Συμβαίνει να μας κάνει καλές μέρες. Είναι που “καβατζάραμε” πια στο δεύτερο δεκαήμερο του Μαρτίου… Σε μια βδομάδα και κάτι έρχεται και… τυπικά η άνοιξη. Κι εμείς είμαστε πολύ χαρούμενοι που μπορούμε να επικοινωνήσουμε με τους ανθρώπους του τομέα μας και όχι μόνο και να τους δώσουμε την πρόσκληση για την Ανάμνηση. Εδώ, η Λένορμαν στο ύψος της Ναυπλίου.
Και η Άργους, στο φανάρι με τη Λένορμαν, καθοδόν! Είναι όμορφα, όταν βρίσκεσαι στις πόρτες και προσπαθείς, αν σου δοθεί η ευκαιρία, να μιλήσεις στους ανθρώπους γι’ αυτό το σπουδαίο και μοναδικό δώρο του Ιησού, σε όλους τους ανθρώπους. Μακάρι να είχαν αυτοί που πάμε να μιλήσουμε τις σωστές προτεραιότητες βάλει στη ζωή τους και να είχαν ανοιχτά τα αυτιά τους για να ακούσουν.
Επιστροφή από την Αλεξανδρείας μέσω Λένορμαν… Ένας άγνωστος σε μένα άνθρωπος περνά μπροστά από το φακό του κινητού μου, την ώρα του κλικ. Και προσθέτει ζωντάνια. Σημάδι πως δεν μας αρέσουν και τόσο οι στημένες φωτογραφίες, αλλά εκείνες που αποδίδουν τη στιγμή στην πραγματική ζωή. Αυτά θα θυμόμαστε κάποτε. Τίποτε άλλο!
