Στη Βρετανική Κολομβία, το δημόσιο σχολικό σύστημα είναι δωρεάν για τους κατοίκους και χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση. Τα παιδιά συνήθως ξεκινούν το σχολείο με το Νηπιαγωγείο, την χρονιά που συμπληρώνουν τα 5 τους χρόνια. Το νηπιαγωγείο είναι προαιρετικό στη Βρετανική Κολομβία, αλλά σχεδόν όλοι οι μαθητές το παρακολουθούν.

Η πρωτοβάθμια εκπαίδευση στη Βρετανική Κολομβία διαρθρώνεται ως εξής: Νηπιαγωγείο (Kindergarten): Για παιδιά 5 ετών. Τάξεις 1-7 (Grades 1-7): Για παιδιά 6 έως 12 ετών. Το πρόγραμμα σπουδών περιλαμβάνει βασικά μαθήματα όπως: Γλώσσα (Language Arts – ανάγνωση, γραφή). Μαθηματικά (Mathematics). Επιστήμη (Science). Κοινωνικές Επιστήμες (Social Studies). Υγεία και Φυσική Αγωγή (Physical and Health Education). Τέχνες (Arts)

Το Queensbury Elementary School είναι ένα τυπικό δημόσιο δημοτικό σχολείο της Βρετανικής Κολομβίας. Παρέχει εκπαίδευση από το Νηπιαγωγείο έως την 7η τάξη, σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών της επαρχίας, που έχει σχεδιαστεί για να προωθήσει την κριτική σκέψη, τη συνεργασία και τη δημιουργικότητα. Η σχολική χρονιά συνήθως ξεκινάει στις αρχές Σεπτεμβρίου και τελειώνει στα τέλη Ιουνίου.

Κάτι που μου κάνει μεγάλη εντύπωση, θετική, καθώς περπατάω στις βόλτες μου, εδώ στο Νόρθ Βανκούβερ, είναι το περιβάλλον που ζουν οι άνθρωποι… Όμορφο, ανθρώπινο, αποδεχτό για όσους επιδιώκουν και θέλουν να έχουν ποιότητα στη ζωή τους. Όχι πως δεν υπάρχουν κι εδώ πολυκατοικίες -κλουβιά, όπως στην Αθήνα, αλλά βρε παιδί μου ξεκουράζεται το μάτι σου, η ψυχή σου… Νιώθεις καλά! Και κάνεις σκέψεις… Αν οι άνθρωποι, σ’ αυτό το σύστημα, μπορούν να κάνουν τέτοια πράγματα, φαντάσου στο νέο κόσμο που ονειρευόμαστε…

Είναι ίσως αδόκιμο να μιλάμε για Μουσείο Μετρό.  Στην πραγματικότητα είναι οι αρχαιολογικοί χώροι που ανακαλύφθηκαν κατά την κατασκευή του Μετρό. Ένα Μετρό λόγω ακριβώς αυτών των δυσκολιών που πήρε πολλά χρόνια, μέχρι να ολοκληρωθεί. Σεβάστηκαν αυτόν τον πολιτισμό και άλλαξαν αρκετές φορές τα σχέδια τους. Ο Κώστας, φωτογραφήθηκε ακριβώς εδώ, όπως βλέπετε…

Πρέπει να είναι στον σταθμό Βενιζέλου, ο οποίος είναι γνωστός για την ενσωμάτωση των αρχαίων ευρημάτων ακριβώς σ’ αυτό το σημείο. Οι επισκέπτες περπατούν πάνω σε γυάλινα δάπεδα, βλέποντας από κάτω τα ερείπια της αρχαίας πόλης, συμπεριλαμβανομένης της κύριας ρωμαϊκής οδού, της Decumanus Maximus. Κι εμείς από τις φωτογραφίες των παιδιών το είδαμε, αλλά το χρωστάμε στον εαυτό μας να το δούμε κι από κοντά.

Πρόκειται για ένα μοναδικό “μουσείο”, καθώς τα εκθέματα δεν μεταφέρθηκαν σε ένα κτίριο, αλλά παραμένουν στη θέση που βρέθηκαν (in situ). Αυτό δίνει τη δυνατότητα στους επισκέπτες να βιώσουν την πλούσια ιστορία της Θεσσαλονίκης με έναν πολύ άμεσο και εντυπωσιακό τρόπο. Τα ευρήματα περιλαμβάνουν ρωμαϊκά και βυζαντινά κτίρια, ψηφιδωτά και αντικείμενα καθημερινής χρήσης που αποκαλύπτουν τα στρώματα της ιστορίας της πόλης.

Δείτε αυτές τις φωτογραφίες… Την αρχή νόμισα ότι ήταν ο καιρός βροχερός. Αλλά δεν ήταν έτσι. Φρόντισα να μάθω: Λόγω των πυρκαγιών, η ποιότητα του αέρα είναι κακή στο Μητροπολιτικό Βανκούβερ και στην κοιλάδα Φρέιζερ. Έχει εκδοθεί προειδοποίηση για την ποιότητα του αέρα. Ο καπνός αναμένεται να παραμείνει στην περιοχή. Και όντως μαζί με τον τοπικό καιρό στο κινητό μας έρχονται συνεχώς τέτοια μηνύματα…

Υπάρχουν ενεργές πυρκαγιές σε διάφορα σημεία της Βρετανικής Κολομβίας, όπως στην περιοχή της λίμνης Αnahim, της λίμνης Nimpo και της λίμνης Charlotte, όπου έχουν εκδοθεί εντολές εκκένωσης. Πρέπει να σημειωθεί ότι πρόσφατα υπήρχαν μικρότερες πυρκαγιές στην περιοχή του Νόρθ Βανκούβερ, όπως για παράδειγμα μία δασική πυρκαγιά στους πρόποδες του Γκράουζ Μάουντεν και μία άλλη στο Lynn Canyon Park.

Ο απογευματινός ήλιος έριχνε μακριές σκιές στο μονοπάτι της Grand Boulevard. Ήταν μια τέλεια μέρα για περπάτημα, από εκείνες που ο αέρας μυρίζει φρεσκοκομμένο γρασίδι και πεύκο. Στάθηκα για μια στιγμή, το βλέμμα μου τραβήχτηκε σε ένα γνώριμο σημείο. Μια φθαρμένη πινακίδα STOP, λίγο ξεθωριασμένη αλλά σταθερή, σημάδευε τη γωνία όπου συναντιόνταν δύο μονοπάτια.

Κάτω από αυτήν, μια μικρότερη πινακίδα με ένα απλό, καθαρό μήνυμα: “ΕΚΤΟΣ ΠΟΔΗΛΑΤΑ.” Είναι μια ιδιόμορφη γωνία, ένα μικρό νησί τάξης μέσα σε μια θάλασσα πράσινου. Οι φροντισμένοι και πλούσιοι θάμνοι τυλίγονται γύρω από έναν μεγάλο, καλυμμένο με βρύα βράχο. Έχω περάσει από αυτή την πέτρα αμέτρητες φορές. Δεν είναι η πρώτη φορά που πήγαινα για περπάτημα σ’ αυτό πάρκο. Και πέρσι το κάναμε με τη Σούλα πολλές φορές

Για τους περισσότερους, είναι απλώς μια πέτρα — ένας σιωπηλός μάρτυρας του καθημερινού ρυθμού του πάρκου. Αλλά πάντα ένιωθα ότι έκρυβε ένα μυστικό. Ίσως έχει δει κάθε εποχή, κάθε αλλαγή στα δέντρα και κάθε άνθρωπο που έχει σταματήσει εδώ για να ξεκουραστεί, έστω και για μια στιγμή. Καθώς το φως μαλάκωνε, μια ζωντανή πινελιά ροζ τράβηξε το βλέμμα μου — μια συστάδα από μικρά, ευαίσθητα λουλούδια που ανθούσαν στη βάση των θάμνων.

Αυτό το κτίριο είναι το κατάστημα αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής «Μελίρρυτο – Ο Φούρνος με τα Ξύλα». Βρίσκεται στη Θέρμη Θεσσαλονίκης, στο 5ο χιλιόμετρο της οδού Χαριλάου-Θέρμης. Είναι ένας φούρνος που ειδικεύεται σε ψωμί στον ξυλόφουρνο, γλυκά, σφολιάτες και καφέ, ενώ διαθέτει και τμήμα deli με επιλεγμένα προϊόντα.

Το κατάστημα Μελίρρυτο προσφέρει τόσο καφέ όσο και παγωτό. Συγκεκριμένα, εκτός από τα αρτοποιήματα και τα γλυκά, μπορείτε να βρείτε καφέ, παγωτά σε διάφορες μορφές (π.χ. παγωτίνια), διάφορα σνακ, σάντουιτς και άλλα είδη deli. Εκεί, πήγαν με τους συγγενείς της Άννυς βόλτα, τώρα που είναι στη Θεσσαλονίκη.

Εδώ φωτογραφήθηκαν ο Κώστας με την Άννυ. Στα υπέροχα μπαλκόνια του μαγαζιού. Πρόκειται για μια σύγχρονη κατασκευή που έχει εμπνευστεί από την κλασική αρχιτεκτονική για να δημιουργήσει ένα εντυπωσιακό και κομψό αποτέλεσμα. Οι μεγάλες, τοξωτές πόρτες και τα παράθυρα θυμίζουν κτίρια παλαιότερων εποχών. Οι κουπαστές, πιθανόν από σφυρήλατο σίδερο, έχουν διακοσμητικά μοτίβα που συναντώνται συχνά σε κτίρια του 19ου ή των αρχών του 20ού αιώνα.

Η ανατολή του ηλίου στο Βόρειο Βανκούβερ είναι ένα θέαμα που κόβει την ανάσα, μεταμορφώνοντας τον καθημερινό ορίζοντα σε έναν ζωντανό πίνακα. Καθώς οι πρώτες ακτίνες του ήλιου ξεπροβάλλουν, ο ουρανός βάφεται σε αποχρώσεις του χρυσού, του πορτοκαλί και του απαλού ροζ, δημιουργώντας ένα μαγευτικό φόντο για την έναρξη της ημέρας.

Στο προσκήνιο, οι ψηλές, χρυσαφένιες φυλλωσιές στέκονται αγέρωχες, λούζοντας το απαλό φως του πρωινού. Κάθε λεπίδα χόρτου αστράφτει, αντανακλώντας την ζεστασιά του ανερχόμενου ήλιου και προσθέτοντας βάθος και υφή στην εικόνα. Πίσω τους, ένας ήσυχος δρόμος περιμένει την κίνηση της ημέρας, με τα αυτοκίνητα να είναι ακόμα παρκαρισμένα, βυθισμένα στην ηρεμία του ξημερώματος.

Τα δέντρα που πλαισιώνουν τον δρόμο ρίχνουν διακριτικές σκιές, προσθέτοντας αντιθέσεις και αναδεικνύοντας τον τρόπο που το φως διαχέεται απαλά μέσα στο τοπίο. Το φως του ήλιου, που μοιάζει να χορεύει μέσα από τα σύννεφα, φωτίζει με έναν μοναδικό τρόπο τον αέρα, προσδίδοντας μια σχεδόν αιθέρια ποιότητα στην ατμόσφαιρα.