Αρχική » Καθημερινότητα (Σελίδα 2)
Αρχείο κατηγορίας Καθημερινότητα
Το σήμα κατατεθέν, στο Άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας

Η λίμνη του Άλσους Νέας Φιλαδέλφειας κατασκευάστηκε το 1966, δέκα χρόνια μετά την έγκριση της δημιουργίας της. Η περίφραξή της εγκρίθηκε το 1959, ενώ το 1976 προστέθηκε ένα τουριστικό περίπτερο στον χώρο της. Το περίπτερο αυτό, για κάποιο λόγο, αφαιρέθηκε. Δεν το είδαμε στη βόλτα που κάναμε την περασμένη Πέμπτη. Ακόμα και τα ίχνη του έχουν εξαφανιστεί.

Ο σκοπός της λίμνης ήταν να προσθέσει ένα αισθητικό και περιβαλλοντικό στοιχείο στο άλσος, ενισχύοντας τη φυσική ομορφιά του χώρου και δημιουργώντας ένα σημείο χαλάρωσης για τους επισκέπτες. Και όντως αυτό το πετυχαίνει μέχρι τις μέρες μας. Παρ’ όλο που, στο πέρασμα των χρόνων το άλσος Νέας Φιλαδέφειας έχει αλλάξει πάρα πολύ. Πριν από δυο δεκαετίες, ας πούμε ή παλιότερα, ήταν εντελώς διαφορετικό.

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με το ποιος ακριβώς σχεδίασε τη λίμνη στο άλσος Νέας Φιλαδέλφειας. Είναι πιθανό ο σχεδιασμός της λίμνης να έγινε από την τεχνική υπηρεσία του τότε Δήμου Νέας Φιλαδέλφειας ή από κάποιον μηχανικό ή αρχιτέκτονα που συνεργάστηκε με τον δήμο για την ανάπτυξη του άλσους. Ωστόσο, δεν έχουν βρεθεί δημοσιευμένα στοιχεία που να αναφέρουν το όνομα του σχεδιαστή.

Βόλτα στο Άλσος της Νέας Φιλαδέλφεια την Πρωτομαγιά

Το Άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας αποτελεί σημαντικό πνεύμονα πρασίνου για την πόλη της Αθήνας και στο οποίο βρίσκουν προσωρινό ή μόνιμο καταφύγιο πολλά είδη της άγριας ζωής. Απλώνεται σε 420 στρέμματα και δεν αποτελεί υπόλειμμα παλιότερου φυσικού τοπίου. Άρχισε να δημιουργείται σταδιακά από το 1914 με δεντροφυτεύσεις στον ήρεμο λόφο δίπλα από το ρέμα του Ποδονίφτη. Το 1914 έγινε η πρώτη επίσημη δεντροφύτευση του τότε γυμνού λόφου.

Κατά την διάρκεια του πολέμου το Άλσος υπέστη καταστροφές και το 1948 πραγματοποιήθηκε νέα αναδάσωση. Οι τελευταίες μεγάλες δεντροφυτεύσεις έγιναν τις χρονιές 1994 & 1995, ενώ σε μικρότερη κλίμακα γίνονται μέχρι σήμερα (περίπου κάθε χρόνο). Στις 29 Φεβρουαρίου 1956 εγκρίθηκε η κατασκευή Λίμνης που ολοκληρώθηκε το 1966 και στις 19 Ιουνίου 1959 εγκρίθηκε η περίφραξή του. Στις 26 Μαρτίου 1959 θεμελιώθηκε ο Δημοτικός Κινηματογράφος που βρίσκεται στην είσοδο του Άλσους.

Το 1976, με τροποποιήσεις του ρυμοτομικού σχεδίου, έγινε στο χώρο της λίμνης Τουριστικό Περίπτερο, ενώ το 1956 εγκαταστάθηκε μέσα στο Άλσος Μετεωρολογικός Σταθμός (Υπηρεσία ΕΜΥ). Από το 1955 άρχισε η συγκέντρωση ζώων και πτηνών και λειτούργησε υποτυπώδης Ζωολογικός Κήπος. Στις 25 Μαΐου 1986 έγιναν τα εγκαίνια του ζωολογικού κήπου που λειτούργησε μέχρι το 1995.

Το μνημείο Εθνικής Συμφιλίωσης στην πλ. Κλαυθμώνος

Δεν υπάρχει Αθηναίος που να μην την έχει περπατήσει. Δύσκολο να μην το έχει κάνει και κάθε επισκέπτης σηκώνοντας το βλέμμα του ψηλά, στα κτίρια που την περιτριγυρίζουν. Η Πλατεία Κλαυθμώνος βρίσκεται στην καρδιά της Αθήνας και είναι πέρασμα εκατομμυρίων ανθρώπων εδώ και πολλά χρόνια. Από τη Σταδίου ανεβαίνουν καθημερινά χιλιάδες αυτοκίνητα, έχοντας στα δεξιά του το άγαλμα με τις τρεις ορειχάλκινες μορφές. Είναι το μνημείο της Εθνικής Συμφιλίωσης.

Ο τίτλος της σύνθεσης και ο συμβολισμός της ενίσχυσαν το νόημα της ενωτικής κίνησης. Το γλυπτό είναι ένα σύμπλεγμα τριών ορειχάλκινων μορφών που βρίσκεται στην Πλατεία Κλαθμώνος. Οι μορφές ύψους 8 μέτρων αγκαλιάζονται με το ένα χέρι ενώ εκτείνουν το ελεύθερο στον ουρανό σε μία κοινή πυγμή. Το γλυπτό φιλοτεχνήθηκε από τον γλύπτη Βασίλη Δωρόπουλο το 1987.

Ο Βασίλης Δωρόπουλος (1942) είναι Έλληνας ζωγράφος και γλύπτης. Είναι μέλος του σωματείου «Σπίτι των Καλλιτεχνών» στο Παρίσι, στην Ένωση επαγγελματιών γλυπτών του Παρισιού και της ΕΕΤ Αθήνας. Ο Βασίλης Δωρόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μεσοποταμία Καστοριάς από όπου σε ηλικία 23 ετών μετακόμισε με τη μητέρα του στο Παρίσι. Σπούδασε αρχικά ζωγραφική και μετά γλυπτική στην Ecole Superieure des Beaux Arts του Παρισιού, κοντά στους διάσημους Γάλλους γλύπτες Cecar, Martin Etiene και Colamarini.

Ένας πολύ όμορφος δρόμος με σκάλες, η οδός Μαρασλή…

Η οδός Μαρασλή στο Κολωνάκι πήρε το όνομά της από τον Γεώργιο Μαρασλή, έναν επιφανή Έλληνα ευεργέτη του 19ου αιώνα. Ο Μαρασλής ήταν ένας πλούσιος έμπορος και πολιτικός που προσέφερε σημαντικές δωρεές για την εκπαίδευση και την ανάπτυξη της Ελλάδας. Βρεθήκαμε τη Δευτέρα που μας πέρασε εκεί και μας άρεσε…

Η περιοχή του Κολωνακίου, όπου βρίσκεται η οδός, άρχισε να αναπτύσσεται έντονα στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, καθώς έγινε κέντρο της αθηναϊκής αριστοκρατίας και των πολιτικών κύκλων. Η οδός Μαρασλή, με τα νεοκλασικά και μοντέρνα κτίριά της, αντικατοπτρίζει αυτήν την εξέλιξη, καθώς φιλοξενεί κατοικίες, εμπορικά καταστήματα και σημαντικά κτίρια.

Είναι πολύ όμορφο να ανεβαίνει με τα πόδια τα σκαλάκια της… Ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αθήνας, ο «Ευαγγελισμός» βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από την οδό Μαρασλή. Στην περιοχή υπάρχουν πολυτελή καταστήματα, φαρμακεία, καφέ και εστιατόρια, που εξυπηρετούν κατοίκους και επισκέπτες. Αλλά χρειάζεται και αντοχές για να ανέβεις αυτές τις σκάλες…

Χειμωνιάτικο “διάλειμμα” μέσα στην καρδιά της άνοιξης!

Κυριακή χθες. Μέρα που οι άνθρωποι συνηθίζουν να τη διαθέτουν για λίγη παραπάνω ξεκούραση. Ιδιαίτερα όσοι εργάζονται, το έχουν ανάγκη. Μόνο που χθες είχαμε ένα διάλειμμα, σαν αν λέγαμε, στην άνοιξη… Για λίγο ζήσαμε έναν καιρό “μπουκωμένο”, μαυρισμένο, απειλητικό για μια βροχή που τελικά δεν ήρθε μέχρι το μεσημέρι. Κι εμείς περιορίσαμε τις κινήσεις μας έξω. Ήθελες, ένοιωθες την ανάγκη να χουχουλιάσεις μέσα.

Κάτι μικροδουλειές προτιμήσαμε να μην τις κάνουμε, να τις αναβάλλουμε… Και καθώς βρεθήκαμε για λίγο έξω, στη γειτονιά, τραβήξαμε με το κινητό μας μερικές φωτογραφίες. Θέλαμε να τις μοιραστούμε μαζί σας, επειδή στην εποχή της υπερπληροφόρησης αυτό που έχουμε, το ξεχωριστό στην επικοινωνία, αποτελεί κομμάτι της καθημερινότητας μας. Κολωνός λοιπόν! Αλαμάνας, Κλειούς, Ναυπλίου. Και δεν το μετανιώσαμε.

Ένας “γεμάτος” ουρανός έλεγε στη δική του γλώσσα να μην τον εμπιστευόμαστε, γιατί από στιγμή σε στιγμή θα ξανάρχιζε τη βροχή, ότι δηλαδή έκανε και τη νύχτα. Κράτησα τα ρούχα πάνω μου, μέχρι το μεσημέρι που ξάπλωσα για να… ξεκουραστώ από το καθισιό και ασχολήθηκα με τις σελίδες μου στο διαδίκτυο. Έχει κι αυτό μερικές φορές την ομορφιά του! Εμένα, τουλάχιστον, με γεμίζει πολύ…

Βόλτα στην πλατεία, πάνω από το σταθμό ΗΣΑΠ Βικτώρια

Ο Σταθμός Βικτώρια είναι ένας από τους σταθμούς της Γραμμής 1 του μετρό της Αθήνας, γνωστής και ως ΗΣΑΠ. Βρίσκεται στην Πλατεία Βικτωρίας, κάτω από την οποία είναι κατασκευασμένος. Ο σταθμός κατασκευάστηκε στη δεκαετία του 1930, στη θέση ενός παλαιότερου επίγειου σταθμού των Σιδηροδρόμων Αττικής, που ονομαζόταν Πλατεία Κυριακού.

Τα εγκαίνια του σταθμού έγιναν στις 1 Μαρτίου 1948, αφού καθυστέρησαν λόγω των πολεμικών γεγονότων. Πήρε το όνομά του από τη Βασίλισσα Βικτωρία της Μεγάλης Βρετανίας, η οποία είχε συνδεθεί με την παραχώρηση των Επτανήσων στην Ελλάδα το 1864. Το 2004, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, ο σταθμός ανακαινίστηκε, με προσθήκη κυλιόμενων σκαλών και ανελκυστήρων για την εξυπηρέτηση των επιβατών και των ΑΜΕΑ. Το άγαλμα δείχνει τον Θησέα να σώζει την Ιπποδάμεια.

Αρχιτεκτονική: Βερολίνου. Ο σταθμός Βικτώρια υπήρξε τερματικός σταθμός της γραμμής από το 1948 έως το 1949, όταν επεκτάθηκε το δίκτυο προς τον σταθμό Αττική. Θα παρατηρήσατε ότι οι φωτογραφίες που υποστηρίζουν αυτό το κομμάτι είναι πάνω από την πλατεία. Μια άλλη φορά σας υποσχόμαστε να μπούμε και μέσα στα βαγόνια του ΗΣΑΠ.

Ανοιξιάτικη η πλατεία Σωτήρη Πέπτρουλα στον Κολωνό

Η φωτογραφία αποπνέει μια ζωντανή αίσθηση της ζωής στην πόλη, συνδυάζοντας τη φυσική ομορφιά με την αστική αρχιτεκτονική. Στο πρώτο πλάνο, ένα πλούσιο αναρριχώμενο φυτό, μια βουκαμβίλια, ξεδιπλώνει τα έντονα κόκκινα άνθη της, δημιουργώντας μια εντυπωσιακή χρωματική αντίθεση με τους απαλούς τόνους των κτιρίων στο φόντο. Τα πράσινα φύλλα του φυτού μπλέκονται με τα κόκκινα άνθη, προσθέτοντας βάθος και υφή στην εικόνα.

Πρόκειται για ένα Acanthus mollis (Ακανθος ο μαλακός), ένα είδος που είναι κοινό στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο. Ωστόσο, θα μπορούσε επίσης να είναι Acanthus spinosus (Ακανθος ο ακανθώδης), αν και τα φύλλα του είναι πιο βαθιά λοβωτά και ακανθωτά. Εντυπωσιακά με τα ψηλά τους σπάικ άνθη, γεμάτα μωβ και λευκά λουλούδια. Τα μεγάλα, σκούρα πράσινα φύλλα στη βάση είναι επίσης χαρακτηριστικά.

Το σιντριβάνι στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα στον Κολωνό. Είναι κυκλικό από ανοιχτόχρωμη πέτρα, με δύο επίπεδα από όπου αναβλύζει νερό. Το νερό δημιουργεί ωραίες καμπύλες καθώς πέφτει στην κεντρική λεκάνη και στην εξωτερική, μεγαλύτερη λεκάνη. Γύρω από το σιντριβάνι υπάρχουν δέντρα, κυρίως φυλλοβόλα με πλούσιο πράσινο φύλλωμα, κυρίως μουριές.

Επιβεβαιώνω όλα τα αναγραφόμενα του φίλου μου Νίκου γιατί εκείνες τις ώρες ήμασταν μαζί. Η δικιά μου γνώμη είναι ότι....πλέον…