Η κακοκαιρία «ATENA» και στην Αθήνα, χθες το απόγευμα

Ήταν γύρω στις 5:30 χθες το απόγευμα όταν άνοιξαν οι ουρανοί της Αθήνας. Ότι διαβάζαμε μέχρι τώρα για άλλα μέρη της Ελλάδας συνέβαινε μπροστά μάτια μας. Βγήκα έξω στο μπαλκόνι μας και τράβηξα μερικές φωτογραφίες για να στήσω αυτό το κομμάτι. Την ίδια ώρα οι κεραυνοί ήταν κάτι το φοβερό… Και φυσικά η Κλειούς πλημμύρισε γρήγορα.

Την πρώτη μισή ώρα συνέβησαν όλα αυτά. Τα ίδια είχε κάνει λίγο νωρίτερα στην Εύβοια από μας ήρθε το φαινόμενο σύμφωνα με την ΕΜΥ. Πρόκειται για την κακοκαιρία «ATENA», η οποία έκανε το πέρασμα της κατά τόπους στη χώρα, έχοντας ως αποτέλεσμα τη μείωση της θερμοκρασίας, αλλά και την πτώση κεραυνών. Και φυσικά άρχισαν τα site να γράφουν…

Διαβάσαμε για μηνύματα που έστειλε το 112 σε έξι (6) περιοχές της χώρας, που έλεγε: «Προειδοποιητικό μήνυμα για επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα στην περιοχή σας, από τις πρώτες βραδινές ώρες σήμερα 10/09/2024 έως τις προμεσημβρινές ώρες αύριο 11/09/2024. Περιορίστε τις μετακινήσεις σας και ακολουθείτε τις οδηγίες των αρχών». Εμείς τέτοιο μήνυμα δεν πήραμε στα κινητά μας.

Από τη Νορβηγία. Εκεί που είναι τα παιδιά του Βασίλη…

Αυτό το άγαλμα είναι στη Νορβηγία και απεικονίζει ένα τρόλ με τρία κεφάλια, που είναι χαρακτηριστικό στοιχείο της νορβηγικής λαογραφίας και μυθολογίας. Το τρόλ έχει μεγάλα, στρογγυλά μάτια και χαμογελαστά στόματα, ενώ το κεντρικό κεφάλι έχει δύο κέρατα. Το σώμα του είναι γεροδεμένο και στέκεται όρθιο πάνω σε δύο πόδια. Το άγαλμα βρίσκεται σε ένα βάθρο που γράφει “TROLLSTIGTROLLET”. Στο φόντο, μπορείτε να δειτε τα όμορφα πράσινα βουνά της Νορβηγίας, ξύλινα σπίτια, τραπέζια πικνίκ και μια πινακίδα που προειδοποιεί για διάβαση τρολ. Αυτό το άγαλμα είναι ένα δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο και αντιπροσωπεύει την πλούσια παράδοση και φυσική ομορφιά της Νορβηγίας.
Ο Κώστας και η Αννυ έφτιαξαν υπέροχη την βεράντα τους

Είναι ωραίο μερικά πράγματα να τα φτιάχνεις μόνος σου. Βάζεις μέσα ψυχή σ’ αυτό που κάνεις και νιώθεις μεγάλη χαρά με το αποτέλεσμα. Το βλέπετε στις σημερινές φωτογραφίες. Ο Κώστας και η Άννυ ασχολήθηκαν αυτές τις μέρες με το μπαλκόνι του σπιτιού τους στη Νισαίας.

Το βλέπετε κι εσείς. Όλα είναι στη θέση τους, νοικοκυρεμένα και… φωτισμένα. Το μπαλκόνι στο διαμέρισμα του 7ου ορόφου έχει πάρει, ξαφνικά ζωή, καθώς «νοιώθει» να το απολαμβάνουν εκείνοι που μόχθησαν για να το αποκτήσουν. Ναι, διέθεσαν χρόινο να ψωνίσουν πράγματα και να τα φτιάξουν.

Έτυχε να περάσουμε κι εμείς από εκεί την ημέρα που το έφτιαχναν και πήραμε λίγη από τη χαρά και τον ενθουσιασμό τους. Μοιράστηκαν μαζί μας τα σχέδια τους. Και είδαμε στην πράξη τι σημαίνει αγαπώ να προσφέρω το καλύτερο που μπορώ… Ναι, αυτό το είδαμε!

Το Δημοτικό Θέατρο “Απόλλων” κι άλλο ένα σιντριβάνι

Στην πλατεία Γεωργίου Ά, στην Πάτρα, δεσπόζει το Δημοτικό Θέατρο Απόλλων, (επάνω) έργο του αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλλερ, που κατασκευάστηκε το 1872. Επίσης, υπάρχουν δύο μεγάλα σιντριβάνια που τοποθετήθηκαν το 1875 και αποτελούν σημαντικά σημεία αναφοράς της πλατείας. Χθες είδαμε το ένα. (Δείτε ΕΔΩ) Σήμερα σας δείχνουμε το άλλο… Πάνω από τα φτερωτά λιοντάρια είναι τοποθετημένο, ένα άγαλμα αντίγραφο που παρίστανε την νύμφη Πηγή, η οποία σύμφωνα πάντα με τον μύθο, σχετιζόταν με το νερό. Γύρω από το άγαλμα όσο και γύρω από την μεγάλη λεκάνη απεικονίζονται φυτά και φυλλωσιές παριστάνοντας έτσι την ύπαιθρο. Μας θυμίζουν και τα δύο υπερβολικά (στον τρόπο κατασκευής τους) το σιντριβάνι της πλατείας Συντάγματος στην Αθήνα.

Γεύσεις και αισθήσεις σε ετοιμότητα στο κτήμα Χαλίλη

Δεν έχουμε πάει ακόμα σ’ αυτό το όμορφο κτήμα, αλλά ενδόμυχα υπάρχει η σκέψη και είναι διαθέσιμη η πρόσκληση γι’ αυτό. Το κτήμα Χαλίλη στου Καππά, ένα χωριό κοντά στο χωριό του Άρη, στα Κανάλια της Καρδίτσας. Πώς προέκυψε και φτάσαμε με τη σκέψη μας εδώ, είναι ένα άλλο θέμα, που μπορεί να το συζητήσουμε μια άλλη φορά.

Το κτήμα Χαλίλη είναι ένας χώρος τέρψης των αισθήσεων, όπου η γεύση και η ακοή έχουν την τιμητική τους καθημερινά, με το ζωντανό πρόγραμμα της φύσης, αφού το κτήμα βρίσκεται πραγματικά στην εξοχή και παράλληλα οι καλομαγειρεμένες παραδοσιακές γεύσεις του εγγυώνται μοναδική απόλαυση. Και αυτό είναι που κάνει τους ανθρώπους από κοντινές περιοχές να το προτιμούν.

Είτε πρόκειται για μία καθημερινή έξοδο, για κοινωνικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες, το κτήμα Χαλίλη πάντα πρόθυμα εξυπηρετεί τις ανάγκες σας. Το προσωπικό είναι πάντα στη διάθεση του πελάτη, πρόθυμο να εξυπηρετήσει, ώστε να κάνει τις ευχάριστες στιγμές, ακόμη πιο απολαυστική εμπειρία διασκέδασης και ψυχαγωγίας.

Πλατεία Γεωργίου Α΄, η κεντρική πλατεία της Πάτρας

Η Πλατεία Βασιλέως Γεωργίου Α΄ πιο γνωστή ως Πλατεία Γεωργίου Α΄, όπως έχει επικρατήσει στους Πατρινούς. Είναι η κεντρική πλατεία της Πάτρας. Δημιουργήθηκε επί κυβερνήτη Καποδίστρια και με το σχέδιο που συνέταξε ο απεσταλμένος του κυβερνήτη, Σταμάτης Βούλγαρης το 1829.
Το σχέδιο απέβλεπε στην δημιουργία της Πάτρας από την αρχή, αφού η πόλη είχε καταστραφεί εξ ολοκλήρου κατά την επανάσταση. Το σχέδιο περιελάμβανε ανάπτυξη της νέας πόλης δίπλα στην παλιά με κάθετους και οριζόντιους δρόμους και νέες μεγάλες πλατείες.
Κατά καιρούς έχει αλλάξει πολλές ονομασίες. Ξεκίνησε ως Δημοκρατίας, άλλαξε σε Καλαμογδάρτη, Όθωνος, Κεντρική, Θωμόπουλου, Εθνική, Παλλιγενεσίας και από το 1863, Γεωργίου Α΄ προς τιμήν του βασιλέως Γεώργιου Α’.
Η Αθήνα τη νύχτα, όπως φαίνεται από το Λυκαβηττό

Τα παιδιά θέλανε να πάμε μια βόλτα στο Λυκαβηττό. Σχεδιάζαμε να πάμε μέρα, αλλά οι καταστάσεις επισπεύσανε τα πράγματα. Χθες είπαμε να πάμε σινεμά. Στο CINE PARIS στην Πλάκα, ένα από τα όμορφα θερινά σινεμά της Αθήνας. Η παράσταση της ταινίας που θα βλέπαμε ήταν προγραμματισμένη για τις 8:15. Ήμασταν εκεί από τις 7:40. Και… είχαν πουληθεί όλα τα εισιτήρια!

Δεν μου έχει ξανατύχει κάτι τέτοιο. Είπαμε να μη χαλάσουμε τη βραδιά μας και ανεβήκαμε νύχτα στο Λυκαβηττό. Με το τελεφερίκ οι τρεις κι εγώ με το αυτοκίνητο. Τους συνάντησα επάνω. Και απολαύσαμε μαζί, αυτό το υπερθέαμα της Αθήνας από ψηλά, τη νύχτα, όπως το αποτύπωσε ο Κώστας με το δικό του κινητό. Δεν είναι φανταστικό;

Ύστερα καθίσαμε στο μπαράκι που βρίσκεται εκεί που φτάνουν οι σκάλες, όταν ανεβαίνεις με τα πόδια και ήπιαμε ένα ποτό. Και θαύμασα τις φωτογραφίες που τράβηξε. Με την ευαισθησία του φακού, χωρίς φίλτρα και να έχει αυτό το αποτέλεσμα… Με το δικό μου, δεν μπορούσα ποτέ να έχω το ίδιο αποτέλεσμα.
