Η δυνατή στον αγώνα για τη ζωή, Κατερίνα, η φίλη μας

Δυνατή, όρθια και υγιής θα επιστρέψει σπίτι της, σε λίγες μέρες, η Κατερίνα Θεολόγου σύζυγος του Ηλία, από την Αναστασιά των Σερρών. Όχι δεν είναι υπερβολή που τους δίνουμε σήμερα δυο δημοσιεύματα. Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε για τους φίλους μας, που αυτή την ώρα περνάνε μια δυσκολία. Κοινωνικός άνθρωπος, η Κατερίνα, άφησε πίσω της μια άλλη πατρίδα, έμαθε τη γλώσσα μας και αποφάσισε να ζήσει κοντά στο σύζυγο της Ηλία, στο μικρό χωριό του. Έκανε νέους φίλους, μερικούς τους βλέπετε σ’ αυτή τη φωτογραφία. Και μαζί, εργαζόμενοι καθημερινά, κατάφεραν να το κάνουν ένα μικρό παράδεισο. Κατερίνα, δεν είσαι μόνη σου σ’ αυτό που περνάς. Είμαστε μαζί σου!
Με την καρδιά και τη σκέψη μας στη φίλη μας Κατερίνα

Σήμερα είναι μια μεγάλη μέρα για τους φίλους μας, Ηλία και Κατερίνα. Ιδιαίτερα η τελευταία έχει να κάνει μια επέμβαση στα πόδια της που θα τη βοηθήσει πολύ. Και η σκέψη μας, το μυαλό μας, η καρδιά μας, είναι εκεί κοντά τους, στη Θεσσαλονίκη. Αν μάλιστα ήμασταν λίγο πιο κοντά, από άποψη απόστασης, θα ήμασταν εκεί και με φυσική παρουσία. Τέτοιες ώρες δύσκολες είναι που χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον. Κι εμείς αυτό το ζευγάρι των αδελφών μας το αγαπάμε πολύ!

Δυο χρόνια τώρα την περίμεναν αυτή τη μέρα. Υπομονετικά! Στην ουρά στην αναμονής για το χειρουργείο. Κι όταν πριν ένα μήνα περίπου τους ανακοινώθηκε η μέρα, ο Ηλίας ήταν πολύ χαρούμενος. Τόσο που με πήρε να μου το πει. Ενώνουμε τις προσευχές μας μαζί τους να πάνε όλα καλά… Και να βγει η Κατερίνα, όρθια και υγιείς. Έχει να δώσει πνοή στον κήπο της, την περιμένουν τα λουλούδια της και τα ζώα της, η ζωή της… Να γιατί βάλαμε τόσα λουλούδια εποχής στο σημερινό δημοσίευμα. Είναι από την αυλή της. Την περιμένουν όλα αυτά να γυρίσει υγιής και δυνατή στην Αναστασιά.

Κι αν έχει περάσει τις δικές του δυσκολίες ο φίλος μας Ηλίας, με την υγεία του και όχι μόνο. Αλλά δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Επέστρεψε στον τόπο που αγαπά, την Αναστασιά των Σερρών και με την Κατερίνα πλάι του, έκαναν μια νέα αρχή. Έφτιαξαν τον τόπο που μένουν, έναν μικρό παράδεισο και ασχολούνται κι οι δυο με πράγματα που αγαπούν και τους γεμίζουν. Ευχαριστώ τον Ιεχωβά που τους έβαλε στη ζωή μας. Μας έμαθαν να κοιτάζουμε κατάματα τη ζωή και να την αντιμετωπίζουμε με το κεφάλι ψηλά. Επειδή, στον κόσμο που ζούμ,ε όλα μπορούν να γίνουν. Θα πάνε όλα καλά, Κατερίνα!






























Δυστυχώς αυτή είναι η κατάντια του κράτους (όχι της Χώρας) και της τωρινής αδιάφορης τοπικής αυτοδιοίκησης!! Κρίμα....! Δεν υπάρχουν άνθρωποι…