Αρχείο κατηγορίας Καθημερινότητα

Η οδός Μαρασλή στο Κολωνάκι πήρε το όνομά της από τον Γεώργιο Μαρασλή, έναν επιφανή Έλληνα ευεργέτη του 19ου αιώνα. Ο Μαρασλής ήταν ένας πλούσιος έμπορος και πολιτικός που προσέφερε σημαντικές δωρεές για την εκπαίδευση και την ανάπτυξη της Ελλάδας. Βρεθήκαμε τη Δευτέρα που μας πέρασε εκεί και μας άρεσε…

Η περιοχή του Κολωνακίου, όπου βρίσκεται η οδός, άρχισε να αναπτύσσεται έντονα στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, καθώς έγινε κέντρο της αθηναϊκής αριστοκρατίας και των πολιτικών κύκλων. Η οδός Μαρασλή, με τα νεοκλασικά και μοντέρνα κτίριά της, αντικατοπτρίζει αυτήν την εξέλιξη, καθώς φιλοξενεί κατοικίες, εμπορικά καταστήματα και σημαντικά κτίρια.

Είναι πολύ όμορφο να ανεβαίνει με τα πόδια τα σκαλάκια της…  Ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αθήνας, ο «Ευαγγελισμός» βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από την οδό Μαρασλή. Στην περιοχή υπάρχουν πολυτελή καταστήματα, φαρμακεία, καφέ και εστιατόρια, που εξυπηρετούν κατοίκους και επισκέπτες. Αλλά χρειάζεται και αντοχές για να ανέβεις αυτές τις σκάλες…

Κυριακή χθες. Μέρα που οι άνθρωποι συνηθίζουν να τη διαθέτουν για λίγη παραπάνω ξεκούραση. Ιδιαίτερα όσοι εργάζονται, το έχουν ανάγκη. Μόνο που χθες είχαμε ένα διάλειμμα, σαν αν λέγαμε, στην άνοιξη… Για λίγο ζήσαμε έναν καιρό “μπουκωμένο”, μαυρισμένο, απειλητικό για μια βροχή που τελικά δεν ήρθε μέχρι το μεσημέρι. Κι εμείς περιορίσαμε τις κινήσεις μας έξω. Ήθελες, ένοιωθες την ανάγκη να χουχουλιάσεις μέσα.

Κάτι μικροδουλειές προτιμήσαμε να μην τις κάνουμε, να τις αναβάλλουμε… Και καθώς βρεθήκαμε για λίγο έξω, στη γειτονιά, τραβήξαμε με το κινητό μας μερικές φωτογραφίες. Θέλαμε να τις μοιραστούμε μαζί σας, επειδή στην εποχή της υπερπληροφόρησης αυτό που έχουμε, το ξεχωριστό στην επικοινωνία, αποτελεί κομμάτι της καθημερινότητας μας. Κολωνός λοιπόν! Αλαμάνας, Κλειούς, Ναυπλίου. Και δεν το μετανιώσαμε.

Ένας “γεμάτος” ουρανός έλεγε στη δική του γλώσσα να μην τον εμπιστευόμαστε, γιατί από στιγμή σε στιγμή θα ξανάρχιζε τη βροχή, ότι δηλαδή έκανε και τη νύχτα. Κράτησα τα ρούχα πάνω μου, μέχρι το μεσημέρι που ξάπλωσα για να… ξεκουραστώ από το καθισιό και ασχολήθηκα με τις σελίδες μου στο διαδίκτυο. Έχει κι αυτό μερικές φορές την ομορφιά του! Εμένα, τουλάχιστον, με γεμίζει πολύ…

Ο Σταθμός Βικτώρια είναι ένας από τους σταθμούς της Γραμμής 1 του μετρό της Αθήνας, γνωστής και ως ΗΣΑΠ. Βρίσκεται στην Πλατεία Βικτωρίας, κάτω από την οποία είναι κατασκευασμένος. Ο σταθμός κατασκευάστηκε στη δεκαετία του 1930, στη θέση ενός παλαιότερου επίγειου σταθμού των Σιδηροδρόμων Αττικής, που ονομαζόταν Πλατεία Κυριακού.

Τα εγκαίνια του σταθμού έγιναν στις 1 Μαρτίου 1948, αφού καθυστέρησαν λόγω των πολεμικών γεγονότων. Πήρε το όνομά του από τη Βασίλισσα Βικτωρία της Μεγάλης Βρετανίας, η οποία είχε συνδεθεί με την παραχώρηση των Επτανήσων στην Ελλάδα το 1864. Το 2004, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, ο σταθμός ανακαινίστηκε, με προσθήκη κυλιόμενων σκαλών και ανελκυστήρων για την εξυπηρέτηση των επιβατών και των ΑΜΕΑ. Το άγαλμα δείχνει τον Θησέα να σώζει την Ιπποδάμεια.

Αρχιτεκτονική: Βερολίνου. Ο σταθμός Βικτώρια υπήρξε τερματικός σταθμός της γραμμής από το 1948 έως το 1949, όταν επεκτάθηκε το δίκτυο προς τον σταθμό Αττική. Θα παρατηρήσατε ότι οι φωτογραφίες που υποστηρίζουν αυτό το κομμάτι είναι πάνω από την πλατεία. Μια άλλη φορά σας υποσχόμαστε να μπούμε και μέσα στα βαγόνια του ΗΣΑΠ.

Η φωτογραφία αποπνέει μια ζωντανή αίσθηση της ζωής στην πόλη, συνδυάζοντας τη φυσική ομορφιά με την αστική αρχιτεκτονική. Στο πρώτο πλάνο, ένα πλούσιο αναρριχώμενο φυτό, μια βουκαμβίλια, ξεδιπλώνει τα έντονα κόκκινα άνθη της, δημιουργώντας μια εντυπωσιακή χρωματική αντίθεση με τους απαλούς τόνους των κτιρίων στο φόντο. Τα πράσινα φύλλα του φυτού μπλέκονται με τα κόκκινα άνθη, προσθέτοντας βάθος και υφή στην εικόνα.

Πρόκειται για ένα Acanthus mollis (Ακανθος ο μαλακός), ένα είδος που είναι κοινό στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο. Ωστόσο, θα μπορούσε επίσης να είναι Acanthus spinosus (Ακανθος ο ακανθώδης), αν και τα φύλλα του είναι πιο βαθιά λοβωτά και ακανθωτά. Εντυπωσιακά με τα ψηλά τους σπάικ άνθη, γεμάτα μωβ και λευκά λουλούδια. Τα μεγάλα, σκούρα πράσινα φύλλα στη βάση είναι επίσης χαρακτηριστικά.

Το σιντριβάνι στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα στον Κολωνό. Είναι κυκλικό από ανοιχτόχρωμη πέτρα, με δύο επίπεδα από όπου αναβλύζει νερό. Το νερό δημιουργεί ωραίες καμπύλες καθώς πέφτει στην κεντρική λεκάνη και στην εξωτερική, μεγαλύτερη λεκάνη. Γύρω από το σιντριβάνι υπάρχουν δέντρα, κυρίως φυλλοβόλα με πλούσιο πράσινο φύλλωμα, κυρίως μουριές.

Η πιο γνωστή και οργανωμένη παραλία της Βάρκιζας με χρυσή αμμουδιά και ρηχά νερά θεωρείται η πλαζ «Varkiza Resort Yabanaki» μέσα στην οποία υπάρχουν μεταξύ άλλων, αθλητικές εγκαταστάσεις, χώροι στάθμευσης, χώροι εστίασης, υγειονομικές εγκαταστάσεις, κλαμπ, δοκιμαστήρια και ναυταθλητικές εγκαταστάσεις.

Πέρα από την πλαζ η Βάρκιζα έχει και άλλες ωραίες παραλίες οι οποίες όμως είναι μη οργανωμένες όπως Οι Αλκυονίδες – Κανάρια, Η Ανατολική παραλία, Η Παραλία Island, Τα Λιμανάκια και Οι Σπηλιές κάτω από το Ribas ενώ διαθέτει και ένα πάρα πολύ ωραίο Λιμάνι όπου οι κάτοικοι το καλοκαίρι κάνουν την βόλτα τους.

Επίσης στη Βάρκιζα βρίσκεται και το εμβληματικό διεθνούς φήμης Νυχτερινό Κέντρο Island Club το οποίο έχουν επισκεφθεί προσωπικότητες όπως οι Meryl Streep, Valentino, Hugh Jackman, Tommy Hilfiger, Bruce Willis, Moby, Katia Mathiou,James Blunt, Zaz, Ethan Hawke, Princess Rosario, Pierce Brosnan. Δείτε το χθεσινό δημοσίευμα ΕΔΩ.

Η Βάρκιζα είναι μια παραθαλάσσια περιοχή της Αττικής, που ανήκει διοικητικά στον Δήμο Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης. Βρίσκεται περίπου 20 χιλιόμετρα νότια του κέντρου της Αθήνας και είναι γνωστή για την όμορφη παραλία της και την τουριστική της ανάπτυξη. Δεν είναι η πρώτη φορά που την επισκεπτόμαστε. Αυτή τη φορά θα την καταγράψουμε από τον κεντρικό της δρόμο, σήμερα και παραλιακά αύριο

Βρίσκεται στη Νότια Αττική, στις ακτές του Σαρωνικού κόλπου. Υπάγεται στον ενιαίο Δήμο Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης. Το 1945 υπογράφηκε εδώ η Συμφωνία της Βάρκιζας, μια σημαντική συνθήκη που επηρέασε την πορεία του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου. Το τοπίο γύρω από τον οικισμό παραπέμπει σε κλασικό αττικό τοπίο της υπαίθρου, με θαμνώδεις – βραχώδεις εκτάσεις, αλλά και πολλά πεύκα που απλώνουν τον ίσκιο τους στα γαλανά νερά του Σαρωνικού.

Η πιο γνωστή παραλία της είναι η Varkiza Resort Yabanaki, μια οργανωμένη πλαζ με αθλητικές εγκαταστάσεις, χώρους εστίασης και ναυταθλητικές δραστηριότητες. Εξυπηρετείται από λεωφορειακές γραμμές του ΟΑΣΑ, όπως οι 122 και 171. Η Βάρκιζα υπήρξε αρχικά παραθεριστική περιοχή στην οποία σταδιακά αναπτύχθηκαν και ξενοδοχειακές μονάδες, ενώ πλέον αποτελεί βασικό μέρος της Αθηναϊκής Ριβιέρας.

Τη βρήκαμε ψάχνοντας μια μέρα που δεν έβρισκες καμιά ψαροταβέρνα ανοιχτή στο παραλιακό μέτωπο της Αθήνας. Στο Καβούρι της Βουλιαγμένης που επιχειρήσαμε να περάσουμε τη μέρα μας, την περασμένη Κυριακή, ημέρα Πάσχα κατά το ημερολόγιο των ορθοδόξων, οι δυο ταβέρνες ήταν κλειστές. Βλέπεις το έθιμο της μέρας ήθελε κρεατικά.

Η ταβέρνα “Τρεχαντήρι” είναι γνωστή για την εξαιρετική ποιότητα των φαγητών της και την υπέροχη θέα στη θάλασσα. Βρίσκεται στο Λαγονήσι και προσφέρει μια μεγάλη ποικιλία από φρέσκα ψάρια, θαλασσινά και παραδοσιακά ελληνικά πιάτα. Το περιβάλλον είναι φιλόξενο και ιδανικό για οικογενειακές στιγμές ή γεύματα με φίλους.

Τη βρήκαμε ψάχνοντας στο 38ο χιλιόμετρο της Λεωφόρου Αθηνών – Σουνίου, στο Λαγονήσι, λίγο πιο μακριά από τη Βάρκιζα και ήταν μια εξαιρετική επιλογή για να απολαύσουμε αυθεντικές γεύσεις δίπλα στο κύμα. Οι φωτογραφίες είναι δικές μου και δείχνουν την ψαροταβέρνα και από την πλευρά του δρόμου και από την πλευρά της θάλασσας…