Είναι η εποχή που η φύση στο Θραψανό παίρνει μια βαθιά, ανακουφιστική ανάσα. Μετά την ξηρασία του καλοκαιριού, οι πρώτες, δυνατές βροχές έχουν κάνει το θαύμα τους, μεταμορφώνοντας το ξερό χώμα σε έναν ζωντανό, καταπράσινο καμβά. Οι φωτογραφίες αυτές, από το χωριό, αποκαλύπτουν μια στιγμή ηρεμίας και ελπίδας. Προχωρώντας στον χωμάτινο δρόμο, ανάμεσα στις αιωνόβιες ελιές, συναντάμε τους πρώτους κατοίκους που χαίρονται τούτο το ξύπνημα: τα προβατάκια του Αγησίλαου.
Τα πρόβατα στέκονται λες ακίνητα, σαν μικρά λευκά γλυπτά. Μοιάζουν να ατενίζουν τον επισκέπτη, αλλά στην πραγματικότητα απολαμβάνουν την πιο φρέσκια χλόη που μόλις φύτρωσε. Κάθε μπουκιά τους είναι ένα τραγούδι για τη γονιμότητα της κρητικής γης. Εδώ, κάτω από τη σκιά των δέντρων, νιώθεις τον ρυθμό της αγροτικής ζωής: αργός, σταθερός, και αιώνιος. Λίγο πιο πέρα, βρίσκεται το καλοκαιρινό καταφύγιο του κηπουρού – ο μικρός κήπος. Τώρα, είναι μια «θάλασσα» από πλούσιο, άγριο πράσινο, ένα χαλί από τριφύλλι και αγριόχορτα που προστατεύουν το χώμα από το κρύο.
Το μόνο που προεξέχει, σαν φύλακας της επόμενης σοδειάς, μια αγκινάρα, σκληροτράχηλη και έτοιμη να ανθίσει. Ο κήπος είναι τώρα σε χειμερία νάρκη, φορτίζοντας τις δυνάμεις του. Είναι η ώρα που η γη δίνει στην ίδια της την υπόσχεση για τα ζουμερά λαχανικά και τους καρπούς του ερχόμενου καλοκαιριού. Είναι κι αυτή η ατελείωτη θέα της υπαίθρου. Ανεβαίνουμε λίγο ψηλότερα. Η θέα κόβει την ανάσα. Το χωριό αυτή την εποχή στην αρχή του χειμώνα, είναι υπέροχο…
