Η Κατερίνα η σύζυγος του Ηλία, βρίσκεται σε δομή αποκατάστασης, κάπου κοντά στην Ξάνθη. Αναγκαίο για να επανέλθουν τα γόνατα της, μετά την επέμβαση στο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης. Και ο Ηλίας αναγκαστικά έμεινε πίσω, στο χωριό του, την Αναστασιά, να φροντίζει το σπίτι τους, τα ζώα, τον κήπο τους. Κι αυτό, κάποιος δεν πρέπει να το κάνει;
Ιδού λοιπόν ο Ηλίας που έμεινε ξανά, για λίγο, μόνος… Αλλά το παλεύει με αξιοπρέπεια . Τα λουλούδια χρειάζονται πότισμα και φροντίδα, αυτές τις ζεστές μέρες. Και είναι καταπράσινη η εξωτερική του αυλή. Κάποτε, το πάλευαν μαζί με την Κατερίνα. Τώρα θα πρέπει να φροντίσει και τον εαυτό του και όλα τα άλλα.
Δεν είναι για έναν άνδρα εύκολα όλα αυτά. Αλλά ο Ηλίας το κάνει με χαρά, επειδή τα αγαπάει. Είναι σα να λέει με κάποιο παραβολικό τρόπο: «Για σένα είναι καλή μου. Μόνο γίνε καλά και γύρνα γρήγορα, σπίτι μας. Όλοι σε χρειαζόμαστε, εγώ, το σπίτι, ο κήπος μας τα ζώα μας, ότι έχουμε χτίσει με αγάπη εκεί μαζί, τόσα χρόνια. Σε περιμένουμε».
