηθούν ο ένας τον άλλον! Πώς μπορούν να το κάνουν αυτό; Με το να ανοίγουν διάπλατα την καρδιά τους, με το να βοηθούν τους νέους να αξιοποιούν τις δυνατότητες τους και με το να τιμούν του ηλικιωμένους.

Το πιο σημαντικό όμως είναι πως με γραφικές παραθέσεις από την Αγία Γραφή, μάθαμε πως μπορούν οι φίλοι της ειρήνης να νικούν το κακό με το καλό. Ακούγεται ουτοπικό στην εποχή μας; Σας διαβεβαιώνουμε ότι μπορεί να λειτουργήσει. Μας το υπόσχεται Εκείνος που είναι σε θέση να κρατά τις υποσχέσεις του!

Γεμάτοι από ευγνωμοσύνη στον μεγάλο Εκπαιδευτή μας, επιστρέψαμε το απόγευμα σπίτια μας, κουρασμένοι σωματικά, αλλά με χαρούμενη καρδιά και πλούσιοι από εμπειρίες που αποκομίσαμε από αυτή την όμορφη περίσταση. Ξαναθυμηθήκαμε πόσο όμορφα είναι να βρίσκεσαι κοντά σε αδελφούς, με φυσική παρουσία… Κάτι που είχαμε στερηθεί, στον καιρό της πανδημίας…
Ανοιξιάτικες εικόνες από Καισαριανή και τον Λόφο Αράπη

Σήμερα είναι μια ιδιαίτερη μέρα για μας. Από το πρωί θα είμαστε στο Ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ στη Συνέλευση της Περιοχής μας με Εκπρόσωπο. Και γι’ αυτό θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας φωτογραφίες του διαδικτυακού μας φίλου, Vasilis Vartzakis, που δημοσίευσε στην Ομάδα ΠΕΖΟΠΟΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ, πανέμορφες και ανοιξιάτικες!

Είναι παρμένες από την τοποθεσία Λόφος Αράπης. Βρίσκεται πολύ κοντά στην Καισαριανή κι έχει αυτό το παράξενο όνομα. Γιατί; Ίσως γιατί ήταν σκοτεινό, μαύρο, μουτζούρα το βράδυ. Ίσως. Το βουνό των μύθων, των παιδικών παιχνιδιών, αλλά και των παιδικών φόβων, κάποιες φορές, ιδιαίτερα τις άγριες νύχτες του χειμώνα. Τότε που και τα παραμύθια χτίζονταν στην πραγματικότητα ή ίσως σε μια ηλικία που και η πραγματικότητα λειτουργούσε σαν παραμύθι.

Έτσι, καθώς η μέρα μας θα είναι γεμάτη με όμορφα πράγματα, όσοι από συνήθεια φτάνεται στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ σήμερα, θέλουμε να κρατήσετε αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες από τις παρυφές της πόλης της Καισαριανής, μιας περιοχής που δεν επισκεπτόμαστε συχνά, μιας και ο τόπος που μένουμε εμείς είναι ακριβώς στην άλλη μεριά του Λεκανοπεδίου Αττικής.
Το “Αυγό του Κόκκορα” στο Μεταξουργείο. Αξίζει να πάτε!

Το “Αυγό του Κόκορα”, αυτοσυστήνεται: Εκεί στην Κυψέλη, το 1982, σε ένα στενάκι στη Σποράδων 40 – δίπλα από τη Φωκίωνος Νέγρη, ξεκίνησε η ιστορία με το «Αυγό του Κόκκορα». Ένα μικρό εστιατόριο που άνοιγε τις πόρτες του κάθε απόγευμα στις οκτώ και έκλεινε το ξημέρωμα κατά τις έξι. Την εποχή εκείνη όλα τα “μαγαζιά” κατέβαζαν ρολά στις δύο το βράδυ, υποχρεωτικά.

Υπήρχε βλέπετε ο σχετικός νόμος για την εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας. Φυσικό λοιπόν ήταν “να μείνεις νηστικός” εάν ήσουν εργαζόμενος και “σχόλαγες” εκείνη την ώρα. Σ’ αυτό το πρόβλημα λοιπόν ο Νίκος Γρέβιας έδωσε την λύση. Χρησιμοποίησε κεράκια, για να φωτίσει τα τραπέζια του και τους γύρω χώρους. Η καινοτομία αυτή, έλυσε το πρόβλημα με τον “νόμο” και έδωσε διέξοδο στην εστίαση μετά τις δύο.

Το νέο αυτό μεταδόθηκε ταχύτατα σε όλη την Αθήνα και πολλοί Αθηναίοι άρχισαν να συρρέουν στο «Αυγό του Κόκκορα», για να γευθούν μια ζεστή κοκκορόσουπα και όλα τα υπόλοιπα υπέροχα εδέσματα του, κάτω από το φως των κεριών. Από εκεί πέρασε σχεδόν όλος ο καλλιτεχνικός κόσμος του θεάματος και της διασκέδασης. Σήμερα θα το βρείτε Λεωνιδίου 46 και Μυλλέρου στο Μεταξουργείο.





























Δυστυχώς αυτή είναι η κατάντια του κράτους (όχι της Χώρας) και της τωρινής αδιάφορης τοπικής αυτοδιοίκησης!! Κρίμα....! Δεν υπάρχουν άνθρωποι…