Αρχική » 2023 (Σελίδα 47)
Αρχείο έτους 2023
Πώς μας χειραγωγούν μέσα από τους μηχανισμούς τους

Ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις, θέτουμε, στο δημοσίευμα των «Επισημάνσεων», που αναμένεται να δημοσιευτούν αύριο, Σάββατο, στο ΡΕΘΕΜΝΟΣ. Δεν μας ήρθε τυχαία η έμπνευση. Αποτελεί συνέχεια των σκέψεων που έχουν να κάνουν με την καταγραφή και τον σχολιασμό της επικαιρότητας. Και έχουν να κάνουν, επίσης, με τις τόσες γιορτές, ανάμεσα τους και η Τσικνοπέμπτη, με τις οποίες γεμίζουν “χαρά” τη ζωή των ανθρώπων…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 18/2/2023
Με αφορμή τον πρόσφατο μεγάλο διπλό σεισμό σε Τουρκία και Συρία άρχισε μια κουβέντα σε σχέση με τη στατικότητα των κτιρίων στη χώρα μας, ειδικά των σχολικών μονάδων που στεγάζουν νέες, παιδικές ψυχές. Και κρατήσαμε τη δήλωση του κ. Λέκκα ο ποίος ανέφερε ότι «μέσα από ένα πρόγραμμα που έχουμε ξεκινήσει με το υπουργείο Παιδείας και Πολιτικής Προστασίας, θα ακτινογραφήσουμε όλα τα σχολεία της χώρας».
Όπως σημείωσε, μιλώντας στο Mega «το κάθε σχολείο θα έχει την ταυτότητα του, το σχέδιο του και θα κάνει ασκήσεις, ώστε όταν εκδηλωθεί μία σεισμική δραστηριότητα να υπάρχει ετοιμότητα».
Για την Τουρκία σημείωσε πως «υπάρχουν δεκάδες βίντεο που μπορούμε να μελετήσουμε επιστημονικά, για να δούμε σε πραγματικό χρόνο τι έγινε. Έχουμε πάρει χιλιάδες εικόνες με καταρρεύσεις κτιρίων» είπε και πρόσθεσε πως «μαζί με τον κ. Καρύδη που συνόδευε τη αποστολή έχουμε πλήρη εικόνα της τυπολογίας των ζημιών στις κατασκευές».
Ωραία τα μεγάλα λόγια που γίνονται με αφορμή τους καταστροφικούς σεισμούς, σχετικά κοντά μας. Κι επειδή ο φόβος είναι ένα απολύτως φυσιολογικό συναίσθημα, είναι λογικό να μπαίνουν τέτοιοι προβληματισμοί. Αρκεί όμως να μη μένουν εκεί.
Αρκεί να κάνουν και το επόμενο βήμα και να προχωρούν σε πράξεις. Από αυτά έχουμε ανάγκη, από τα έργα και όχι από τις δηλώσεις. Από αυτές έχουμε και με το παραπάνω.
Θα το έχετε προσέξει, καθώς μπήκαμε ήδη σε προεκλογική περίοδο και ας μην έχει οριστεί τυπικά η ημερομηνία των εκλογών. Ξαφνικά οι ηγέτες των μεγάλων πολιτικών σχηματισμών θα μας «αγαπήσουν» πολύ, θα σκύψουν πάνω για τις ανάγκες της κάλπη, θα «δουν» τα προβλήματα και θα υποσχεθούν λύσεις, άμεσες και καθαρές.
Μην τους πιστεύεται. Τα ίδια κάνουν κάθε φορά. Παίρνουν την ψήφο, όσων ακόμα τους εμπιστεύονται και «δεν σε είδα, δεν σε ξέρω», μετά…

Δηλώσεις κάτω από τη σκόνη της πολιτικής, χωρίς καμιά αξία. Και η ίδια η ιστορία το έχει δείξει, διαχρονικά, αυτό. Ο σημερινός σεισμός ως πρόβλημα, αύριο θα ξεχαστεί. Αλίμονο μόνο σε εκείνους τους ανθρώπους που ζουν στο πετσί τους τις επιπτώσεις του.
Θα βγουν μπροστά, άλλα πιο σοβαρά ζητήματα. Κι αν δεν βγουν από μόνα τους, για κάτι τέτοιες ώρες συντηρούν τους μηχανισμούς των ΜΜΕ, έντυπων και ηλεκτρονικών μέσων που ξέρουν καλά και είναι εκπαιδευμένοι για να δημιουργούν θέματα που θα αποπροσανατολίζουν τους ανθρώπους από τα πραγματικά τους προβλήματα.
Διότι ξέρουν καλά πως η πείνα, η ανομία και η συντήρηση πάση θησεία της ύπαρξης κοινωνικών τάξεων. θα είναι πάντα εδώ κι εκείνοι μπορούν να επωφελούνται τα μέγιστα από τους «πάντα ευκολόπιστους και πάντα προδομένους» που αποτελούν και τη μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου ο οποίος αρνείται να ερευνήσει, να μάθει και να κρατήσει μια σταθερή στάση απέναντι σε πράγματα και καταστάσεις. Στην πραγματικότητα, θέλουν να περνά ο καιρός με κάποια φιλοδωρήματα που απλά «χρυσώνουν» προσωρινά το χάπι της… ευτυχίας, για να είναι σε θέση να τους εκμεταλλεύονται.
Το ερώτημα για έναν άνθρωπο που έχει μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια, είναι για πόσο θα επιτρέπουν κάτι τέτοιο. Και τι κάνουν για να σταματήσουν να πέφτουν θύματα της μοιρολατρίας τους; Καιρός να θέσουμε όλα αυτά στο εαυτό μας για προβληματισμό και να πάρουμε θέση.
Επιβάλλεται για νοήμονα πλάσματα, όπως είμαστε οι άνθρωποι. Είναι υποχρέωση μας να το αντιληφθούμε αυτό όσο πιο γρήγορα γίνεται. Εκτός κι αν θέλουμε να είμαστε τα «αιώνια» θύματα κάποιων καπάτσων και μας αρέσει να μας χειραγωγούν κατά το συμφέρουν τους. Θέλουμε; Μην περιμένουμε από κάποιον άλλον να μας δώσει αυτή την απάντηση. Εμείς πρέπει να απαντήσουμε με ειλικρίνεια και ευθύτητα στον εαυτό μας. Όσο είναι καιρός.
Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 18/2/2023 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Μια ταβέρνα που κλείνει, μια ιστορία τόσο ανθρώπινη…

Ονομάζεται η “Ταβέρνα των Φίλων”. Είναι γωνία Άργους και Αλαμάνας… Σε μια ήσυχη γειτονιά της Αθήνας, τον Κολωνό. Μου έκανε εντύπωση από την πρώτη στιγμή που μετακόμισα στην περιοχή. Τη δούλευαν, τότε, κάποιοι ηλικιωμένοι άνθρωποι. Δεν είχε ποτέ αυτό που λέμε κοσμοσυρροή, αλλά μερικά τραπεζάκια είχαν τις παρέες τους.

Καμιά φορά πηγαίναμε κι εμείς. Ήταν δίπλα μας, κοντά μας και έκανε κάτι ωραίες μπριζόλες στα κάρβουνα. Έτσι ζούσαν αυτοί οι άνθρωποι. Μέχρι που ήρθε ο Covid-19 και όπως διέλυσε τόσες και τόσες επιχειρήσεις, έβαλε μια ταφόπλακα και σ’ αυτή την ταβέρνα. Μέχρι που μια μέρα πριν έξι μήνες περίπου την είδαμε να ξανανοίγει. Άλλοι άνθρωποι, νεότεροι, ήρθαν να τη λειτουργήσουν.

Είναι αλήθεια ότι το πάλεψαν με αξιοπρέπεια… Είχαν και ντελίβερι, βγήκαν και από τα κρέατα μόνο, έβαλαν και ψαρικά, αλλά δεν κατάφεραν να ορθοποδήσουν. Πριν δυο τρεις μέρες που περάσαμε από εκεί, είδαμε ότι έβαλαν πωλητήριο. Πωλείται λοιπόν, όπως είναι, η “Ταβέρνα των φίλων” και για να δούμε, θα βρεθεί ο άνθρωπος που θα τολμήσει να την ξεναλειτουργήσει και να την κάνει κερδοφόρα;
Μια βόλτα, χειμωνιάτικα, στο πάρκο του λόφου Κολωνού

Ο λόφος Κολωνού, δεν είναι μακριά από το σπίτι μας. Και αποτελεί για μας έναν καλό προορισμό, όταν θέλουμε να κάνουμε το περπάτημα μας μέσα στο πράσινο, σε ένα όμορφο και ήσυχο περιβάλλον που βρίσκεται μέσα στην πόλη. Ονομάζεται και Ίππιος (ή Ίππειος) Κολωνός, βρισκόταν στην πεδιάδα του Κηφισού, 10 στάδια (2 χλμ) προς βορράν του Διπύλου και ήταν κατάφυτος από ελαιόδεντρα.

Λεγόταν Ίππιος, γιατί εκεί βρισκόταν ο ναός του Ιππίου Ποσειδώνα, προστάτης του δήμου, που καταστράφηκε από τον Αντίγονο Γονατά το 265 π.Χ.. Στα νεότερα χρόνια, ο Γερμανός αρχαιολόγος Λούντβιχ Ρος (Ludwig Ross, 1806 – 1859), που επισκέφτηκε την Αθήνα στα 1832-33, δίνει μια εύγλωττη περιγραφή του Κολωνού στις Αναμνήσεις του.

“Ο Κολωνός είναι ένας χαμηλός λόφος στην απόσταση απ’ την πόλη που δίνει ο Θουκυδίδης – 10 στάδια – με μια ωραία ασυνήθιστη θέα, κατά το δειλινό, προς την πόλη, την Ακρόπολη, ολόκληρη την παραλία του ακρωτηρίου Κόλλια, ως κάτω τον Πειραιά και πάνω από αυτόν, με φόντο τη βαθυγάλαζη θάλασσα, την Αίγινα και, στο βάθος, τις μαλακά αναδυόμενες ακτές της Αργολίδας”.
Η νεραγκούλα μπορεί να κάνει τον κήπο μας πιο όμορφο…

Το Adonis cretica ή αλλιώς νεραγκούλα, είναι ένα είδος φυτού νεραγκούλας που περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Ernst Huth και δόθηκε το σημερινό του όνομα από τους M. Imam, J. Chrtek και Z. Slavikova. Το Adonis cretica ανήκει στο γένος Adonis και στην οικογένεια της νεραγκούλας. Έτσι, για να μαθαίνουμε τα φυτά γύρω μας.

Η νεραγκούλα ή ρεναγκούλα είναι πολυετές κονδυλώδες καλλωπιστικό φυτό που συνήθως καλλιεργείται ως ετήσιο. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες νεραγκούλας που μας χαρίζουν πλούσια ανθοφορία, σε διάφορα χρώματα, όπως κίτρινο, πορτοκαλί, κόκκινο, ροζ και λευκό. Οι φωτογραφίες σ’ αυτό το δημοσίευμα είναι του διαδικτυακού μας φίλου Marinos Gogolos δημοσιευμένες στην ομάδα “GreekFlora” και είναι από το Ηράκλειο Κρήτης…

Η νεραγκούλα φυτεύεται με κόνδυλους την εποχή του φθινοπώρου για να μας χαρίσει τα υπέροχα λουλούδια της μέσα στην άνοιξη. Οι κονδυλόμορφες ρίζες της, μάλιστα, ξεχωρίζουν για το χαρακτηριστικό σχήμα τους που μοιάζει με πόδια χταποδιού. Να σημειώσουμε επίσης πως τα λουλούδια της νεραγκούλας, μπορούν να διατηρηθούν σε βάζο για αρκετό χρονικό διάστημα αφού τα κόψουμε.
Ας δούμε μια κουμαριά, πώς είναι αυτό τον καιρό με καρπό

Η κουμαριά ή Άρβουτος η κοινή (επιστ. Arbutus unedo L. είναι αειθαλής μεγάλος θάμνος ή μικρό δέντρο, με ευρεία εξάπλωση στην περιοχή της Μεσογείου έως τη δυτική Γαλλία. Μας αρέσει πολύ ως άγριο φυτό. Και οι καρποί της επίσης, όταν είναι ώριμοι, είναι γευστικά υπέροχοι!. Τα έχουμε δει μόνοι μας και τα έχουμε καταγράψει και στο παρελθόν. Δείτε ΕΔΩ. Νοέμβρης του 2014…

Τις φωτογραφίες στη σημερινή δημοσίευση τις έχει τραβήξει η διαδικτυακή μας φίλη, Παναγιώτα Μακρυγιάννη και τις έχει ανεβάσει στην ομάδα «Αγαπώ τα φυτά»… Η κουμαριά είναι φυτό με ελάχιστες απαιτήσεις, αναπτύσσεται σε ξηρές και πετρώδεις πλαγιές. Πλούσιο και βαθύ, το έρπον ριζικό της σύστημα εκμεταλλεύεται την υγρασία του εδάφους, ενώ παράλληλα το προστατεύει από τη διάβρωση. Δείτε κι ΕΔΩ φρούτα εποχής, ανάμεσα τους και κούμαρα.

Το ύψος της κυμαίνεται συνήθως από 2–3 μ. αλλά μπορεί να φτάσει έως και 12 μέτρα. Η αλήθεια είναι ότι τόσο μεγάλη κουμαριά, δεν έχω δει, ποτέ ως τώρα. Ο φλοιός της είναι καστανόχρωμος, ρυτιδωμένος και τραχύς, χαρακτηρίζεται δε από σφαιρικούς αδενώδεις καρπούς. Δείτε ΕΔΩ άλλο ένα δημοσίευμα από το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ που κάναμε από το μακρινό 2010.
Λουλούδια! Μια ομορφιά, καθώς ολοκληρώνεται ο χιονιάς

Καθώς ολοκληρώνεται ο χιονιάς ή τουλάχιστον έτσι αντιλαμβανόμαστε να συμβαίνει, ας μείνουμε ακόμα λίγο σε κάποιες υπέροχες φωτογραφίες που βρήκαμε στο διαδίκτυο, τις προηγούμενες μέρες και τις κρατούσαμε φυλαγμένες για μια τέτοια ώρα. Και τι πιο όμορφο από μια αμυγδαλιά χιονισμένη. Φωτογραφία της Spyridoyla Geraniotaki από την ομάδα “Αγαπώ τα φυτά.

“Μια χιονισμένη καλημέρα από μένα και τις όμορφες τσιντόνιες μου!” Η Kallianou SofiaΗ τα λέει αυτά στην ομάδα “Αγαπώ τα φυτά”, από την οποία και πήραμε την υπέροχη φωτογραφία που βλέπετε… Η τσιντόνια, είναι ένας χαμηλός αγκαθωτός θάμνος με καταγωγή από την Ιαπωνία. Aνθεκτικότατη στην ξηρασία αλλά και τις χαμηλές θερμοκρασίες,

Να και μια υπέροχη φωτογραφία του Stefanos Korvesis από την Κύμη. Ονομάζεται λούπινο και είναι φυτό που ανήκει στην υποοικογένεια των ψυχανθών στο γένος Lupinus. Υπάρχουν 300 είδη του φυτού και φύεται σε περιοχές της παραμεσόγειας Ευρώπης, της Ασίας και της Βόρειας Αμερικής. Φανταστικό, με τα χιόνια πάνω του

Ας κρουσταλλιάζουν τα νερά των φύλλων στην άκρη να μοιάζουνε τα κρύσταλλα, με διαμαντένιο δάκρυ, χειμώνα έχουμε! Μια χειμωνιάτικη φωτογραφία του Peggy Livaniou που μας δείχνει ξεκάθαρα τι ακολουθεί το χιονιά και μας υπενθυμίζει ότι καλά είναι όλα αυτά, αλλά για την ασφάλεια μας πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όταν κυκλοφορούμε.
Να σας πάμε λίγο στη χιονισμένη Εύβοια, είναι μοναδική

“Σε ένα πρόσκαιρο άνοιγμα του καιρού”, έτσι προλογίζει τη φωτογραφία του από τη Στενή της Εύβοιας ο Γιάννης Αρδίτζογλου καθώς την “ανεβάζει” στην ομάδα “Προώθηση της Εύβοιας”… Η Στενή Δίρφυος, είναι ημιορεινό χωριό του Δήμου Διρφύων – Μεσσαπίων της Εύβοιας, χτισμένη στις νότιες πλαγιές του όρους Δίρφυ, σε υψόμετρο 400 μέτρων.

“Χιόνι… και στα φτωχικά!” Λέει η Χαρά Μαλεκάκη στη φωτογραφία που δημοσιεύει στην ομάδα “Ελεύθεροι φωτογράφοι” και αφορά τη Χαλκίδα… Σύμφωνα με την ειδησεογραφία ένα δύσκολο 48ωρο πέρασε η πόλη η οποία αντιμετωπίζει την κακοκαιρία «Μήδεια», που άφησε τις βόρειες περιοχές με παγετό και συνέχισε «χτυπά» Αττική, Εύβοια, Σποράδες και Κρήτη.

Η Λίμνη Βόρειας Εύβοιας χιονισμένη σε μια φωτογραφία της Angeliq Papa δημοσιευμένη στην ομάδα “ομορφιές του κόσμου”. Η Λίμνη, είναι μια γραφική κωμόπολη της βόρειας Εύβοιας, που βρίσκεται κοντά στην αρχαία πόλη Ελύμνιον, η οποία αναφέρεται στα έργα του Σοφοκλή. Αποτελεί τοπική έδρα του διευρυμένου δήμου Μαντουδίου – Λίμνης – Αγίας Άννας, Νεός Πύργος.

Νέος Πύργος. Δήμος Ιστιαίας Αιδηψού Βόρεια Εύβοια σε μια φωτογραφία επίσης της Angeliq Papa δημοσιευμένη στην ομάδα “ομορφιές του κόσμου”. Μετά τους Ωρεούς και σχεδόν κολλητά συναντάμε τον Νέο Πύργο με την παραλία του. Μεγάλη, με άμμο και ψιλό χαλίκι, η παραλία αυτή αποτελεί μια πολύ καλή επιλογή για μπάνιο. Το καλοκαίρι βέβαια, όχι αυτή την εποχή! Δείτε εδώ, το χιόνι φτάνει ώς τη θάλασσα!




























Δυστυχώς αυτή είναι η κατάντια του κράτους (όχι της Χώρας) και της τωρινής αδιάφορης τοπικής αυτοδιοίκησης!! Κρίμα....! Δεν υπάρχουν άνθρωποι…