Αποτελεί από μόνη της μια εμπειρία, να είναι Σεπτέμβρης, πρώτη του μήνα και… Κυριακή και να θέλεις να πάρεις το καράβι από τους Παξούς, για να επιστρέψεις στην Ηγουμενίτσα. Το διαπιστώσαμε κατά τις 11, λίγο πριν το μεσημέρι που φτάσαμε στο νέο λιμάνι του Γάιου. Δύσκολα τα πράγματα. Δεν υπήρχε θέση για το αυτοκίνητο στο καράβι…

Το καράβι των 2 μ.μ. λοιπόν δεν είχε θέση για το αυτοκίνητο. Έτσι δεν είχαμε άλλη επιλογή, από το να φύγουμε με των 5:30. Αν υπήρχε θέση για το αυτοκίνητο… Αλλά στο λιμάνι το πρακτορείο που θα κόβαμε τα εισιτήρια άνοιγε μια ώρα πριν την αναχώρηση. Κόψαμε τα εισιτήρια (ευτυχώς υπήρχε εισιτήριο και για το αυτοκίνητο) και φύγαμε για το Γάιο περιμένοντας…

Καθίσαμε στην ταβέρνα FAROS στο μικρό παραλιακό δρόμο και επιλέξαμε το φαγητό μας. Καλομαγειρεμένο, ότι διαλέξαμε για το γεύμα μας και πολύ καλό, φιλικό σέρβις από τους ανθρώπους που το δούλευαν. Η ώρα πέρασε ευχάριστα και ήρθαμε έγκαιρα στο λιμάνι, για να πάρουμε το CORFU SPIRIT. Το πλοίο πάρα τη μεγάλη κίνηση, έφυγε στην ώρα του…

Εμείς αυτή τη μελαγχολία δεν τη είδαμε στο έμπα ενός καινούριου μήνα, του Σεπτέμβρη. Το αντίθετο. Περάσαμε πέντε μέρες πολύ όμορφες εδώ, στη Λάκκα των Παξών, με τα παιδιά μας Κώστα και Άννυ. Περπατήσαμε αρκετά, γνωρίσαμε τον τόπο και τους ανθρώπους και τώρα, ήρθε η ώρα της επιστροφής για Αθήνα. Με μια μικρή στάση στην Πάτρα για διανυκτέρευση και ξεκούραση. Τη Δευτέρα θα είμαστε πίσω στη βάση μας…

Την αρχή σου κάνει εντύπωση το όνομα που παραπέμπει σε… Ρωμαίο αυτοκράτορα. Καμία σχέση όμως… Ο Γάιος (αναφερόμενος και Γάης) είναι παραθαλάσσιος οικισμός των Παξών και η πρωτεύουσα του νησιού. Βρίσκεται στο νότιο μέρος του νησιού και αποτελεί το κεντρικό λιμάνι και την έδρα του Δήμου Παξών.

Το λιμάνι του Γαΐου προστατεύεται από δυο νησιά, το νησί της Παναγιάς, στο οποίο βρίσκεται εκκλησία και μοναστήρι, απέναντι από το νέο λιμάνι των Παξών και το νησί του Αγίου Νικολάου, το οποίο βρίσκεται σε ιδιαίτερα μικρή απόσταση από τον Γάιο, δημιουργώντας έναν πλωτό διάδρομο ανάμεσά τους, έναν μηνίσκο, για αυτό το λόγο το βορειότερο τμήμα του λιμανιού ονομάζεται Μανέσκος.

Στο λιμάνι του Γαΐου (μέρος του οικισμού) υπάρχει μαρίνα στην οποία βρίσκουν καταφύγιο μικρά αλιευτικά αλλά και τουριστικά σκάφη, τα οποία κατά την τουριστική περίοδο πηγαίνουν τακτικά στους Αντιπάξους, αλλά και σε διαδρομές γύρω του νησιού. Στο βορειότερο τμήμα του λιμανιού, στον Μανέσκο, προσεγγίζουν μεγαλύτερα πλοία, δεδομένου ότι είναι βαθύτερο.

Αύριο παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής στην Αθήνα με μια στάση στην Πάτρα, να ξεκουραστούμε λίγο και να επιστρέψουμε την επομένη στην Αθήνα. Περάσαμε και στους Παξούς υπέροχα. Ο Κώστας και η Άννυ το απόλαυσαν. Και το μπάνιο τους στους Αντίπαξους θα το θυμούνται για πολύ καιρό, όπου και τη μοναδική λευκή αμμουδιά του. Κρατάμε μερικά πράγματα παρακαταθήκη για το χειμώνα που έρχεται…

Οι Αντίπαξοι ή Αντίπαξος ή Πρόπαξος είναι μικρό επίμηκες, 2 μιλίων μήκους και 1 μιλίου πλάτους, νησί του Ιονίου πελάγους, 5,5 μίλια νοτιοανατολικά των Παξών. Διοικητικά ανήκει στον Δήμο Παξών της Περιφερειακής Ενότητας Κέρκυρας του οποίου αποτελεί και το νοτιότερο σημείο και γεωγραφικά στα Επτάνησα.

Η έκταση του νησιού είναι 4,598 τ.χλμ. και ο πληθυσμός του ήταν 20 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή του 2011, που διαμένουν στον ομώνυμο οικισμό, ο οποίος είναι και μοναδικός του νησιού. Ορεογραφικά η Αντίπαξος παρουσιάζει μία λοφοσειρά με τρεις κορυφές που ονομάζονται Αγριλίδα, η βορειότερη, που είναι και η υψηλότερη (117 μ.), η Λιχούδη, η μεσαία, και η Βίγλα, η νοτιότερη.

Η γεωλογική σύσταση του νησιού Αντίπαξος είναι ίδια μ΄ εκείνη των Παξών. Ακτογραφικά ξεκινώντας από τον λιμενίσκο Αγριαπιδιά που βρίσκεται στην NA. ακτή μεταξύ των ακρωτηρίων Κούλες και Κάβο Αγριαπιδιάς υφίσταται λόφος του Αγίου Αιμιλιανού, στην κορυφή του οποίου υπάρχει το ομώνυμο ναΐδριο.

Η Λάκκα είναι παραθαλάσσιος οικισμός στους Παξούς και την Περιφερειακή Ενότητα Κέρκυρας. Βρίσκεται στο βόρειο μέρος του νησιού σε υψόμετρο 10 μέτρα και απέχει περίπου 8 χλμ. ΒΔ. από τον Γάιο την πρωτεύουσα του νησιού. Εδώ είχε κλείσει η Άννυ το σπίτι που μείναμε…

Το χωριό είναι στο βορειοδυτικό τμήμα του ομώνυμου κόλπου και αποτελεί το δεύτερο σε μέγεθος λιμάνι των Παξών, κατάλληλο για μικρά σκάφη και ιστιοπλοϊκά και αρκετά προστατευμένο από τους βορειοδυτικούς ανέμους. Και αυτή την εποχή όλα εδώ είναι φτιαγμένα λες να εξυπηρετούν τον τουρισμό.

Το όνομά του προέρχεται από τη φυσική του θέση και αξιοθέατά είναι το “Ελληνόσπιτο” (ερειπωμένο είδος φρουρίου, όπου οι ντόπιοι κατέφευγαν όταν έφταναν στο νησί πειρατές), η εκκλησία της Υπαπαντής (του 1774 με αναγεννησιακά στοιχεία στο διάκοσμό της) και η θαλάσσια σπηλιά της Υπαπαντής.