Αρχείο κατηγορίας Ζωή

Τώρα εσείς που βλέπετε και διαβάζετε αυτό το δημοσίευμα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, ίσως επειδή δεν το έχετε ζήσει, να θεωρείτε ότι είναι… εξωπραγματικό. Αλλά δεν είναι έτσι! Και προσπαθήστε, παρακαλώ λίγο να ανοίξετε τη διάνοια, την καρδιά σας και το μυαλό σας. Ότι δεν έχετε ζήσει, δε σημαίνει ότι δε συμβαίνει. Την εικόνα που βλέπετε, την τράβηξα ο ίδιος με το κινητό μου, μια μέρα που πρόλαβα να ανοίξω την κάμερα του και να καταγράψω τη στιγμή. Δεν ήταν προσχεδιασμένη. Το αντίθετο, τραβήχτηκε αυθόρμητα και δείχνει, απλά, ένα στιγμιότυπο αληθινό. Δεν είναι πολύ καθαρή γι’ αυτό και έβαλα το σκιουράκι μέσα σε ένα κίτρινο κύκλο. Αλλά στο Νορθ Βανκούβερ, μπορείς να το δεις αυτό με τα μάτια σου!

Απογευματάκι, ύστερα από ένα περίπατο στο δάσος. Έχεις χάσει αρκετές θερμίδες από την καταπόνηση οπότε αισθάνεσαι την ανάγκη να τις αντικαταστήσεις και μια πίτσα που συνοδεύεται από παγωμένη μπίρα είναι μια ιδανική “αμαρτία”. Αλλά επειδή αυτή η ώρα είναι ώρα φαγητού για τους πολλούς, σ’ αυτή την περιοχή, πρέπει να οπλιστείς με υπομονή. Η κοπέλα του μαγαζιού σκύβει και διορθώνει το χρόνο. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να τον… κοντρολάρεις.

Καλοκαίρι σημαίνει απέραντο γαλάζιο, θάλασσα και ουρανός, ταξίδια και μια αίσθηση, ελευθερίας. Λέξεις που όλες σχετίζονται κατά κάποιον τρόπο και με τα πανέμορφα θαλασσοπούλια που συναντάμε να πετούν πάνω από τις ελληνικές (και όχι μόνο) θάλασσες. Μ’ αυτά θα πορευτούμε σήμερα…

Γνωρίζουμε όμως πόσα και ποια είναι τα είδη τους, πώς ονομάζονται και ποια είναι τα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα; Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία οι ελληνικές θάλασσες φιλοξενούν, έξι είδη θαλασσοπουλιών. Ας τα δούμε από πιο κοντά, όσο γίνεται.

Όταν αναφερόμαστε στα θαλασσοπούλια, συνήθως στους περισσότερους έρχονται στο μυαλό οι γλάροι, όμως θαλασσοπούλια δεν είναι μόνο οι γλάροι! Αλλά ακόμα κι αυτοί, δεν είναι όλοι ίδιοι μεταξύ τους. Οι φωτογραφίες είναι από το National Geographic Worldwide δια χειρός Edward Slizewski. Τον ευχαριστούμε..

Τις φωτογραφίες τις είδαμε στην Ομάδα “Νέα Σμύρνη η γειτονιά μας”. Τις έχει τραβήξει ο Νίκος Κανταρζής και στο σημείωμα που τις συνοδεύει αναφέρει ότι “η πλατεία Νέας Σμύρνης, είναι η καλύτερη της Αθήνας. Μια όαση δροσιάς!”  Με 20 στρέμματα περίπου έκταση, η Κεντρική αυτή Πλατεία είναι απ’ τις μεγαλύτερες της Ελλάδας και σίγουρα, αποτελεί το πιο αναγνωρίσιμο γεωγραφικό σημείο της πόλης.

Πρόκειται για έναν χώρο αναψυχής και περιπάτου που περιτριγυρίζεται από το εμπορικό και διοικητικό κέντρο της Νέας Σμύρνης, ενώ φιλοξενεί πολύ συχνά, καλλιτεχνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, πολιτικές συγκεντρώσεις, αθλητικά γεγονότα. Βρίσκεται στο κέντρο του πολεοδομικού ιστού της πόλης.

Την οριοθετεί, στα ΒΑ, η λεωφόρος Ελευθερίου Βενιζέλου – κεντρικός οδικός άξονας της Νέας Σμύρνης- και η γραμμή του τραμ. Στην πλατεία, βρίσκεται η στάση του τραμ «Αγία Φωτεινή», με το οποίο η πλατεία συνδέεται συγκοινωνιακά με την υπόλοιπη πόλη, με το κέντρο της Αθήνας, με τον Πειραιά και με τα παραλιακά προάστια του Παλαιού Φαλήρου, του Ελληνικού, της Γλυφάδας και της Βούλας.

Απ’ την Ελ. Βενιζέλου διέρχονται και οι λεωφορειακές γραμμές προς την Καλλιθέα, το Μοσχάτο, τη Δάφνη, τον Άγιο Δημήτριο, τον Βύρωνα και την Ηλιούπολη. Βορειοδυτικό όριο της πλατείας, ο πεζόδρομος της 25ης Μαρτίου, ενώ εφάπτεται με την πλατεία Καρύλλου, η οποία -όταν ολοκληρωθεί και το έργο της ανάπλασης που είναι σε εξέλιξη θα συνδέεται με το Άλσος, αποτελώντας ενιαίο χώρο περιπάτου και αναψυχής.

Τον Πέτρο, τον βλέπετε σ’ αυτή τη σέλφι με τις ντοματιές που φύτεψε στον κήπο του, εκεί που μένει, κάπου στη Χαλκίδα. Καθώς τον γνωρίζω, είμαι βέβαιος ότι θα ασχοληθεί με την καλλιέργεια τους και σύντομα θα τις δούμε μεγάλες και με ντομάτες, που θα ξέρει πώς έχουν μεγαλώσει και θα τις βάζει ανεπιφύλακτα στο τραπέζι του.

Εμείς που ζούμε σε μεγαλουπόλεις δεν έχουμε αυτό το προνόμιο, δυστυχώς. Θα συνεχίσουμε να προμηθευόμαστε για τις ανάγκες μας, από τη λαϊκή της Τετάρτης, χωρίς να ξέρουμε πού, πώς και με τι τρόπο έχουν καλλιεργηθεί. Κι αν είναι πραγματικά υπαίθριες, όπως λένε ή προέρχονται από κάποιο θερμοκήπιο, ποτισμένες με ένα σωρό φάρμακα.

Ξέρω τη νοστιμιά της πραγματικής ντομάτας! Όταν κατέβαινα, Ιούλιο μήνα, στο χωριό μου, πάντα διέθετα χρόνο για να πάω στον κήπο της Στασούλας, στου Γρέγο και να κόψω πάνω από τη ντοματιά, τη ντομάτα που ήθελα να φάω. Ήταν τόσο νόστιμη που δεν χρειαζόταν καν αλάτι. Μόνο ένα ελαφρύ ξέπλυμα, από το χώμα ήταν αρκετό, για να τη γευτείς επί τόπου. Εύχομαι να πάνε όλα καλά, φίλε!

Περπατάς αμέριμνος την οδό Αδριανού στην Πλάκα, ανάμεσα στα μαγαζιά με τους χιλιάδες τουρίστες και ξαφνικά πέφτεις πάνω σ’ αυτόν τον πίνακα. Εντυπωσιάζει, καθώς βρίσκεται πάνω στο καβαλέτο του, λες και ο καλλιτέχνης το έστησε εκεί πριν λίγο. Αν προσέξετε, πάνω αριστερά στη φωτογραφία, αναφέρει τον μικρό δρόμο. Οδός Χιλλ 2.

Αυτό σε κάνει να το ψάξεις, λίγο περισσότερο. Και εκεί είναι που παθαίνεις πλάκα. Βρίσκεσαι μπροστά στην Sofo Art Gallery. Έναν πολύ ενδιαφέρον τόπο, για όσους αγαπούν την τέχνη της ζωγραφικής. Ψάξαμε να βρούμε οτιδήποτε γι’ αυτή τη γκαλερί. Μας έκανε πολύ εντύπωση, ο τρόπος που παρουσιάζει τα έργα των καλλιτεχνών.

Λιτά, απλά, βάζει τους πίνακες να μιλήσουν, από μόνοι τους. Δεν βρήκαμε πολλά πράγματα… Οι άνθρωποι δείχνουν να αγαπούν τη δουλειά τους και να την υπηρετούν, χωρίς να δίνουν μεγάλη σημασία στην προβολή τους. Και μάλλον αυτοί οι χαμηλοί τόνοι, τους ευνοούν, στοχεύοντας σε ανθρώπους που μπορεί να μπουν από περιέργεια, αλλά να μείνουν.

Οι Αθηναίοι έχουν να διηγηθούν μια ιστορία για το Cine Paris. Για κάποιους, ήταν αγαπημένο μέρος για οικογενειακές συναντήσεις, τα καλοκαίρια. Για άλλους, το σημείο συνάντησης για ένα σημαντικό πρώτο ραντεβού. Κάποιοι το γνωρίζουν επειδή κατά καιρούς έχουν ξοδέψει όλα τους τα χρήματα σε πόστερ στο περιβόητο ισόγειό του. Άλλοι καταβρόχθιζαν προβολές back-to-back, κάθε εβδομάδα.

Στην καρδιά της ιστορικής γειτονιάς της Πλάκας, Κυδαθηναίων 22, το Cine Paris δύσκολα περνάει απαρατήρητο: Με θέα στην Ακρόπολη που κλέβει την προσοχή ακόμα και από τις καλύτερες ταινίες του κόσμου, είναι ένας θερινός κινηματογράφος που είναι μέρος του αθηναϊκού πολιτισμού και για καλό λόγο! Από το καλοκαίρι του 2024, ετοιμαστείτε να αφεθείτε στην κινηματογραφική επιμέλεια του Cinobo στο Cine Paris.

Θα έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε αγαπημένες κλασικές ταινίες και τις καλύτερες νέες παραγωγές. Βρείτε νωρίτερα τη θέση σας, πάρτε το ποτό σας στο μπαρ με τα 47 διαφορετικά ποτά και απολαύστε το όμορφο δειλινό και τη φωτισμένη Ακρόπολη πριν την προβολή της ταινίας. Το είδαμε σε μια απογευματινή βόλτα μας – περπάτημα στην Αδριανού, φτάνοντας ώς την Κυδαθηναίων…