Στο Grand Boulevard East, το φθινόπωρο δεν έρχεται, απλώς — χορεύει. Καθώς οι πρώτες μέρες του Οκτωβρίου πέρασαν, το πάρκο μεταμορφώθηκε σε έναν καμβά, όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει για να θαυμάσει την ομορφιά του. Στο κέντρο αυτής της φθινοπωρινής σκηνής, τα φυλλοβόλα δέντρα στέκονται ως οι κύριοι πρωταγωνιστές. Εκεί που πριν κυριαρχούσε το βαθύ, ζωντανό πράσινο του καλοκαιριού, τώρα κυματίζουν αποχρώσεις που κόβουν την ανάσα.
Κάποια δέντρα έχουν θαρρείς “βάψει” τα φύλλα τους σε ένα μείγμα από πύρινο πορτοκαλί και χάλκινες-καφέ ανταύγειες, λάμποντας σαν ένας φάρος μέσα στο γκρίζο φως της ημέρας και τον βαρυφορτωμένο ουρανό. Δίπλα του, ο πιο ψηλός του γείτονας κρατά ακόμα κάποιες αποχρώσεις του χρυσού και του πρασίνου, δημιουργώντας μια υπέροχη αντίθεση. Είναι μια σαφής υπενθύμιση ότι η μετάβαση είναι σε πλήρη εξέλιξη.
Κάτω από τα δέντρα, το έδαφος έχει στρωθεί με ένα χαλί από χρυσό. Τα φύλλα που έπεσαν, μικρά και μεγάλα, σχηματίζουν ένα παχύ στρώμα που προσκαλεί για έναν περίπατο. Αυτός ο πλούσιος χρυσός τόνος αντικατοπτρίζει το φως, ζεσταίνοντας οπτικά την εικόνα. Σε αντίθεση με αυτό το θέαμα, τα αειθαλή δέντρα του πάρκου στέκονται ψηλά και αμετάβλητα, προσφέροντας μια βαθιά, σκούρα πράσινη “άγκυρα” στην παλέτα του τοπίου.
