Αρχείο κατηγορίας Ταξίδια

Ο Βασίλης και η Ζανέτα είναι κοντά στα παιδιά τους στη Νορβηγία… Και στο λίγο καιρό που είναι εκεί έχουμε κάνει κιόλας δύο δημοσιεύματα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε τα ΕΔΩ κι ΕΔΩ… Κι αυτό, γιατί κι εκείνοι όπως κι εμείς, μας έχουν επιθυμήσει. Έτσι μας στέλνουν φωτογραφίες υπέροχες, να δούμε πως είναι ο τόπος που βρίσκονται.

Έχει χιονίσει εκεί αυτόν τον καιρό, αλλά υπάρχει κι ένας ήλιος όλο γλύκα. Έχουν βγει στη βεράντα του σπιτιού τους και τραβάνε αυτές τις μοναδικές φωτογραφίες, την ώρα που ο ήλιος απλώνει τις χρυσές ακτίνες του, πάνω στο μεγάλο δέντρο που είναι μπροστά τους. Και το αποτέλεσμα. όπως μπορείτε να δείτε, είναι κάτι παραπάνω από ωραίο!

Μ’ αρέσει πολύ η όλη σύνθεση… Και το ομολογώ, θα ήθελα να ήμασταν εκεί με τη Σούλα. Να κατεβαίναμε να παίζαμε σαν τα παιδιά πάνω στα χιόνια και μετά να καθόμαστε στη βεράντα του σπιτιού και να απολαμβάναμε ένα ζεστό τσάι. Υπάρχει άραγε κάτι καλύτερο από αυτό σ’ αυτές τις δύσκολες, από πολλές απόψεις, μέρες;

Αν πηγαίναμε κάπου εκδρομή αυτές τις μέρες, σίγουρα θα διαλέγαμε αυτό το μέρος. Είναι στην Ήπειρο στην τοποθεσία Αγία παρασκευή, Μονοδένδρι. Οι φωτογραφίες είναι του Ανδρέα Μανδαράκα, παρμένες αυτή την εποχή και δημοσιευμένες στην ομάδα “Ορεινές Περιπλανήσεις”. Στα πανέμορφα Ζαγοροχώρια και πιο συγκεκριμένα σε ένα από τα ομορφότερα χωριά του Ζαγορίου, το Μονοδένδρι.

Από την Μονή της Αγίας Παρασκευής ξεκινούν και δύο μονοπάτια τα οποία χαρακτηρίζονται τα πιο επικίνδυνα στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Πρόκειται για στενά περάσματα κυριολεκτικά στην άκρη του γκρεμού, που κινούνται παράλληλα επάνω στο Φαράγγι του Βίκου. Το φάρδος τους επιτρέπει μόνο ένα άτομο και αυτό μετά βίας και το βάθος του φαραγγιού δίπλα σας, ξεπερνά σε κάποια σημεία ακόμα και τα 500 μέτρα.

Οι πρώτοι που διέσχισαν αυτά τα μονοπάτια χρησιμοποιήθηκαν από βοσκούς. Αξίζει να σημειωθεί πως το Φαράγγι του Βίκου είναι το πιο βαθύ φαράγγι του κόσμου με βάθος κοντά στα 1000 μέτρα. Οι πληροφορίες γι’ αυτό το δημοσίευμα πάρθηκαν από ένα άρθρο που φτιάχτηκε για την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ, πολύ κατατοπιστικό…

Το Sjusjøen η Σούσεν όπως θα το λέγαμε στη γλώσσα μας, είναι ένας προορισμός για σκι αντοχής στον δήμο Ringsaker στην κομητεία Innlandet της Νορβηγίας. Το Hedmarksvidda βρίσκεται στο οροπέδιο νότια του Sjusjøen . Η περιοχή βρίσκεται με δασικό και ορεινό έδαφος περίπου 750–1.000 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Αυτή η περιοχή βρίσκεται περίπου 20 χιλιόμετρα ανατολικά της πόλης Lillehammer.  Στην περιοχή υπάρχουν πολλές εξοχικές κατοικίες, καθώς και ένα ξενοδοχείο και ένας ξενώνας νέων για διαμονή. Το Sjusjøen και το γειτονικό χωριό Nordseter (στα δυτικά) ήταν και οι δύο αρχικά ορεινές αγροτικές κοινότητες, οι οποίες – με το εύκολα προσβάσιμο δάσος και το ορεινό έδαφος – έχουν εξελιχθεί σε προορισμούς για σκι.

Η περιοχή προσφέρει ένα ευρύ φάσμα εναλλακτικών επιλογών για σκι, συμπεριλαμβανομένων περίπου 350 χιλιομέτρων προετοιμασμένων μονοπατιών (πίστες) αντοχής. Οι πίστες εκτείνονται μέχρι τους δήμους Lillehammer και Øyer και συνδέονται επίσης με τις Ολυμπιακές πίστες στο στάδιο Birkebeineren Ski . Τα μονοπάτια περνούν μέσα από δασώδη και ορεινό έδαφος και είναι ευδιάκριτα σηματοδοτημένα με πινακίδες.

Οι πρώτες εικόνες από το Όσλο της Νορβηγίας όπου, από την περασμένη Πέμπτη, είναι οι φίλοι μας Βασίλης και Ζανέτα… Με χιόνια τους υποδέχτηκαν τα παιδιά τους. Και αυτές είναι οι πρώτες εικόνες μέσα από το διαμέρισμα τους. Υπέροχα; Και βέβαια! Φανταστικά… Τους ευχόμαστε όσο καθίσουν εκεί, να ξεκουραστούν και να απολαύσουν την κάθε στιγμή τους.

Θυμάστε; Χθες σας είχαμε εικόνες από την χιονισμένη Σουηδία. Δείτε το σχετικό δημοσίευμα ξανά ΕΔΩ. Να που και στη διπλανή Νορβηγία, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα… Μας φαίνεται κάπως, εμάς που ζούμε στη Μεσόγειο, στα νότια της Ευρώπης, αφού οι θερμοκρασίες είναι ακόμα αρκετά υψηλές. Πόσο όμως θα κρατήσουν;

Μεγαλώσαμε, αλλά ακόμα σπαρταράει η καρδιά μας κάθε φορά που βλέπουμε χιόνι… Κι ενώ μάθαμε να σκεφτόμαστε ρεαλιστικά και να μετράμε τις καταστάσεις, υπολογίζοντας τη δαπάνη, στο χιόνι μάλλον συνεχίζουμε να βλέπουμε αλλιώς τα πράγματα. Και χαιρόμαστε γι’ αυτό. Εδώ δεν βιαζόμαστε να μεγαλώσουμε. Μας αρέσει η παιδική ματιά στο χιόνι!

Εικόνες με χιονισμένα τοπία από τη Στοκχόλμη της Σουηδίας που πήρε η καλή μας φίλη Mela Melitsa και τις ανέβασε στο Facebook, δίνοντας μας τη χαρά να τις μοιραστεί μαζί μας. Και την ευχαριστούμε πολύ γι’ αυτό. Καθώς της αρέσει το περπάτημα, συχνά “πιάνει” με το φακό της, υπέροχες φωτογραφίες, όπως αυτές εδώ.

Η ίδια στην ανάρτηση της μιλάει για πολύ κρύο με -11οC, αλλά ελπίζει ότι τις επόμενες μέρες θα είναι κάπως καλύτερα τα πράγματα. Μακάρι. Της το ευχόμαστε, αν και εκεί έχουν συνηθίσει σε τέτοιες θερμοκρασίες. Εμείς εδώ θα είχαμε δοκιμαστεί στην αγωνία μας. Δείτε ΕΔΩ ένα παρόμοιο θέμα από το ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ πέρσι το Φλεβάρη…

Γενικότερα η Mela μας δίνει συχνά πολύ όμορφες φωτογραφίες από την πόλη που διαμένει. Μένει μόνο να ανταποκριθούμε, όταν μπορούμε στην πρόσκληση φίλων μας και να πάμε στη Σουηδία, οπότε και θα τη γνωρίσουμε από κοντά, όπως και άλλους αγαπημένους φίλους που μένουν μόνιμα εκεί.

Η Καστοριά είναι πόλη της Μακεδονίας, έδρα του δήμου Καστοριάς και πρωτεύουσα της Περιφερειακής Ενότητας Καστοριάς στην δυτική Μακεδονία. Και οι φωτογραφίες που βλέπεται έχουν παρθεί από φίλους που μας σκέφτηκαν και μας τις έστειλαν. Πολύ θα θέλαμε κι εμείς αυτή την εποχή να ήμασταν εκεί, αλλά δε γίνεται πάντα αυτό που θέλουμε.

Ο πληθυσμός της πόλης ανέρχεται στους 16.909 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011.Είναι χτισμένη πάνω σε χερσόνησο της λίμνης Ορεστιάδας, σε υψόμετρο 703 μ. από την επιφάνεια της θάλασσας, ανάμεσα στα βουνά Βίτσι και Γράμμο. Περιβάλλεται από τη ομώνυμη λίμνη της και συνδέεται με την ξηρά μέσω μιας ευρύτερης λωρίδας γης από επιχωματώσεις, δίνοντας την εντύπωση νησιού.

Στην μακραίωνη ιστορία της, μιάμιση χιλιετία από κτίσεως της, γνώρισε πολιορκίες και κατακτήσεις από Βουλγάρους, Νορμανδούς και Τούρκους, διατηρώντας όμως μέχρι σήμερα σημαντικό αριθμό κειμηλίων και αρχοντικών ως τεκμήρια της κατά καιρούς ακμής της, λόγω της επιτυχημένης εμπορίας και διακίνησης των γουναρικών σε σημαντικά κέντρα της Ευρώπης.

Τα Χορτάτα είναι ορεινό χωριό στο νησί της Λευκάδας. Υπέροχα στιγμιότυπα από ηλιοβασίλεμα όπως τα αποτύπωσε στο φακό του ο Μιχάλης Αυλωνίτης. Φωτογραφίες που τις ανέβασε στον τοίχο του στο Facebook και όπως λέει τραβηγμένες από τον κήπο του. Βρίσκεται στη δυτική πλευρά του νησιού περίπου στο μέσο και σε υψόμετρο 625 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας.

Είναι προσανατολισμένο προς το Νότο (κόλπο της Βασιλικής, Ιθάκη, Κεφαλονιά) και τη Δύση (ακρωτήρι του Λευκάτα, Πόρτο Κατσίκι, Εγκρεμνούς, Σέσουλα, Κάθισμα). Τα Χορτάτα ανήκουν στον δήμο Λευκάδας, Περιφερειακή Ενότητα Λευκάδας, Περιφέρεια Ιονίων Νήσων (πρόγραμμα “Καλλικράτης”). Αποτελούν οικισμό του τέως δήμου Απολλωνίων του νομού Λευκάδας.

Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο πληθυσμός του χωριού είναι 100 κάτοικοι. Τα δυτικά όρια του χωριού ξεκινούν από χαμηλά (στα όρια του χωριού Καλαμίτσι), νοτιοδυτικά ακολουθούν τη μεγάλη ρεματιά της Λευκάδας, και φτάνουν ως το εγκαταλελειμμένο χωριό Άγιος Βασίλειος. Μεγάλο κομμάτι του κεντρικού ορεινού τμήματος της Λευκάδας (έως 1.140 μ. υψόμετρο) βρίσκεται μέσα στα όρια του χωριού.