Το ρολόι έδειχνε αργά το απόγευμα όταν, επιτέλους, ο Κώστας έκανε την εμφάνισή του στην αίθουσα αφίξεων. Η καρδιά της Σούλας, της μητέρας του, χτυπούσε δυνατά από χαρά, ενώ η Άννυ, η γυναίκα του, κρατούσε σφιχτά το χέρι της. Η προσμονή μας για τη στιγμή αυτή ήταν μεγάλη. Ο Κώστας είχε κάνει ένα τεράστιο ταξίδι από το Βανκούβερ του Καναδά, με ενδιάμεση στάση στη Φρανκφούρτη.
Ήταν μια από τις πιο όμορφες στιγμές, όταν μετά από έναν χρόνο, τον αντικρίσαμε. Η συγκίνηση, οι αγκαλιές και τα χαμόγελα γέμισαν τον χώρο. Για μας, η υποδοχή του Κώστα δεν ήταν απλώς μια συνάντηση. Ήταν μια γιορτή αγάπης, μια υπενθύμιση ότι όσο μακριά κι αν βρίσκεσαι, οι άνθρωποί σου σε περιμένουν πάντα. Τώρα, το ταξίδι ξεκινά πραγματικά. Όλοι μαζί, γεμάτοι ανυπομονησία, θα ξεκινήσουμε την Παρασκευή 22 Αυγούστου για την Κρήτη.
Εκεί, η ελληνική φιλοξενία θα αποκτήσει τη βαθύτερη σημασία της, μέσα από τις βόλτες, τα ντόπια φαγητά και τις ατελείωτες συζητήσεις. Είναι υπέροχος ο Κώστας! Και η παρουσία μας στο αεροδρόμιο ήταν απόδειξη ότι η αγάπη μας για εκείνον είναι παντοτινή και ότι η επιστροφή του στην Ελλάδα είναι το ομορφότερο δώρο. Καλώς ήρθες πίσω στο σπίτι, Κώστα!
