Το Λουτράκι απέχει μόλις 84 χιλιόμετρα από την Αθήνα και είναι μια ενδιαφέρουσα πρόταση για Σαββατοκύριακο. Εδώ υπήρχε ένα σημείο, λίγο μετά το Δημαρχείο, στο δρόμο που πηγαίνει προς τη Λίμνη Βουλιαγμένης, το οποίο ήταν πολύ εντυπωσιακό και οι επισκέπτες σταματούσανε για να το απολαύσουν από κοντά.

Πρόκειται για τους καταρράκτες του Λουτρακίου. Αυτοί ήταν τεχνητοί και βρίσκονταν δίπλα στο ιστορικό κτήριο των παλαιών ιαματικών πηγών. Ήταν ένα από τα πλέον εντυπωσιακά σημεία της πόλης του Λουτρακίου, καθώς αποτελούσε έναν μικρό παράδεισο με ψηλά δέντρα, βράχους και φυσικά άφθονο νερό σε πολλαπλούς σχηματισμούς.

Σήμερα δεν υπάρχει πια. Ντόπιοι μας είπαν ότι όταν ξεράθηκαν τα δέντρα, εγκαταλείφτηκαν και οι καταρράκτες. Το Λουτράκι γνώρισε μεγάλες δόξες τη δεκαετία του ’80 καθώς συγκέντρωνε πολλούς τουρίστες. Στον μεγάλο πεζόδρομο βρίσκονται πολλά τουριστικά μαγαζιά και εστιατόρια και έχει πάρα πολύ κόσμο, ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Δείτε ΕΔΩ πως ήταν παλιότερα οι καταρράκτες.

Μας αρέσει να ξαναπηγαίνουμε στα μέρη που έχουμε περπατήσει και έχουμε περάσει. Θυμάμαι, είχαμε έρθει πριν αρκετά χρόνια, εκδρομή με την εκκλησία μας στη Λίμνη Βουλιαγμένης και στην επιστροφή καθίσαμε ΕΔΩ στο Λουτράκι. Δες τι όμορφα ήταν τότε και πώς είναι σήμερα, χωρίς νερά και εγκαταλειμμένο… Είναι σαν να πεθαίνει. Σα να φεύγει μια ζωή από πάνω του… Όντως όπως μου είπαν όλη η περιοχή καταρράκτες, εγκαταλείφθηκε. Ποια η αιτία; Θα κάνουμε άλλο ένα αναλυτικό σημείωμα και θα σας το πούμε εκεί…

Καθώς είμαστε στο Λουτράκι, βρήκαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε τους φίλους μας Παναγιώτη και Νίτσα, στη Άνω Αλμυρή της Κορινθίας. Βοήθησε σ’ αυτό και ο καιρός που συνέχισε να είναι καλός. Ένα μικρό καλοκαιράκι μέσα στο χειμώνα. Χάρηκαν πολύ! Κι εμείς το ίδιο. Η χαρά μας ήταν μεγάλη…

Με τους φίλους μας, γνωριζόμαστε πολλά χρόνια… Έχουμε έρθει κι άλλες φορές. Κι έχουμε μείνει. Δείτε κάποια δημοσιεύματα από το παρελθόν ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Έχουμε μοιραστεί πολλά πράγματα. Αληθινό δείγμα πραγματικών αδελφών.

Και χθες χαρήκαμε πολύ και γευτήκαμε την κάθε στιγμή φιλοξενίας. Είχαν ετοιμάσει για μας το μεσημεριανό τραπέζι με πλούσια εδέσματα αν και μόλις μια μέρα πριν έμαθαν ότι είμαστε κοντά τους και θέλαμε να τους δούμε. Απολαύσαμε αληθινά την κάθε στιγμή κοντά τους.

Το πέρασμα από τον έναν χρόνο στον άλλο, πολλοί άνθρωποι τον χρησιμοποιούν ως αφορμή για γιορτή και περιμένουν από την… τύχη να είναι καλύτερος από τον προηγούμενο. Κι αυτό είναι που συνήθως φέρνει την απογοήτευση. Εμείς έχουμε εντελώς άλλη άποψη. Ήρεμα και ισορροπημένα κι επειδή μας αρέσουν τα ταξίδια θα καλωσορίσουμε το 2025 από το Λουτράκι όπου θα πάμε για μερικές μέρες… Κι εμείς θα τον κάνουμε καλύτερο ή χειρότερο… Τα λέμε από εκεί!

Δεν το συνηθίζουμε, αλλά φέτος λέμε να το τολμήσουμε, Να κάνουμε έναν μικρό απολογισμό της χρονιάς που φεύγει απόψε, του 2024. Πως ήταν; Τι αναμνήσεις άφησε πίσω του. Εικόνες που αναπολούμε, όπως αυτή εδώ τη φωτογραφία από τη Κρύα της Λειβαδιάς όπου πήγαμε με φίλους, μια ημερήσια εκδρομή.

Από εκεί είναι κι αυτή εδώ η φωτογραφία με τη Σούλα. Το συνηθίζουμε να κρατάμε τέτοιες αναμνηστικές φωτογραφίες από όμορφες στιγμές μας. Κι αυτή η εκδρομή, μας άρεσε. Ήταν αρχές τη χρονιάς και ήμαστε καλά ντυμένοι όπως βλέπετε. Αλλά ο καιρός μας βοήθησε και δε χάσαμε στιγμή! Δες ΕΔΩ και το δεύτερο μέρος του αφιερώματος.

Επάνω είναι η είσοδος του Άλσους της Κηφισιάς από τη μεριά του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου. Μας αρέσει πολύ αυτό το μέρος και επειδή κάποιες δουλειές μας, μας φέρνουν εκεί σχεδόν, μήνα παρά μήνα, δε χάνουμε την ευκαιρία να περπατήσουμε στον ίσκιο του. Κάτω από μια άλλη ημερήσια εκδρομή στη Λίμνη Δόξα με φίλους μας.