Στη Σιένα, τη γενέτειρα της σύγχρονης συναλλαγματικής
Στην περιοχή της Σιένα είναι η πρώτη τράπεζα που δημιουργήθηκε στην Ιταλία και στη Ευρώπη και ο κύριος στο άγαλμα είναι ο πρώτος τραπεζίτης που σκέφτηκε τις συναλλαγματικές. Η ιστορία της συναλλαγματικής ξεκινά από την ανάγκη διευκόλυνσης των εμπορικών συναλλαγών, ειδικά αυτών που αφορούσαν απομακρυσμένες περιοχές. Ακολουθεί μια συνοπτική αναδρομή στην εξέλιξή της…
Αν και δεν υπήρχε η μορφή της σύγχρονης συναλλαγματικής, χρησιμοποιούνταν διάφορες μορφές γραπτών υποσχέσεων πληρωμής για την εξυπηρέτηση του εμπορίου. Στις ιταλικές πόλεις-κράτη, όπως η Γένοβα και η Βενετία, αναπτύχθηκαν οι πρώτες μορφές συναλλαγματικών, οι οποίες επέτρεπαν στους εμπόρους να αποφεύγουν τη μεταφορά μεγάλων χρηματικών ποσών.
Η ανάπτυξη της συναλλαγματικής συνδέεται στενά με την ανάπτυξη του τραπεζικού συστήματος. Η συναλλαγματική καθιερώθηκε ως σημαντικό μέσο πληρωμής στο διεθνές εμπόριο. Η νομοθεσία σχετικά με τις συναλλαγματικές κωδικοποιήθηκε, με σημαντικότερο το Νόμο 5325/1932 στην Ελλάδα. Η ανάπτυξη των ηλεκτρονικών συναλλαγών και των νέων μορφών πληρωμής έχει επηρεάσει τη χρήση της συναλλαγματικής, αλλά παραμένει ένα σημαντικό νομικό και οικονομικό εργαλείο.
Καλοδεχόμαστε τον Απρίλη στη ζωή μας, με δράσεις
Ο Απρίλιος ή Απρίλης είναι ο τέταρτος μήνας του έτους. Ανήκει στην εποχή της άνοιξης, στο βόρειο ημισφαίριο και στο φθινόπωρο στο νότιο ημισφαίριο, κατά το Ιουλιανό και το Γρηγοριανό ημερολόγιο. Είναι ο όγδοος μήνας κατά το εκκλησιαστικό ημερολόγιο, που αρχίζει τον Σεπτέμβριο, ο δεύτερος κατά το παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο και ο δέκατος στο αττικό ημερολόγιο ο οποίος ονομάζονταν Μουνιχιών και αντιστοιχούσε στο χρονικό διάστημα 24 Μαρτίου-22 Απριλίου του Γρηγοριανού ημερολογίου. Ο Απρίλιος περιλαμβάνει 30 ημέρες.
Στην οδό Ναυτίλου, κοντά, στο γειτονικό μας Περιστέρι…
Η οδός Ναυτίλου βρίσκεται στο κέντρο του Περιστερίου και συγκεκριμένα στην περιοχή της Νέας Ζωής. Ο ταχυδρομικός κώδικας της οδού Ναυτίλου είναι 12135. Ναυτίλου (Ναυτίλος); Μας έκανε εντύπωση και το ψάξαμε λίγο. Ακόμα και σε ένα τοπικό Blog, σε μια εργασία που είχαν κάνει μαθητες γυμνασίου καταγράφοντας τους δρόμους του Περιστερίου το ανέφεραν έτσι: Ο ναύτης, ο ναυτικός, ο ναυτιλλόμενος.
Χαρήκαμε που είχαν δώσει το όνομα το δρόμου σε έναν σκληρά εργαζόμενο, στα πλοία, άνθρωπο και μάλιστα ανώνυμα. Αλλά συνεχίσαμε να αναρωτιόμαστε πώς αυτό μπορούσε να συμβεί στο Περιστέρι, ένα μεγάλο δήμο στη δυτική Αθήνα που δεν συνορεύει με θάλασσα. Ας είναι, ψηλά πράγματα. Η ουσία είναι πως η μέρα ήταν καλή και απολαύσαμε τη βόλτα μας στη Ναυτίλου. Την ακολουθήσαμε ως παράλληλη της Εθνικής Αντιστάσεως, έναν πεζόδρόμο γεμάτο μαγαζιά.
Κι εδώ, στη Ναυτίλου τα μαγαζιά δεν είναι λίγα. Έχει μεγάλα, άνετα πεζοδρόμια και αντί για εμπορικά, καφέ. Και κάπου στους μικρούς κάθετους δρόμους που την ενώνουν με τον εμπορικό πεζόδρομο προσέξαμε μερικού τίτλους μεζεδοπωλείων που ανοίγουν μετά τις πέντε το απόγευμα. Και τα κρατήσαμε στη μνήμη μας. Συνήθως όλα αυτά κρύβουν εκπλήξεις, όμορφες… Κι εμάς μας αρέσουν κάτι τέτοια και τα βάζουμε στη ζωή μας.
Αρχίζει να παίρνει σιγά – σιγά σχήμα, το έργο στα Σεπόλια
Το παρακολουθούμε. Το ζούμε κι εμείς, έστω και από μακριά, όλο αυτό που γίνεται στα Σεπόλια, στα έργα υπογειοποίησης των σιδηροδρομικών γραμμών του ΟΣΕ. Τουλάχιστον αυτό που μπορούμε να δούμε με τα μάτια μας. Γιατί δεν είμαστε σε θέση να δούμε τι γίνεται υπόγεια. Τα υλικά πάντως που βλέπουμε κοντά στο σταθμό Λαρίσης και η κινητικότητα, δείχνει ότι κάτι γίνεται και σ’ αυτόν το τομέα. Δύσκολο μου φαίνεται όλο αυτό να ολοκληρωθεί φέτος.
Παρ’ όλα αυτά, δεν θέλω να χάσω την αισιοδοξία μου. Οι μπουλντόζες και τα συνεργεία της ΑΚΤΩΡ που βλέπουμε να δουλεύουν καθημερινά, διαμορφώνουν τους χώρους. Και το εργοτάξιο αρχίζει όπως είπαμε και παίρνει σχήμα. Λες να μας κάνουν την έκπληξη; Μακάρι! Πολύ θα το χαιρόμασταν. Όπως και οι κάτοικοι στη γύρω περιοχή από τη μια και την άλλη πλευρά της Κωνσταντινουπόλεως που έχουν “φάει” πολύ χώμα και σκόνη.
Η υπομονή τους έχει να κάνει με την ελπίδα που έχουν πολύ σύντομα να έχουν μπροστά στο σπίτι τους έναν υπέροχο χώρο για να κάνουν τη βόλτα τους. Κι επίσης την ποιότητα που θα έχει η ζωή τους από δω και πέρα. Ξέρουν πως έτσι θα πιάσει τόπο η υπομονή τους. Ζούμε για εκείνη τη στιγμή που θα περπατήσουμε κι εμείς πάνω σ’ αυτόν το όμορφο διαμορφωμένο χώρο. Και στο γεγονός ότι θα απομακρυνθούν για πάντα αυτές οι τριτοκοσμικές μπάρες στις διαβάσεις αυτοκινήτων.
Πώς είναι η λεμονιά και η μανταρινιά μας στο χωριό;
Είμαστε μακριά και είναι λογικό, από καιρό σε καιρό, να θέλουμε να ξέρουμε πώς είναι τα δέντρα που φυτέψαμε με τη Σούλα στην εξωτερική αυλή του πατρικού μας στο Θραψανό, το χωριό μου στην Κρήτη. Και ας είναι καλά οι άνθρωποι μας που ανταποκρίθηκαν στο αίτημα μας και πήγαν, τις είδα, τις φωτογραφήσαν και μας τις έστειλαν… Ζωντανές δείχνουν! Μεγαλώνουν προοδευτικά, αναπτύσσονται. Κάποια στιγμή φάγαμε και από τον καρπό τους. Ευχαριστούμε εκείνους που τα φροντίζουν. Το εκτιμούμε πάρα πολύ!
Γυρίσαμε τα ρολόγια μας μία ώρα μπροστά, σήμερα;
Σήμερα Κυριακή 30 Μαρτίου 2025, πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη αλλαγή ώρας, καθώς περάσαμε από τη χειμερινή στη θερινή ώρα. Στις 03:00 π.μ., οι δείκτες των ρολογιών θα πρέπει να μετακινηθούν μία ώρα μπροστά, ώστε να δείξουν 04:00 π.μ. Η μετάβαση στη θερινή ώρα σημαίνει ότι χάνουμε μία ώρα ύπνου, γεγονός που μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στον οργανισμό μας. Αν και οι περισσότεροι προσαρμόζονται μέσα σε λίγες ημέρες, κάποιοι ενδέχεται να εμφανίσουν κόπωση, υπνηλία και αυξημένο στρες, επηρεάζοντας την καθημερινή τους απόδοση σε εργασία και σχολείο. Έρευνες δείχνουν ότι τις πρώτες ημέρες μετά την αλλαγή της ώρας, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος εμφραγμάτων και εγκεφαλικών επεισοδίων, καθώς οι διαταραχές στον ύπνο επηρεάζουν τον κιρκάδιο ρυθμό του οργανισμού.
Από το site www.enikos.gr
Μπαρ γεμάτο πίνακες ζωγραφικής μέσα κι έξω υπέροχα!
Το μπαρ φαίνεται να έχει μια μοναδική και καλλιτεχνική ατμόσφαιρα, με τους τοίχους του να είναι γεμάτοι πίνακες ζωγραφικής που απεικονίζουν ιστορικές ή θρησκευτικές σκηνές. Τα λευκά αγάλματα και οι ροζ καρέκλες προσθέτουν μια αίσθηση πολυτέλειας και πολιτισμού στον χώρο. Είναι πιθανό να προσελκύει λάτρεις της τέχνης και της ιστορίας, προσφέροντας μια εμπειρία που συνδυάζει την αισθητική με την απόλαυση.
Η Φλωρεντία είναι γεμάτη από καφέ και εστιατόρια που συνδυάζουν την τέχνη με τη γαστρονομία. Ένα από τα πιο γνωστά είναι το Caffè Rivoire, που βρίσκεται στην Piazza della Signoria. Εκτός από την εξαιρετική του τοποθεσία, είναι γνωστό για τη διακόσμησή του και την ιστορική του ατμόσφαιρα, που θυμίζει έργο τέχνη. Και δεν είναι μόνο το περιβάλλον. Από το παράθυρό σου μπορείς να έχεις αυτή την εικόνα.
Αν ψάχνετε για κάτι πιο ιδιαίτερο, το Coquinarius είναι ένα wine bar και εστιατόριο κοντά στο Duomo, που συνδυάζει γαστρονομικές απολαύσεις με καλλιτεχνική ατμόσφαιρα. Μεγάλο προνόμιο αν βρεθείς στη Φλωρεντία. Οι ειδικοί την αναφέρουν ως ναό γαστρονιμικών απολαύσεων με νόσιμο street food, όπως το panini και το gelato και κάτι περισσότερο από ένα υπέροχο fine dining. Με τέτοια ποικιλία πώς να βρεις εύκολα τα διαμαντάκια. Μόνο αν πας συστημένος…
