Στην εποχή που το scroll-άρισμα έχει αντικαταστήσει το ξεφύλλισμα, και η “είδηση” φτάνει ως push notification στην τσέπη μας, ο έντυπος τύπος περνάει τη δική του κρίση. Οι εφημερίδες, άλλοτε οι βασίλισσες του πρωινού, παλεύουν να βρουν τη θέση τους στον ψηφιακό κόσμο. Και όμως, κάπου στην καρδιά της πόλης, στη Βοσπόρου στα Σεπόλια, υπάρχει ένα μικρό, ταπεινό ψιλικατζίδικο που επιμένει. Δεν είναι απλώς ένα ράφι. Είναι ένα μεταλλικό, τροχήλατο σταντ γεμάτο με το βάρος της μέρας: πρωτοσέλιδα με έντονες γραμματοσειρές, αθλητικές μάχες, πολιτικές αναλύσεις. Είναι η ελάχιστη, αλλά ουσιαστική, πράξη αντίστασης απέναντι στην ψηφιακή λαίλαπα. Το σταντ αυτό, βγαλμένο έξω από την πόρτα του καταστήματος, δεν είναι απλά μια πραμάτεια. Είναι μια πρόσκληση για στάση. Σε καλεί να μην παραλάβεις απλώς το μπουκάλι με το παγωμένο νερό. Σε καλεί να σκύψεις, να ψηλαφίσεις το χαρτί, να διαβάσεις τον πρωτοσέλιδο τίτλο που τραβάει το βλέμμα, πριν αποφασίσεις να το αγοράσεις ή όχι. Σε καλεί να θυμηθείς την ιεροτελεστία του πρωινού: καφές, εφημερίδα.
