Είναι απίστευτο αυτό που ζούμε. Η θερμοκρασία στη περιοχή του Νορθ Βανκούβερ είναι αρκετά καλή, την ώρα που μαθαίνουμε ότι στην Ελλάδα χτυπάνε κάτι 40άρια. Συμβάλει σ’ αυτό και το πλούσιο πράσινο μέσα στην κατοικημένη περιοχή και τον περιβάλλοντα χώρο. Αυτό το πλούσιο πράσινο κάνει να αισθάνεσαι ακόμα μικρότερη την αίσθηση της ζέστης. Και λίγο πιο πάνω, στο βουνό, θα συναντήσεις αυτή την εικόνα. Λες και είναι Άνοιξη και οι μαργαρίτες είναι ολάνθιστες!
Ίδια η κατάσταση παντού. Το βλέπουμε στους κήπους των σπιτιών, καθώς περπατάμε τα τετράγωνα γύρω από το σπίτι που μένουμε. Μια ομορφιά! Και είναι Ιούλιος, που πριν λίγο έκλεισε το πρώτο δεκαήμερο του και μπήκε στο δεύτερο. Και όλα είναι αλλιώτικα εδώ. Δίνουν την αίσθηση του πιο όμορφου, του πιο περιποιημένου, του πιο ποιοτικού. Κι εμένα αυτό μου αρέσει πολύ. Πάντα μου άρεσε…
Ας μείνουμε όμως λίγο ακόμα στο βουνό. Σ’ αυτά τα αγριολούλουδα που έχουν φυτρώσει “από μόνα τους”, σύμφωνα με κάποιους και έχουν γεμίσει τη γη ανάμεσα στις συστάδες των δέντρων. Ξεχωριστά όμορφα, λες και κάποιο ανθρώπινο χέρι βοήθησε στην ανάπτυξη τους. Αλλά δεν… Γίνεται τώρα να τα βλέπεις όλα αυτά απαθής, σα να μη συμβαίνει τίποτα και δέχεσαι ότι όλα αυτά, φτιάχτηκαν από μόνα τους;
