Αρχική » Ζωή (Σελίδα 2)
Αρχείο κατηγορίας Ζωή
Ένα φυτό, ο αρκουδόβατος, τόσο χρήσιμο για την υγεία μας

Μια ομορφιά! Η επιστημονική ονομασία του φυτού είναι Smilax aspera L. Κοινές ονομασίες: Αρκόβατος, Ακρέβατος, Ξυλόβατος, Σμίλαξ, Σμιλάγγι, Σαρσαπαρίλλη. Αρκουδόβατος. Κάνει καλό στις ουρολοιμώξεις, δυσουρία, κυστίτιδες, κολικό νεφρού, αιματουρία, πέτρες ουροποιητικού. Το είδαμε στο διαδίκτυο στην ομάδα “GreekFlora” με φωτογραφίες της Paraskeui Tsironi. Είναι ο ώριμος καρπός Αρκουδόβατου.

Ο αρκουδόβατος είναι πολυετής αναρριχόμενος θάμνος με αγκαθωτά εύκαμπτα κλαδιά, ανήκει στην οικογένεια Smilacaceae και μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 4 μέτρα. Τα φύλλα του είναι έμμισχα, σκληρά, γυαλιστερά σαν δέρμα, σε σχήμα καρδιάς, με οδοντωτό και αγκαθωτό περιθώριο, διαμέτρου 8-10 εκ. με 7-9 παράλληλες νευρώσεις.

Στην βάση των μίσχων εκπτύσσονται δυο έλικες που βοηθούν την αναρρίχηση του φυτού. Ανθίζει από τον Αύγουστο έως και τον Νοέμβριο, τα πολύ αρωματικά άνθη του είναι μικρά, λευκό – ρόδινου χρώματος, σε μασχαλιαία τσαμπιά. Τα λουλούδια του είναι δίοικα είναι είτε αρσενικά ή θηλυκά, αλλά μόνο το ένα φύλο θα βρεθεί σε κάθε ένα φυτό.
Να σας προσφέρουμε μερικές ανεμώνες, της εποχής;

Τις είδαμε στην ομάδα “Natura Hellinica” με φωτογραφίες της Αγγελικής Παπασταμοπούλου, φίλης στο διαδίκτυο, τραβηγμένες πριν λίγες μέρες στο όρος Αιγάλεω. Οι ανεμώνη είναι αγγειόσπερμο, δικοτυλήδονο φυτό, ανήκει δε στην οικογένεια των Βατραχιοειδών ή Ρανουγκουλίδων της τάξης των Βατραχιωδών. Και είναι ένα όμορφο αγριολούλουδο εποχής.

Θα τη βρεις σε ολόκληρο τον κόσμο, είτε ως αυτοφυή, είτε ως καλλιεργούμενη, αλλά βασικά βρίσκεται στις δασικές εκτάσεις και τα λιβάδια των βόρειων και εύκρατων περιοχών. Η ονομασία ανεμώνη προέρχεται από τη λέξη άνεμος, εξ αιτίας της υπόθεσης που έκαναν οι Αρχαίοι Έλληνες ότι τα φυτά αυτά άνθιζαν μόνον όταν φυσούσε άνεμος.

Υπάρχουν 150 περίπου είδη ανεμώνης. Πολλές ποικιλίες καλλιεργούνται σε κήπους και πάρκα για τα όμορφα άνθη τους. Από τα αυτοφυή είδη αρκετά είναι δηλητηριώδη. Η ανεμώνη, όμως τρώγεται εάν βραστεί στους 100 βαθμούς ή εάν τσιγαριστεί μαζί με μισό κιλό κρεμμύδι. Επίσης είναι γέμιση για παραδοσιακή πίτα του Ουζμπεκιστάν.
Απολαύσαμε τον Μανώλη Μητσιά στο θέατρο ΟΛΥΜΠΙΑ

Είμαστε εκεί, στην έκτη σειρά της πλατείας! Και είδαμε από κοντά και ακούσαμε τον Μανώλη Μητσιά να περπατά σε γνώριμα μονοπάτια του ελληνικού τραγουδιού στο “Ολύμπια” Δημοτικό Μουσικό Θέατρο της Αθήνας, «Μαρία Κάλλας». Και το χαρήκαμε όσο δεν πάει! Για δυο ώρες περίπου, χωρίς διάλειμμα, ο εξαιρετικός καλλιτέχνης μας ταξίδεψε σε γνωστά, διαχρονικά τραγούδια που δυσκολευόμαστε πια να βρούμε στις μέρες μας.

Στις 18 Ιανουαρίου στη σκηνή του “Ολύμπια” ο Μανώλης Μητσιάς, ο εκλεκτός ερμηνευτής που έχει σφραγίσει με τη φωνή του μεγάλες επιτυχίες του ελληνικού πενταγράμμου, έκανε μία συναυλία με αναδρομές σε μοναδικές ερμηνείες τραγουδιών των μεγαλύτερων Ελλήνων συνθετών που πίστεψαν σε αυτόν και του εμπιστεύτηκαν τα σημαντικότερα έργα τους.

Τον ακούσαμε να ερμηνεύει με τη χαρακτηριστική φωνή του, που διατηρείται όμορφη, παρά τα χρόνια του, τραγούδια από την προσωπική δισκογραφία του σε συνθέσεις των Μάνου Χατζιδάκι, Μίκη Θεοδωράκη, Δήμου Μούτση, Λουκιανού Κηλαηδόνη κ.ά. Στη συναυλία, ο Μανώλης Μητσιάς είχε κοντά του τους μουσικούς από το Εργαστήρι Ελληνικής Μουσικής του Δήμου Αθηναίων.
Το έχετε δει αυτό το φυτό; Λέγεται κρόκος ο χιονώδης!

Ονομάζεται χιονώδης, λόγω του πάλλευκου χρώματος του περιανθίου του. Ενδημικός της ανατολικής και νότιας Πελοποννήσου. Θα τον δείτε να ανθίζει σε υψόμετρο από 50 – 750 μέτρα και συνήθως σε πετρώδεις πλαγιές, πετρώδεις θαμνότοπους, βραχώδη εδάφη, ακαλλιέργητους αγρούς και στα όρια καλλιεργούμενων αγρών.

Τον βρίσκουμε στη Μεσσηνία από την Καλαμάτα μέχρι το ακρωτήριο Ταίναρο, στη Λακωνία από τους Μολάους έως τη Νεάπολη και την Ελαφόνησο και στα Κύθηρα. Βιότοπος: ελαιώνες, θαμνότοποι, πετρώδεις τοποθεσίες. προστατεύεται με το Π.∆. 67/1981. Έχει λευκό περιάνθιο με κίτρινο φάρυγγα. Ονομάστηκε, όπως είπαμε, «χιονώδης» από το κατάλευκο άνθος του.

Συχνά όμως τα τρία εξωτερικά πέταλα έχουν μια ελαφρά λιλά απόχρωση. Ορισμένα φυτά, κυρίως στην Μάνη, έχουν εξαιρετικά μεγάλο και πάλλευκο περιάνθιο. Ο στύλος είναι πορτοκαλοκίτρινος, διαιρεμένος σε πολλά νημάτια. Ανθήρες έντονα κίτρινοι ή πορτοκαλοκίτρινοι. Φύλλα 4-8, παρόντα κατά την άνθιση. Ανθίζει Οκτώβριο – Νοέμβριο.
Περπατώντας στο περιστύλιο της Ακαδημίας Πλάτωνα…

Παλιότερα που είχα περισσότερο ελεύθερο χρόνο στη διάθεση μου, πέρναγα πολλές ώρες εδώ, ανάμεσα στους αρχαιολογικούς χώρους της Ακαδημίας Πλάτωνα. Τώρα αυτός ο χρόνος έχει λιγοστέψει απελπιστικά, καθώς έχω βάλει άλλες προτεραιότητες στη ζωή μου, αλλά και πάλι έχουμε επιλέξει για τις βόλτες και το περπάτημα μας, αυτά τα μέρη.

Είναι υπέροχα κάθε εποχή. Αλλά τώρα που με τις πρώτες βροχές πρασινίζει η γης, ένα παραπάνω. Κάτω, μέσα στο περιστύλιο μπορείς δεις αυτές τις πέτρες που παραπέμπουν σε αρχαία κτίσματα. Δυστυχώς μόνο η ενημερωτική πινακίδα και έχει κάποιο σχεδιάγραμμα του πώς ήταν τα πράγματα, μας βοηθά να καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται.

Όπως και αν έχει, περπατώντας σ’ αυτόν τον πράσινο τόπο με τα δέντρα και τις πέτρες που έχει αναδείξει η αρχαιολογική σκαπάνη σε ηρεμούν και σε μεταφέρουν σε ένα άλλον κόσμο από αυτόν που ζούμε στην καθημερινότητα μας. Το Περιστύλιο, είναι εντελώς ανοιχτό και επισκέψιμο στο πάρκο – πλατεία, πάνω στην οδό Πλάτωνος.
Ασφόντυλοι ανθισμένοι, πάνω στο βράχο της Ακρόπολης!

Το είδαμε στην ομάδα “Natura Hellenica”, ανεβασμένο από τον Χαράλαμπο Λουφάκη και μας άρεσε πολύ, επειδή δεν στάθηκε μόνο στα μνημεία, καθώς ανέβηκε στην Ακρόπολη, αλλά πρόσεξε και τα αγριολούλουδα εκεί και εστίασε σ’ αυτά το φακό του κινητού του. Κάποιος έτρεξε να δώσει και την ονομασία τους στη βοτανολογία, Asphodelus fistulosus. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό;

Μια έρευνα στο διαδίκτυο, μας έδωσε πληροφορίες: Ο Ασφόντυλος ανήκει στην οικογένεια των Λειλιϊδών (Liliaceae). Ανθίζει από Μάρτιο μέχρι Απρίλιο, (μην κοιτάτε που αυτό άνθισε μέσα στο Γενάρη…) και είναι πολύ καλό μελισσοκομικό φυτό. Το χαρακτηριστικό του είναι η κόκκινη γύρη με την οποία γεμίζουν τις «τσέπες» τους οι μέλισσες. Στην Ελλάδα έχουμε 5 είδη.

Η λαϊκή ονομασία του ασφόδελου είναι σφέρδουκλας, ασφόντυλος, σπερδούκλας, καραβούκι, ακαρώνι, άρβηκας, σπουρτούλα σπερδούκλι κ.α. Οι Αρχαίοι Έλληνες το είχαν σαν σύμβολο πένθους και όπως αναφέρει ο Όμηρος στην «Οδύσσεια» έσπερναν τον ασφόδελο στους τάφους, γιατί νόμιζαν ότι οι ψυχές τρέφονταν με τους κονδύλους τους.
Διαταραγμένο το κλιματικό σύστημα του πλανήτη μας…

Το κλιματικό σύστημα του πλανήτη είναι διαταραγμένο, τόνισε ο Γενικός Γραμματέας της Ακαδημίας Αθηνών και καθηγητής Φυσικής της Ατμόσφαιρας, Χρήστος Ζερεφός μιλώντας στην ΕΡΤ, πρόσφατα. Δείτε στη φωτογραφία της Αλεξανδρας Παπαδάκη – Σχοιναράκη που δημοσιεύτηκε στην ομάδα “ΜΕΤΕΩΚΡΗΤΕΣ” το χαμομήλι, ανθισμένο. Πότε; Τον Γενάρη, παρακαλώ!

Οι μετεωρολόγοι λένε ότι ο Ατλαντικός Ωκεανός, που χωρίζει την Ευρώπη από την Αμερική, είναι ο … χωροφύλακας που επιτρέπει ζέστη ή κρύο να πάει στην Ευρώπη. Έτσι πήγε το κρύο στην Αμερική, ενώ στην Ευρώπη ήρθε ζέστη και η ζέστη παραμένει, αλλά βέβαια όχι για πολύ, τουλάχιστον στη χώρα μας. Η φωτογραφία είναι της Αγγελικής Παπασταμοπούλου δημοσιευμένη στην ομάδα GreekFlora.

Αυτοί οι θερμοί χειμώνες που έχουμε τα τελευταία 20-30 χρόνια είναι οι θερμότεροι σε όλη τη μακρά χρονοσειρά που διαθέτει η χώρα μας. Λοιπόν, τώρα αυτό θα φύγει. Έφυγε ήδη από την Αμερική και αρχίζει να μεταφέρεται” τόνισε. Όλο το κλιματικό σύστημα του πλανήτη είναι διαταραγμένο. Ξεκινάμε από εκεί. Τα τελευταία 40 χρόνια έχει διαταραχθεί πάρα πολύ. Η φωτογραφία είναι της Αγγελικής Παπασταμοπούλου δημοσιευμένη στην ομάδα Natura Hellenica.

Έχουμε αστάθειες παντού. Κλιματικές αστάθειες. Δεν είναι σαν τις αστάθειες του καιρού, δεν είναι ένα χαμηλό βαρομετρικό ή ένα υψηλό. Είναι ανωμαλίες, δηλαδή κάτω ή πάνω από τις κανονικές τιμές για εβδομάδες. Αυτό το βλέπουμε τα τελευταία 40 χρόνια να είναι ανησυχητικό. Γι’ αυτό και οι άνθρωποι προσπαθούν κάνοντας διάφορες συμφωνίες, αν ποτέ εφαρμοσθούν. Η φωτογραφία είναι της Αγγελικής Παπασταμοπούλου δημοσιευμένη στην ομάδα GreekFlora.
Υπεροχο το κειμενο. Το ποιημα στο τελος μου θύμισε τις γυναικες της γειτονιάς της μητέρας μου που οταν πεθανε τις…