Πέρα από την αρχαιολογία, στα βήματα του Παύλου
Η Κόρινθος ήταν μια κοσμοπολίτικη, πολυπολιτισμική και ιδιαίτερα σημαντική πόλη του αρχαίου και ρωμαϊκού κόσμου—ένα κέντρο εμπορίου και πολιτικής. Αυτά τα γνωρίζει κάθε βιβλίο Ιστορίας. Αυτό που κάνει την εμπειρία μοναδική είναι η σύνδεσή της με τις σελίδες της Αγίας Γραφής και, συγκεκριμένα, με τον Απόστολο Παύλο. Καθώς περπατούσαμε ανάμεσα στα ερείπια, ο ξεναγός μας άρχισε να μας μεταφέρει στο 50-52 μ.Χ., την εποχή που ο Παύλος έφτασε στην Κόρινθο, όπως περιγράφεται στις Πράξεις των Αποστόλων.
Αυτός ο τόπος δεν ήταν απλώς μια αρχαία πόλη—ήταν το σκηνικό όπου ο Απόστολος έζησε, εργάστηκε (ως σκηνοποιός), κήρυξε και δημιούργησε μια από τις πιο σημαντικές πρωτοχριστιανικές κοινότητες. Νιώσαμε ότι βρισκόμαστε ακριβώς εκεί, στην Αγορά (όπως φαίνεται στην πρώτη φωτογραφία), όπου ο Απόστολος Παύλος λογομάχησε με τους Ιουδαίους και τους Έλληνες, μεταδίδοντας το μήνυμα του Χριστιανισμού. Τα ερείπια σταμάτησαν να είναι απλά “αρχαία” και έγιναν “πραγματικά” και “ζωντανά”.
Στις φωτογραφίες, μπορείτε να δείτε τους επιβλητικούς κίονες του Ναού του Απόλλωνα, ένα σύμβολο της αρχαίας δόξας. Δίπλα σε αυτά τα μνημεία της πολυθεΐας, ο Παύλος έδινε τη δική του μάχη. Στην καρδιά της Αγοράς, βρισκόταν το Βήμα (Bema), μια υπερυψωμένη εξέδρα. Εκεί, ο Ρωμαίος ανθύπατος Γαλλίων απέρριψε τις κατηγορίες των Ιουδαίων εναντίον του Παύλου, δηλώνοντας ότι επρόκειτο για μια εσωτερική θρησκευτική διαμάχη και όχι για έγκλημα κατά του Ρωμαϊκού Δικαίου (Πράξεις 18:12-16).
Αυτή η απόφαση ήταν κομβική, προσφέροντας de facto νομική προστασία στον ανερχόμενο Χριστιανισμό. Κοιτάζοντας τα ερείπια: Βλέπουμε την αρχιτεκτονική της Ρωμαϊκής Κορίνθου (όπως στα ερείπια με τον θόλο), αλλά ακούμε την ηχώ των λόγων του Παύλου. Βλέποντας την πλαγιά του Ακροκόρινθου: Θυμόμαστε τις δύο Επιστολές προς Κορινθίους, όπου ο Παύλος αντιμετώπισε τα προβλήματα, τις διαιρέσεις και την κοσμικότητα της ζωής αυτής της μεγάλης, αλλά προβληματικής, κοινότητας.
21 χρόνια στη σέλα της Vespa μου! Γερνάμε μαζί
Είναι κάτι παραπάνω από ένα δίτροχο. Είναι η αχώριστη συντροφιά μου, η βοηθός που με έχει συντροφεύσει αδιαμαρτύρητα στους δρόμους της πόλης για 21 ολόκληρα χρόνια. Μιλάω για τη Vespa μου, ένα όχημα που αποδεικνύει καθημερινά ότι η αξία ενός αντικειμένου δεν μετριέται μόνο στην τιμή, αλλά κυρίως στον χρόνο, την εξυπηρέτηση και τις αναμνήσεις που χτίζουμε μαζί του. Από την πρώτη στιγμή που την πήρα, ολοκαίνουργια, από το κατάστημα του αγαπημένου μου φίλου, Λευτέρη Θεοδωράκη (τότε στη Μεγάλου Αλεξάνδρου…), ένιωσα ότι αυτή η Vespa ήταν φτιαγμένη για μένα.
Σε αυτά τα 25 χρόνια, η μόνη της απαίτηση ήταν πάντα τα βασικά: λίγα καύσιμα για να συνεχίσει να με πηγαίνει παντού. Μια πραγματική ηρωίδα της καθημερινότητας, που δεν ζητάει τίποτα, πέρα από την αγάπη και τη φροντίδα μου. Για να παραμένει σε τέτοια εξαιρετική κατάσταση, η συντήρηση είναι απαραίτητη. Κάθε έξι μήνες, επισκέπτομαι τον άνθρωπο που μου την πούλησε και την ξέρει καλύτερα από τον καθένα, τον Λευτέρη. Στο συνεργείο του, ΕΛ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ SERVICE, φροντίζει για την αλλαγή λαδιών και φίλτρου λαδιού ‘η ότι άλλο χρειάζεται. Είναι μια ρουτίνα που εξασφαλίζει ότι η Vespa μου θα συνεχίσει να είναι τόσο αξιόπιστη όσο την πρώτη μέρα.
Ο Λευτέρης Θεοδωράκης είναι ο δικός μου Ήρωας! Είναι σπάνιο στις μέρες μας να διατηρείς μια τέτοια σχέση εμπιστοσύνης και ποιότητας εξυπηρέτησης. Τον ευχαριστώ και του εύχομαι να είναι πάντα καλά! Αν έχετε Vespa ΚΑι ψάχνετε για γνήσια ανταλλακτικά, αξεσουάρ, ή έναν τεχνικό που ξέρει πραγματικά τη δουλειά του και σέβεται το δίτροχό σας όσο εσείς, σας συστήνω ανεπιφύλακτα τον Λευτέρη. Η σχέση μου με τη Vespa και το συνεργείο του είναι η ζωντανή απόδειξη ότι η ποιότητα και η εμπιστοσύνη πάνε χέρι-χέρι.
Βίαντος 7: Ένα σπίτι που άφησαν να πεθάνει…
Η οδός Βίαντος στον Κολωνό είναι μια φλέβα της πόλης, αλλά στο νούμερο 7, ο χρόνος έχει σταματήσει. Εκεί, στέκεται ένα κτίριο όχι απλώς παλιό, αλλά τραυματισμένο. Οι ξεφλουδισμένοι τοίχοι, τα μισοξεραμένα κλαδιά, το αγκαλιάζουν σαν νεκρικά χέρια και η σκουριασμένη, μισάνοιχτη σιδερένια πόρτα, φωνάζουν μια ιστορία αποχώρησης και σιωπής. Αυτή η ανοιχτή πόρτα είναι η πρόκληση. Είναι η ρωγμή στον χρόνο, η πρόσκληση να εισέλθουμε εκεί όπου η ιδιωτική ζωή μετατράπηκε σε δημόσιο ερείπιο.
Μόλις περνάς τη σκουριασμένη εξώπορτα, η πόλη χάνεται. Μένει μόνο η οσμή της υγρασίας, της σκόνης και του μούχλιασμένου ξύλου. Ο εξωτερικός χώρος του ισογείου μοιάζει με κεντρική σκηνή σε ένα έργο που διακόπηκε βίαια. Τα κίτρινα χρώματα των τοίχων, κάποτε ζεστά και φιλόξενα, έχουν γίνει πλέον σκιές. Δύο ανοιχτές, κενές πόρτες οδηγούν σε σκοτεινά δωμάτια – οι πύλες του «πριν». Στη γωνία, μια πολυθρόνα, παραδομένη και σάπια, μαρτυρά την τελευταία ανάπαυση κάποιου.
Και μετά, το παράθυρο… Οι ξύλινες περσίδες, μισάνοιχτες, ίσα που αφήνουν το φως να μπει, αποκαλύπτοντας το χάος: σκουπίδια, σκόνη, και η μαύρη τρύπα ενός εσωτερικού χώρου. Εκεί μέσα, το φως πεθαίνει. Τι έκανε άραγε τους ενοίκους να φύγουν; Σε τέτοια κτίρια, η απάντηση δεν είναι ποτέ μία. Ίσως ήταν η κληρονομιά που έγινε βάρος. Ίσως ήταν ο σεισμός που άφησε σημάδια και φόβο. Ίσως ήταν η οικονομική κρίση που έκανε ασύμφορη την επισκευή. Ή ίσως, και εδώ κρύβεται η ποίηση, ήταν μια ιστορία πιο προσωπική.
Το «Φανάρι του Διογένη» στην όμορφη Πλάκα
Το μνημείο αυτό βρίσκεται στην ιστορική συνοικία της Πλάκας στην Αθήνα, και συγκεκριμένα στην Πλατεία Λυσικράτους (Οδός Επιμενίδου 3). Επί της αρχαίας Οδού Τριπόδων, η οποία οδηγούσε από την Αγορά στο Θέατρο του Διονύσου και ήταν κάποτε γεμάτη από παρόμοια χορηγικά μνημεία. Η κατασκευή που απεικονίζεται στην φωτογραφία είναι το Χορηγικό Μνημείο του Λυσικράτους (γνωστό και ως «Φανάρι του Διογένη»). Το Μνημείο Λυσικράτους είναι το μοναδικό πλήρως σωζόμενο χορηγικό μνημείο της αρχαιότητας. Κτίστηκε το 335/334 π.Χ. από τον πλούσιο Αθηναίο πολίτη Λυσικράτη για να τιμήσει τη νίκη της χορωδίας που είχε χρηματοδοτήσει (χορηγός) στους δραματικούς αγώνες των Διονυσίων. Το βραβείο της νίκης, ένας χάλκινος τρίποδας, ήταν αρχικά τοποθετημένος στην κορυφή του μνημείου.
Ήταν ένα ήσυχο μεσημέρι του Δεκεμβρίου στην Πλάκα. Ο αέρας ήταν δροσερός, κουβαλώντας τις μυρωδιές από τα ψητά και τα μπαχαρικά της γειτονιάς, μα η διάθεση μας ήταν όμορφη. Είχε μόλις τελειώσει μια πολύωρη βόλτα στα σοκάκια, θαυμάζοντας τα νεοκλασικά και τις ανθισμένες βουκαμβίλιες που ακόμη κρατούν. Το κατάστημα La Pasteria da Vinci στη βιτρίνα του πααρουσίαζε τα χειροποίητα γλυκά και τις σοκολάτες που έλαμπαν κάτω από το απαλό φως. Ο μαυροπίνακας δίπλα στην είσοδο τράβηξε την προσοχή μας. Εκεί, κάτω από την ένδειξη “PLAKA”, μια μεγάλη λίστα με πόλεις και περιοχές απλωνόταν: ΕΡΜΟΥ, ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ, ΚΗΦΙΣΙΑ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ακόμη και ΠΑΡΙΣΙ, ΒΕΡΣΑΛΛΙΕΣ. Προφανώς κι εδώ αυτή η φίρμα είχε μαγαζιά…
ΤΥΠΟΣ Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών”, τ.447
“Ο ΤΥΠΟΣ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών”, τεύχος 447, για την περίοδο Οκτώβριος – Νοέμβριος – Δεκέμβριος 2025, ολοκληρώθηκε και στάλθηκε στο πιεστήριο. Το νέο τεύχος, που έχει στο πρωτοσέλιδο του τον τίτλο “Μήπως ήρθε η ώρα να μας δώσουν πίσω όλα τα χρωστούμενα;”, είναι πλούσιο σε θέματα που αφορούν άμεσα τα δικαιώματα και τις διεκδικήσεις των συνταξιούχων. Τι άλλο θα δούμε σ’ αυτό το φύλλο; Αύξηση Συντάξεων: Ένα από τα βασικά θέματα είναι η συζήτηση γύρω από την αύξηση 2,4% πάνω στην πραγματική σύνταξη. Στο άρθρο αναφέρεται πως αυτή η αύξηση θα είναι γύρω στο 1,4% σε πραγματικούς όρους, χωρίς να δίνεται καμία αύξηση στην επικουρική σύνταξη. Στο τεύχος περιλαμβάνεται και η στήλη “ΠΕΡΙΣΣΕΨΕ Η ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ”, η οποία σχολιάζει την τρέχουσα κατάσταση και τις συνταξιοδοτικές εξελίξεις. Και όπως πάντα, παρουσιάζεται η δράση των Σωματείων της δύναμης της Ομοσπονδίας. Μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ το νέο τεύχος για να ενημερωθείτε αναλυτικά για όλα τα θέματα που αφορούν τους Συνταξιούχους Σιδηροδρομικούς!
Λουτρά της Ωραίας Ελένης, η ταβέρνα “Αλκυονίδες”
Την περασμένη εβδομάδα, η εκδρομή μας στην Αρχαία Κόρινθο έκρυβε μια εξαιρετική γαστρονομική έκπληξη που ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Καθώς η ημέρα μας πλησίαζε στο μεσημέρι, οι διοργανωτές επέλεξαν για το γεύμα μας την παραλιακή ταβέρνα “Αλκυονίδες”, στα γραφικά Λουτρά της Ωραίας Ελένης. Ήταν η πρώτη μας φορά στον συγκεκριμένο χώρο και η εμπειρία ήταν τόσο θετική που αξίζει να τη μοιραστούμε! Φτάνοντας με το πούλμαν αντικρίσαμε έναν χώρο που συνδυάζει την παραδοσιακή αισθητική με τη ζεστασιά.
Η ταβέρνα, με τη χαρακτηριστική της ξύλινη επένδυση και τους μεγάλους υαλοπίνακες, βρίσκεται ακριβώς δίπλα στη θάλασσα του Σαρωνικού, προσφέροντας μια υπέροχη ατμόσφαιρα. Η φωτεινή μπλε επιγραφή με το όνομα “Αλκυονίδες” και το μενού που ανακοινώνει «Φρέσκο Ψάρι, Ψητά της Ώρας, Μαγειρευτά, Λαδερά» μας έβαλε αμέσως στο κλίμα της ελληνικής κουζίνας. Από την πρώτη μπουκιά, καταλάβαμε πως η επιλογή των διοργανωτών ήταν πέρα για πέρα επιτυχημένη.
Είτε δοκιμάσαμε τα φρέσκα ψάρια που μύριζαν θάλασσα, είτε επιλέξαμε τα μαγειρευτά που θύμιζαν σπιτικό φαγητό, μείναμε απόλυτα ικανοποιημένοι. Η ποιότητα των υλικών ήταν εμφανής, ενώ η ποικιλία των επιλογών στο μενού εξυπηρέτησε κάθε γούστο της παρέας μας. Αυτό που πραγματικά ολοκλήρωσε την εξαιρετική εμπειρία μας ήταν το άψογο σέρβις. Παρά το γεγονός ότι ήμασταν μεγάλη ομάδα από την εκδρομή, το προσωπικό ήταν ευγενικό, εξυπηρετικό και φρόντισε να έρθουν όλα στην ώρα τους.
‘Εξω από την είσοδο για την αρχαία Κόρινθο…
Είναι μια περιοχή με έντονο τουριστικό ενδιαφέρον, και οι επιχειρηματίες συχνά επιστρατεύουν χιούμορ και εφευρετικότητα για να τραβήξουν την προσοχή των επισκεπτών. Το Ταβερνάκι του γάβρου (to tavernaki tou gabrou) Εμεις το διαβάσαμε Γαμπρού! Η ονομασία είναι παιχνιδιάρικη και “χύμα” (ο “γάβρος” παραπέμπει σε κάποιον άνετο, λαϊκό, ίσως και λιγάκι… “ψαρά”). Το λογότυπο με το παπιγιόν, το πιρούνι και το μαχαίρι, δίνει μια χιουμοριστική αντίθεση στον λαϊκό χαρακτήρα της λέξης “γάβρος”. Η πινακίδα είναι λιτή, με τα βασικά: Σουβλάκι, Κεμπάπ, Ψητά Κρέατα, Γύρος (SOUVLAKI, KEBAP, GRILLED MEAT, GYROS).
Πρόκειται για έναν μεγάλο διαφημιστικό πίνακα με φωτογραφίες των πιάτων, μια κλασική και αποτελεσματική μέθοδος για να δει ο πελάτης ακριβώς τι προσφέρεται, ειδικά οι τουρίστες. Πλούσια ποικιλία ελληνικής κουζίνας: Μουσακάς, Γιουβέτσι, Γεμιστά, Λαχανοντολμάδες, Γύρος, Χοιρινό Σουβλάκι, Κοτόπουλο Σουβλάκι, Κεμπάπ, Γαύρος Τηγανητός, Θραψαλόψαρο, Γαρίδες Ψητές, Τσιπούρα Ψητή, Ελληνική Σαλάτα, Σαλάτα Καίσαρα, Ντάκος, Burger, Club Sandwich, Nuggets.
Εδώ το χιούμορ προέρχεται από τη χρήση μιας αρχαϊκής/λόγιας ονομασίας, ΕΔΩΔΙΜΟΠΩΛΕΙΟΝ (δηλαδή παντοπωλείο τροφίμων), η οποία ταιριάζει απόλυτα με το περιβάλλον της Αρχαίας Κορίνθου. Ο πίνακας είναι παραδοσιακός, με το σύμβολο του Κέρατος της Αμαλθείας (Κέρας της Αφθονίας) γεμάτο καρπούς, μια άμεση αναφορά στην αρχαία μυθολογία και την αφθονία της γης, ενισχύοντας την αίσθηση του τόπου. Πράγματι, η περιοχή κοντά στον αρχαιολογικό χώρο συνδυάζει την ιστορία με την καθημερινή ζωή και το εμπόριο με έναν πολύ ενδιαφέροντα τρόπο!