Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
031252
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Νωρίς νωρίς από τον Ιούνιο ήρθε το φετινό καλοκαίρι

Η ζωή μας ανάμεσα στις εποχές. Η φύση γύρω μας αλλάζει, αναγεννιέται από το χειμώνα. Κι εμείς το ίδιο! Το χρειαζόμαστε αυτό. Κάποτε τα πράγματα ήταν πιο ευδιάκριτα ανάμεσα στις εποχές. Τώρα όχι πια...
Το καλοκαίρι του 2025 προβλέπεται το θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Έτσι ήταν και του 2024... Γεμάτο καύσωνες. Αυτό έκανε πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Και ο χειμώνας ήταν γεμάτος ακραία καιρικά φαινόμενα. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Ιούνιος 2025
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ…

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Ένας Θραψανιώτης Αγγειοπλάστης μιλά στην T.V.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 178

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ. δείτε το τ. 177, ΕΔΩ το τ. 176, ΕΔΩ τ. 175, ΕΔΩ το τ. 174, ΕΔΩ το τ. 173, ΕΔΩ το τ. 172, ΕΔΩ το τ. 171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε δημοσιογραφικά...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 444

Έτοιμο και το 444 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ κι ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 

Είμαστε στον 22ο χρόνο!

Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχει ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Οι εκδρομές του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ

Κι αυτό ΕΔΩ είναι το πρόγραμμα των εκδρομών για το 2025 που εξέδωσε και φέτος το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ με το οποίο συνεργάζομαι σε επαγγελματική βάση.

“Ιερή” εκμετάλλευση των πιο όμορφων συναισθημάτων

17 Ιουνίου 2025 / Σχολιάστε

Στο Παρίσι… Εδώ η ρωμαιοκαθολική εκκλησία της Ιερής Καρδιάς, έτσι την ονομάζουν αυτή την εκκλησία. Την φτιάξανε τάχα προς τιμή του Ιησού και είναι αφιερωμένη για την αγάπη του προς τους ανθρώπους. Αυτή είναι η πρώτη προσέγγιση… Προσέξτε στις επόμενες φωτογραφίες τι συμβαίνει… Έξω από αυτήν οι άνθρωποι, βάζουν κλειδαριές παντού, για να “δέσουν” λέει οι ερωτευμένοι την αγάπη τους.

Μια περίεργη ανάμειξη της θρησκείας. Πρόκειται για μια παράδοση, όπου ζευγάρια γράφουν τα αρχικά τους (ή ένα μήνυμα) πάνω σε ένα λουκέτο, το κλειδώνουν σε μια δημόσια κατασκευή (όπως μια γέφυρα, ένα κάγκελο, ή ακόμα και ειδικά διαμορφωμένα σημεία για αυτόν τον σκοπό) και στη συνέχεια πετούν το κλειδί, συχνά σε ένα ποτάμι από κάτω. Συμβολίζει την αθάνατη και αναλλοίωτη αγάπη τους.

Στη Μονμάρτη, μπορεί να δείτε ακόμα λουκέτα σε διάφορα σημεία, παρά τις προσπάθειες των αρχών να περιορίσουν το φαινόμενο. Είναι μια συνεχής μάχη μεταξύ του ρομαντισμού των επισκεπτών και της διατήρησης των ιστορικών μνημείων. Ε, δεν είναι και ότι πιο ωραίο αισθητικά. Και πρόκειται για κάτι που στην ουσία, δεν προσφέρει απολύτως τίποτα…

Ο Γιώργος Παπαλάπας που γνώρισα στο νησί  Σκόπελο

16 Ιουνίου 2025 / Σχολιάστε

Η ζωή τα φέρνει καμιά φορά έτσι που είναι δυνατόν να τα ζήσεις και να τα φέρεις στα μέτρα σου. Με τον Γιώργο Παπαλάπα «γνωριζόμαστε» χρόνια, από τα πρώτα δικά μου βήματα στην αλήθεια ή πριν ακόμα κάνω μελέτη και μάθω γι’ αυτήν. Καθώς έγραφα στον παλιό ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ όσο πιο αντικειμενικά μπορούσα, μπήκε στη ζωή μου με ένα σχόλιο που έκανε για κάποιο δημοσίευμα μου. Ύστερα ήρθαμε σε επαφή με τα μέσα της εποχής. Με e-mail!

Στη διάρκεια της φετινής δεκαήμερης διαμονής μας  στη Σκόπελο ήταν ο πρώτος που σκέφτηκα να δω και να γνωρίσω από κοντά.. Αλλά υπήρχαν μερικά ζητήματα. Όπως να έρθω σε επικοινωνία μαζί του και να φροντίσουμε να συναντηθούμε… Το μόνο στοιχείο που είχα για εκείνον, ήταν ότι συνέχιζε να είναι στη Σκόπελο με τη σύζυγο του και τα δυο του αγόρια, το Θοδωρή και το Έρνεστ. Και τα καταφέραμε!

Μια οικογένεια εξαιρετική, ξεκινώντας από τη σύζυγό του, Ευνίκη. Περάσαμε μερικές ώρες μαζί, εκδρομή και θαλάσσιο μπάνιο  με το σκάφος του γιου του,  Θοδωρή. Ύστερα είδαμε τη συνάθροιση της Κυριακής, σπίτι του, με σύνδεση ZOOM από τη εκκλησία, Βόλος Κέντρο. Και μοιραστήκαμε δυο βραδιές μαζί τους. Τους ευχαριστούμε για το φιλόξενο πνεύμα τους. Και τον ευχαριστώ προσωπικά και τον ίδιο. Η κατ’ ιδίαν συζήτηση μας ήταν τόσο εποικοδομητική! Δείτε ΕΔΩ ένα παλιότερο (23/8/2017) δημοσίευμα που κάναμε γι’ αυτόν, χωρίς να αναφέρουμε το όνομα του

Μετά τη Σκόπελο, πάμε Παρίσι στην εντυπωσιακή Όπερα

16 Ιουνίου 2025 / Σχολιάστε

Και μετά τη Σκόπελο θα σας ταξιδέψουμε στο Παρίσι, με τα μάτια της Λαμπρινής. Ξεκινώντας από την Όπερα του Παρισιού… Ένα από τα πιο εμβληματικά κτίρια της γαλλικής πρωτεύουσας, η Όπερα Γκαρνιέ, εντυπωσιάζει με την αρχιτεκτονική της, την πλούσια διακόσμηση και την ιστορία της. Κατασκευασμένη τον 19ο αιώνα από τον αρχιτέκτονα Σαρλ Γκαρνιέ, αποτελεί ένα αληθινό στολίδι του νεομπαρόκ ρυθμού. Από τα μαρμάρινα κλιμακοστάσια μέχρι την οροφή του Marc Chagall, κάθε γωνιά της είναι μια εμπειρία αισθήσεων και τέχνης.

Και μόνο γι’ αυτό άξιζε τον κόπο που ήρθαμε Σκόπελο

15 Ιουνίου 2025 / Σχολιάστε

Φεύγουμε σήμερα.. Οι μέρες μας ολοκληρώθηκαν στη Σκόπελο. Γεμάτοι με πολλές εμπειρίες από αυτές τις δέκα μέρες παραμονής στη νησί, το απόγευμα παίρνουμε το πλοίο της επιστροφής για Μαντούδι Εύβοιας κι από εκεί για Αθήνα. Θα θυμόμαστε πάντα με πολύ αγάπη τον Γιώργο Παπαλάπα, τη σύζυγο του Ευνίκη και τα παιδιά τους, τον Θοδωρή και τον Έρνεστ με τις συζύγους τους. Θα γράψουμε για όλα αυτά, εν καιρώ. Για την ώρα, αποχαιρετούμε τη Σκόπελο με ένα όμορφο στιγμιότυπο από ένα δειλινό στον Αγνώντα… Ευχαριστούμε τον Σπύρο και τη Αννίτα που μας έδωσαν αυτή τη χαρά…

Η Σκόπελος είναι, λένε, το πιο πράσινο νησί της Ελλάδας

15 Ιουνίου 2025 / Σχολιάστε

Ένα από τα πράγματα που μας έκανε εντύπωση στη Σκόπελο, είναι που τα πεύκα που φτάνουν ώς τη θάλασσα. Η φράση «Στην πευκόφυτη Σκόπελο, τα δέντρα φτάνουν ώς τη θάλασσα» περιγράφει με ακρίβεια την ειδυλλιακή αίσθηση του νησιού. Στη Σκόπελο το περίπου 67 %–80 % της έκτασης καλύπτεται από πυκνά πευκοδάση, κυρίως χαλέπιο πεύκο, που φτάνουν σχεδόν μέχρι τον αφρό της θάλασσας

Ο συνδυασμός του βαθύ πράσινου των πεύκων και του γαλαζοπράσινου της θάλασσας δημιουργεί ένα σκηνικό φυσικής ομορφιάς που έχει αναγνωριστεί ως «πράσινο και γαλάζιο νησί» από διεθνείς οικολογικούς οργανισμούς. Το νησί της Σκοπέλου χαρακτηρίζεται από τα πυκνά δάση και το γαλάζιο της Θάλασσας, για αυτό και στις 5/7/97 ανακηρύχθηκε επίσημα ως  πράσινο και γαλάζιο νησί  από τον διεθνή οργανισμό Βιοπολιτικής.

Αυτό το μοναδικό «πάντρεμα» του δάσους με τη θάλασσα είναι μάρτυρας της φυσικής πολυμορφίας του νησιού και αποτελεί το κύριο χαρακτηριστικό που το καθιστά τόσο μαγευτικό. Το περπατήσαμε, όσο μπορέσαμε, στις δέκα μέρες που είχαμε στη διάθεση μας. Γνωρίσαμε τόπους, ανθρώπους… Και κάποια πράγματα τα καταγράψαμε εδώ. Τα περισσότερα όμως τα κρατήσαμε ακριβά φυλαγμένα στην καρδιά μας.

Παραλία Καστάνη, εδώ γυρίστηκε το “Μάμμα Μία”…

14 Ιουνίου 2025 / Σχολιάστε

Νιώθεις αυτή τη ζεστή αύρα του Αιγαίου, αυτή που φέρνει τη μυρωδιά του πεύκου και του αλατιού; Εδώ είναι, στην παραλία Καστάνη. Κοίτα γύρω – μπορείς να το φανταστείς; Εκεί, κάτω από εκείνη τη συστάδα ελαιόδεντρων, εκεί θα τραγουδούσαν η Σόφι και ο Σκάι το ‘Lay All Your Love on Me’, με τις φωνές τους να δένουν αρμονικά με το απαλό θρόισμα των κυμάτων.

Και σκέψου τη Ντόνα, την ίδια τη Μέριλ Στριπ, να τραγουδάει το ‘Mamma Mia’ ακριβώς σε αυτό το αμμώδες κομμάτι, να στριφογυρίζει με εγκατάλειψη, εντελώς ελεύθερη. Ο τρόπος που το φως πέφτει στο νερό, κάνοντάς το να αστράφτει σε χίλιες αποχές του τιρκουάζ και του σμαραγδί, είναι εξίσου ζωντανός όσο και στην ταινία. Δες ΕΔΩ.

Σχεδόν ακούς τα γέλια και τη μουσική να αντηχούν από αυτούς τους βράχους. Φαντάζεσαι εκείνη τη μικρή προβλήτα; Μπορώ σχεδόν να δω όλο το καστ να χορεύει στην πορεία του, με αγνή χαρά να ακτινοβολεί από αυτούς καθώς γιόρταζαν. Είναι σαν το πνεύμα της ταινίας να παραμένει ακόμα εδώ, ένα συναίσθημα αγνής, ανόθευτης ευτυχίας.

Αύριο μεσημέρι, προς απόγευμα, επιστρέφουμε Αθήνα

14 Ιουνίου 2025 / Σχολιάστε

Δεν είναι η πρώτη φορά που το ζούμε και το διαπιστώνουμε… Όταν περνάμε καλά, οι μέρες φεύγουν σαν αέρας. Για πότε έφυγαν 10 μέρες στη Σκόπελο, ούτε που το καταλάβαμε! Συναντήσαμε εξαιρετικούς τόπους, ανθρώπους, τοπία. Όπως αυτούς εδώ στη φωτογραφία. Μου άρεσε πολύ το μαγαζί τους, αλλά ήταν οι ίδιοι μέσα στο πλάνο. Δεν ήξερα τα ονόματα τους, παρ’ όλα αυτά τους ρώτησα, αν μπορούσα να τραβήξω μια φωτογραφία με αυτούς μέσα. Και το ζευγάρι σαν παλιό γνώριμο, στήθηκε για τη φωτογραφία. Αύριο κατά τις 4 παίρνουμε το πλοίο της επιστροφής για Μαντούδι Εύβοιας κι από εκεί για Αθήνα. Αλλά θα κρατάμε πάντα, κάτι από την ομορφιά με τα σκαλιά της Χώρας, σαν αυτά που βλέπετε εδώ…

Πλοήγηση άρθρων

← Προηγούμενα άρθρα Επόμενα άρθρα →