Αρχείο έτους 2025

Κάτι που μου έκανε πολύ εντύπωση στο Παρίσι, είναι ότι διατηρούν όλα τα κτίρια, είναι υπέροχα, έχει πολύ ψηλά δέντρα ακόμα και στο κέντρο, ενώ έχουν απίστευτα ωραία σχέδια σε κάγκελα και στα παράθυρα και χρησιμοποιούν πολύ ποδήλατα διαφόρων ειδών για να πάνε στην δουλειά τους. Κύριοι με κουστούμι πάνω σε ποδήλατο, ποδήλατα με κατασκευές μεγάλες μπροστά για να μεταφέρουν πράγματα.

Στο κέντρο της εικόνας, ένας ποδηλάτης κινείται με το ποδήλατό του προς τα δεξιά. Φοράει ένα μπλουζάκι και ένα καπέλο. Λόγω της κίνησης, το πρόσωπό του και το ποδήλατό του φαίνονται ελαφρώς θολά, δίνοντας μια αίσθηση ταχύτητας, ενώ αριστερά διακρίνεται μέρος ενός άλλου ποδηλάτη, ο οποίος φοράει ένα πράσινο κράνος.

Ένα χαρακτηριστικό κτίριο στο Παρίσι, πιθανότατα τύπου Οσμανιανής αρχιτεκτονικής (Haussmannian architecture), όπως υποδηλώνει και η λεζάντα “balcon haussmann”. Υπάρχουν τουλάχιστον δύο μπαλκόνια με περίτεχνα, σφυρήλατα σιδερένια κάγκελα (fer forgé). Τα σχέδια στα κάγκελα είναι ιδιαίτερα διακοσμητικά.

Η Galeries Lafayette Haussmann είναι ένα από τα πιο διάσημα και εμβληματικά πολυκαταστήματα στον κόσμο, σύμβολο του παριζιάνικου στυλ και της πολυτέλειας. Βρίσκεται στο Boulevard Haussmann στο 9ο διαμέρισμα του Παρισιού. Έτος Ίδρυσης: 1893. Ιδρυτές: Οι ξαδέρφοι Théophile Bader και Alphonse Kahn. Ξεκίνησε ως ένα μικρό κατάστημα “μοντέρνων ειδών” (magasin de nouveautés) σε μια μικρή επιφάνεια, στη γωνία της Rue La Fayette και της Chaussée d’Antin.

Η αρχική τους φιλοσοφία ήταν να προσφέρουν μια μεγάλη ποικιλία προϊόντων για να προσελκύσουν πελάτες. Η επιτυχία τους οδήγησε σε γρήγορη επέκταση και στην αγορά γειτονικών κτιρίων, με σκοπό τη δημιουργία ενός μεγάλου πολυκαταστήματος. Το κτίριο είναι ένα αριστούργημα της Αρ Νουβό (Art Nouveau) αρχιτεκτονικής. Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό είναι ο τεράστιος μολυσματικός γυάλινος θόλος (coupole) ύψους 43 μέτρων, ο οποίος χτίστηκε το 1912. Σχεδιάστηκε από τον Ferdinand Chanut και κατασκευάστηκε από τον Jacques Grüber.

Είναι το σήμα κατατεθέν του καταστήματος και προσφέρει ένα μοναδικό φως στον κεντρικό χώρο. Οι περίτεχνες σκάλες που οδηγούν στους ορόφους, εμπνευσμένες από την Όπερα Garnier, προσθέτουν στην μεγαλοπρέπεια του χώρου. Το σημερινό κεντρικό κτίριο, με τον εμβληματικό του θόλο, εγκαινιάστηκε επίσημα το 1912. Είναι παγκοσμίως γνωστό για τις πολυτελείς μάρκες μόδας (haute couture και prêt-à-porter). Φιλοξενεί τα μεγαλύτερα ονόματα της γαλλικής και διεθνούς μόδας, καθώς και νεότερους σχεδιαστές.

Ασφαλώς και είναι τουριστικό αξιοθέατο… Η Παναγία των Παρισίων (γαλλικά: Notre-Dame de Paris) είναι ένας από τους πιο διάσημους και εμβληματικούς καθεδρικούς ναούς στον κόσμο, αποτελώντας ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα της γοτθικής τέχνης και ένα σύμβολο της γαλλικής πρωτεύουσας. Βρίσκεται στη νησίδα Ιλ ντε λα Σιτέ (Île de la Cité) του ποταμού Σηκουάνα, στο κέντρο του Παρισιού. Στη θέση που βρίσκεται σήμερα η Παναγία των Παρισίων, υπήρχε στο παρελθόν ένας ρωμαϊκός ναός αφιερωμένος στον Δία και αργότερα μια παλαιοχριστιανική ρωμανική βασιλική.

Η κατασκευή της σημερινής γοτθικής βασιλικής ξεκίνησε το 1163, με τον θεμέλιο λίθο να τίθεται από τον Πάπα Αλέξανδρο Γ’ και τον βασιλιά Λουδοβίκο Ζ’ της Γαλλίας. Η κατασκευή διήρκεσε περίπου δύο αιώνες, με τον ναό να αποπερατώνεται σε μεγάλο βαθμό περί τα μέσα του 13ου αιώνα (περίπου το 1345), αν και προσθήκες και τροποποιήσεις συνεχίστηκαν για αρκετούς αιώνες. Η φίλη μας Λαμπρινή με την παρέα της ήταν εκεί, για να δουν αυτή την εντυπωσιακή κατασκευή…

Όπως μαθαίνουμε δεν υπάρχει ένας μοναδικός αρχιτέκτονας που να σχεδίασε ολόκληρο το έργο, καθώς η κατασκευή ήταν μια μακρά διαδικασία με τη συμβολή πολλών αρχιτεκτόνων και τεχνιτών. Κάποια από τα ονόματα που συνδέονται με την κατασκευή και τις μεταγενέστερες τροποποιήσεις περιλαμβάνουν τους Jean de Chelles, Pierre de Montreuil, Pierre de Chelles, Jean Ravy, Jean le Bouteiller και τον διάσημο αναστηλωτή του 19ου αιώνα, Eugène Viollet-le-Duc.

Η ατμόσφαιρα του εστιατορίου στην εικόνα, με την πλούσια διακόσμηση από κόκκινα και κίτρινα λουλούδια, τις κρεμαστές λάμπες και τις κόκκινες καρέκλες, είναι πράγματι πολύ χαρακτηριστική και παρόμοια με αυτή που βλέπουμε σε εστιατόρια του Ομίλου Big Mamma στο Παρίσι.

Τα εστιατόρια του ομίλου Big Mamma, όπως τα East Mamma, Pink Mamma, Ober Mamma, Biglove Caffè κ.α., φημίζονται για τη ζωηρή και πολυσύχναστη ατμόσφαιρα. Εντυπωσιακή και “Instagram-ready” διακόσμηση, συχνά με πολλά λουλούδια και φυτά, ζεστό φωτισμό και ιδιαίτερες λεπτομέρειες.

Αυθεντική ιταλική κουζίνα με φρέσκα, ποιοτικά υλικά, χειροποίητα ζυμαρικά και πίτσες από ξυλόφουρνο. Παρόλο που δεν υπάρχει εμφανής πινακίδα με το όνομα στην εικόνα, η συνολική αισθητική ταιριάζει απόλυτα με το ύφος των εστιατορίων του Big Mamma Group.

Στο Παρίσι… Εδώ η ρωμαιοκαθολική εκκλησία της Ιερής Καρδιάς, έτσι την ονομάζουν αυτή την εκκλησία. Την φτιάξανε τάχα προς τιμή του Ιησού και είναι αφιερωμένη για την αγάπη του προς τους ανθρώπους. Αυτή είναι η πρώτη προσέγγιση… Προσέξτε στις επόμενες φωτογραφίες τι συμβαίνει… Έξω από αυτήν οι άνθρωποι, βάζουν κλειδαριές παντού, για να “δέσουν” λέει οι ερωτευμένοι την αγάπη τους.

Μια περίεργη ανάμειξη της θρησκείας. Πρόκειται για μια παράδοση, όπου ζευγάρια γράφουν τα αρχικά τους (ή ένα μήνυμα) πάνω σε ένα λουκέτο, το κλειδώνουν σε μια δημόσια κατασκευή (όπως μια γέφυρα, ένα κάγκελο, ή ακόμα και ειδικά διαμορφωμένα σημεία για αυτόν τον σκοπό) και στη συνέχεια πετούν το κλειδί, συχνά σε ένα ποτάμι από κάτω. Συμβολίζει την αθάνατη και αναλλοίωτη αγάπη τους.

Στη Μονμάρτη, μπορεί να δείτε ακόμα λουκέτα σε διάφορα σημεία, παρά τις προσπάθειες των αρχών να περιορίσουν το φαινόμενο. Είναι μια συνεχής μάχη μεταξύ του ρομαντισμού των επισκεπτών και της διατήρησης των ιστορικών μνημείων. Ε, δεν είναι και ότι πιο ωραίο αισθητικά. Και πρόκειται για κάτι που στην ουσία, δεν προσφέρει απολύτως τίποτα…

Και μετά τη Σκόπελο θα σας ταξιδέψουμε στο Παρίσι, με τα μάτια της Λαμπρινής. Ξεκινώντας από την Όπερα του Παρισιού… Ένα από τα πιο εμβληματικά κτίρια της γαλλικής πρωτεύουσας, η Όπερα Γκαρνιέ, εντυπωσιάζει με την αρχιτεκτονική της, την πλούσια διακόσμηση και την ιστορία της. Κατασκευασμένη τον 19ο αιώνα από τον αρχιτέκτονα Σαρλ Γκαρνιέ, αποτελεί ένα αληθινό στολίδι του νεομπαρόκ ρυθμού. Από τα μαρμάρινα κλιμακοστάσια μέχρι την οροφή του Marc Chagall, κάθε γωνιά της είναι μια εμπειρία αισθήσεων και τέχνης.