Αρχική » 2023 (Σελίδα 2)

Αρχείο έτους 2023

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
008253
Τα σχόλια σας!
Μια αναγκαία υπόμνηση!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να γράφετε. Μόνο που για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.
Είναι λογικό να πρέπει να τα δει πρώτα ο διαχειριστής και να απομακρύνει κάποιο, αν -λέμε τώρα- μπορεί να είναι υβριστικό…

Η Άνοιξη είναι εδώ!

Ζούμε μια περίεργη και παράξενη Άνοιξη αν και ο Μάης είναι ο χαρακτηριστικός ανοιξιάτικος μήνας.
Μια ζεστό μια κρύο. Οι συχνές βροχές και οι συννεφιές δεν βοηθούν, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να το αλλάξουμε αυτό.
Περιμένουμε υπομονετικά να δούμε αυτή την εποχή στην πλήρη ανάπτυξη της και ελπίζουμε η συνέχεια να μας δικαιώσει.
Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι εδώ για να καταγράφει όμορφες στιγμές
Ιανουάριος 2023
Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο. Και να το εκτιμάς!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει κάθε Κυριακή την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά-σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ τ. 166

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 166. που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 165, ΕΔΩ δείτε το164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Είκοσι εννιά χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 435

Έτοιμο και το 436 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ. Κι ΕΔΩΕΔΩ το 434,  ΕΔΩ το 433, ΕΔΩ το 432, ΕΔΩ το τ.431,  ΕΔΩ το 430, ΕΔΩ το 429, ΕΔΩ το 428, ΕΔΩ το 427, ΕΔΩ το 426, ΕΔΩ το 425, ΕΔΩ το τ.424, ΕΔΩ το τ.423, ΕΔΩ το τ.422, ΕΔΩ το τ.421, ΕΔΩ το τ.420, ΕΔΩ το τ.419, ΕΔΩ το τ.418, ΕΔΩ το τ.417, ΕΔΩ το τ.416, ΕΔΩ το τ.415, ΕΔΩ το τ.414, ΕΔΩ το 413, ΕΔΩ το 412, ΕΔΩ το 411, ΕΔΩ το 410, ΕΔΩ το τ.409, ΕΔΩ το τ.408, ΕΔΩ το τ.407, ΕΔΩ το τ.406, ΕΔΩ το τ.405 ΕΔΩ το τ.404 ΕΔΩ το τ.403 ΕΔΩ το τ.402, ΕΔΩ το τ.401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ.392, ΕΔΩ το τ.391, ΕΔΩ το τ.390, ΕΔΩ το τ.389, ΕΔΩ το τ.388, ΕΔΩ το τ.387, ΕΔΩ τ.386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε ΕΔΩ είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 20ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Μια βόλτα στου Ψυρρή με καλούς αγαπημένους φίλους…

Για μας, σήμερα είναι μια Κυριακή σαν όλες τις άλλες. Έχουμε επιλέξει να είμαστε από την πλευρά των πραγματικών προβλημάτων και ξέρουμε πώς θα δώσουμε οριστικές λύσεις σ’ αυτά και για πάντα. Όχι στα μπαλώματα και τις ευκαιριακές καταστάσεις με αληθινή δικαιοσύνη που δεν έχει σχέση με ανθρώπους. Μ’ αυτή την έννοια έχουμε ψηφίσει μια φορά, σταθερά τον ίδιο ηγέτη.

Γι’ αυτό επιλέξαμε να εικονογραφήσουμε τη σημερινή ανάρτηση με μια βόλτα που κάναμε πρόσφατα στου Ψυρρή με τη Σούλα και την καλή μας φίλη, Χάρις. Κάναμε μια στάση στο “Βολιώτικο Τσιπουράδικο” γνώριμο μας, από παλιά, όπου τραγουδούσε υπέροχα η κ. Ιουλία. Και απολαύσαμε τα τραγούδια της, καθώς και τους μουσικούς που τη συνόδευαν.

Ο κήπος ανθισμένος με την Άνοιξη παρούσα. Το μεσημέρι πέρασε όμορφα και γρήγορα. Μας άρεσαν πολύ οι στιγμές που ζήσαμε. Είχαν μια αυθεντικότητα από την παλιά Αθήνα που αρέσει στους σημερινούς ανθρώπους της μεγαλούπολη καθώς δεν υπάρχει πια αυτή ζεστασιά και η ομορφιά των μαζικών χώρων με την καθαρότητα που ξέραμε.

Γνωρίσαμε χθες τη “Ρακόπετρα” στο Ηράκλειο Αττικής…

Βρεθήκαμε εκεί για δουλειά και όπως κάνουμε πάντα, για να γνωρίσουμε τους τόπους που πάμε, περπατήσαμε ώς την πλατεία του Αγίου Λουκά στο Ηράκλειο Αττικής. Εκεί συναντήσαμε τη “Ρακόπετρα”. Ένα ωραίο μεζεδοπωλείο ανάμεσα στα πεύκα. Και πήραμε μια γεύση από τους μεζέδες που προσφέρει.

Το Ηράκλειο είναι σημείο συνάντησης για πολύ κόσμο από τα βόρεια προάστια. Και κυρίως για τα καφέ και για τα μεζεδοπωλεία του. Έρχονται από Μαρούσι, Πεύκη, Λυκόβρυση, Μεταμόρφωση, Νέα Ιωνία, Λαμπρινή, Περισσό, Καλογρέζα.  Κανά δυο τρία χρόνια έχουν αρχίσει και λειτουργούν και αρκετά μπαράκια.

Η μέρα ήταν όμορφη, πολύ ζεστή και καλοκαιρινή. Αλλά στη “Ρακόπετρα” είχε δροσιά. Ίσως γιατί είναι μέσα σε μια πλατεία όλο πράσινο με μεγάλα πανύψηλα πεύκα, με πολλούς χώρους σε διάφορα επίπεδα. Ήταν μεσημέρι μιας καθημερινής μέρας. Αλλά γι’ αυτή την πλατεία και τα δέντρα της θα χρειαστεί να κάνουμε άλλο ένα σημείωμα εδώ.

Δημοσκόποι, μπαίνουν στο στόχαστρο των εκλογών…

Τις προηγούμενες μέρες οι δημοσκοπικές εταιρείες κατέγραψαν τα αποτελέσματα των ερευνών τους. Μερικές φορές με προκλητικό τρόπο. Τώρα πια βρισκόμαστε στην ώρα «μηδέν». Την επομένη θα ξέρουμε πόσο μέσα ή πόσο έξω έπεσαν… Το βέβαιο είναι ότι άνοιξε ένας κύκλος συζητήσεων για την ίδια την ύπαρξη τους. Και συνεχίζει.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 20/05/2023

Αρέσει στους ανθρώπους να δίνουν έμφαση στις δημοσκοπήσεις για τις εκλογές. Θέλουν, αδημονούν, βιάζονται να ξέρουν ποιος θα εκλεγεί. Κι έτσι τα ΜΜΕ παραγγέλλουν τέτοιες έρευνες, για να τις προβάλλουν. Αδυνατώ βέβαια να καταλάβω σε τι εξυπηρετούν ή μάλλον υποψιάζομαι. Στόχος είναι οι αναποφάσιστοι που θέλουν να είναι πάντα με τον νικητή των εκλογών.

Επέλεξα να γράψω αυτό το κομμάτι, που θα διαβαστεί λίγο πριν ή την ημέρα που οι ψηφοφόροι θα πάνε στις κάλπες για να ψηφίσουν. Επομένως σε τίποτα δεν μπορεί να επηρεάσει τους ψηφοφόρους. Δεν είναι άλλωστε στις προθέσεις μου κάτι τέτοιο. Ο καθένας έχει τις απόψεις τους για τις εκλογές και η στήλη δεν έχει ως στόχο τίποτε άλλο, πέρα από το να πει τη γνώμη της.

Αφορμή στάθηκε η κουβέντα που άνοιξε για τους δημοσκόπους στις εκλογές της Τουρκίας την περασμένη Κυριακή. Κι αυτό γιατί έδιναν την πρωτιά στον Κιλιντσάρογλου, ηγέτη της αντιπολίτευσης κάτι που δεν επιβεβαίωσαν οι κάλπες όταν άνοιξαν. Του έδιναν μάλιστα μια διαφορά πέντε ποσοστιαίες μονάδες από την Ερντογάν.

Τα ίδια συμβαίνουν κι εδώ. Υπάρχουν μάλιστα καταγραμμένες δηλώσεις πολιτικών που λένε ότι πολλοί δημοσκόποι «θα σκίσουν τα χαρτιά των προβλέψεων τους, το βράδυ των εκλογών». Μένει να το δούμε. Ο χρόνος προς αυτή την κατεύθυνση, είναι ήδη πολύ περιορισμένος.

Το εκπληκτικό είναι ότι οι ίδιοι οι εκπρόσωποι των εταιρειών που διενεργούν δημοσκοπήσεις, είναι επιφυλακτικοί, καθώς συναντούν ένα σημαντικό ποσοστό πολιτών που αρνούνται να απαντήσουν στις τηλεφωνικές τους κλήσεις και να συμμετάσχουν στην έρευνα. Μόνο δύο στους δέκα απαντούν, λένε.

Παρ’ όλα αυτά, συνεχίζουν με φανερές και κρυφές δημοσκοπήσεις, όσο τα χρονικά περιθώρια το επιτρέπουν, να το κάνουν. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που τονίζουν ότι αυτές οι εκλογές είναι «βουβές». Και τι αξία, ιδιαίτερη, μπορεί να έχει κάτι τέτοιο; Μένει να φανεί, επειδή επιδέχεται πολλές ερμηνείες.

Οφείλουμε όμως να ξεκαθαρίσουμε πως αν ασχοληθήκαμε σήμερα με αυτές τις εταιρείες είναι γιατί έχουμε την αίσθηση ότι λειτουργούν ως μηχανισμοί χειραγώγησης, χρησιμοποιώντας επιστημονικά εργαλεία για να πετύχουν το στόχο τους. Κι αυτό είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο στις μέρες μας.

Θα εκτιμηθεί ως ένα ακόμα μέσο επηρεασμού της κοινής γνώμης στην κάλπη και ενδεχομένως δοκιμάζεται σε σημείο κατάρρευσης, όλη λογική που οικοδομείται περί δήθεν ελεύθερης έκφρασης του ψηφοφόρου σ’ ένα περιβάλλον δημοκρατίας.

Προβληματισμοί που θα πάρουν απαντήσεις με το άνοιγμα της κάλπης το βράδυ της Κυριακής. Στο κατόπι περιμένουν αναλυτές του τίποτα που για να δικαιολογήσουν το μισθό τους, θα πιάσουν «στασίδι» και θα προσπαθούν να υπερασπιστούν τις απόψεις τους.

Όλα αυτά μας είναι παντελώς αδιάφορα. Και στις κορώνες τους περί συνυπευθυνότητας, αισθανόμαστε παγερά διάφοροι. Το βέβαιο είναι ότι το πολιτικό σύστημα, τρυγά τους καρπούς των κόπων του.

Όλα αυτά τα χρόνια απογοήτευσαν, απαξίωσαν και έδωσαν τον χειρότερο εαυτό τους ως υπεύθυνοι κυβερνήτες, αποδεικνύοντας την ανικανότητα τους να διαχειριστούν ακόμα και μικρά προβλήματα της καθημερινότητα των πολιτών.

Από δημοσιογραφική άποψη και όσο γίνεται πιο καθαρή και ουδέτερη ματιά, θα παρακολουθήσουμε την επομένη των εκλογών και τα σενάρια, που από τώρα έχουν έτοιμα ως εναλλακτικά, οι επαγγελματίες πολιτικοί. Και θα γελάμε με τους δημοσκόπους που εξαργύρωσαν τα επιστημονικά εργαλεία τους για «ένα πιάτο φακής».

Λυπούμαστε βέβαια εκείνους που τους πίστεψαν και ανάλωσαν την ενεργητικότητα τους όλη αυτή τη μακρόσυρτη εκλογική «μάχη» για το θεαθήναι. Την επομένη, τα προβλήματα τους θα είναι κάτω από το χαλάκι, εκεί όπου τα άφησαν, κυνηγώντας το όνειρο. Οι λύσεις μεταφέρονται σε μια άλλη πολιτική περίοδο, ίσως με άλλους υποψήφιους. Και η ζωή συνεχίζεται, όπως πάντα…

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 20/5/2023 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Λαχταρούμε την ώρα που θα δοκιμάσουμε και φέτος, μούρα

Οι φωτογραφίες στη σημερινή ανάρτηση, δεν είναι φετινές. Τις πήραμε πέρσι, όταν μια μέρα σαν κι αυτές, είχαμε πάει μια βόλτα το ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα. Κι εκεί έχουμε χαρτογραφήσει τις μουριές, οπότε δεν δυσκολευτήκαμε να τις βρούμε και να απολαύσουμε τον καρπό τους. Φέτος όμως δεν καταφέραμε να πάμε, ακόμα.

Δεν ξέρω πως έχουμε κάνει έτσι τη ζωή μας και δεν μένει χρόνος, ούτε μια ανάσα να πάρουμε για μας, ούτε μια μικρή τέτοια απόλαυση να δρομολογήσουμε και να την κάνουμε πράξη. Ας είναι, ελπίζω τις επόμενες μέρες, να είναι καλύτερα τα πράγματα και να μπορέσουμε να πεταχτούμε. Το θέλω πραγματικά. Έτσι κι αλλιώς δεν κρατάνε πολύ.

Μέχρι τον Ιούνιο, είναι ο καιρός τους. Και στο πάρκο, δεν είμαι ο μόνος που τα ξέρω. Ιδιαίτερα οι άνθρωποι με καταγωγή από την Αλβανία, την έχουν καλύτερα κι από μένα χαρτογραφήσει την περιοχή. Κι αυτοί έχουν καλύτερο πρόγραμμα από το δικό μου και τις τρυγούν κανονικά και στην ώρα τους. Κι εδώ που τα λέμε, καλά κάνουν οι άνθρωποι.

Τις Κυριακές η Ερμού είναι γεμάτη υπαίθριους μουσικούς

Δεν πάει να είμαστε στο παρά πέντε των εκλογών, η Ερμού ήταν και παραμένει, κάτω από όλες τις συνθήκες, ένας δρόμος γεμάτος παλμό, κίνηση κι σε έναν κόσμο που ακόμα και τις Κυριακές, είναι εκεί, για να κάνει τη βόλτα του, από το Σύνταγμα στο Μοναστηράκι. Αυτούς τους μουσικούς δρόμους τους καταγράψαμε σε μια μέρα μόνο, με μια διαφορά μερικών δεκάδων μέτρων.

Εδώ, όλα μπορείς να τα δεις και να τα ακούσεις. Από λαϊκά τραγούδια μέχρι ροκ εποχής… Ελληνικά και ξένα. Έτσι κι αλλιώς το κοινό τους, είναι πολυπολιτισμικό. Όλο τα χρόνο, αλλά ιδιαίτερα τώρα τον Μάιο, έτσι και κάνει πως ο ήλιος φοράει τα καλά του, μυρίζει καλοκαίρι και οι τουρίστες ξεσαλώνουν. Στόχος ζωής να ανέβουν στην Ακρόπολη!

Οι καλλιτέχνες δρόμου έχουν τη χάρη τους. Πέρα από την ποικιλία των τραγουδιών τους έχουν αναπτύξει και μια ποικιλία στο λουκ τους, το ντύσιμο τους, την εμφάνιση τους. Δεν έχει, ας πούμε, κανένα πρόβλημα ο μπουζουκσής σ’ αυτό το συγκρότημα να παίζει με την αθλητική του φόρμα. Σιγά, που θα φορέσει τώρα κοστούμι και γραβάτα για τις ανάγκες του σόου…

Δεν μας απασχολούν οι εκλογές σε Τουρκία και Ελλάδα…

Δεν εμπιστευόμαστε τους πολιτικούς και δεν περιμένουμε καμιά καλή έκβαση από αυτούς. Ιδιαίτερα μένουμε μακριά από τις προεκλογικές υποσχέσεις τους που στόχο και σκοπό έχουν, απλά να υφαρπάξουν την ψήφο αθώων ανθρώπων και στη μια χώρα και στην άλλη. Θα συνεχίσουμε όμως να βλέπουμε με πολύ αγάπη τα λουλούδια του Τούρκου φίλου μας Yaşar Durmaz.

Κι αυτή είναι η πιο πρόσφατη ανάρτηση του, στο Facebook. Και στη γειτονική μας χώρα αυτή την εποχή τα τριαντάφυλλα είναι αυτά που κυριαρχούν παντού. Υπέροχα από αισθητική άποψη και αρωματικά, σε κάνουν να αντιλαμβάνεσαι και να παίρνεις από την αληθινή ομορφιά της ζωής, αντί να αναλώνεσαι στα κούφια λόγια των πολιτικών.

Σ’ αυτά, να μείνουμε λοιπόν. Αυτά είναι που ενώνουν τους λαούς που δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν και όχι ο εθνικισμός που καλλιεργούν, η αγάπη και όχι το μίσος. Μπορούμε να το κάνουμε; Μερικοί λένε, αδύνατον. Η ζωή όμως έχει δείξει ότι μπορούμε, αρκεί να κλείσουμε τα αυτιά μας στους ειδικούς αναλυτές και να μιλήσουμε τη γλώσσα της καρδιάς.

Κάτι ωραίο από τον ανθισμένο λόφο Σκουζέ, στα Σεπόλια

Είχαμε πάει πρόσφατα στην ταβέρνα του Τάσου, στο λόφο Σκουζέ στα Σεπόλια, την “Αρετούσα”. Και πέρα από τους περιποιημένους μεζέδες του, στο μπαλκόνι που βλέπει στην Αθήνα αντιμετωπίσαμε κι αυτή την ομορφιά με τα ανθισμένα λουλούδια, όπως είναι αυτή την εποχή. Σήμερα λοιπόν η ανάρτηση μας θα είναι από εκεί.

Ο καιρός έκανε τα κορδελάκια του. Μια ζέστη μια κρύο, μια ηλιοφάνεια και μια συννεφιά με ολίγη βροχή. Μια άνοιξη πολύ ιδιότυπή… Αλλιώς τις είχαμε στο μυαλό μας τις εποχές κι αλλιώς τις βλέπουμε να εξελίσσονται, μπροστά στα μάτια μας. Τώρα όταν ξημερώνει μια νέα μέρα λες, “άραγε τι εποχή θα έχουμε σήμερα;”

Στο λόφο Σκουζέ και στην ταβέρνα “Αρετούσα” του Τάσου, περνάμε καλά. Είναι όμορφο το περιβάλλον μέσα στο πράσινο και από την ταράτσα του, βλέπεις “πιάτο” την Αθήνα, κάτω από τα πόδια σου. Έτσι όποτε μας παίρνει, φροντίζουμε να περνάμε μια βόλτα από εκεί. Σημείο για ξεκούραση και χαλάρωση. Πράγματα που έχουμε τόσο ανάγκη…