Περπατώντας στην οδό Πέτρας, στον Κολωνό…
Η οδός Πέτρας στον Κολωνό, μια κλασική αθηναϊκή γειτονιά, όπου οι πολυκατοικίες στέκονται η μία πλάι στην άλλη, ψηλές, με μπαλκόνια φορτωμένα από τέντες σε διάφορα χρώματα – από το ξεθωριασμένο μπλε, μέχρι το ζεστό μπεζ. Οι γραμμές των ρούχων, οι κλιματιστικές μονάδες, οι γλάστρες με το πράσινο που αντιστέκεται, όλα συνθέτουν το γνώριμο σκηνικό της αστικής καθημερινότητας.
Σε ένα στενό σημείο, όπου η οδός Πέτρας συναντά μια άλλη, πιο ήσυχη, η εικόνα είναι χαρακτηριστική: παρκαρισμένα αυτοκίνητα, κάποια παλιά, κάποια πιο καινούργια, όλα στριμωγμένα δίπλα στο πεζοδρόμιο. Ένας άνδρας με τα χέρια στις τσέπες περπατά αμέριμνος, με την πλάτη γυρισμένη σε μια πολυκατοικία με έντονα ροζ-μπεζ μπαλκόνια που προεξέχουν, μια αισθητική που μιλά για την αρχιτεκτονική της δεκαετίας του ’80 ή ’90.
Η κίνηση δεν είναι η φρενήρης των μεγάλων λεωφόρων, αλλά η σταθερή, υποτονική ροή της γειτονιάς. Όμως, το πραγματικό κρυμμένο μήνυμα της οδού Πέτρας βρίσκεται κολλημένο σε μια είσοδο. Πάνω σε μια πρόσοψη από ψυχρό, γκρίζο – μαύρο μάρμαρο με λευκές φλέβες μαρμάρου, δίπλα στο κουτί με τα κουδούνια, ξεχωρίζει μια λευκή, πρόχειρη ανακοίνωση. Η ανακοίνωση, γραμμένη με μαύρα γράμματα, είναι μια κραυγή: “ΟΡΓΑΝΩΣΟΥ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΝΟΙΚΙΑΣΤΩΝ!”.
Η ξεχασμένη αφισούλα Α4 μιλά για μια “ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΒΑΣΗΣ ΕΝΟΙΚΙΑΣΤΩΝ” και ρωτά: “ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΦΘΗΝΟ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΣ ΣΠΙΤΙ;”. Υπογραμμίζει τα προβλήματα της ακριβής στέγης, της βραχυχρόνιας μίσθωσης (Airbnb), και του ξεσπιτώματος. Καλεί σε μια ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ στις 11 Οκτώβρη (στις 17:00), για να συζητηθούν τα προβλήματα των ενοικιαστών. Εικόνες καθημερινές, της Αθήνας του 2025!
Ο Άκης Πετρετζίκης, απόψε, στο Ηράκλειο!
Πρεμιέρα με ένα επεισόδιο αφιερωμένο στην Κρήτη και συγκεκριμένα στο Ηράκλειο κάνει σήμερα Σάββατο 18/10/2025 στις 20:45, η ταξιδιωτική εκπομπή του Άκη Πετρετζίκη, το «Akis’ Food Tour» στην τηλεόραση του ALPHA. Πρώτος σταθμός του το Αρκαλοχώρι, όπου αναζητά τη συνταγή του περίφημου εφτάζυμου ψωμιού που περνά από γενιά σε γενιά. Για καλή του τύχη συναντά την τρυφερή και αεικίνητη γιαγιά Αγγέλα που τον φιλοξενεί στην κουζίνα της και μοιράζεται μαζί του τα μυστικά της μαγειρικής της. Στη συνέχεια, ο Άκης φτάνει στο Θραψανό — ένα χωριό που εδώ και αιώνες κρατά στα χέρια του την τέχνη της αγγειοπλαστικής.
Στο Χαρασό Χερσονήσου βυθίζεται στην καρδιά ενός πανέμορφου βιολογικού και βιοδυναμικού αγροκτήματος, όπου η γη καλλιεργείται με φροντίδα και όραμα, επαληθεύοντας απόλυτα τη φιλοσοφία «από το αγρόκτημα στο τραπέζι». Στην Λυγαριά, ο Άκης ανακαλύπτει μία ξεχωριστή ταβέρνα χτισμένη εξ ολοκλήρου απ’ τα χέρια ενός μερακλή μάστορα και το ταξίδι του ολοκληρώνεται στην Μητρόπολη Μεσαράς, ξακουστή για την πατάτα της αλλά και για τον «κόκκινο χρυσό» της που δεν είναι άλλος από τις ζουμερές της φράουλες.
Από το Creta24.gr Και το site του ΠΡΩΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ έγραψε γι’ αυτό. Δείτε το ΕΔΩ. Από τα γυρίσματα ΕΔΩ.
Στα “τυφλά” προχωρούν τα έργα υπογειοποίησης…
Καταγράψαμε πρόσφατα μερικές φωτογραφίες από την πορεία των έργων υπογειοποίησης των γραμμών του ΟΣΕ στα Σεπόλια (έργο της ΕΡΓΟΣΕ). Ότι μπορούσαμε, δηλαδή, πίσω από τις συστάδες των δέντρων. Και ψάξαμε για τις ανάγκες αυτής της ανάρτησης στις τελευταίες πληροφορίες σχετικά με την πρόοδο του έργου, οι οποίες δείχνουν σημαντικές καθυστερήσεις σε σχέση με τον αρχικό σχεδιασμό. Ενώ η αρχική εκτίμηση ολοκλήρωσης ήταν το 2023 και είμαστε στο 2025, οι νεότερες πληροφορίες πάνε πολύ πιο πίσω τα πράγματα.
Η πρώτη παράδοση (του δυτικού διαδρόμου), που θα επιτρέψει τη λειτουργία μέρους των γραμμών υπόγεια, αναμενόταν εντός του πρώτου εξαμήνου του 2025 ή γενικότερα μέσα στο 2025. Η πλήρης ολοκλήρωση του έργου (και οι δύο κλάδοι – δυτικός και ανατολικός) αναμένεται πλέον το 2026 ή ακόμη και τον Φεβρουάριο του 2028 (σύμφωνα με δημοσιεύματα του Ιουνίου 2025), μετά από εγκρίσεις παρατάσεων. Η πρόοδος του έργου, σύμφωνα με δεδομένα του Οκτωβρίου 2023, βρισκόταν επισήμως στο 22,1%.
Άλλες αναφορές (Φεβρουάριος 2023) την έθεταν στο 40%. Τι φταίει λοιπόν για τις καθυστερήσεις; Αυτές οφείλονται κυρίως στη μεγάλη πολυπλοκότητα του έργου, καθώς βρίσκεται σε πυκνά δομημένο αστικό περιβάλλον, με ανάγκη αρχαιολογικών ανασκαφών (η διαδικασία πρόσληψης προσωπικού για τις ανασκαφές μέσω ΑΣΕΠ επιβραδύνει σημαντικά) και σύνδεση με τη γραμμή 2 του Μετρό (Μετρό Σεπόλια – Αττική) και δίκτυα κοινής ωφέλειας (όπως αγωγός ΕΥΔΑΠ).
Θα μαζεύουν τις ελιές με 90 ευρώ μεροκάματο;
Αντιδράσεις αλλά και καυστικά σχόλια έχει προκαλέσει στο διαδίκτυο μια αγγελία από εργάτη που ζητά 90 ευρώ μεροκάματο για να μαζέψει ελιές. Λαμβάνοντας υπόψη τις εκτιμήσεις των ελαιοπαραγωγών που λένε για μειωμένη βεντέμα φέτος, τα ποσά που ζητούν οι εργάτες μοιάζουν δυσβάσταχτα έως και αστεία για μεγάλη μερίδα παραγωγών. Στην ανάρτησή του, ο προφέρων την εργασία, θέλοντας να δικαιολογήσει τα χρήματα που ζητά ως μεροκάματο, υποστηρίζει πως η ζωή έχει ακριβύνει, και ότι τα ενοίκια εκτοξεύουν τα μηνιαία έξοδα.
Πάνω από 57 σχόλια απέσπασε η συγκεκριμένη δημοσίευση σε κλειστή ομάδα αγγελιών. Δείτε την ανάρτηση και τα σχόλια που “οργιάζουν”: “Βάλε κάτι παραπάνω, ο νιος είναι λεβέντης…”, “δε φταις εσύ, αυτοί που σε έφεραν εδώ φταίνε”, “θα τσι μαζόξομε μόνοι μας”, ” να τσι φάνε τα πουλιά”, “σου δίνω τις ελιές και θα μου δίνεις εσύ 90 ευρώ μεροκάματο”! Όταν η λογική παραχωρεί τη θέση της στην παράνοια… Καταλαβαίνουμε ότι είναι μια δύσκολη δουλειά το μαζεμα των ελιών, αλλά όχι κι έτσι! Από το site ZARPANEWS
Ένα απόγευμα που έγινε νύχτα στη Lynn Valley
Η αλήθεια είναι πως οι καλύτερες περιπλανήσεις συμβαίνουν χωρίς χάρτη, χωρίς προορισμό. Εκείνο το απόγευμα στο Βανκούβερ, ο ήλιος έγερνε ήδη πίσω από τα ψηλά δέντρα όταν αποφάσισα να ακολουθήσω ένα μονοπάτι που έμοιαζε να οδηγεί στην ηρεμία. Αυτό το μονοπάτι, με οδήγησε στην Lynn Valley. Καθώς πλησίαζα, μια πινακίδα, σκαλισμένη πάνω σε ξύλο και στηριγμένη σε ακατέργαστες πέτρες, με καλοσώριζε σε έναν τόπο όπου το πράσινο συναντά την κοινότητα.
«Welcome to Lynn Valley», διάβασα, ενώ τα μακριά κλαδιά μιας ιτιάς έμοιαζαν να χαιρετούν, λουσμένα στο τελευταίο, χρυσό φως του ήλιου. Η ατμόσφαιρα ήταν ακόμα φωτεινή, αλλά η δροσιά του δάσους είχε ήδη αρχίσει να κατεβαίνει. Συνέχισα την βόλτα μου. Το περπάτημα είναι ένας υπέροχος τρόπος να αισθανθείς τον παλμό μιας γειτονιάς. Ήταν μια ήρεμη ώρα – τα αυτοκίνητα περνούσαν αραιά, οι κάτοικοι απολάμβαναν τις τελευταίες ώρες της μέρας. Και μετά, το φως έσβησε τελείως.
Εκεί, στο λυκόφως, η Lynn Valley μεταμορφώθηκε σε κάτι μαγικό. Τα κτίρια, με την παραδοσιακή τους αρχιτεκτονική (όπως αυτό το όμορφο τετραώροφο που τράβηξα), άρχισαν να λάμπουν. Δεν ήταν μόνο τα φώτα από τα παράθυρα που αποκάλυπταν ζεστές, οικείες στιγμές στο εσωτερικό. Ήταν κυρίως τα φωτεινά λαμπιόνια -όχι, δεν ήταν Χριστούγεννα, αλλά το φως τους στόλιζε τους κορμούς των δέντρων κατά μήκος του πεζοδρομίου.
Επέστρεψε ο Δακτύλιος στο κέντρο της Αθήνας
Το μέτρο του Δακτυλίου, που είχε ανασταλεί το καλοκαίρι, λόγω μειωμένης κίνησης στο κέντρο της Αθήνας, επέστρεψε από τη Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2025, με σκοπό να ανακουφίσει την κυκλοφοριακή συμφόρηση και να μειώσει την ατμοσφαιρική ρύπανση. Ο Δακτύλιος της Αθήνας επεκτείνεται στις παρακάτω οδούς και λεωφόρους: Λ. Αλεξάνδρας – Ζαχάρωφ – Λ. Μεσογείων – Φειδιππίδου – Μιχαλακοπούλου – Σπ. Μερκούρη – Βρυάξιδος – Υμηττού – Ηλ. Ηλιού – Αμβρ. Φραντζή – Λ. Ανδρ. Συγγρού – Χαμοστέρνας – Πειραιώς – Ιερά Οδός – Λ. Κωνσταντινουπόλεως – Αχιλλέως – Πλ. Καραϊσκάκη – Καρόλου – Μάρνη – 28ης Οκτωβρίου (Πατησίων) – Λ. Αλεξάνδρας. Στις οριακές λεωφόρους και οδούς του μικρού Δακτυλίου τα μέτρα περιορισμού δεν ισχύουν. Στις οδούς και λεωφόρους που περικλείονται από τον μικρό Δακτύλιο επιτρέπεται μόνο η εκ περιτροπής κυκλοφορία των Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτων, καθώς και των φορτηγών αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσης με μέγιστη αποδεκτή μάζα φορτωμένου οχήματος (ΜΑΜΦΟ) μέχρι 2,2 τόνους, με βάση το τελευταίο ψηφίο του αριθμού κυκλοφορίας τους (μονά – ζυγά). Οι ημέρες και ώρες ισχύος των μέτρων: Δευτέρα έως Πέμπτη, ώρες 07.00 έως 20.00, Παρασκευή, ώρες 07.00 έως 15.00. Τα Σάββατα, τις Κυριακές, τις επίσημες αργίες, καθώς και τις ημέρες που πραγματοποιείται απεργία των εργαζομένων σε όλα τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, τα μέτρα δεν ισχύουν.
Κι επειδή υπάρχουν αρκετές εξαιρέσεις δείτε ΕΔΩ το σχετικό δημοσίευμα.
Ύστερα από ένα εξάμηνο, επιστροφή στον Χολαργό
Χολαργός. Ένα όνομα συνυφασμένο με τη γαλήνη των βορείων προαστίων της Αθήνας. Ωστόσο, η χθεσινή μας επίσκεψη δεν είχε τον χαρακτήρα μιας χαλαρής βόλτας, αλλά μιας… ανάγκης. Και, παραδόξως, μετατράπηκε σε μια απρόσμενα ευχάριστη εμπειρία. Η αφορμή ήταν το METROPOLITAN GENERAL. Η επιβλητική του είσοδος, με τις ελληνικές και άλλες σημαίες να ανεμίζουν στον φθινοπωρινό αέρα, υποδηλώνει την σοβαρότητα του χώρου.
Παρόλο που το περιβάλλον ενός νοσοκομείου από μόνο του δεν είναι ευχάριστο, ο χώρος γύρω από αυτό αποπνέει ηρεμία. Τα περιποιημένα δέντρα προσφέρουν μια πινελιά πράσινου, κάνοντας την “ανάγκη” λιγότερο πιεστική. Ας ρίξουμε λίγο μια ματιά στην περιοχή. Στους γύρω δρόμους, μακριά από τη φασαρία της Μεσογείων. Εκεί, ο Χολαργός αποκαλύπτει το γνώριμο, οικείο του πρόσωπο. Ένα πυκνόφυλλο πεύκο ρίχνει τη σκιά του στον πεζόδρομο, ενώ ακριβώς δίπλα, η ελληνική πραγματικότητα: μια πινακίδα απαγόρευσης στάθμευσης, κάτω από την πινακίδα για το “Amphibious”.
Οι πολυκατοικίες παρατάσσονται δεξιά, με τα αυτοκίνητα να έχουν καταλάβει το πεζοδρόμιο, μια εικόνα τόσο χαρακτηριστική της Αθήνας. Όμως, η φωτεινότητα και η βλάστηση απαλύνουν το τοπίο.Προχωρώντας, το μάτι μου σταμάτησε σε ένα τυπικό δείγμα της αθηναϊκής αρχιτεκτονικής του ’70 ή ’80. Ένα κτίριο με τα χαρακτηριστικά, φαρδιά μπαλκόνια και τις τέντες σε αποχρώσεις του κίτρινου. Ακόμη και οι φθαρμένες τέντες έχουν μια νοσταλγική γοητεία. Η πυκνή, ζωηρή βλάστηση μπροστά του, σχεδόν “καταπίνει” το κάτω μέρος του κτιρίου, δημιουργώντας μια πράσινη ασπίδα.
