Αρχική » 2023 (Σελίδα 21)

Αρχείο έτους 2023

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
038022
Εδώ θα δείτε τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακραία καιρικά φαινόμενα χειμώνα - καλοκαίρι...

Η ζωή μας ανάμεσα στις εποχές. Η φύση γύρω μας αλλάζει, αναγεννιέται από το χειμώνα. Κι εμείς το ίδιο! Το χρειαζόμαστε αυτό. Κάποτε, τα πράγματα ήταν πιο ευδιάκριτα ανάμεσα στις εποχές. Τώρα όχι πια...
Το καλοκαίρι του 2025 που ζούμε ήδη είναι ίσως το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Μοιάζει με αυτό του 2024... Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζούμε στο έπακρο. Και ο χειμώνας ήταν γεμάτος ακραία καιρικά φαινόμενα. Κρύο, άνυδρος καιρός, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Ιανουάριος 2023
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ…

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Ένας Θραψανιώτης Αγγειοπλάστης μιλά στην T.V.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 180

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" τ. 180 που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ. 179, ΕΔΩ το τ.178, ΕΔΩ το τ. 177, ΕΔΩ το τ. 176, ΕΔΩ τ. 175, ΕΔΩ το τ. 174, ΕΔΩ το τ. 173, ΕΔΩ το τ. 172, ΕΔΩ το τ. 171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε δημοσιογραφικά...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 445

Έτοιμο και το και το 446 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ.445, ΕΔΩ το τ.444, ΕΔΩ, το τ. 443, ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441, ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ. 439, ΕΔΩ το τ. 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 

Είμαστε στον 22ο χρόνο!

Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχει ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Η ανανέωση δεν μπορεί να χτίζεται σε σαθρά υλικά…

15 Αυγούστου 2023 / Σχολιάστε

Τα τελευταία χρόνια παρακολουθούμε τη ΔΕΗ να προχωρεί εντατικά στην ιδιωτικοποίηση, να κόβει και να πουλά κερδοφόρα κομμάτια της κι αυτό το λέει εκσυγχρονισμό. Μέχρι και το λογότυπο της άλλαξε, αλλά αυτό είναι το λιγότερο αν και κόστισε μια περιουσία όλο αυτό το εγχείρημα. Και στο μεταξύ, διατηρεί όλο το σύστημα, όπως ήταν από τον καιρό που ήρθε το ηλεκτρικό ρεύμα στη χώρα μας.

Αλλά για να μη μου πείτε ότι είμαι υπερβολικός, δείτε τις δύο από τις τρεις φωτογραφίες που παραθέτουμε στο σημερινό μας σημείωμα. Είναι αυθεντικές, αληθινές και δεν έχουν υποστεί καμία τεχνική επεξεργασία. Είναι ο μετρητής ρεύματος στο πατρικό μου, στο Θραψανό. Τοποθετημένος από τότε που ήρθε το ρεύμα στο χωριό. Πότε; Δεν ξέρω. Εγώ πάντως που γεννήθηκα το 1959 το θυμάμαι από τότε που έχω μνήμες.

Λογικό είναι να βρίσκονται σ’ αυτή την οικτρή κατάσταση. Το σπίτι βέβαια δεν κατοικείται μόνιμα και δεν υπάρχει υπερβολική χρέωση, αλλά αναρωτιέμαι πώς παίρνουν τις μετρήσεις εκείνοι που κάνουν την καταμέτρηση; Μια φορά, μου είπε η αδελφή μου που ήταν παρούσα, ο άνθρωπος χρειάστηκε να βγάλει το τζαμάκι για να δει τα νούμερα. Έκανα αίτημα για αλλαγή. Δεκαπέντε μέρες περιμένω μια απάντηση.

Λίγη χαλάρωση, Κυριακάτικα, στο αγαπημένο μας Καβούρι

14 Αυγούστου 2023 / Σχολιάστε

Τρέξαμε αρκετά αυτές τις μέρες που είναι η Άννυ μαζί μας, ιδιαίτερα εκείνη, μαζί με τη Σούλα, εγώ επικουρικά βοήθησα, για να βρούμε πράγματα που χρειάζονται για τον εξοπλισμό του σπιτιού τους. Και χθες, Κυριακάτικα, είπαμε πως δικαιούμασταν λίγη χαλάρωση. Πήγαμε λοιπόν σε ένα αγαπημένο τόπο. Το Καβούρι Βουλιαγμένης. Κάναμε το μπάνιο μας και γευτήκαμε τους μεζέδες στο «Μαϊστρο».

Είναι και οι άνθρωποι καμιά φορά που σου φτιάχνουν τη διάθεση, όπως το γκαρσόνι, στο «Μαϊστρο», ένας ηλικιωμένος κύριος όλο χιούμορ σε κάθε του κουβέντα. Κι ήταν και ο καιρός, χωρίς πολύ ζέστη, δροσερός, τόσο όσο. Απολαύσαμε το μπάνιο μας στη θάλασσα κι ενώ σχεδιάζαμε να καθίσουμε σ’ αυτές τις ξαπλώστρες, δεν το κάναμε. Προτιμήσαμε να πάμε στο τραπέζι που είχε πιάσει η Σούλα. Και ότι διαλέξαμε να πάρουμε, ήταν ένα κι ένα…

Δεν είχε πολύ κόσμο η παραλία. Είχαμε το σκεπτικό ότι δεν θα έπεφτε καρφίτσα, αλλά κάναμε λάθος εκτίμηση. Φυσικά, αυτό για μας ήταν ακόμα καλύτερο. Επειδή μπορούσαμε να απολαύσουμε την κάθε στιγμή. Κι αυτός ο τόπος είναι γεμάτος με όμορφες αναμνήσεις. Το χαρήκαμε. Επιστρέψαμε σπίτι κατά τις 2:30 – 3:00. Και δε χάσαμε και τη μεσημεριανή σιέστα μας. Τελικά δεν θέλει και πολλά ο άνθρωπος για να νιώσει καλά.

Ο φίλος μου, ο Ηλίας, ψηλά στο Μενοίκιο με φίλους

13 Αυγούστου 2023 / Σχολιάστε

Του Ηλία του αρέσει πολύ εδώ ψηλά στη βουνοκορφή του Μενοίκιου όρους. Το μέρος είναι υπέροχο! Και ευχαρίστως θα πήγαινα κι εγώ, αν ήμουν εκεί, στο χωριό, μαζί του. Για την ώρα πάντως, το μόνο που μπορώ να κάνω στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι να καταγράφω στιγμές, έστω και από μακριά. Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά. Μπορώ να σας θυμίσω μερικές παλιότερες αναρτήσεις από το αρχείο μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Τι θα βρει κανείς εδώ στο βουνό; Καταρχήν υπάρχει ένα σπιτάκι που μπορεί να καλύψει τις ανάγκες για τροφή και ύπνο, χειμώνα –καλοκαίρι. Ιδιαίτερα ελκυστικός τόπος είναι το καλοκαίρι, καθώς έχει μια δροσιά, άλλο πράγμα, την ώρα που στην Αθήνα ψηνόμαστε από τις υψηλές θερμοκρασίες. Ύστερα είναι και τα άλογα που βόσκουν ελεύθερα και μπορείς να τα πλησιάσεις σε απόσταση ασφαλείας.

Κάθε τρεις και λίγο, ο Ηλίας έρχεται εδώ. Έχει «πετάξει» από δω με ανεμόπτερο μέχρι το χωριό του, την Αναστασιά των Σερρών, τότε που ήταν λίγο νεότερος και τολμούσε να ζήσει δυνατά πράγματα και έντονες συγκινήσεις. Τώρα έχει χαμηλώσει λίγο του ρυθμούς, αλλά η καρδιά του συνεχίζει να «πεταρίζει». Και το καλό γι’ αυτόν είναι ότι για ένα τέτοιο προορισμό πάντα έχει καλή παρέα.

Η όμορφη ώρα του δειλινού στο Πολύχρονο της Χαλκιδικής

12 Αυγούστου 2023 / Σχολιάστε

Το Πολύχρονο είναι στο πρώτο πόδι της Χαλκιδικής, εδώ που, κοντά στους φίλους μας Άρη και Χάρις περάσαμε μερικά από τα πιο όμορφα καλοκαίρια της ζωής μας. Η αγάπη τους και το φιλόξενο πνεύμα τους, μας έκανε να το αγαπήσουμε κι μείς και να νοιώθουμε κάπως, τώρα που η φίλη μας η Χάρις είναι εκεί, μόνη της. Δείτε τι όμορφη που είναι αυτή η ώρα, καθώς άλλη μια μέρα φεύγει.

Αλλά και από το μπαλκόνι του σπιτιού της είναι υπέροχα, καθώς η θάλασσα είναι κοντά και συνάμα δεν έχεις το πολυάριθμο των ανθρώπων που αυτόν τον καιρό, είτε ως επισκέπτες, είτε ως κάτοικοι, είτε ως τουρίστες κατακλύζουν τον οικισμό. Και η Χάρις το είχε ανάγκη με όλα όσα πέρασε. Μας λείπει και τη σκεφτόμαστε. Θέλουμε να είναι καλά!

Και θα είναι! Βρίσκεται σ’ έναν τόπο ονειρεμένο, όποια εποχή κι αν πας, αλλά ιδιαίτερα το καλοκαίρι. Και δεν είναι καθόλου μόνη της. Κοντά της έχει ανθρώπους που αγαπά και την αγαπούν. Υπάρχει άραγε τίποτα καλύτερο από αυτό; Μιλάμε συχνά στο τηλέφωνο, ιδιαίτερα η Σούλα που είναι φίλες κι έχουμε ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας. Όπως θα κάναμε κι εμείς στη θέση της, μοιράστηκε μαζί μας αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες.

Το κίνημα για τις ελεύθερες παραλίες ή της πετσέτας

11 Αυγούστου 2023 / Σχολιάστε

Οι άνθρωποι ζουν στις χειρότερες μέρες που μπορούσαν να φανταστούν. Κι ενώ δεκάδες προβλήματα προσθέτονται, το ένα πάνω στο άλλο και όλα μαζί γίνονται δυσβάσταχτα για τις πλάτες τους, το εποχιακό, η κατάληψη παραλιών από συνήθως παράνομες ξαπλώστρες και ομπρέλες που εκμεταλλεύονται κάποιοι οικονομικά και η αδυναμία άλλων να βρουν ελεύθερους χώρους για να κολυμπήσουν, επιτείνουν το πρόβλημα. Και τι κάνουν; Αυτό που ξέρουν, Οργανώνουν άλλο ένα κίνημα!

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 12/08/2023

Ακόμα και συλλήψεις επιχειρηματιών, προκάλεσε το «Κίνημα για Ελεύθερες Παραλίες», το οποίο εξαπλώνεται ραγδαία σε όλη τη χώρα. Τι είναι αυτό τι κίνημα; Μια ανάγκη, που γεννήθηκε φέτος το καλοκαίρι, επειδή μερικά πράγματα ξεπερνούν κάθε φαντασία και η ασυδοσία των οικονομικά ισχυρών, δεν έχει όρια.

Η αρχή έγινε από την Πάρο. Έτσι τουλάχιστον είδαμε στην ειδησεογραφία. Από εκεί πήρε σάρκα και οστά η αντίδραση στην τάση επαγγελματιών να νοικιάζουν ένα σχετικά μικρό χώρο παραλίας και μετά, με παράνομο τρόπο, να καταλαμβάνουν ολόκληρη την παραλία και να μην αφήνουν του λουόμενους που νοικιάζουν τις ξαπλώστρες τους, να απλώνουν τις πετσέτες τους και να απολαύσουν το μπάνιο τους ελεύθερα.

Και παρακολουθώντας την είδηση, μετά τις διαστάσεις που πήρε το θέμα, είδαμε ότι αναγκάστηκαν όχι μόνο να κάνουν πίσω, αλλά και να προσαρμοστούν στις συμβάσεις που είχαν υπογράψει, απελευθερώνοντας μεγάλη έκταση της παραλίας.

Στην ίδια ρώτα όμως ακολούθησαν κι άλλοι. Στη Νικήτη Χαλκιδικής, για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες, οι κάτοικοι διαμαρτυρήθηκαν για τις κατειλημμένες παραλίες, με κινητοποίηση στο Δημαρχείο Σιθωνίας. «Είναι δαιδαλώδεις οι διαδικασίες, δεν ξέρουμε πού να καταγγείλουμε. Από τον Άνα στον Καϊάφα μας στέλνουν» δηλώνουν, αγανακτισμένοι, οι κάτοικοι.

Στη Ζάκυνθο η τοπική Αστυνομία προχώρησε σε τρεις συλλήψεις, δύο ιδιοκτητών και ενός υπεύθυνου μπιτς μπαρ, που είτε είχαν άδεια για λιγότερα τετραγωνικά απ’ όσα εκμεταλλεύονταν, είτε δεν είχαν καν άδεια, οι οποίοι θα οδηγηθούν στον εισαγγελέα.

Στην Κέρκυρα, τα μεικτά κλιμάκια εντόπισαν τέσσερις επιχειρήσεις που είχαν καταλάβει παράνομα χώρους του αιγιαλού, χωρίς μίσθωση.

Η Αττική φαίνεται να ακολουθεί τον δρόμο που χαράσσουν οι υπόλοιπες τουριστικές περιοχές της χώρας με την ισορροπία ανάμεσα στις ελεύθερες παραλίες και τις επιχειρήσεις να μοιάζει δύσκολη.

Στο Λαγονήσι, ο ελεύθερος χώρος περιορίζεται σε μερικές δεκάδες μέτρα, με τους λουόμενους να ξαπλώνουν δίπλα ή και πάνω σε βράχια. Κάποιοι από αυτούς δηλώνουν ότι παρατηρούν αύξηση στις ξαπλώστρες, κάθε χρόνο.

Ο νόμος είναι σαφής: Κάθε επιχειρηματίας οφείλει να αφήνει μία ελεύθερη ζώνη πλάτους τουλάχιστον 5 μέτρων προς την ακτογραμμή. Ωστόσο, χαρακτηριστικό είναι ότι επιχειρηματίας υποστηρίζει πως αναγκάζεται να αυξήσει τις τιμές, για να ανταπεξέλθει σε πρόστιμο 500.000 ευρώ που του έχει επιβάλλει ήδη η Κτηματική Υπηρεσία. Ούτε που το πέρασε από το μυαλό ότι θα μπορούσε να το αποφύγει αυτό αν ήταν νόμιμος.

Σε αυτό το κλίμα, το κίνημα για ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες γιγαντώνεται με αμέτρητες ομάδες να δημιουργούνται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στο Facebook ή αλλού και οι οποίες, σε ελάχιστες ώρες συγκεντρώνουν χιλιάδες μέλη.

Αναρωτιέμαι, ωστόσο, έτσι θα έπρεπε να είναι τα πράγματα; Και γιατί φέτος και όχι πέρσι; Ή πρόπερσι; Πάντα δεν νοίκιαζαν ξαπλώστρες κάτω από ομπρέλες στους λουόμενους των οργανωμένων παραλιών; Νομίζω πως όταν αρχίζει να γίνεται κανείς ασύδοτος και να καταλαμβάνει αυθαίρετα χώρο στην παραλία που δεν του ανήκει και να απαιτεί να τον εκμεταλλεύεται με εντελώς δυσβάσταχτους όρους, είναι κάτι που χαρακτηρίζει τις μέρες μας, ανάμεσα στα άλλα που ζούμε.

Αδυνατεί ή δεν θέλει συνειδητά να αντιληφθεί πώς γύρω του υπάρχουν άνθρωποι που δυσκολεύονται για τα προς το ζειν. Και αυτοί οι άνθρωποι δέχονται μια φοβερή πίεση αυξήσεων στα βασικά είδη που χρειάζεται για τη διατροφή για την επιβίωση τους. Σ’ αυτούς απευθύνονται άραγε και από αυτούς απαιτούν ενοίκια της τάξης των 50 ή 100 ευρώ; Πού θα τα βρουν; Και γιατί να τους τα δώσουν ως να μην είχαν κάποια ανάγκη να καλύψουν. Αφού είναι απροστάτευτοι από παντού.

Δεν θα τους βγει σε καλό, όσο σκέφτονται μ’ αυτόν τον τρόπο. Κανένας σοβαρός επιχειρηματίες δε σκέφτεται την αρπαχτή. Άλλοι το κάνουν, οι άσχετοι.

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 12/8/2023 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Καλωσορίσαμε την Άννυ, κοντά μας. Καλό καλοκαίρι!

10 Αυγούστου 2023 / Σχολιάστε

Την Άννυ την περιμέναμε χθες το πρωί στο αεροδρόμιο της Αθήνας «Ελ. Βενιζέλος». Ήρθε μέσω Μόντρεαλ με απευθείας πτήση από Καναδά. Θα καθίσει μαζί μας μέχρι τις 14 Σεπτεμβρίου, οπότε και θα αναχωρήσει μαζί με τον σύζυγο της , τον Κώστα  για το σπίτι τους. Στο μεταξύ, αυτό το ταξίδι θα έχει κάτι το ιδιαίτερο. Για δεκαπέντε μέρες θα είναι κοντά τους, τα παιδιά τους, ο Δημήτρης και ο Άντωνη.

Ανυπομονούμε να τους δούμε μαζί, ως οικογένεια. Εγώ τουλάχιστον έχω να τους δω από το 2015, όταν είχαμε πάει με τη Σούλα στο Βανκούβερ του Καναδά, όπου και παντρευτήκαμε. Περιμένοντας τους, λοιπόν, ζούμε τις πρώτες ευχάριστες στιγμές από την άφιξη της Άννυς στην Αθήνα. Τετάρτη πρωί και όλα είναι ήδη διαφορετικά. Αυτό το πλάσμα είναι γεμάτο δύναμη για ζωή!

Μ’ αρέσει. Μπορείς να συνεννοηθείς άνετα μαζί της, να κάνει πρόγραμμα στο οποίο θα συμμετέχει χωρίς να δυσανασχετήσει. Και φυσικά περιμένουμε και την Κώστα, τον γιο της Σούλας και σύζυγο της. Αν και θα καθίσει λιγότερες μέρες κοντά μας, θα έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε παρέα και να μοιραστούμε πράγματα. Είμαι βέβαιος ότι όλα θα πάνε καλά…

Ο κήπος στην πολυκατοικία μας, θέλει τη φροντίδα του

9 Αυγούστου 2023 / Σχολιάστε

Τα πάντα θέλουν φροντίδα! Η εγκατάλειψη οδηγεί στο μαρασμό και το θάνατο. Κι αυτό έχει να κάνει και με τους ανθρώπους, αλλά και με τα πράγματα. Έτσι συμβαίνει και με τον μικρό κηπάκο, δίπλα μας, στην πυλωτή της πολυκατοικίας που μένουμε. Είναι και οι ζέστες που κάνουν ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα… Από την άλλη, οι αδέσποτες γάτες, το έχουν βρει καταφύγιο και το χρησιμοποιούν ως τουαλέτα για τις ανάγκες τους.

Χρειάζεται, από καιρό σε καιρό, μια κάποια φροντίδα από εμάς που μένουμε, διότι κηπουρός δεν υπάρχει. Την ανέλαβα εγώ, χθες αυτή τη δουλειά. Όχι πως υπάρχει και μεγάλη προθυμία από τους συγκατοίκους. Μερικοί, νομίζουν ότι κάποια πράγματα γίνονται ακόμα στις μέρες μας… θαυματουργικά, από μόνα τους. Αλλά δεν είναι έτσι. Μόνο ο Βασίλης ο Σιούγκρο, βοηθάει, αλλά κι αυτός, συμβαίνει αυτόν τον καιρό να είναι στην Αλβανία.

Το πάλεψα λοιπόν καμιά ώρα, ίσως και περισσότερο, χθες το πρωί. Απομάκρυνα τις ακαθαρσίες από τις γάτες, έσκαψα το χώμα κοντά στα δέντρα, κλάδεψα την βουκαμβίλια, απομακρύνοντας τα ξερά και πότισα. Και τα είδες και αναθάρρησαν, αναζωογονήθηκαν… Είναι δυνατόν να υπάρχει έστω και ένας ζωντανός οργανισμός που να μη θέλει περιποίηση; Κανένας! Αλλά έτσι, θα ζήσει ο μικρός κήπος μας και θα μας δώσει λίγο οξυγόνο στην ταλαίπωρη Αθήνα, πέρα από την ομορφιά του.

Πλοήγηση άρθρων

← Προηγούμενα άρθρα Επόμενα άρθρα →

Content by: Nikos Theodorakis

WordPress / Academica WordPress Θέμα από WPZOOM