Θραψανιώτης – Ο διαδικτυακός τόπος του δημοσιογράφου Νίκου Θεοδωράκη

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:

Οι επισκέπτες μας

Εδώ θα δείτε τα σχόλια σας!

Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Βασίλειος Παπίας στο Το λες και κατάντια στον «Καπράλο», στο λόφο Κολωνού27 Ιουλίου 2025
Δυστυχώς αυτή είναι η κατάντια του κράτους (όχι της Χώρας) και της τωρινής αδιάφορης τοπικής αυτοδιοίκησης!! Κρίμα....! Δεν υπάρχουν άνθρωποι…
Panos Chatziliadis στο Οι αέρηδες των Κυκλάδων στην Αμοργό για λίγη δροσιά!26 Ιουνίου 2025
Κάθε Ελληνικό νησί ήταν πάντα μια πρόκληση για μένα από τα παιδικά μου χρόνια, και περισσότερο η Αμοργός. Δεν κατάφερα…
Βασίλειος Παπίας στο Λιμάνι Μαντουδίου: Η Πύλη προς τις Σποράδες6 Ιουνίου 2025
Υπέροχο ενημερωτικό δελτίο!!!
Βασιλειος Παπιας στο Τελικά, τη βροχή την είδαμε την Κυριακή το απόγευμα29 Απριλίου 2025
Επιβεβαιώνω όλα τα αναγραφόμενα του φίλου μου Νίκου γιατί εκείνες τις ώρες ήμασταν μαζί. Η δικιά μου γνώμη είναι ότι....πλέον…
Βασίλειος Παπίας στο Ο Κώστας και η Άννυ ταξίδεψαν στο Κανκούν του Μεξικό23 Απριλίου 2025
Αχ τι όμορφα μέρη υπάρχουν!!! Να περνάνε καλά τα παιδιά!!!

Η ζωή μας ανάμεσα στις εποχές. Η φύση γύρω μας αλλάζει, αναγεννιέται από το χειμώνα. Κι εμείς το ίδιο! Το χρειαζόμαστε αυτό. Κάποτε, τα πράγματα ήταν πιο ευδιάκριτα ανάμεσα στις εποχές. Τώρα όχι πια...
Το καλοκαίρι του 2025 που ζούμε ήδη είναι ίσως το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Μοιάζει με αυτό του 2024... Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζούμε στο έπακρο. Και ο χειμώνας ήταν γεμάτος ακραία καιρικά φαινόμενα. Κρύο, άνυδρος καιρός, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" τ. 180 που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ. 179, ΕΔΩ το τ.178, ΕΔΩ το τ. 177, ΕΔΩτο τ. 176, ΕΔΩ τ. 175, ΕΔΩ το τ. 174, ΕΔΩ το τ. 173, ΕΔΩ το τ. 172, ΕΔΩ το τ. 171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩτο site του Σωματείου που επιμελούμαστε δημοσιογραφικά...

Έτοιμο και το και το 447 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ.466, ΕΔΩ το τ.445, ΕΔΩ το τ.444, ΕΔΩ, το τ. 443, ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441, ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ. 439, ΕΔΩ το τ. 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434, ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431, ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394 ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχει ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Κερδίσαμε την καρδιά των αναγνωστών μας-4

27 Δεκεμβρίου 2024 / Σχολιάστε

Συνέχεια τέταρτη και τελευταία από την ομιλία για τα 30 χρόνια κυκλοφορίας του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ. Σήμερα είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος και φορτισμένος συναισθηματικά και για έναν ακόμα λόγο. Το μωρό που γεννήθηκε πριν από 30 χρόνια, έχει γίνει ώριμο πια, τόσο που έχει καταφέρει να κερδίσει την καρδιά σας. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο αυτό.

Όλοι όσοι εργάζονται για την έκδοση του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ και δεν είναι πολλοί, η ψυχή, η καρδιά, ο παλμός τους εγχειρήματος, είναι ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσσιάς, που έχει καταναλώσει πολλά στυλό, σελίδες Α4 και ώρες αμέτρητες για να καταγραφούν όλα αυτά που διαβάζετε στις 16 σελίδες κάθε έκδοσης. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ και τα τρία προηγούμενα δημοσιεύματα για να έχετε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα.

Αν κάποιος έθετε το ερώτημα, αν άξιζε όταν ξεκινούσαμε πριν 30 χρόνια αυτό το εγχείρημα, θα του απαντούσα με σιγουριά και αυτοπεποίθηση ότι άξιζε και με το παραπάνω. Σε μια εποχή που μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, είτε δεν μπαίνουν στη διαδικασία έκδοσης εφημερίδων, είτε σταματούν και την έκδοση που είχαν, είναι πολύ ενθαρρυντικό που το Σωματείο Συνταξιούχων στον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο συνεχίζει σταθερά να προωθεί αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας με τα μέλη του.

Από φύλλο σε φύλλο προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος-3

26 Δεκεμβρίου 2024 / Σχολιάστε

Συνέχεια τρίτη από την ομιλία μου για τα 30 χρόνια κυκλοφορίας του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ…

Υπ’ αυτήν την έννοια σας χαίρομαι! Ιδιαίτερα τη Διοίκηση του Σωματείου που έχει αντιληφθεί ότι ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ είναι ένα περιουσιακό στοιχείο πολύ δυνατό, που έχει από εσάς το σεβασμό που του αξίζει.

Δείτε ΕΔΩ το πρώτο μέρος κι ΕΔΩ το δεύτερο.

Η σταθερή παρουσία του, η στήριξη και η προβολή των δράσεων και των προσωπικών απόψεων μέσα από την αρθρογραφία, είναι ανεκτίμητη δύναμη. Πραγματικά είναι μεγάλη τιμή και χαρά για εμένα που για 30 χρόνια μοιράζομαι μαζί σας, μοναδικές στιγμές.

Η εμπιστοσύνη σας στη δουλειά μου είναι σπουδαία παρακαταθήκη και η συνεργασία μας, μεγάλο πλεονέκτημα με την έννοια ότι από φύλλο σε φύλλο προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος ακολουθώντας κατά βήμα την ποιότητα της εφημερίδας.

30 χρόνια στον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ, τα καλύτερα της ζωής μου -2

25 Δεκεμβρίου 2024 / Σχολιάστε

Όλο αυτό το διάστημα, ως μέλος της Ένωσης Συντακτών (ΕΣΗΕΑ) εργάστηκα σε ημερήσιες εφημερίδες της Αθήνας με την ιδιότητα του Συντάκτη Ύλης. Και μπορεί στον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ να μην είχαμε την πίεση του χρόνου από τα γεγονότα, όπως ήταν εκεί, αλλά ποτέ μα ποτέ, δεν βάλαμε νερό στο κρασί μας και δεν ενδώσαμε σε εύκολες λύσεις.

Συχνά με απασχόλησε πολύ, κάθε φορά που «στήναμε» ένα καινούριο φύλλο, το πώς θα είμαστε πιο απλοί στην παρουσίαση και σαφείς στο μήνυμα που θα περάσουμε μέσα από τις σελίδες του. Όπως και όλους ως ομάδα κι εμένα και τον Μανώλη και τον Θύμιο, πώς θα εισπράξετε εσείς, οι αναγνώστες του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ, τα μέλη του Σωματείου, το αποτέλεσμα της δουλειάς μας.

Αυτός ο αμοιβαίος σεβασμός και η λαχτάρα σας να περιμένετε κάθε νέα έκδοση της εφημερίδας και να διαβάσετε το περιεχόμενο της ήταν κάτι που δεν το συναντούσα εύκολα, αλλού… Κι αυτό είναι κάτι που μας απασχολεί ακόμα και σήμερα… Όταν παίρνω στα χέρια μου την ύλη που έχει ετοιμάσει ο Θύμιος και αρχίζω να την επεξεργάζομαι τεχνικά και να σχεδιάζω τις σελίδες, αυτό έχω στο νου μου.

Δείτε ΕΔΩ το πρώτο μέρος, αυτής της σειράς των άρθρων…

Η ομιλία για τα 30 χρόνια κυκλοφορίας του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ-1

24 Δεκεμβρίου 2024 / Σχολιάστε

Άκουσα με πολύ προσοχή, σεβασμό και εκτίμηση τις τοποθετήσεις τόσο του προέδρου του Σωματείου κ. Ρουσσιά, όσο και του προέδρου του Μουσείου κ. Φωτόπουλου. Και πρέπει να σας πω ότι συγκινήθηκα… Για σκέψου είμαστε σήμερα εδώ, σ’ αυτή την όμορφη εκδήλωση – γιορτή, όπως λέει πολύ όμορφα η πρόσκληση για τα 30 χρόνια κυκλοφορίας της εφημερίδας μας «ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος». Ούτε 10, ούτε 20, 30 χρόνια!

Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που έζησα ως επαγγελματίας δημοσιογράφος ένα τέτοιο γεγονός. Αν είχα αυτόν τον μισθό ως βασική εργασία ,σε λίγο θα έβγαινα στη σύνταξη. Αλλά είμαι ήδη συνταξιούχος εδώ και τέσσερα χρόνια, οπότε δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα… Θυμάμαι, τη μέρα που με κάλεσε ο Μανώλης Φωτόπουλος ως πρόεδρος τότε του Σωματείου (Σύλλογος ήταν τότε…)

Στη οδό Μαινάνδρου, κοντά στην Ομόμοια, εκεί στεγάζονταν τότε για να δούμε και να συζητήσουμε την έκδοση μιας εφημερίδας μηνιαίας. Γραμματέας τότε δεν ήταν ο Θύμιος Ρουσσιάς. Αργότερα συμμετείχε και ο ίδιος στις συζητήσεις, στο γράψιμο, αλλά και στην όλη παρουσίαση του εντύπου στη δουλειά που κάναμε στο τυπογραφείο.

Οι συνταξιούχοι του ΗΣΑΠ είναι φοβεροί δημιουργοί

23 Δεκεμβρίου 2024 / Σχολιάστε

Αυτό είναι το ημερολόγιο σημειώσεων για το 2025 του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ. Δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα ευρέως, αλλά εμείς που παραβρεθήκαμε στη γιορτή τους για τα 30 χρόνια κυκλοφορίας της εφημερίδας τους, “ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος”, μας το έδωσαν τιμητικά! Μια πάρα πολύ ωραία δουλειά, όπως είναι όλες οι δουλειές με τις οποίες καταπιάνονται. Χαιρόμαστε που 30 χρόνια τώρα, ανελλιπώς, είμαστε συνεργάτες τους.

Μια πιο προσεκτική ματιά, στη Βιέννη της Αυστρίας

23 Δεκεμβρίου 2024 / Σχολιάστε

Η Βιέννη (γερμανικά: Wien‎‎, αυστροβαυαρικά: Wean) είναι η πρωτεύουσα, η μεγαλύτερη πόλη και ένα από τα εννέα κρατίδια της Αυστρίας. Η Βιέννη είναι η πολυπληθέστερη πόλη της Αυστρίας, με περίπου δύο εκατομμύρια κατοίκους (2,9 εκατομμύρια εντός της μητροπολιτικής περιοχής, σχεδόν το ένα τρίτο του πληθυσμού της χώρας) και το πολιτιστικό, οικονομικό και πολιτικό της κέντρο.

Είναι η 6η μεγαλύτερη πόλη κατά πληθυσμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η μεγαλύτερη από όλες τις πόλεις επί του Δούναβη. Μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα η Βιέννη ήταν η μεγαλύτερη γερμανόφωνη πόλη στον κόσμο και πριν από τη διάλυση της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε δύο εκατομμύρια κατοίκους.

Η Βιέννη είναι γνωστή ως η «Πόλη της Μουσικής» λόγω της μουσικής της κληρονομιάς, καθώς πολλοί διάσημοι κλασικοί μουσικοί όπως ο Μπετόβεν και ο Μότσαρτ αποκαλούσαν τη Βιέννη σπίτι τους. Η Βιέννη λέγεται επίσης ότι είναι η «Πόλη των Ονείρων» επειδή εκεί έζησε ο πρώτος ψυχαναλυτής στον κόσμο, ο Σίγκμουντ Φρόυντ.

Ξέρουν, αλλά δεν τολμούν να πουν το όνομα του Θεού!

22 Δεκεμβρίου 2024 / Σχολιάστε

Αυτό εδώ είναι ένα άγαλμά έξω από τον Άγιο Στέφανο μια μεγάλη καθολική εκκλησία στη Βιέννη. Στους καθολικούς αρέσουν αντί για τις εικόνες, τα αγάλματα για τις απεικονίσεις στις εκκλησίες τους. Το εντυπωσιακό όμως είναι ότι πάνω στην ασπίδα του αρχάγγελου, υπάρχει χαραγμένο το τετραγράμματο. Το όνομα του αληθινό Θεού, στα εβραϊκά. Αλλά στη μετάφραση της Αγίας Γραφής που έχουν κάνει, δεν υπάρχει το όνομα αυτό… Ντροπή!