Η Μαλάμω με τον Νίκο, περνάνε καλά στο χωριό μας…
Τι είναι αυτό που κάνει δυο ανθρώπους να περνάνε καλά; Το περιβάλλον; Η ηρεμία του τόπου ή μήπως οι μνήμες που κουβαλούμε στο υποσυνείδητο μας; Πραγματικά το ψάχνω. Αν και μερικές φορές δεν υπάρχει η απόλυτα λογική απάντηση. Ο Νίκος είναι σε μια φάση δύσκολη και η Μαλάμω αρχίζει να αντιμετωπίζει τα φυσιολογικά προβλήματα της ηλικίας που όλοι κάποια στιγμή, είτε μας αρέσει, είτε όχι, θα αντιμετωπίσουμε…
Τις βόλτες τους τις κάνουν συχνά στο σπίτι της Στασούλας. Δεν είναι και μακριά από το πατρικό μας και ο δρόμος είναι εύκολα προσβάσιμος. Άσε που έχουν και την παρέα του Αγησίλαου. Τους αγαπάει, τους προσέχει κι εκείνος, όπως και η Στασούλα και πάντα στο τραπέζι τους θα υπάρχει μια ρακή, έστω κι αν ο μεζές που τη συνοδεύει, είναι μερικές ελιές αρμυρές, μόνο. Και στον Νίκο αρέσει όλη αυτή η διαδικασία…
Χαίρομαι να τη βλέπω έτσι χαμογελαστή, τη Μαλάμω. Έχει προσφέρει πολλά σε όλους μας, με την καρδιά που διαθέτει. Το δικαιούται λοιπόν ένα χαμόγελο στη ζωή της! Το ίδιο χαμογελαστός είναι και ο Αγησίλαος. Αυτό, αν μη τι άλλο, δείχνει ότι κάνουν καλή παρέα. Μπορεί να ακούγεται κάπως, αλλά στο χωριό, όλα αυτά είναι μάλλον αυτονόητα. Κι αυτό είναι που κάνει τη ζωή εκεί πιο ελκυστική και πιο όμορφη.
Κάπου οι κουτσουπιές άνθισαν, κι εδώ αρχίζουν επίσης…
Η Κουτσουπιά, λατ. Cercis siliquastrum, (επιστ. Κέρκις η κερατονιοειδής) λέγεται και κότσικας ή κουτσίκι. Είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο δέντρο της μεσογειακής και της ελληνικής υπαίθρου που ξεχωρίζει κάθε άνοιξη στους αγρούς με τα πυκνά μωβ άνθη της. Αρχίζουμε και τα βλέπουμε και στην περιοχή μας. Χθες, η πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα ήταν ολάνθιστη.
Η κουτσουπιά είναι φυλλοβόλο δέντρο που φτάνει σε ύψος τα πέντε μέτρα. Έχει φύλλα καρδιοειδή και άνθη έντονα μωβ. Η περίοδος ανθοφορίας της είναι από τα τέλη Φεβρουαρίου μέχρι και τα τέλη Απριλίου. Αναπτύσσεται τόσο στην παραθαλάσια όσο και στην ορεινή ζώνη. Φυτεύεται συχνά σε πάρκα στις πόλεις ως καλλωπιστικό φυτό και πολλαπλασιάζεται με σπέρματα.
Χάρη στο ωραίο του φύλλωμα και στην πλούσια ανθοφορία του, θεωρείται εξαιρετικό καλλωπιστικό δένδρο, γι΄αυτό και φυτεύεται στους κήπους. Έχει καλής ποιότητας ξύλο, το οποίο χρησιμοποιείται στην τορνευτική. Τις φωτογραφίες τις πήραμε από την ομάδα “Φυτά έντομα και άλλα της φύσης”. Και πρώτη φορά είδαμε κουτσουπιές με λευκά άνθη!
Αθήνα – Πράγα, δυο 2 ώρες και 40 λεπτά, αεροπορικώς…
Η Πράγα είναι η πρωτεύουσα της Τσεχίας (ή Τσεχικής Δημοκρατίας). Και η Γέφυρα του Καρόλου στην Πράγα είναι ένα από τα πιο εμβληματικά αξιοθέατα της Ευρώπης! Χτίστηκε το 1357 από τον βασιλιά Κάρολο IV και αποτελεί σύνδεσμο μεταξύ της Παλιάς Πόλης και της Μικρής Πόλης, προσφέροντας μαγευτική θέα στον ποταμό Μολδάβα. Διακοσμείται με 30 αγάλματα αγίων σε κάθε πλευρά της, δημιουργώντας μια μοναδική ατμόσφαιρα που συνδυάζει ιστορία, θρησκεία και τέχνη.
Η φωτογραφία απεικονίζει ένα εντυπωσιακό γλυπτό που συνδυάζει δύο διαφορετικά αντικείμενα: ένα αεροπλάνο και μια πεταλούδα. Το σώμα του αεροπλάνου είναι βαμμένο σε μωβ και μπλε χρώματα, ενώ τα φτερά της πεταλούδας είναι φτιαγμένα από μεταλλικό πλέγμα. Το γλυπτό είναι τοποθετημένο σε έναν τοίχο ενός κτιρίου και φαίνεται να είναι αναρτημένο ψηλά.
Το Εθνικό Θέατρο της Πράγας είναι ένα από τα πιο εμβληματικά πολιτιστικά μνημεία της Τσεχίας. Χτίστηκε το 1881 και αποτελεί σύμβολο της εθνικής αναγέννησης της χώρας. Το κτίριο βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Μολδάβα και εντυπωσιάζει με την αρχιτεκτονική του, που συνδυάζει νεοαναγεννησιακά στοιχεία και καλλιτεχνικές διακοσμήσεις από κορυφαίους Τσέχους ζωγράφους.
Εγκλιματίζονται στο χωριό, η Μαλάμω με τον Νίκο…
Σήμερα 24/3/2025 κλείνουν μια εβδομάδα από τότε που κατέβηκαν στο χωριό μας, το Θραψανό, η Μαλάμω με τον Νίκο. Και, θες ο αέρας, το ήρεμο και ήσυχο περιβάλλον, η καρδιά που έχει μνήμες, όλα δείχνουν να είναι καλύτερα. Εδώ έχουν πάει επίσκεψη στο σπίτι της Στασούλας μας. Η Μαλάμω έχει πλάι της και τα μπαστούνι (ή κατσούνα, όπως λένε στην Κρήτη) για υποστήριξη. Όλοι, καθώς μεγαλώνουμε αισθανόμαστε πως θα έρθει ο καιρός που θα το χρειαστούμε… Κρατάμε, πως όλα δείχνουν καλύτερα. Και κάθε μέρα που περνάει θα ακόμα καλύτερα γι’ αυτούς τα πράγματα…
Η άνοιξη στο χωριό μπαίνει με ανθισμένες μαργαρίτες
Η άνοιξη πάντα φέρνει μια όμορφη αλλαγή στην ατμόσφαιρα, έτσι δεν είναι; Τα χρώματα ζωντανεύουν, οι μυρωδιές των ανθισμένων λουλουδιών γεμίζουν τον αέρα και η φύση φαίνεται να ξυπνά από τον χειμερινό ύπνο της. Είναι σαν να ανοίγει η πόρτα για νέες αρχές. Δείτε τώρα μερικές εικόνες του Πέτρου Πατσαλαρήδη, από την άνοιξη με ανθισμένες μαργαρίτες..
Οι μαργαρίτες την άνοιξη είναι σύμβολο απλότητας και ομορφιάς. Τα λευκά πέταλα με τον κίτρινο πυρήνα μοιάζουν με μικρούς ήλιους πάνω στο πράσινο χορτάρι, φέρνοντας χαρά σε κάθε γωνιά της φύσης. Είναι υπέροχες για ένα περίπατο στην εξοχή ή ακόμα και για να μαζέψει κανείς μερικές για το σπίτι…
Πανέμορφες, γεμίζουν τον κάμπο ή τους λόφους. Φυτρώνουν παντού, από μόνες τους. Πέρα από την ομορφιά τους οι μαργαρίτες χρησιμοποιούνται συχνά για διακόσμηση, κατασκευές στεφανιών, ακόμα και ως βρώσιμο λουλούδι σε σαλάτες ή επιδόρπια. Θα το έχει ξανακούσει, φαντάζομαι… Αλλά εμείς σ’ αυτό το δημοσίευμα θα μείνουμε περισσότερο στο αισθητικό μέρος…
Μπαίνεις από πλ. Κολοκοτρώνη, βγαίνεις στην οδό Βουλής
Η Στοά Μπολάνη είναι μια ιστορική σκεπαστή στοά στο κέντρο της Αθήνας που βρίσκεται στην οδό Βουλής. Είναι γνωστή για την ιδιαίτερη ατμόσφαιρά της, καθώς φιλοξενεί εμπορικά καταστήματα, καφέ και μπαρ, δημιουργώντας έναν ζωντανό χώρο που συνδυάζει το παλιό με το νέο. Είμαι σίγουρος ότι αν βρισκόσασταν στο κέντρο της Αθήνας, την έχετε περπατήσει και ας μην το προσέξατε.
Η στοά έχει μακρά ιστορία και αποτελεί σημείο συνάντησης για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της πόλης. Ότι εποχή κι αν την επισκεφτείς, θα νιώσεις μια ζεστή και φιλόξενη αίσθηση. Εκεί μπορείς να βρεις το ιστορικό ζαχαροπλαστείο “Αριστοκρατικόν”, γνωστό για τα σοκολατάκια του, καθώς και το Barreldier, ένα μπαρ που σερβίρει κλασικά κοκτέιλ και ποτά.
Αν σας ενδιαφέρει να εξερευνήσετε τη Στοά Μπολάνη, είναι ιδανική για μια βόλτα, είτε για ψώνια, είτε για χαλάρωση με καφέ ή ποτό. Κάπως έτσι δημιουργήθηκαν «περάσματα» στα υπόγεια των μεγάρων, όπου τρύπωσαν εμπορικά μαγαζιά. Τα τελευταία χρόνια η στοά, είναι ζωντανή από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ, με τα καταστήματα και τα μαγαζιά εστίασης να στέκονται δίπλα δίπλα.
Φρέζιες, ότι χρώμα κι αν έχουν, ομορφαίνουν τη ζωή μας
Κι αν είναι αυτό το λουλούδι ο ορισμός της άνοιξης! Λέμε για τις όμορφες φρέζιες και ότι χρώμα κι αν έχουν ξεχωρίζουν για το απαλά όμορφο άρωμα τους. Η φρέζια (Freesia) είναι γένος ποωδών πολυετών ανθοφόρων φυτών της οικογένειας Ιριδίδες… Προσωπικά μας αρέσει πάρα πολύ!
Περιγράφηκε για πρώτη φορά ως γένος από τον Κρίστιαν Φρίντριχ Έκλον (1886) και πήρε το όνομά του από τον Γερμανό βοτανολόγο και ιατρό Φρίντριχ Φρέεζε (1795-1876). Είναι ιθαγενές στην ανατολική πλευρά της νότιας Αφρικής, από τη νότια Κένυα έως τη Νότια Αφρική, τα περισσότερα είδη βρίσκονται στις επαρχίες του Ακρωτηρίου. Από την ομάδα “αγαπώ τα φυτά”, φωτογραφίες της Ανθούλας Ψαραδέλλη Τσαγκαρέλλη.
Είδη του πρώην γένους Anomatheca περιλαμβάνονται τώρα στη φρέζια. Τα φυτά που είναι κοινώς γνωστά ως «φρέζιες», με αρωματικά λουλούδια σε σχήμα χωνιού, είναι καλλιεργούμενα υβρίδια μιας σειράς ειδών φρέζιας. Μερικά άλλα είδη καλλιεργούνται επίσης ως καλλωπιστικά φυτά. Τη φωτογραφία αυτή την πήραμε από την ομάδα “Ορεινή Ναυπακτία”. Άρα, ευδοκιμούν άνετα και στη χώρα μας. Ευχαριστούμε!