Υπάρχουν κι αυτά! Το χωριό δεν είναι μόνο παλιά γκρεμισμένα σπίτια, δοκιμασμένα από τον μεγάλο σεισμό τον Σεπτέμβρη του 2021. Είναι και νέα, σύγχρονα, όμορφα σπίτια, φτιαγμένα από ανθρώπους που μπορούν ακόμα να κάνουν σχέδια και όνειρα για τη ζωή. Άνθρωποι που θέλουν και ίσως τα καταφέρουν, να μείνουν σε μια κατοικία που να καλύπτει τις στοιχειώδεις ανάγκες, για μια ανθρώπινη διαβίωση.
Ξεχωρίζουν ανάμεσα στα κλασικά πετρόχτιστα μονόροφα σπίτια που υπάρχουν ακόμα και αν είναι βαριά λαβωμένα. Καλοβαμμένα, φροντισμένα με ευρύχωρες αυλές και με καλό σχεδιασμό για να βολεύουν και να είναι εργονομικά. Μ’ αρέσουν! Και κάτι τέτοιο ονειρευόμουν να φτιάξω κι εγώ στο πατρικό μου. Αλλά, διαπίστωσα, πως δεν είναι μόνο θέμα χρημάτων, αν και μπορεί να χαλάσει κανείς πολλά, χωρίς να έχει το αναμενόμενο αποτέλεσμα.
Τις φωτογραφίες που βλέπετε στο σημερινό σημείωμα τις έβγαλα από τις βόλτες στο χωριό μου. Δεν ξέρω σε ποιον ανήκουν (εκτός από αυτήν που λέει ότι πρόκειται για τον Αγροτικό Ελαιουργικό Συνεταιρισμό) και στόχος δεν είναι προβάλλω το κατόρθωμα του ιδιοκτήτη του. Όχι! Απλά μου άρεσαν. Είχαν κάτι πάνω τους που τα έκανε να ξεχωρίζουν. Ήμουν μόνο μου, χωρίς κάποιον που να μένει μόνιμα στα χωριό, ώστε να είναι σε θέση να μου δώσει συμπληρωματικές πληροφορίες. Όπως είπα, δεν τις ήθελα και δεν τις επεδίωξα.