Μια εποχή που μας ωθεί σε σκέψεις και προβληματισμούς… Από το ελπιδοφόρο πράσινο της Άνοιξης, στο καρπερό Καλοκαίρι κι ύστερα στο Φθινόπωρο των απολογισμών, των σκέψεων και των προβληματισμών, έστω κι αν συχνά τα πάθη της νιότης επίμονα μας ακολουθούν. Κι αν όλα αυτά τα κάνεις στο μικρό παρκάκι της γειτονιάς, τότε το πράγμα παίρνει άλλες διαστάσεις.
Όπως και να ‘χει η φύση βάζει τους δικούς της κανόνες. Αυτούς που, σχεδόν πάντα, συντείνουν στη διατήρηση ισορροπιών, αλλά και που όμως όλο και συχνότερα γίνονται εύθραυστοι. Παρότι πολλές φορές βιώνουμε σκληρά τα αποτελέσματα των αλόγιστων επεμβάσεων στο φυσικό περιβάλλον, επιμένουμε να τα αποδίδουμε στον ανθρώπινο παράγοντα, γενικώς κι αορίστως, χωρίς δεύτερες σκέψεις.
Είμαστε «γραφικοί» και «ονειροπόλοι»; Μπορεί, αλλά και πάλι μας αρέσει. Πολλοί άνθρωποι είναι έτσι, αλλά προσπαθούν να αποφύγουν τον ενδεχόμενο προβληματισμό για όσα αίτια προκαλούν τις πρωτόγνωρες καταστροφές κι έτσι να καλύψουν τη δική τους αλαζονεία και τις ευθύνες για τις τύχες και τη ζωή ολόκληρων λαών που λιμοκτονούν. Φθινοπωρινές σκέψεις…