Είχαμε καιρό να περπατήσουμε σε ένα μέρος που μας αρέσει, στο ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα και το κάναμε το Σάββατο που μας πέρασε. Και είχε μια πλούσια ηλιοφάνεια οπότε άξιζε τον κόπο… Πρώτη κακή εμπειρία ήταν η κακοκλαδεμένη συκιά. Θεέ μου, με τι κριτήρια και ποιος άσχετος, την κλάδεψε έτσι;
Το παράπονο μας έχει να κάνει με το γεγονός ότι από αυτή τη συκιά, τρώγαμε σύκα. Κι έτσι όπως την κατάντησαν θα πρέπει να περιμένουμε δυο – τρία χρόνια, για να συνέλθει το δέντρο! Κατά τα άλλα το τοπίο στο πάρκο είναι περίπου σ’ αυτό το επίπεδο και συμπλέει με την εποχή. Τα φυλλοβόλα δέντρα είναι γυμνά αυτή την περίοδο του χειμώνα.
Έχει αρχίσει, ιδιαίτερα αργά, να βγαίνει χορτάρι από τις λίγες βροχές, ενώ οι άγριες ελιές που υπάρχουν πολλές εδώ, φαίνονται ιδιαίτερα ζωηρές καθώς δε χάνουν τα φύλλα τους. Αντιθέτως συνεχίζουν να είναι αναπτυγμένες, δείγμα ότι οι βαθιές ρίζες τους τροφοδοτούν ολόκληρο το δέντρο με χυμούς χρήσιμους για την ανάπτυξη τους.
Αυτό που μ’ αρέσει μ’ αυτό το μεγάλο πάρκο που απλώνεται κάπου 140 τετραγωνικά στρέμματα, είναι ότι σε πολλά σημεία θα βρεις παγκάκια, σαν αυτό εδώ και μπορείς να κάτσεις λίγο και να ξαποστάσεις. Για να συνεχίσεις μετά, το περπάτημα μέσα σε ένα όμορφο φυσικό περιβάλλον. Και να γεμίσει η ψυχή σου και τα μάτια σου, με όμορφες εικόνες που δε συναντάς εύκολα μέσα σε μια μεγαλούπολη.