Η νέα γενιά παίρνει τη σκυτάλη στον πηλό του Θραψανού

Είναι ενθαρρυντικό να βλέπεις τα παιδιά να προσπαθούν να συνεχίσουν μια τέχνη των πατεράδων τους και των παππούδων τους, αυτή των αγγειοπλαστών. Εντάξει θέλουν δουλειά ακόμα, αλλά και οι σημερινοί μαστόροι, κάπως έτσι ξεκίνησαν βελτιώνοντας τη τέχνη τους από γενιά σε γενιά. Στοχεύει στη ζωντανή αναβίωση της παραδοσιακής κεραμικής και στην προβολή της ως βασικού στοιχείου της πολιτιστικής ταυτότητας του Θραψανού και ευρύτερα της Κρήτης.

Συμβάλλει στην εκπαίδευση και την τοπική ανάπτυξη: μέσω της δημιουργίας διετούς Σχολής Κεραμικής, η οποία θα εδραιώσει μια δυναμική κοινότητα νέων δημιουργών και επαγγελματιών. Η διοργάνωση είναι από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Θραψανού σε συνεργασία με το Κέντρο Μελέτης Νεότερης Κεραμικής, τη Βρετανική Σχολή Αθηνών, το Υπουργείο Πολιτισμού, με στήριξη από Περιφέρεια Κρήτης και Δήμο Μινώα Πεδιάδας — και με συμμετοχή τοπικών αγγειοπλαστών

Το φεστιβάλ «Χώμα – Νερό – Φωτιά» δεν είναι απλώς μια πολιτιστική εκδήλωση, αλλά ένας ζωντανός θεσμός: Μάθηση — η αρχαία τέχνη γίνεται προσιτή μέσα από βιωματικά εργαστήρια. Έρευνα — επιστημονικές διαλέξεις εμπλουτίζουν την κατανόησή μας για την ιστορία των υλικών και τεχνικών. Μπράβο στον Πολιτιστικό Σύλλογο Θραψανού. Τα έχει καταφέρει περίφημα!

Η Κατερίνα αλλού, αναγκαστικά και ο Ηλίας μόνος του!

Η Κατερίνα η σύζυγος του Ηλία, βρίσκεται σε δομή αποκατάστασης, κάπου κοντά στην Ξάνθη. Αναγκαίο για να επανέλθουν τα γόνατα της, μετά την επέμβαση στο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης. Και ο Ηλίας αναγκαστικά έμεινε πίσω, στο χωριό του, την Αναστασιά, να φροντίζει το σπίτι τους, τα ζώα, τον κήπο τους. Κι αυτό, κάποιος δεν πρέπει να το κάνει;

Ιδού λοιπόν ο Ηλίας που έμεινε ξανά, για λίγο, μόνος… Αλλά το παλεύει με αξιοπρέπεια . Τα λουλούδια χρειάζονται πότισμα και φροντίδα, αυτές τις ζεστές μέρες. Και είναι καταπράσινη η εξωτερική του αυλή. Κάποτε, το πάλευαν μαζί με την Κατερίνα. Τώρα θα πρέπει να φροντίσει και τον εαυτό του και όλα τα άλλα.

Δεν είναι για έναν άνδρα εύκολα όλα αυτά. Αλλά ο Ηλίας το κάνει με χαρά, επειδή τα αγαπάει. Είναι σα να λέει με κάποιο παραβολικό τρόπο: «Για σένα είναι καλή μου. Μόνο γίνε καλά και γύρνα γρήγορα, σπίτι μας. Όλοι σε χρειαζόμαστε, εγώ, το σπίτι, ο κήπος μας τα ζώα μας, ότι έχουμε χτίσει με αγάπη εκεί μαζί, τόσα χρόνια. Σε περιμένουμε».

Καθημερινές στιγμές στην Αθήνα που ζούμε και αγαπάμε

Ένα πενταώροφο νεοκλασικό κτίριο, με την επιγραφή “HOTEL OLYMPOS” στο πάνω μέρος της πρόσοψης. Το κτίριο φαίνεται να είναι παλιό, αλλά διατηρημένο, με στοιχεία αρχιτεκτονικής όπως γύψινες διακοσμήσεις, ψηλές πόρτες και μπαλκόνια με κάγκελα. Βρίσκεται πάνω στην οδό Δηλιγιάννη, με πεζοδρόμιο και σταθμευμένα αυτοκίνητα μπροστά του. Στα δεξιά και αριστερά του υπάρχουν άλλα κτίρια, ενώ αριστερά βλέπουμε και ένα παρκινγκ ή συνεργείο

Μια άγρια συκιά που κοντεύει να πνίξει ένα ακατοίκητο σπίτι στην οδό Αλαμάνας στον Κολωνό, είναι ιδιαίτερα δυνατή, σχεδόν σαν μια αλληγορία για τον χρόνο, την εγκατάλειψη και τη δύναμη της φύσης. Η συκιά, με τις δυνατές ρίζες και τα εξαπλωμένα κλαδιά, φαίνεται να «καταλαμβάνει» σιγά σιγά τον χώρο που άφησε πίσω του ο άνθρωπος. Φοβερό να το βλέπεις και να το ζεις. Η εγκατάλειψη δεν έρχεται ποτέ μόνη της…

Η λαϊκή αγορά στον Κολωνό — με το χαρακτηριστικό της καλοκαιρινής σκιάς κάτω από τα δέντρα, τους πάγκους γεμάτους φρούτα και λαχανικά και τον κόσμο να ψωνίζει με τα καροτσάκια του. Τα πορτοκάλια και τα πεπόνια στον πάγκο δεξιά “φωνάζουν” καλοκαίρι, ενώ η χαλαρή ατμόσφαιρα της αγοράς δείχνει μια καθημερινότητα, γεμάτη χρώματα, ήχους και μυρωδιές. Είναι μια σκηνή από αυτές που κουβαλούν νοσταλγία, αλλά και ζωντάνια.

Έτοιμη και η έκδοση του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου τ. 179

Όλα πήγαν καλά. Και σύμφωνα με τους προγραμματισμούς μας. Σήμερα (Τετάρτη 2/6/6025) ολοκληρώσαμε την έκδοση της εφημερίδας του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος, τεύχος 179. Μπορείτε να τον δείτε και να τον διαβάσετε πατώντας ΕΔΩ. Η καλύτερη συντροφιά για το καλοκαίρι…

Μαζεύω τις δουλειές, κάποια πράγματα πρέπει να γίνουν

Τις τελευταίες μέρες έχουμε κάνει ένα δυνατό σπριντ… Ολοκληρώνω σήμερα το μεσημέρι μια από τις εφημερίδες που φτιάχνω, τον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ Σιδηρόδρομο και ξεκινώ τον ΤΥΠΟ των συνταξιούχων σιδηροδρομικών. Και όλα αυτά, ανάμεσα στις άλλες υποχρεώσεις μου και τα τρεξίματα μου. Εδώ στην πλατεία Αττικής, στη Λιοσίων, χθες μέχρι το μεσημέρι. Απολαύσαμε αυτή την υπηρεσία.

Κι επειδή συμβαίνει να τα αγαπώ και να τα χαίρομαι, αυτά με τα οποία σχολούμαι, δεν αφήνω την όποια κούραση να μου στερήσει τη χαρά. Το αντίθετο! Έχω μάθει να ζω την κάθε στιγμή, με ότι κι αν καταπιάνομαι και το βλέπετε καθώς προσπαθώ να καταγράφω τις στιγμές όπου και βρίσκομαι… Εδώ, το τυπογραφείο που βγαίνει ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος, στο Περιστέρι.

Κι αν κινούμαι πολύ αυτές τις τελευταίες ημέρες, παρά τις υψηλές θερμοκρασίες, είναι γιατί προετοιμάζω τα πράγματα, ώστε να μην αφήσω πίσω μου εκκρεμότητες μεγάλες ή μικρές έως μηδαμινές, έτσι ώστε να μπορέσω να χαλαρώσω, εκεί που θα πάμε και οι ζεστές μέρες του Ιούλη, να περάσουν από πάνω μου, με τις λιγότερο δυνατές απώλειες. Εδώ η είσοδος τους οδοντιατρείου που φροντίζει την υγεία μου, στη Νέα Σμύρνη. Κάτω η είσοδος της ΠΟΣΣ στο κέντρο της Αθήνας. Τεχνοτροπία, όχι αστεία!

Bόλτα στο ανθισμένο  Άλσος Κηφισιάς, καλοκαιριάτικα

Το Άλσος Κηφισιάς είναι ένας από τους πιο όμορφους και δημοφιλείς πράσινους χώρους στα βόρεια προάστια της Αθήνας, ιδιαίτερα αυτή την εποχή — το καλοκαίρι. Τα παρτέρια με λουλούδια (όπως οι κόκκινες κάννες μπροστά στην είσοδο) είναι σε πλήρη άνθηση. Το πράσινο κυριαρχεί και τα δέντρα προσφέρουν σκιά και δροσιά. Ότι καλύτερο δηλαδή σε περίοδο καύσωνα. Βρεθήκαμε εκεί για δουλειά χθες και το απολαύσαμε.

Ιδανικό για περίπατο. Οι πλακόστρωτοι δρόμοι και τα σκαλοπάτια από λευκό μάρμαρο οδηγούν σε διάφορα μονοπάτια μέσα στο άλσος. Είναι τέλειο για περπάτημα, τρέξιμο ή χαλαρή βόλτα. Οικογενειακός προορισμός. Πολλές οικογένειες το επιλέγουν για βόλτες με παιδιά, ιδιαίτερα το πρωί ή το απόγευμα. Συχνά το καλοκαίρι φιλοξενεί πολιτιστικές εκδηλώσεις, εκθέσεις, ή και τοπικές γιορτές.

Εμείς δεν είδαμε τίποτα τέτοιο στην χθεσινή βόλτα μας. Απολαύσαμε όμως τον καθαρό αέρα και τη δροσιά του. Σε σχέση με άλλες περιοχές της Αθήνας, η Κηφισιά είναι πιο δροσερή, ιδανική για να ξεφύγει κανείς από τη ζέστη του κέντρου. Μια όμορφη στρογγυλή ανθοκομική σύνθεση με κίτρινες κάννες (Canna indica) και στο βάθος μια προτομή, πιθανόν κάποιου επιφανούς προσώπου, αν και δεν φαίνεται καθαρά η επιγραφή.

Kάτω από την Ακρόπολη, από την Αποστόλου Παύλου

Μια απογευματινή βόλτα ξεκινώντας από το Θησείο και περπατώντας κατά μήκος της οδού Αποστόλου Παύλου, κάτω από τη σκιά της Ακρόπολης, είναι μία από τις πιο μαγευτικές εμπειρίες στην Αθήνα. Το κάναμε χθες με τη Σούλα, μια μέρα ζεστή με πολύ αέρα, ιδιαίτερα έντονος καθώς ξεκινήσαμε από το σταθμό του ΗΣΑΠ στο Θησείο, ανεβαίνοντας τον πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου. Αν και είχε κίνηση, δεν υπήρχε αυτός ο συνωστισμός που συχνά υπάρχει.

Ξεκινάς από την έξοδο του σταθμού, αντικρίζοντας τον λόφο του Φιλοπάππου και τον Παρθενώνα να διακρίνεται ψηλά. Ο πλακόστρωτος πεζόδρομος σε οδηγεί ανάμεσα σε δέντρα, καλλιτέχνες του δρόμου, μουσικούς και καφέ. Ο δρόμος είναι γεμάτος ζωντάνια, αλλά ταυτόχρονα ήρεμος, με φόντο την αρχαιότητα. Στο πλάι σου: Η Αρχαία Αγορά και ο Ναός του Ηφαίστου. Καταπληκτική θέα προς την Ακρόπολη και το Ωδείο του Ηρώδου του Αττικού.

Μπορείς να κάνεις μικρές στάσεις για καφέ/παγωτό από ένα καφέ του δρόμου με τραπεζάκια έξω. Κι επίσης να τραβήξεις φωτογραφία στο “σημείο θέας” με την Ακρόπολη να δεσπόζει από πάνω. Μια μικρή παράκαμψη θα σε οδηγήσει προς τον λόφο Φιλοπάππου, για ακόμη πιο πανοραμική θέα και λίγη περισσότερη φύση. Εμείς επιλέξαμε να επιστρέψουμε μέσα από την Πλάκα. Και παρά το γεγονός ότι το περπάτημα ήταν μεγαλύτερο, σίγουρα το απολαύσαμε.

Content by: Nikos Theodorakis

WordPress / Academica WordPress Θέμα από WPZOOM