Επισκεφτήκαμε πρόσφατα τα Ζάρκα της Εύβοιας, ένα τόπο που τον γνώρισα πριν μισό αιώνα ως ένα έρημα ψαρότοπο και που σήμερα με τα “αγαθά” του πολιτισμό, φως, νερό και άσφαλτο τον έκαναν αγνώριστο από πολλές απόψεις. Δείτε ΕΔΩ το σχετικό δημοσίευμα. Ένα όμως δεν άλλαξε και παρέμεινε σταθερά όμορφο. Η θάλασσα του!
Βλέπει στο Αιγαίο πέλαγο. Όμορφο καθαρό, ανοιχτό και… ατίθασο. Αλλάζει διαθέσεις ο καιρός και κυρίως ο αέρας, από τη μια στιγμή στην άλλη. Ξαφνικά και απρόβλεπτα. Τα τελευταία χρόνια έναν φυσικό φράκτη με μεγάλες πέτρες, από τη Νομαρχία, για να προστατέψουν τους καλοκαιρινούς κολυμβητές.
Κάτι που μου άρεσε σ’ αυτόν τον τόπο, ήταν η αγριάδα του. Τοπίο που μοιάζει πολύ με τη Νότια Κρήτη. Τεράστια βράχια και βαθιά νερά, αλλά πεντακάθαρα. Και τα βότσαλα της θάλασσα ψιλά, νόμιζες πώς είναι κομμάτια από μάρμαρο. Πού και πού θα βρεις ίσως και ψιλή άμμο. Αλλά η αγριάδα περισσεύει…
