Η πρώτη μέρα μας στην Πάρο ήταν όντως καλοκαιρινή. Το χρωστάγαμε αυτό στα παιδιά της Σούλας που ήρθαν από την άλλη μεριά του πλανήτη, το Βανκούβερ του Καναδά και ήθελαν, είχαν ανάγκη να είναι ο καιρός φυσιολογικός, καλοκαίρι δηλαδή, καθώς περπατάμε στον Ιούνιο… Το ξημέρωμα ήταν πολύ όμορφο, συνέχεια μια νύχτας ξεκούραστης και αναζωογονητικής. Και βγήκα την πρώτη βόλτα μου στο νησί.
Στόχος, να διερευνήσω λίγο το χώρο. Να βρω πού υπάρχουν τα αναγκαία, για ένα πρωινό. Και δε δυσκολεύτηκα να τα βρω. Στο LOCAL BAKERY OASIS, βρήκα ότι χρειαζόμουν. Η Πάρος στο μέρος που μένουμε, δεν ξέρω ακόμα πώς λένε την περιοχή, αλλά υπόσχομαι τις επόμενες μέρες να το μάθω, έχει μια όμορφη ήπια ανάπτυξη. Οι πρώτες φωτογραφίες που πήρα και που συνοδεύουν αυτή την ανάρτηση το αποδεικνύουν αυτό.
Κι αυτό, είναι κάτι που μου αρέσει στα κυκλαδίτικα νησιά. Η άγρια φύση τους και ομορφιά τους. Δεν έχει βέβαια το πράσινο της Άνδρου, αλλά δεν μπορεί να είναι όλα το ίδιο. Κάθε τόπος έχει τα δικά του. Είναι η πρώτη φορά που έρχομαι στην Πάρο. Μέσα από αυτό το site, αλλά καμιά φορά και το site αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, θα τη γνωρίσουμε καλύτερα καθώς θα την περιδιαβαίνουμε…