Σήμερα είναι μια ξεχωριστή μέρα. Από νωρίς το πρωί και ώς το απόγευμα θα είμαστε καλεσμένοι σε ένα πλούσιο πνευματικό τραπέζι, ευγνώμονες σε Εκείνον που το ετοίμασε, μέσω του πιστού και φρονίμου δούλου του στη γη. Γι’ αυτό στο σημερινό σημείωμα σας δίνουμε τις υπέροχες φωτογραφίες από ένα δειλινό στο Βραχάτι Κορινθίας, δια χειρός της διαδικτυακής μας φίλης Maria Goumotsiou και δημοσιευμένες στην ομάδα Meteo Hellas. Να έχετε μαζί σας την πιο όμορφη παρέα, βάλσαμο για τα μάτια και την ψυχή…
Αγαπώ τα δειλινά! Είναι αυτή η μοναδική στιγμή, αυτό το χρονικό διάστημα λίγο πριν και μετά τη λύση του ήλιου… Εδώ, στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, έχουμε μια ευαισθησία στο θέμα. Και ψάχνοντας λίγο στο πλαίσιο της «Αναζήτησης» θα βρείτε σ’ αυτό το site , όσο και στο αρχείο μας πολλά τέτοια δημοσιεύματα. Αλλά ας μη σας βάζουμε σ’ αυτό τον κόπο, σα να μην είχατε τίποτα να κάνετε. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ μερικά δημοσιεύματα.
Λίγο λοιπόν προτού σκοτεινιάσει μ’ έναν ήλιο που «ζωγραφίζει» ανάμεσα στα σύννεφα του ουρανού, που όσες φορές κι το δεις πάντα κάτι διαφορετικό και όμορφο θα προσέξεις αν έχεις ανοιχτά τα μάτια σου και την καρδιά σου… Και ποιος δεν θα ήθελε να αποχαιρετήσει έτσι όμορφα τη μέρα που φεύγει; Το ερώτημα προφανώς και είναι ρητορικό. Η απάντηση είναι εύκολη, αυτονόητη και μπορεί να διατυπωθεί ακόμα και από ένα παιδί.
