Αρχική » 2023 (Σελίδα 48)

Αρχείο έτους 2023

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:

Οι επισκέπτες μας

Εδώ θα δείτε τα σχόλια σας!

Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον **ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ** είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν **να μας γράφετε.** Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Βασίλειος Παπίας στο Το λες και κατάντια στον «Καπράλο», στο λόφο Κολωνού27 Ιουλίου 2025
Δυστυχώς αυτή είναι η κατάντια του κράτους (όχι της Χώρας) και της τωρινής αδιάφορης τοπικής αυτοδιοίκησης!! Κρίμα....! Δεν υπάρχουν άνθρωποι…
Panos Chatziliadis στο Οι αέρηδες των Κυκλάδων στην Αμοργό για λίγη δροσιά!26 Ιουνίου 2025
Κάθε Ελληνικό νησί ήταν πάντα μια πρόκληση για μένα από τα παιδικά μου χρόνια, και περισσότερο η Αμοργός. Δεν κατάφερα…
Βασίλειος Παπίας στο Λιμάνι Μαντουδίου: Η Πύλη προς τις Σποράδες6 Ιουνίου 2025
Υπέροχο ενημερωτικό δελτίο!!!
Βασιλειος Παπιας στο Τελικά, τη βροχή την είδαμε την Κυριακή το απόγευμα29 Απριλίου 2025
Επιβεβαιώνω όλα τα αναγραφόμενα του φίλου μου Νίκου γιατί εκείνες τις ώρες ήμασταν μαζί. Η δικιά μου γνώμη είναι ότι....πλέον…
Βασίλειος Παπίας στο Ο Κώστας και η Άννυ ταξίδεψαν στο Κανκούν του Μεξικό23 Απριλίου 2025
Αχ τι όμορφα μέρη υπάρχουν!!! Να περνάνε καλά τα παιδιά!!!

Η ζωή μας ανάμεσα στις εποχές. Η φύση γύρω μας αλλάζει, αναγεννιέται από το χειμώνα. Κι εμείς το ίδιο! Το χρειαζόμαστε αυτό. Κάποτε, τα πράγματα ήταν πιο ευδιάκριτα ανάμεσα στις εποχές. Τώρα όχι πια...
Το καλοκαίρι του 2025 που ζούμε ήδη είναι ίσως το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Μοιάζει με αυτό του 2024... Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζούμε στο έπακρο. Και ο χειμώνας ήταν γεμάτος ακραία καιρικά φαινόμενα. Κρύο, άνυδρος καιρός, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!

Ιανουάριος 2023
Κ	Δ	Τ	Τ	Π	Π	Σ
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30	31

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του **ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ** θα δείτε αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ**.

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου**, Λευτέρης του Κουμαλή**, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο **Κωστής Θεοδωράκης** και ο εγγονός του, ο **Μανώλης Βολυράκης** και δίπλα του ο γιος του, ο **Αγησίλαος**. Δείτε **ΕΔΩ** ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό **"Κ"** που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της **ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ**. Για να καταλάβετε τι λέω…

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" τ. 180 που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ. 179, ΕΔΩ το τ.178, ΕΔΩ το τ. 177, ΕΔΩτο τ. 176, ΕΔΩ τ. 175, ΕΔΩ το τ. 174, ΕΔΩ το τ. 173, ΕΔΩ το τ. 172, ΕΔΩ το τ. 171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩτο site του Σωματείου που επιμελούμαστε δημοσιογραφικά...

Έτοιμο και το και το 447 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ.466, ΕΔΩ το τ.445, ΕΔΩ το τ.444, ΕΔΩ, το τ. 443, ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441, ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ. 439, ΕΔΩ το τ. 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434, ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431, ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394 ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχει ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Ο χιονιάς ως πειρασμός και ένας σεισμός που προσγειώνει

10 Φεβρουαρίου 2023 / Σχολιάστε

Δύσκολοι καιροί… Να έχει ένα κρύο σαν αυτό που βιώνουμε όλοι αυτή την εποχή και άνθρωποι γύρω μας, δίπλα μας, να ζουν τις πιο εφιαλτικές στιγμές της ζωής τους. Τι να χαρείς από το χιόνι, όσο καλή διάθεση κι αν έχεις;

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 11/2/2023

Το έχω γράψει πολλές φορές ως τώρα και είναι και μια εξήγηση σε εκείνους που βλέπουν πως διαθέτουμε χρόνο συζητώντας για το χιόνι που τρόμαξε αρκετούς συνανθρώπους μας τη βδομάδα που πέρασε. Όχι, εμάς δεν μας τρόμαξε καθόλου! Το αντίθετο, λυπηθήκαμε που δεν το είδαμε στρωμένο στον τόπο που μένουμε.

Από τα παιδικά μου χρόνια, ίσως επειδή το χιόνι στην Κρήτη ήταν σπάνιο, κάναμε σαν τρελά, όταν βλέπαμε στο χωριό να αρχίζει να χιονίζει και να το στρώνει. Η χαρά μας ήταν μεγάλη, όπως και όλων των παιδιών που δεν βλέπουν τα πράγματα με τη λογική, αλλά και με το συναίσθημα.

Αγαπούσαμε και συνεχίζουμε να αγαπούμε τέτοιες στιγμές, αδιαφορώντας για τις συνέπειες από το κρύο και την παγωνιά. Αυτά είναι δουλειά της λογικής κι εμείς τότε είχαμε κόψει κάθε σχέση μαζί της.

Παραδόξως και ενώ μεγαλώνοντας θα περίμενε κανείς να αντιμετωπίζουμε διαφορετικά τα πράγματα, εμείς συνεχίσαμε απτόητοι στην ίδια γραμμή. Τρέμει η καρδιά μας από συγκίνηση, κάθε φορά που βλέπουμε να το στρώνει το χιόνι. Και αυτό το «πετάρισμα», είναι μάλλον υγεία, οπότε προσπαθούμε να το διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού.

Έτσι λοιπόν στο σημερινό σημείωμα μας, συνειδητά δεν θα μιλήσουμε για τα προβλήματα που καταγράφηκα από το καιρικό και δεν ήταν λίγα. Αυτό είναι δουλειά των ειδησεογραφικών σελίδων με προνομιακό πεδίο τις ιντερνετικές εκδόσεις. Σε ένα κομμάτι σχολιογραφικό, όπως αυτό, θα περιοριστούμε στην ομορφιά του φαινομένου που μπορεί να μη ζήσαμε από κοντά φέτος, μιας και στο μέρος που μένουμε δεν χιόνισε, αλλά το βιώσαμε μέσα από τους διαδικτυακούς φίλους μας. Κι αυτό, κάτι είναι…

Από την άλλη, ήρθε και ο σεισμός στην Τουρκία και τη Συρία και μας πήρε ένα μεγάλο μέρος αυτής της χαράς. Χιλιάδες νεκροί, ξεπέρασαν τις 15.000 και άλλοι τόσοι εγκλωβισμένοι σε πολυκατοικίες, που έπεσαν σαν χάρτινα κουτιά. Οι σεισμικές δονήσεις ήταν αρκετά ισχυρές. 7,8 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ φέρνουν την απόλυτη καταστροφή. Και όλα αυτά με το χιόνι και την παγωνιά, να είναι παρούσα.

Ξέρουμε τι σημαίνει σεισμός. Έχουμε ζήσει κι εμείς στη χώρα μας ανάλογα φαινόμενα στο παρελθόν και ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει το μέλλον. Ο άνθρωπος είναι πολύ αδύναμος κάτι τέτοιες ώρες. Ιδιαίτερα, αν όπως στην Τουρκία και στη Συρία, τους «πιάσει» στον ύπνο.

Προσπαθώ να μπω στα… παπούτσια αυτών των ανθρώπων που με τέτοιο χιονιά, είναι αναγκασμένοι να ζουν στα αυτοκίνητα τους, αφού δεν έχουν οργανώσει ακόμα καταυλισμούς με τα στοιχειώδη πράγματα που έχει ανάγκη όποιος πρέπει να ζήσει εκεί. Τρομερό και μόνο σαν σκέψη!

Κι απ’ την άλλη, λυπάμαι εκείνους που τέτοιες ώρες, ζώντας στον μικρόκοσμο τους, βγάζουν τον εθνικισμό τους με τον πιο λάθος τρόπο. Είναι δυνατόν να βάζεις σε άλλη ζυγαριά τη ζωή του Έλληνα και σε άλλη τη ζωή του Τούρκου ή του Σύριου;

Οι χαμηλές θερμοκρασίες μας κράτησαν μέσα αυτόν τον καιρό. Παρατεταμένη αγωνία και πολύ κρύο. Αναγκαστήκαμε να αναβάλουμε πολλές από τις δραστηριότητες μας. Ευκαιρία για λίγη ενδοσκόπηση. Όλοι το χρειαζόμαστε αυτό, από καιρό σε καιρό.

Ας το δούμε λοιπόν όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται. Όμορφα είναι τα χιόνια, με την προϋπόθεση ότι είμαστε σε θέση να τα απολαύσουμε και όταν δεν προσθέτουμε και άλλα προβλήματα, σε όλα όσα ήδη έχουμε. Και δεν είναι και λίγα, εδώ που τα λέμε…

Για άλλη μια φορά θα λέμε τη μεγάλη αλήθεια, πως δεν υπάρχει πιο σπουδαίο από το να είμαστε καλά στην υγεία μας. Αν αυτό συμβαίνει, θα βρούμε τους τρόπους για να ζήσουμε όμορφα και να απολαύσουμε κάθε στιγμή, όπου κι αν είμαστε, με χιόνια ή μη.

Ένας χειμώνας που μας πήγε πολύ ήπια και περίμενε τον Φλεβάρη για να μας δείξει τα «δόντια» του και να δηλώσει με εμφαντικό τρόπο την παρουσία του. Θα περάσει κι αυτό, όπως και τόσα άλλα πράγματα στη ζωή μας. Και θα μοιάζει σαν ένα κακό παρελθόν.

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Χιονισμένη Κρήτη, μη ξεχνάμε και την ιδιαίτερη πατρίδα

9 Φεβρουαρίου 2023 / Σχολιάστε

Ο Βαγγέλης Φανουράκης δημοσίευσε αυτή τη χαρακτηριστική φωτογραφία, στην ομάδα “Κρήτη μου όμορφο νησί”. Δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση που αυτός ο χιονάνθρωπος έχει φτιαχτεί με τα χαρακτηριστικά ενός ντόπιου κρητικού. Ο καλλιτέχνης, σε κάθε περίπτωση, έχει χιούμορ! Απαραίτητη και η ρακή στην ποσότητα μιας νταρμιτζάνας.

To Τζερμιάδο, στο οροπέδιο Λασιθίου, χιονισμένο σε μια φωτογραφία του Μανώλη Παντατοσάκη δημοσιευμένη στην ομάδα “Κρήτη μου όμορφο νησί”… Μαθημένοι πια οι κάτοικοι των ορεινών περιοχών του Λασιθίου στα χιόνια, είναι σε ετοιμότητα και για τα χτυπήματα του χιονιά. Χιονισμένα λοιπόν και τα ορεινά του νομού Λασιθίου, χωρίς προβλήματα στην κυκλοφορία

Ο Βαγγέλης Φανουράκης έχει ανεβάσει κι αυτή τη φωτογραφία στην ομάδα “Κρήτη μου όμορφο νησί” με την ένδειξη, Ανώγεια. Η κακοκαιρία «Μπάρμπαρα» έχει προκαλέσει πυκνή χιονόπτωση στα ορεινά της Κρήτης, τα τελευταία 24ωρα. Χαρακτηριστικές είναι οι εικόνες από τα Ανώγεια, όπου το χιόνι έχει σκεπάσει τα πάντα, δημιουργώντας ένα μαγευτικό χειμωνιάτικο σκηνικό.

Το φυλάκιο του Εθνικού Δρυμού Σαμαριάς δημοσιευμένο στην ίδια ομάδα… Από το κέντρο πληροφόρησης για τα Λευκά Όρη και τον εθνικό δρυμό, μαθαίνουμε ότι, μέχρι τις άλλες κτιριακές εγκαταστάσεις που υπάρχουν εκεί, ο χώρος στάθμευσης οχημάτων, αλλά και το φυλάκιο έχουν σκεπαστεί κάτω από τα χιόνια.

Πώς είναι να βλέπεις το χωριό σου σ’ αυτή την κατάσταση;

8 Φεβρουαρίου 2023 / Σχολιάστε

Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ δεν ακολουθεί πια καθαρή δημοσιογραφική γραμμή. Ολοκλήρωσε την πορεία στο επάγγελμα, αλλά πότε – πότε είναι σε θέση να κάνει βουτιές στο παρελθόν, όπως τώρα. Με αφορμή τους σεισμούς στην Τουρκία και τη Συρία και με τη βοήθεια φίλου από εκείνα τα μέρη που σήμερα ζει στην Γερμανία, γράφτηκε αυτό το σημείωμα.

Δείχνει το χωριό του φίλου μου, το Τοκατσλί (τουρκικά: Tokaçlı) είναι χωριό στην επαρχία Αλτινοζού της επαρχίας Χατάι, στην Τουρκία. Το Tokaçlı βρίσκεται περίπου 26 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της επαρχιακής πρωτεύουσας Αντιόχεια και 2 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Altınözü. Έτσι είναι σήμερα, τραυματισμένο από τους σεισμούς.

Το Tokaçlı είχε πληθυσμό 549 κατοίκων στα τέλη Δεκεμβρίου 2009. Ο πληθυσμός αποτελείται κυρίως από Ελληνορθόδοξους Άραβες. Το Tokaçlı είναι το μοναδικό χριστιανικό αραβικό χωριό στην Τουρκία. CNEYDO στα αραβικά, σημαίνει παράδεισος. Πραγματικά είναι ένας επίγειος παράδεισος, αν κάποιος πάει εκεί, δεν θέλει να φεύγει!

Αλλά δυστυχώς όταν συμβαίνει κάτι δυσάρεστο, όπως ο σεισμός και βλέπεις το μέρος που γεννήθηκες, μεγάλωσες και έζησες τα πιο όμορφα παιδικά χρόνια που μπορεί να ζήσει ένα παιδί, να γκρεμίζεται. Σίγουρα αυτό σε θλίβει! Όμως οι άνθρωποι εκεί είναι αγωνιστές και θα βοηθήσουν ο ένας τον άλλον, έτσι ώστε να τα ξανακτίσουν από την αρχή!

Στον Κολωνό δεν χιόνισε, χιόνισε σε όλο το Λεκανοπέδιο

7 Φεβρουαρίου 2023 / Σχολιάστε

Πιο δυνατό απ’ όλα ήταν το κρύο και η παγωνιά. Και μπορεί στην περιοχή που μένουμε στον Κολωνό να μην είδαμε χιόνια, αλλά χιόνια, έστω και λίγα στρώθηκαν στο κέντρο της Αθήνας την Ακρόπολη. Αυτή είναι η οπτική από την Πλάκα. Η φωτογραφία είναι της Fany Andravidioti από την ομάδα “Ελεύθεροι φωτογράφοι”.

Κατά τα άλλα χθες υπήρχαν ώρες με δυνατή ηλιοφάνεια… Στην οδό Στουρνάρη είδαμε λίγα χιόνια στα παρμπρίζ των παρκαρισμένων αυτοκινήτων, εκεί γύρω στις 11 το πρωί. Η φωτογραφία που βλέπετε είναι του Panagiotis Loukas από την ομάδα “Ελεύθεροι φωτογράφοι” αυτή τη φορά από την πλατεία Αγίου Λαζάρου στο Βύρωνα.

Τελικά κάνοντας μια βόλτα στο Facebook με τα μάτια των φλιλων μας ερασιτεχνών φωτογράφων είδαμε ότι χιόνισε κι αλλού. Η Maria Mani δημοσιεύει αυτή τη φωτογραφία στην ομάδα “Ελεύθεροι φωτογράφοι”με την ένδειξη γενικά, Νότια Προάστια. Αυτή η ασάφεια θα μας φάει. Μας αρκεί που ξέρουμε εμείς;

Για μας το χιόνι έχει τη δική του ομορφιά. Και θα ξυπνά μέσα μας παιδικές αναμνήσεις όπου τα χιόνια, δυσεύρετα στην Κρήτη ήταν κάτι το σπέσιαλ και το καταπληκτικό. Έτσι τα βλέπω ακόμα και τώρα. Από τη χιονισμένη Κηφισιά. Μια φωτογραφία της Stamatia Zafiri από την ομάδα “Ελεύθεροι φωτογράφοι”.

Μάχη με τα χιόνια. Από την ασφάλεια του σπιτιού μας!

6 Φεβρουαρίου 2023 / Σχολιάστε

Η αλήθεια είναι ότι μου φάνηκαν υπερβολικά, όλα όσα ακούγαμε από το βράδυ του Σαββάτου για την επερχόμενη κακοκαιρία. Όπως και το μήνυμα του 112 το απόγευμα της ίδιας μέρας και ο τρόπος που αυτό εμφανίζεται στο κινητό μαζί με τον ήχο μιας σειρήνας που το συνοδεύει. Αλλά τελικά είχαν δίκιο. Η χιονισμένη Στενή Ευβοίας.

Από το πρωί χθες παρακολουθώ, ευτυχώς από το διαδίκτυο, αφού υπακούσαμε τις οδηγίες της Πολιτικής Προστασίας και δεν βγήκαμε έξω, τη χιονόπτωση που υπάρχει σε όλη την Ελλάδα, ακόμα και στην Αττική. Θυμήθηκα τις δημοσιογραφικές βάρδιες μου στην εφημερίδα, όταν έπρεπε να κάνουμε αλλαγή στο πρωτοσέλιδο, λόγω εξελίξεων. Η φωτογραφία είναι της Νικολέτας Τσαγκαλίδου από το όρος Τρόοδος της Κύπρου.

Στην πραγματικότητα καμιά σχέση δεν έχει το ένα με το άλλο. Εδώ έχεις τη θέρμανση σου και όλο το χρόνο με το μέρος σου, χωρίς καμιά πίεση από το χρόνο. Εκεί, ήταν ένα ολόκληρο σύστημα που περίμενε εσένα. Το πιεστήριο για να αλλάξει τη νέα σελίδα και να συνεχίσει την εκτύπωση και τα αυτοκίνητα του πρακτορείου, για να προωθήσουν στους τόπους πώλησης τις έκτακτες αυτές εκδόσεις. Από τον Λαλιά των Σερρών και την ομάδα “Ορεινές Περιπλανήσεις” σε μια φωτογραφία του Νίκου Ζλατάνη.

Σήμερα όλα αυτά έχουν αλλάξει. Καμιά εφημερίδα δεν κάνει πια έκτακτες εκδόσεις. Αυτό το έργο το αναλαμβάνει το διαδίκτυο και οι ειδησεογραφικά site. Εύκολα και αδάπανα. Και φυσικά η τηλεόραση. Που έχει τη δυνατότητα να μεταδίδει ζωντανή εικόνα από τα σημεία που συμβαίνουν τα γεγονότα… Αλλάζουν οι εποχές! Από τα Χάνια του Πηλίου και την ομάδα “Ορεινές Περιπλανήσεις” σε μια φωτογραφία της Νέλλας Θεοτοκάτου.

Αθήνα 2023, λίγο πριν μας «πιάσει» ο χιονιάς που έρχεται…

5 Φεβρουαρίου 2023 / Σχολιάστε

Το ακούμε ως «απειλή» από τους μετεωρολόγους: Αλλάζει λέει ο καιρός από σήμερα Κυριακή. Μέχρι και χιόνια θα δούμε στην πόλη, λένε. Στο μεταξύ, εμείς περπατάμε σε μια ήρεμη, ήσυχη και… ηλιόλουστη Αθήνα και ας είναι λιγάκι έως πολύ, παγωμένη. Στη φωτογραφία το σιντριβάνι της πλατείας Ομονοίας. Έχουμε γράψει στο παρελθόν γι’ αυτό. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Περπατώντας στην οδό Σωκράτους, λίγο πριν συναντήσει την Αγίου Κωνσταντίνου. Στην πρώτη διασταύρωση, στρίβοντας αριστερά θα πέσεις πάνω στην Ομόνοια. Για αρκετά χρόνια, λίγο πιο κάτω, ήταν γραφεία της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, πριν «κατεβεί» στο Φάληρο. Κι εδώ πήγαινα τα απογεύματα, μετά την ΠΕΤ ΟΤΕ για δουλειά. Αλλά στην Ομόνοια που είναι πέρασμα μας αρέσει μας αρέσει πολύ. Δείτε μερικά δημοσιεύματα που έχουμε κάνει ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Η πλατεία Ομονοίας έχει τη δική της ιστορία. Κι αν την έχουμε ζήσει στα χρόνια που είμαστε στην Αθήνα. Σκεφτείτε μόνο ότι πολύ κοντά είναι η Βερανζέρου 34 που δούλεψα για πάνω από 35 χρόνια, πηγαίνοντας κάθε πρωί για ένα οκτάωρο από το 1981 έως και το 2017. Την πλατεία όμως την έχουμε ζήσει και με περίπτερα, λειτουργώντας ως ανθοκομική έκθεση. Δείτε μερικά δημοσιεύματα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ από το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.

Ο ταπεινός ζοχός από την Κύθνο, τραβά την προσοχή μας

4 Φεβρουαρίου 2023 / Σχολιάστε

Τις φωτογραφίες τις είδαμε στην ομάδα “Natura Hellenica”, δημοσιευμένες από τη διαδικτυακή μας φίλη Αγγελική Παπασταμοπούλου και μας άρεσε πολύ. Αυτό που μας τράβηξε την προσοχή, ήταν η απλότητα, σε ένα ταπεινό φυτό, τον ζοχό και ο τρόπος που τον προσέγγισε η φωτογράφος. Είναι ωραία να μένεις στην καθημερινότητα σου, σε απλά πράγματα.

Ο ζοχός ή ζοχιά (λέγεται σε πολλές περιοχές της Ελλάδας και τζοχός, ντζοχός ή σφογκός και στη Κύπρο γαλατούνα, είναι φυτό μονοετές, διετές ή πολυετές και έχει όρθιο βλαστό και χυμό σαν γάλα. Η επιστημονική του ονομασία είναι Sonchus oleraceus (Σόγχος ο λαχανώδης). Τα φύλλα του είναι απλά και πτερωτά και η βάση τους περιβάλλει το βλαστό.

Έχει μικρά και κίτρινα άνθη, συγκεντρωμένα σε κεφάλια που περιβάλλονται από επιμήκη βράκτια. Το γνωστότερο είδος είναι ο Σόγχος ο λαχανώδης, ο οποίος έχει πτερόλοβα και οδοντωτά φύλλα. Το ύψος του φθάνει το 1 μ. Είναι φυτό γνωστό από τα αρχαία χρόνια, με το όνομα σόγχος (σόγχος του Θεόφραστου). Αναγνωρίστηκε κυρίως η φαρμακευτική του αξία.

Οι ιθαγενείς της Χιλής Μαπούτσε χρησιμοποιούσαν το ζοχό ως αντιπυρετικό και αιμοκαθαρτικό. Περιέχει βιταμίνη C και βιταμίνη Κ. την Ελλάδα υπάρχουν συνολικά πέντε είδη και συλλέγονται όταν είναι τρυφερά. Ο καρπός του λέγεται ζοχί, ζωχί, ζώχι – πληθυντικός ζοχιά ή ζώχια, είναι εδώδιμος (για τον άνθρωπο και, όταν ξεραθεί, για τα πτηνά ) και πολύ θρεπτικός.

Αρχείο έτους 2023

Τελευταίες Αναρτήσεις:

Οι επισκέπτες μας

Εδώ θα δείτε τα σχόλια σας!

Η ώρα του δειλινού...

Ραδιόφωνα

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 180

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 447

Ο τόπος που αγαπώ

Νίκος Ελ. Θεοδωράκης