Αρχική » 2025 » Αύγουστος (Σελίδα 5)

Αρχείο μηνός Αύγουστος 2025

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:

Οι επισκέπτες μας

Εδώ θα δείτε τα σχόλια σας!

Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον **ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ** είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν **να μας γράφετε.** Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Βασίλειος Παπίας στο Το λες και κατάντια στον «Καπράλο», στο λόφο Κολωνού27 Ιουλίου 2025
Δυστυχώς αυτή είναι η κατάντια του κράτους (όχι της Χώρας) και της τωρινής αδιάφορης τοπικής αυτοδιοίκησης!! Κρίμα....! Δεν υπάρχουν άνθρωποι…
Panos Chatziliadis στο Οι αέρηδες των Κυκλάδων στην Αμοργό για λίγη δροσιά!26 Ιουνίου 2025
Κάθε Ελληνικό νησί ήταν πάντα μια πρόκληση για μένα από τα παιδικά μου χρόνια, και περισσότερο η Αμοργός. Δεν κατάφερα…
Βασίλειος Παπίας στο Λιμάνι Μαντουδίου: Η Πύλη προς τις Σποράδες6 Ιουνίου 2025
Υπέροχο ενημερωτικό δελτίο!!!
Βασιλειος Παπιας στο Τελικά, τη βροχή την είδαμε την Κυριακή το απόγευμα29 Απριλίου 2025
Επιβεβαιώνω όλα τα αναγραφόμενα του φίλου μου Νίκου γιατί εκείνες τις ώρες ήμασταν μαζί. Η δικιά μου γνώμη είναι ότι....πλέον…
Βασίλειος Παπίας στο Ο Κώστας και η Άννυ ταξίδεψαν στο Κανκούν του Μεξικό23 Απριλίου 2025
Αχ τι όμορφα μέρη υπάρχουν!!! Να περνάνε καλά τα παιδιά!!!

Η ζωή μας ανάμεσα στις εποχές. Η φύση γύρω μας αλλάζει, αναγεννιέται από το χειμώνα. Κι εμείς το ίδιο! Το χρειαζόμαστε αυτό. Κάποτε, τα πράγματα ήταν πιο ευδιάκριτα ανάμεσα στις εποχές. Τώρα όχι πια...
Το καλοκαίρι του 2025 που ζούμε ήδη είναι ίσως το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Μοιάζει με αυτό του 2024... Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζούμε στο έπακρο. Και ο χειμώνας ήταν γεμάτος ακραία καιρικά φαινόμενα. Κρύο, άνυδρος καιρός, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!

Αύγουστος 2025
Κ	Δ	Τ	Τ	Π	Π	Σ
	1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
31

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του **ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ** θα δείτε αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ**.

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου**, Λευτέρης του Κουμαλή**, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο **Κωστής Θεοδωράκης** και ο εγγονός του, ο **Μανώλης Βολυράκης** και δίπλα του ο γιος του, ο **Αγησίλαος**. Δείτε **ΕΔΩ** ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό **"Κ"** που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της **ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ**. Για να καταλάβετε τι λέω…

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" τ. 180 που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ. 179, ΕΔΩ το τ.178, ΕΔΩ το τ. 177, ΕΔΩ το τ. 176, ΕΔΩ τ. 175, ΕΔΩ το τ. 174, ΕΔΩ το τ. 173, ΕΔΩ το τ. 172, ΕΔΩ το τ. 171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε δημοσιογραφικά...

Έτοιμο και το και το 446 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ.445, ΕΔΩ το τ.444, ΕΔΩ, το τ. 443, ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441, ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ. 439, ΕΔΩ το τ. 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434, ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431, ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394 ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχει ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Ένα ζεστό Αυγουστιάτικο απόγευμα στην Ακρόπολη

17 Αυγούστου 2025 / Σχολιάστε

Ο ήλιος έδυε αργά στον αθηναϊκό ουρανό, βάφοντας τον λόφο της Ακρόπολης σε αποχρώσεις του χρυσού και του ροζ. Ο ζεστός αέρας της αυγουστιάτικης απογευματινής ώρας ήταν γεμάτος από το άρωμα του αρχαίου μαρμάρου και των πεύκων που περιέβαλλαν το μνημείο. Η Άννυ και η Κριστίν περπατούσαν σιωπηλά, με τα βήματά τους να αντηχούν ελαφρά στα παλιά λιθόστρωτα μονοπάτια. Η Κριστίν, με το βλέμμα της κολλημένο στον Παρθενώνα, δεν μπορούσε να κρύψει τον θαυμασμό της. «Είναι απίστευτο», ψιθύρισε. «Πόσο μικροί νιώθουμε μπροστά σε όλη αυτή τη μεγαλοσύνη».

Η Άννυ, έχοντας επισκεφτεί ξανά την Ακρόπολη, είχε συνηθίσει τη θέα, αλλά όχι τη μαγεία της. «Ναι», συμφώνησε. «Είναι ένα συναίσθημα που δεν περιγράφεται με λόγια. Είναι σαν η ιστορία να σε αγκαλιάζει». Πλησίασαν τον Παρθενώνα, στέκοντας κάτω από τις τεράστιες κολόνες του. Η Κριστίν άγγιξε απαλά το κρύο μάρμαρο, νιώθοντας την υφή του. «Σκέφτομαι τους ανθρώπους που το έχτισαν», είπε. «Τις ζωές τους, τα όνειρά τους. Ήταν σαν να ήξεραν ότι δημιουργούν κάτι αιώνιο».

Η Άννυ έδειξε προς τον ορίζοντα, όπου ο ήλιος βυθιζόταν στη θάλασσα. «Και σκέψου όλους αυτούς που το έχουν δει να στέκεται εδώ για πάνω από 2.500 χρόνια. Αρχαίοι Έλληνες, Ρωμαίοι, Βυζαντινοί, Οθωμανοί… όλοι είχαν την ευκαιρία να το θαυμάσουν». Καθώς ο ήλιος χανόταν πίσω από τον Σαρωνικό, οι σκιές μεγάλωναν και το μνημείο άρχισε να αποκτά μια μυστικιστική διάσταση. Η Αθήνα άρχισε να ανάβει τα φώτα της, δημιουργώντας ένα μαγικό σκηνικό γύρω από τον ιερό βράχο.

Κάνοντας τη διαδρομή γύρω από την Ακροναυπλία

16 Αυγούστου 2025 / Σχολιάστε

Ήθελα να θυμηθώ μια μαγική διαδρομή, εκείνη που αγκαλιάζει τον βράχο της Ακροναυπλίας στο Ναύπλιο. Την είχα κάνει αρκετές φορτές στο παρελθόν και ήξερα πόσο ωραία ήταν. Η διαδρομή ξεκινά με μια αίσθηση μυστηρίου, καθώς ο πεζόδρομος είναι κλειστός από μια σιδερένια περίφραξη, πάνω στην οποία μια πινακίδα με την ένδειξη «Απαγορεύεται η διέλευση» μας προτρέπει να είμαστε προσεκτικοί.

Αυτό το αρχικό εμπόδιο, ωστόσο, δεν είναι μόνιμο, καθώς με προσοχή ο δρόμος είναι προσβάσιμος και προσκαλεί σε μια εξερεύνηση. Δίπλα στον πεζόδρομο, ο βράχος της Ακροναυπλίας υψώνεται επιβλητικός, σκεπασμένος με φραγκοσυκιές και άλλα φυτά που προσθέτουν μια άγρια, μεσογειακή πινελιά. Συνεχίζοντας το περπάτημα, ο πεζόδρομος, στρωμένος με πέτρινες πλάκες, μας οδηγεί παράλληλα με τη θάλασσα.

Από τη μία πλευρά, ο βράχος με την πλούσια βλάστηση και τις φραγκοσυκιές, λειτουργεί σαν φυσικό τείχος, ενώ από την άλλη, το γαλήνιο υδάτινο στοιχείο της θάλασσας αντανακλά το γαλάζιο του ουρανού. Ο ήλιος που λούζει το τοπίο δημιουργεί έντονες σκιές, τονίζοντας το ανάγλυφο του βράχου και δίνοντας μια ζεστή, μεσογειακή αίσθηση. Η βόλτα συνεχίζεται, αποκαλύπτοντας την ιστορική πλευρά του χώρου.

Το τέλος της διαδρομής μας είναι τόσο εντυπωσιακό όσο και η αρχή. Ο πεζόδρομος συνεχίζει να αγκαλιάζει τον βράχο, ενώ ψηλά, η παλιά οχύρωση και τα ερείπια του κάστρου της Ακροναυπλίας δεσπόζουν, ατενίζοντας τη θάλασσα. Μέσα από το φως του απογεύματος, η οχύρωση μοιάζει να φυλάει το Ναύπλιο, δίνοντας μια αίσθηση διαχρονικής προστασίας.

Ακρόπολη και Λυκαβηττός μέσα από το Μουσείο

16 Αυγούστου 2025 / Σχολιάστε

Κατά την επίσκεψη της Άννυς και της Κριστίν στο Μουσείο της Ακρόπολης, μπόρεσαν πέρα από τους αρχαιολογικού θησαυρούς που περιείχε να απολαύσουν μια μοναδική θέα τόσο προς τον Βράχο της Ακρόπολης όσο και προς τον λόφο του Λυκαβηττού. Από τους μεγάλους υαλοπίνακες του μουσείου, η θέα προς την Ακρόπολη είναι εντυπωσιακή. Ο Παρθενώνας, τα Προπύλαια και το Ερέχθειο υψώνονται επιβλητικά, σαν να αποτελούν συνέχεια του ίδιου του μουσείου. Μπορείς να παρατηρήσεις κάθε λεπτομέρεια των αρχαίων μνημείων, ενώ ταυτόχρονα βρίσκεσαι σε έναν σύγχρονο χώρο, σχεδιασμένο για να αναδεικνύει την ιστορία τους.

Κοιτώντας προς την αντίθετη πλευρά, ο λόφος του Λυκαβηττού ξεχωρίζει στον ορίζοντα. Στην κορυφή του, το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου φαίνεται σαν ένα μικρό στολίδι, ενώ η πλούσια βλάστηση του λόφου δημιουργεί μια όμορφη αντίθεση με τον αστικό ιστό της πόλης. Αυτή η θέα προσφέρει μια ολοκληρωμένη εικόνα της Αθήνας, συνδυάζοντας την αρχαία κληρονομιά με τη φυσική ομορφιά και το σύγχρονο τοπίο. Γίνεται να μην αρέσει αυτή Αθήνα. Και είναι συμπτωματικό και τυχαίο που έρχονται από όλη τη γη για να τα δουν αυτά μια φορά στη ζωή τους;

Ένα απόγευμα στην πανέμορφη πόλη του Ναυπλίου

15 Αυγούστου 2025 / Σχολιάστε

Συνεχίζουμε το οδοιπορικό της περασμένης Τρίτης… Κι αυτή τη φορά θα σας δείξουμε το Ναύπλιο, όπως το ζήσαμε. Βγήκαμε έναν απογευματινό περίπατο και ανακαλύψαμε τις ομορφιές της πόλης. Μια πόλη που, έτσι κι αλλιώς, την έχουμε στην καρδιά μας. Ξεκινήσαμε τη βόλτα μας από την προκυμαία με τους πανύψηλους φοίνικες και απολαύσαμε τον γαλήνιο κόλπο με τα αραγμένα ιστιοφόρα.

Συνεχίσαμε με έναν απογευματινό καφέ στο NAPOLI που βρίσκεται κατά μήκος του λιμανιού και πολύ κοντά στους γραφικούς πεζόδρομους, όπως αυτός εδώ. Πριν τελειώσουμε τη μέρα μας, επιχειρήσαμε να κάνουμε μια ανάβαση στα σκαλοπάτια της παλιάς πόλης, όπως αυτό που βλέπουμε στην εικόνα, και κάναμε σκέψεις να ανεβούμε στο Παλαμίδι ώς την κορυφή για να απολαύσουμε τη θέα προς τον κόλπο του Ναυπλίου.

Αλλά δεν το τολμήσαμε, καθώς νιώθαμε κουρασμένοι. Ξεκινήσαμε τη βόλτα μας από το τουριστικό περίπτερο της πόλης απ’ όπου πήραμε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για το πώς να εξερευνήσουμε την πόλη με τον πιο άνετο τρόπο. Απ’ την άλλη, αυτή η πόλη έχει πάντα τις προκλήσεις της για τα μαγαζιά, από όπου μπορούσες να ψωνίσεις τόσα πράγματα. Και επειδή έχουμε στη διάθεση μας πολύ υλικό, θα μείνουμε λίγο ακόμα…

Τον Αύγουστο κλείνουν τα μαγαζιά στην Ελλάδα

15 Αυγούστου 2025 / Σχολιάστε

Είναι αρκετά συνηθισμένο στην Ελλάδα, ειδικά τον Αύγουστο, να κλείνουν ορισμένα μαγαζιά. Ο Αύγουστος είναι ο κατεξοχήν μήνας διακοπών για τους Έλληνες. Πολλοί ιδιοκτήτες μαγαζιών και εργαζόμενοι κλείνουν τις επιχειρήσεις τους για να κάνουν τις καλοκαιρινές τους διακοπές, συχνά επιστρέφοντας στα χωριά τους ή τα νησιά. Ενώ σε τουριστικές περιοχές (όπως τα νησιά) τα μαγαζιά συνήθως μένουν ανοιχτά για να εξυπηρετήσουν τους τουρίστες, σε μη τουριστικές περιοχές των μεγάλων πόλεων, όπως η Αθήνα, μπορεί να παρατηρηθεί μειωμένη κίνηση ή ακόμα και κλειστά καταστήματα. Τα μεγάλα πολυκαταστήματα και τα σούπερ μάρκετ λειτουργούν συνήθως κανονικά, με εξαίρεση την αργία του Δεκαπενταύγουστου. Οι φωτογραφίες είναι χθεσινές από μαγαζιά γύρω στην πλατεία Αττικής.

Μπάνιο και φαγητό στο Τολό, Αυγουστιάτικα…

14 Αυγούστου 2025 / Σχολιάστε

Ο ήλιος ήταν σαν μια ζεστή κουβέρτα πάνω στο δέρμα, στο μπαλκόνι του εστιατορίου “Panorama”. Κάτω, τα νερά του Αργολικού κόλπου έλαμπαν, ένα εκατομμύριο μικρά διαμάντια να χορεύουν στην επιφάνεια. Ο αέρας ήταν γεμάτος με την αλμυρή μυρωδιά της θάλασσας και το απαλό βουητό των συνομιλιών από την παραλία. η Άννυ σήκωσε το τηλέφωνο της, ο φακός του να απαθανατίζει την πανοραμική θέα: τα δύο μικρά νησάκια, το Δασκαλειό και η Ρόμβη, να κάθονται σαν προστατευτικοί φρουροί στον κόλπο, και η απαλή καμπύλη της παραλίας διάσπαρτη με λουόμενους και πολύχρωμες ομπρέλες.

Μαζί με την Άννυ την Κριστίν και τη Σούλα, είχαμε επιλέξει αυτό το μέρος για μια ημερήσια εκδρομή μας στο Τολό, και ήταν ό,τι ακριβώς θέλαμε. Από το πλεονεκτικό μας σημείο, βλέπαμε ανθρώπους να πλατσουρίζουν στα ρηχά νερά, παιδιά να παίζουν στην άκρη της θάλασσας, και μικρά σκάφη να λικνίζονται γαλήνια αγκυροβολημένα. Η σκηνή ήταν μια εικόνα απόλυτης, αδιαμφισβήτητης καλοκαιρινής ευδαιμονίας. Καθίσαμε στο ίδιο ακριβώς τραπέζι με αυτό που είχαμε καθίσει με τον Κώστα, όταν ξαναείχαμε πάει πριν χρόνια και με την Άννυ…

Έβγαλα μια ακόμα φωτογραφία, αυτή τη φορά εστιάζοντας στους ανθρώπους που απολάμβαναν τη μέρα τους. Τα γέλια μιας οικογένειας που έχτιζε έναν πύργο στην άμμο έφτασαν στα αυτιά μας, ένας χαρούμενος ήχος που φάνηκε να περικλείει ολόκληρη τη διάθεση του τόπου. Αργότερα, μετά από μια βουτιά στα αναζωογονητικά νερά, βρήκαμε ένα τραπέζι στη βεράντα του “Panoramatos” για να απολαύσαμε το γεύμα μας. Απογευματάκι πια κατά τις 5, ήμασταν Ναύπλιο. Αλλά γι’ αυτό, αύριο…

Ένα τραπέζι με έναν πολύ ιδιαίτερο σχεδιασμό

13 Αυγούστου 2025 / Σχολιάστε

Το είδαμε στο Τολό, στη σάλα του εστιατορίου Panorama που καθίσαμε για μεσημεριανό φαγητό. Πρόκειται για ένα τραπέζι του οποίου η βάση έχει το σχήμα της πλώρης ενός μικρού σκάφους ή μιας βάρκας, βαμμένη λευκή. Η επιφάνεια του τραπεζιού είναι γυάλινη, γεγονός που επιτρέπει στη βάση σε σχήμα βάρκας να είναι ορατή. Δεδομένης της παραθαλάσσιας τοποθεσίας του εστιατορίου, του ονόματός του “Panorama” και του ότι βρίσκεται ακριβώς πάνω στην παραλία, το τραπέζι σε σχήμα βάρκας είναι πιθανότατα ένα διακοσμητικό στοιχείο που επιλέχθηκε για να ενισχύσει το θαλασσινό θέμα. Συμπληρώνει τη συνολική αισθητική του εστιατορίου, δημιουργώντας μια σύνδεση με τη θάλασσα και το θαλάσσιο περιβάλλον. Λειτουργεί τόσο ως ένα λειτουργικό έπιπλο όσο και ως μια δημιουργική, θεματική διακόσμηση.

Αρχείο μηνός Αύγουστος 2025

Τελευταίες Αναρτήσεις:

Οι επισκέπτες μας

Εδώ θα δείτε τα σχόλια σας!

Η ώρα του δειλινού...

Ραδιόφωνα

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 180

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 445

Ο τόπος που αγαπώ

Νίκος Ελ. Θεοδωράκης