Στο αγγειοπλαστείο του Αγησίλαου Βολυράκη

Τα πιθάρια του Θραψανού είναι παγκοσμίως γνωστά και η τέχνη της κεραμικής περνάει από γενιά σε γενιά. Οι φωτογραφίες από τη χθεσινή μας επίσκεψη στο αγγειοπλαστείο του Αγησίλαου Βολυράκη, γιου του ανιψιού μου Μανώλη, το αποδεικνύου αυτό, Πρώτη φορά στη ζωή τους έβλεπαν μπροστά τους πώς γίνεται ένα πιθάρι. Είναι εντυπωσιακό το ότι αυτή η παράδοση όχι μόνο επιβιώνει, αλλά αποτελεί και αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου. Και ο Αγησίλαος, με πολύ υπομονή, τους ξενάγησε αναλυτικά.

Οι φωτογραφίες δείχνουν την ατμόσφαιρα ενός παραδοσιακού αγγειοπλαστείου. Τα μεγάλα αυτά πιθάρια φτιάχνονται ακόμα με τον ίδιο τρόπο που τα έφτιαχναν και στην αρχαιότητα, με το χέρι και χωρίς καλούπια. Αυτό κάνει κάθε πιθάρι μοναδικό. Η τέχνη αυτή, αν και εξελίχθηκε, δεν έχασε ποτέ την παραδοσιακή της ταυτότητα. Ακόμα και σήμερα μπορείς να δεις πιθαράδες να δουλεύουν με την ίδια τεχνική που δούλευαν οι πρόγονοί τους.

Το Θραψανό, λόγω της ποιότητας του πηλού της περιοχής, αναδείχθηκε σε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, με την παράδοση να μετράει αιώνες. Οι τεχνίτες εκεί, οι πιθαράδες, είναι μάστορες στην κατασκευή αυτών των τεράστιων πήλινων αγγείων, που κάποτε χρησιμοποιούνταν για την αποθήκευση λαδιού, κρασιού, και άλλων αγροτικών προϊόντων. Σήμερα είναι πιο πολύ για διακόσμηση. Και είναι πραγματικά υπέροχα!

Στα σοκάκια της παλιάς πόλης του Ρεθύμνου

Το Ρέθυμνο το ξέρω και το αγαπώ πολύ. Ιδιαίτερα την παλιά πόλη του. Τα βράδια του καλοκαιριού εδώ, είναι μαγικά. Μικρά, πλακόστρωτα σοκάκια ζωντανεύουν με τον παλμό των ανθρώπων, τους ήχους από τις συζητήσεις και τα γέλια. Είναι μια ατμόσφαιρα γεμάτη ζεστασιά, όπου οι μυρωδιές από τα γιασεμιά και το φαγητό αναμειγνύονται στον αέρα.

Σε κάθε γωνιά του, θα βρείτε γραφικά καφέ και ταβερνάκια, φωτισμένα απαλά. Οι άνθρωποι κάθονται σε τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο, κάτω από την σκιά των δέντρων ή των λουλουδιών, και απολαμβάνουν το ποτό ή το δείπνο τους. Η αίσθηση είναι σαν ο χρόνος να έχει σταματήσει, καθώς οι επισκέπτες και οι ντόπιοι χαλαρώνουν και απολαμβάνουν τη στιγμή.

Η παλιά πόλη του Ρεθύμνου δεν είναι απλώς ένας προορισμός, αλλά μια εμπειρία. Είναι η αίσθηση της ηρεμίας μέσα στην κίνηση, η ομορφιά των απλών στιγμών και η μοναδική ενέργεια που εκπέμπει ένας τόπος γεμάτος ιστορία και ζωή. Το κάναμε κι εμείς, με τον Κώστα και την Άννυ για δυο μέρες. Ο Κώστας δεν χόρταινε να τραβά φωτογραφίες και τα περισσότερα δημοσιεύματα τις τελευταίες μέρες, στηρίζονται πάνω σε δικές του.
Οι μέρες μας στη Κρήτη, περνάνε πολύ όμορφα…

Η Κρήτη είναι ένας τόπος που σου γεμίζει τις μέρες με ομορφιά και μοναδικές εμπειρίες. Από τις βόλτες στα γραφικά σοκάκια, όπως αυτό της παλιάς πόλης του Ρεθύμνου, μέχρι τις στιγμές χαλάρωσης στις αμμουδιές της, κάθε στιγμή είναι ξεχωριστή. Το νησί έχει κάτι για όλους. Για τους λάτρεις της ιστορίας, προσφέρει αρχαιολογικούς χώρους και ενετικά φρούρια. Για όσους αναζητούν την περιπέτεια, έχει φαράγγια για πεζοπορία και ορεινές διαδρομές. Για τους καλοφαγάδες, η κρητική κουζίνα είναι ένας πλούτος γεύσεων και παραδοσιακών προϊόντων. Η Κρήτη δεν είναι απλώς ένας προορισμός διακοπών, αλλά ένας τόπος που σε κάνει να νιώθεις σαν στο σπίτι σου.

Σήμερα ένας καμβάς ζωγραφικής από φως και ζωή

Σήμερα, στο Ρέθυμνο, στο Ενετικό Λιμάνι της πόλης που έχει μεταμορφωθεί, διατηρώντας όμως ανέπαφη την ψυχή του. Οι παλιές αποθήκες έχουν γίνει ζωντανές ψαροταβέρνες και καφέ, όπου ο επισκέπτης απολαμβάνει τοπικές γεύσεις με θέα τη θάλασσα. Οι φωνές των εμπόρων έχουν αντικατασταθεί από τα γέλια των παιδιών, τον ήχο του απαλού κύματος και τον παλμό της βραδινής ζωής.

Οι ξύλινες γαλέρες του παρελθόντος έχουν δώσει τη θέση τους σε μικρά ψαροκάικα και τουριστικά σκάφη, που δένουν μπροστά στην πολύχρωμη σειρά των κτιρίων. Ο εμβληματικός Φάρος συνεχίζει να στέκει περήφανος, όχι πια ως οδηγός εμπορικών στόλων, αλλά ως σύμβολο και σημείο συνάντησης, φωτίζοντας τις νυχτερινές βόλτες των επισκεπτών. Η φωτογραφία είναι παρμένη από τον Κώστα, από το μπαλκόνι του σπιτιού που μείναμε…

Το Ενετικό Λιμάνι του Ρεθύμνου είναι ένα ζωντανό παράδειγμα του πώς το παρελθόν μπορεί να συνυπάρξει αρμονικά με το παρόν. Είναι μια γέφυρα ανάμεσα σε δύο εποχές, προσκαλώντας μας να ονειρευτούμε τις ιστορίες του χθες, απολαμβάνοντας παράλληλα την ομορφιά και τη γαλήνη του σήμερα. Ο χαρακτηριστικός Φάρος, που δεσπόζει περήφανα στην άκρη του μόλου, είναι ανακατασκευή της Οθωμανικής περιόδου, ένα «μάτι» που φωτίζει την ιστορία της πόλης.

Ενετικό Λιμάνι Ρεθύμνου, μια ομορφιά με ιστορία

Αν μπορούσαν τα κύματα να μιλήσουν, τι ιστορίες θα μας έλεγαν για το Ενετικό Λιμάνι του Ρεθύμνου; Κοιτάζοντας τη γαλήνια εικόνα με τις πολύχρωμες βαρκούλες, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς την ιστορική του διαδρομή. Τότε: Η καρδιά του εμπορίου και της άμυνας. Για τους Ενετούς, που έχτισαν το λιμάνι τον 13ο αιώνα, αυτό το σημείο δεν ήταν τόπος αναψυχής. Ήταν μια στρατηγική επιλογή, το επίκεντρο της εμπορικής και ναυτικής τους δύναμης στην Κρήτη. Βενετσιάνικες γαλέρες, φορτωμένες με μπαχάρια, μετάξι και άλλα εμπορεύματα, έδεναν στον μόλο, ενώ οι τοξωτές αποθήκες γύρω του, σήμερα γραφικά εστιατόρια, έσφυζαν από ζωή και εμπόριο.

Το λιμάνι ήταν ένα αδιάκοπο «μελίσσι» εμπορικών συναλλαγών, συνδέοντας τη Βενετία με την Ανατολή. Ο λόφος της Φορτέτζας, που δεσπόζει στο βάθος, λειτουργούσε ως ακοίμητος φρουρός, προστατεύοντας το λιμάνι από επιθέσεις. Αργότερα, κατά την περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας, το λιμάνι συνέχισε να αποτελεί σημαντικό κόμβο, με την προσθήκη του χαρακτηριστικού Φάρου, που έβλεπε τα εμπορικά πλοία και, αργότερα, τα ατμόπλοια να εισέρχονται στον κόλπο.
Ελαφονήσι: Ο Παράδεισος με τη ροζ άμμο στα Χανιά

Το Ελαφονήσι στα Χανιά δεν είναι απλώς μια παραλία, είναι ένας εξωτικός προορισμός που συγκαταλέγεται στις ομορφότερες της Ελλάδας, της Ευρώπης, ακόμη και του κόσμου. Βρίσκεται στο νοτιοδυτικότερο άκρο της Κρήτης και αποτελεί αναμφισβήτητα έναν προορισμό που αξίζει κανείς να επισκεφθεί τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του. Εμείς με τη βοήθεια και την παρέα των παιδιών τα καταφέραμε!

Το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα του Ελαφονησίου είναι η λευκή άμμος που σε πολλά σημεία αποκτά μια εντυπωσιακή ροζ απόχρωση. Αυτό οφείλεται στα σπασμένα κοχύλια και τους κοραλλιογενείς οργανισμούς, δημιουργώντας ένα ονειρικό σκηνικό. Εμείς χθες που βρεθήκαμε εκεί, τη ροζ άμμο δεν την είδαμε, όση καλή διάθεση κι αν είχαμε. Ρωτήσαμε γιατί και μας δόθηκε μια εξήγηση.

Η ρηχή λιμνοθάλασσα… Το Ελαφονήσι είναι μια επιμήκης χερσόνησος που συχνά χωρίζεται από την ακτή με μια πολύ ρηχή λιμνοθάλασσα. Το νερό δεν ξεπερνάει συνήθως το ένα μέτρο σε βάθος, επιτρέποντας στους επισκέπτες να περπατήσουν μέχρι το “νησί” εύκολα, σαν να διασχίζουν έναν αβαθή ποταμό. Αυτό το καθιστά ιδανικό για οικογένειες με μικρά παιδιά.

Η Σούλα και η Άννυ στο Ελαφονήσι και τα Χανιά

Οι μέρες στην εκδρομή μας στα Χανιά περνάνε πολύ όμορφα. Τρεις μέρες είχαμε προγραμματίσει να μείνουμε και συμπληρώνονται αύριο Δευτέρα. Κατά το μεσημεράκι φεύγουμε για Ρέθυμνο. Η αλήθεια είναι πως άξιζε για κάτι περισσότερο. Δεν προλαβαίνεις να δεις ότι θέλεις και «τρέχεις» να προλάβεις στην αναμέτρηση με το χρόνο. Κάποτε κάποτε όμως κάνουμε μια στάση να πάρουμε μια αναμνηστική φωτογραφία, όπως χθες η Σούλα στο Ελαφονήσι και η Άννυ στα Χανιά…




























Δυστυχώς αυτή είναι η κατάντια του κράτους (όχι της Χώρας) και της τωρινής αδιάφορης τοπικής αυτοδιοίκησης!! Κρίμα....! Δεν υπάρχουν άνθρωποι…