Ανήμερα Πρωτομαγιάς στο πανέμορφο Άλσος Κηφισιάς
Δεν υπάρχει πιο όμορφη επιλογή από το Άλσος Κηφισιάς, μια μέρα σαν τη χθεσινή. Ανήμερα Πρωτομαγιάς βρεθήκαμε στην Κηφισιά για δουλειά. Και τι πιο όμορφο από το να περπατήσεις μέσα στο Άλσος που ξεκινά ακριβώς μπροστά από τον τερματικό σταθμό του ΗΣΑΠ. Και απλώνεται με ένα πολύ όμορφο σχεδιασμό, μπροστά στα πόδια σου.
Αυτή την εποχή ο κήπος (ή αλλιώς το Άλσος) είναι υπέροχο! Καταπράσινος, ανθισμένος, ανοιξιάτικος… Μάλιστα έχουν αρχίσει να στήνουν τα περίπτερα για την καθιερωμένη ετήσια ανθοκομική έκθεση που θα ανοίξει σε λίγο. Έχει παράδοση η Κηφισιά σε αυτό. Έχουμε έρθει μια άλλη χρόνια. παλιότερα, όταν ήταν να πάμε στο Πήλιο. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ μερικά δημοσιεύματα για το Άλσος Κηφισιάς.
Αγαπούμε την ομορφιά της φύσης. Κι εδώ, είναι πράγματι ωραία. Στο ALSOS CAFE BAR είναι βέβαιο ότι θα κάνεις μια στάση για τσάι, σοκολάτα ή ότι άλλο τραβά η όρεξη σου. Μην κάνεις το λάθος και το μετρήσεις με βάση την απόδειξη που θα σου φέρει ο (η) σερβιτόρος. Ασφαλώς και αξίζει πολύ περισσότερα! Είναι ο τόπος, η ώρα, η παρέα…
Μεσημεράκι στην Εθνικής Αντιστάσεως στο Περιστέρι…
Χθες ήταν μια μέρα κάπως χειμωνιάτικη. Έτσι μας αποχαιρέτησε ο Απρίλης. Με λίγο ήλιο, συννεφιά και κρύο. Και με θερμοκρασίες που είχαμε την αίσθηση ότι ήταν χαμηλότερες από αυτές που έλεγε το κινητό μας, γύρω στους 22οC. Βρεθήκαμε για δουλειά, μεσημεριάτικα, στην Εθνικής Αντιστάσεως. Tον εμπορικό πεζόδρομο του Περιστεριού…
Και περπατώντας σ’ αυτό τον υπέροχο πεζόδρομο, πέσαμε πάνω σε αυτά τα δυο παλικάρια. Εκεί έβγαλα και τις φωτογραφίες καθώς στάθηκα λίγο παραπάνω να τους δω. Καλλιτέχνες του δρόμου ήταν, που έβγαζαν με αξιοπρέπεια και με τη δουλειά τους, το μεροκάματο τους. Στάθηκαν κι άλλοι. Τους χειροκροτούσαν και κάποιοι τους έριχναν και κέρματα.
Γενικότερα, θα το ξαναπώ, ο Δήμος Περιστεριού, με ίδια για πάρα πολλά χρόνια δημοτική αρχή, έχει αναβαθμίσει πολύ την πόλη των Δυτικών Προαστίων. Είναι πολύ φυσικό λοιπόν και πολλοί Αθηναίοι να τη χρησιμοποιούν για τα μαγαζιά του, εμπορικά ή αναψυχής. Στο Περιστέρι βρίσκεται και το τυπογραφείο που δουλεύουμε τον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ, το ΑΝΑΓΡΑΦΗ. Κι αυτή ήταν η αφορμή!
Πρωτομαγιά των λουλουδιών, για άλλους εργατική
Την πρώτη Μαΐου γιορτάζεται η μέρα των εργατών. Είναι στην πραγματικότητα η καθιερωμένη γιορτή της εξέγερσης των εργατών του Σικάγου, η οποία αποτέλεσε μια από τις κορυφαίες στιγμές της πάλης των τάξεων στη νεότερη εποχή. Τον Μάιο του 1886 τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας ωράριο εργασίας στις 8 ώρες και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Εορτάζεται επίσης και ως μέρα των λουλουδιών και της Άνοιξης. Η μέρα έχει θεσπιστεί ως εργατική απεργία και όλες οι υπηρεσίες και οι επιχειρήσεις παραμένουν κλειστές.
Πρωτομαγιά ονομάζεται η πρώτη μέρα του Μαΐου και αποτελεί ημέρα εορτασμού της άνοιξης για πολλές χώρες του βόρειου ημισφαιρίου. Ο εορτασμός της έχει τις ρίζες του στις παγανιστικές εορτές του παρελθόντος, με πολλά από τα αρχαία έθιμα να επιβιώνουν μέχρι και σήμερα. Στην Ελλάδα εορτάζεται εθιμοτυπικά με τη δημιουργία στεφανιών από λουλούδια. Η σημασία της ημέρας της Πρωτομαγιάς για τους αρχαίους λαούς οφείλεται στο γεγονός πως ημερολογιακά (για το βόρειο ημισφαίριο) η πρώτη ημέρα του Μαΐου βρίσκεται ανάμεσα στην εαρινή ισημερία και το θερινό ηλιοστάσιο, τοποθετείται δηλαδή στην αρχή της άνοιξης.
Ένα μικρό νησί όνειρο, το Μεγανήσι στο Ιόνιο Πέλαγος…
Το Μεγανήσι είναι το μεγαλύτερο νησί του συμπλέγματος των Πριγκηπονήσων Λευκάδας, γι’ αυτό και ονομάζεται έτσι. Έχει έκταση 20,100 τ. χλμ. ψηλότερο σημείο στα 301 μέτρα και πληθυσμό 1.041 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή 2011 ενώ με την απογραφή του 2001 είχε 1.090. Το Μεγανήσι ανήκει επίσης στο ευρύτερο σύμπλεγμα των Τηλεβοΐδων νήσων. Οι κάτοικοί του ασχολούνται με τη γεωργία, κτηνοτροφία και αλιεία.
Το Μεγανήσι αποτελεί δήμο του νομού Λευκάδας, με πληθυσμό 1.092 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Στο νησί υπάρχουν τρία χωριά, το Κατωμέρι (η έδρα του δήμου από το 1990), το Βαθύ και το Σπαρτοχώρι. Στον δήμο Μεγανησίου ανήκει και η γνωστή, από τον Ονάση, νησίδα Σκορπιός. Σήμερα βέβαια τον Σκορπι;o τον έχουν κάτι νεόπλουτοι Ρώσοι.
Η πρόσβαση στο νησί γίνεται μόνο από την πλευρά της Λευκάδας. Για το Μεγανήσι υπάρχουν τακτικά δρομολόγια πλοίου από το Νυδρί. Το πλοίο πιάνει στο λιμάνι του Σπαρτοχωρίου, τα Σπήλια με τη διάρκεια της διαδρομής να μην υπερβαίνει τα 25 λεπτά. Οι φωτογραφίες που βλέπετε εδώ είναι της Aline Dobbie δημοσιευμένες στην Ομάδα “Maganisians Unitend”.
Με αφορμή τα τριαντάφυλλα και έναν φανταστικό διάλογο
Ανθρώπινα! Γράφει η Irini Bayiaou στην Ομάδα “Πάθος για τα Ρόδα” Μπαίνω σε ένα φυτώριο για να αγοράσω κάτι άσχετο. ΟΧΙ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΕΣ… Ξεκινάω συζήτηση με τον εαυτό μου: Εγώ: ….πω, πω…. πολύ όμορφη αυτή η τριανταφυλλιά… Εγώ: έχεις πολλές τριανταφυλλιές, δε χρειάζεσαι άλλη. Εγώ: ναι, αλλά αυτό το χρώμα δε θυμάμαι να το έχω… Εγώ: έχεις παρόμοια… Πάρε αυτό για το οποίο ήρθες και προχώρα. Εγώ: ναι, ναι δίκιο έχεις. Δε θα την πάρω… Ε, τελικά με παράκουσα, την πήρα και να μου ζήσει!
Στην ίδια ομάδα διαβάζουμε: “Καλησπέρα σε όλη την ομάδα. Κάποιες από τις τριανταφυλλιές που έχουν ανθίσει”. Γράφει ο Philippos Vassiliou του οποίου είναι κι αυτή η φωτογραφία. Η τριανταφυλλιά είναι γένος φυτών που ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών. Είναι καλλωπιστικό και φυλλοβόλο φυτό. Αποτελείται από τη ρίζα, τον βλαστό, τα φύλλα και τα μπουμπούκια της. Η ρίζα της τριανταφυλλιάς είναι αποξυλωμένη και διακλαδίζεται προς όλες τις κατευθύνσεις.
Οι φίλοι λένε: Αν είναι και αρωματική κάνατε πολύ καλή επιλογή! Με την υγεία σας! Αν έχετε χρόνο (και θέλετε φυσικά ) μπορείτε να δημιουργήσετε δικές σας τριανταφυλλιές με μοσχεύματα, με παραφυάδες, με εναέριες καταβολάδες ή με εμβολιασμό αλλάζοντας ή προσθέτοντας νέες ποικιλίες ! Η χαρά που θα νοιώσετε θα είναι απερίγραπτη αφού θα δείτε τριαντάφυλλα από τα δικά σας χέρια! Καλό απόγευμα!
Μυρίζει όμορφα το οργωμένο χώμα! Αλλά το νοιώθουμε;
Θα το πω με ειλικρίνεια. Μου έχει λείψει η μυρωδιά της οργωμένης γης. Αλλά πού να βρεις χώμα στην τσιμεντούπολης της Αθήνας; Μια μεγαλούπολη, όπως αυτή που ζούμε, δεν έχει χώρους παρά μόνο για μπετόν. Στην επαρχία όμως είναι αλλιώς. Τρεις φωτογραφίες λοιπόν σας έχουμε σήμερα. Η επάνω και η κάτω είναι από την Κρήτη και η μεσαία από την Χαλκίδα.
Ο φίλος μου Πέτρος όργωσε για να βάλει τα φασόλια της χρονιάς για το σπίτι του. Τον παρακολουθώ, όταν το κάνει. Έχει το χώρο, έχει τη διάθεση, ασχολείται. Και είναι υπέροχο να έχει στο τραπέζι της οικογένειας ότι πιο καθαρό και υγιεινό, καθώς γνωρίζει πολύ καλά πώς τα έχει μεγαλώσει, μακριά από φάρμακα επικίνδυνα για τον ανθρώπινη υγεία. Έτσι κάνει και με τα άλλα κηπουρικά και τις ντομάτες του.
Τα ίδια και η Στασούλα μας, στου Γρέγο. Έχει φροντίζει ο Αγησίλαος για τον κήπο τους, όπως κάθε χρόνο. Εκείνος είναι που θα προμηθεύσει φρέσκα πράγματα στο τραπέζι τους. Κι εδώ, κοντά στα ζώα τους και όχι πολύ μακριά από το Θραψανό θα περάσουν μέρες, ώρες ατέλειωτες για να φροντίσουν την καλλιέργεια τους και να δώσουν καρπό, Τίποτα δεν είναι εύκολο, αλλά αξίζει τον κόπο.
Το “Ράδιο Κατουμά”, μέρος μιας ιστορίας που έσβησε πια
Ήταν 1960 όταν ο Μιχαήλ Κατουμάς άνοιξε στο 14 της οδού ένα μικρό μαγαζάκι με λίγα αλλά πρωτοποριακά είδη για την εποχή. Πήγε τόσο καλά που σε τέσσερα χρόνια μεταφέρθηκε σε μεγαλύτερο χώρο, στο νούμερο 23 του ίδιου δρόμου. Όταν και αυτό αποδείχθηκε ανεπαρκές, το 1970 η επιχείρηση μετακόμισε στο 15-19
Ήρθε η ώρα όμως για το γνωστό μαγαζί να εγκαταλείψει το κέντρο – πριν το «εγκαταλείψει» εκείνο. «Άλλαξαν οι χρήσεις, άλλαξε το πελατειακό κοινό. Οι τρεις όροφοι πάνω από εμάς έχουν γίνει aibnb, φτάνει η ώρα μας σιγά σιγά», λέει ο κ. Σπύρος. Δεν φταίει όμως μόνο αυτό. «Έχουν αλλάξει οι ανάγκες, τα ηλεκτρονικά φθίνουν, οι επισκευές επίσης, οι βιομηχανίες έκλεισαν, δεν φτιάχνεται τίποτα στην Ελλάδα.
Κάποτε ήμασταν οι προμηθευτές μεγάλων εργοστασίων. Σε σχέση με το 2000, ο τζίρος μας έχει μειωθεί στο 1/20». Τα παιδιά του έχουν ακολουθήσει άλλους δρόμους, οπότε η δική του απόφαση είναι μονόδρομος. «Ηταν απανωτά τα οικονομικά χτυπήματα, αλλά είμαι υπερήφανος που αντέξαμε χωρίς χρέη. Ομως από 7 ετών είμαι εδώ μέσα. Είναι στενάχωρο…». Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το ρεπορτάζ της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ