Αρχείο κατηγορίας Ζωή

Για τις παπαρούνες έχουμε γράψει πολλές φορές και στο νέο site. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ και στο παλιό site που σήμερα αποτελεί το ζωντανό αρχείο μας ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Οι σημερινές φωτογραφίες της Orietta Tolin και τις δημοσίευσε στην Ομάδα “La natura siamo noi”. Εκεί τις είδαμε, μας ξεσήκωσαν και έγιναν αφορμή για τη σημερινή ανάρτηση.

Η παπαρούνα είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο, ποώδες φυτό, η οποία ανήκει στην τάξη των Μηκωνωδών (Papaverales) και στην οικογένεια Μηκωνοειδών (Papaveraceae). Οι παπαρούνες βρίσκονται στις εύκρατες και ψυχρές περιοχές της Γης. Υπάρχουν πολλά είδη παπαρούνας (100 περίπου) που είτε είναι αυτοφυή λουλούδια των αγρών, είτε καλλιεργούνται.

Χαρακτηριστικά τους είναι τα φύλλα τους, που είτε αναπτύσσονται μέσα σε λοβό είτε είναι κομμένα σε διάφορα μέρη διασκορπισμένα, η ύπαρξη ενός γαλακτώδους υγρού στον βλαστό, καθώς και τα μεγάλα τους άνθη που φύονται μεμονωμένα σε μίσχους άφυλλους ή σε φυλλώδεις βλαστούς. Ο καρπός της παπαρούνας είναι πολύσπερμη κάψα.

Είναι δίπλα στη θάλασσα, αυτοφυή, όμορφα. Και είναι έτσι αυτή την περίοδο, όπως τα βλέπετε. Προσωπικά, μου αρέσουν πολύ! Δεν μόχθησε κανείς για να τα φτιάξει, δεν τα έσπειρε, δεν τα πότισε, αλλά είναι εκεί, για να δίνουν μια ομορφιά σε όλο τον τόπο, ένα γύρο, με φόντο τη θάλασσα της Βουλιαγμένης.

Μάλλον είναι η εποχή. Όπου και να στρέψει το βλέμμα του θα τα δει αυτά τα αγριόχορτα – αγριολούλουδα που ωστόσο έχουν βγάλει λουλούδια αυτή την εποχή και δίνουν μια νότα ομορφιάς σε όλη την παραλία. Δε χόρταινα να τα φωτογραφίζω. Από διαφορετικές πλευρές, αλλά με το ίδιο στόχο πάντα.

Άλλη μια όψη της ίδια περιοχής στο Καβούρι, όπως είναι αυτή την περίοδο, δροσερά και όμορφα. Αργότερα στους πρώτους καύσωνες όλα αυτά θα γίνουν φρύγανα, αφού η όποια υγρασία που τα κρατάει στη ζωή θα εξατμιστεί και φύγει. Και μαζί τους η ζωή και η ομορφιά σε ολόκληρο το τοπίο.

Κι αυτή είναι παραλία την οποία κάποιοι χρησιμοποιούν το καλοκαίρι για μπάνιο. Τώρα το Μάη, φυσικά δεν έχει κόσμο, ούτε ξαπλώστρες, ούτε και φραπέ από την κοντινή καντίνα. Φαίνεται όμως ότι τα κρατάνε σε μια καλή κατάσταση. Το καλοκαίρι δεν θα αργήσει να μπει στη ζωή μας.

Τα είδε ο φίλος μου Βασίλης Σιούγκρο στη βόλτα που έκανε στο ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα, εδώ κοντά μας. Και τα φωτογράφισε, για να μου τα στείλει. Το εκτιμώ πάρα πολύ αυτό. Όπως και κάθε φορά που κάποιος φίλος με σκέφτεται, τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ δηλαδή και μου στέλνει λουλούδια από τον κήπο του.

Χαμομήλι είναι η κοινή ονομασία για πολλά ποώδη φυτά που ανήκουν στην οικογένεια Αστεροειδή. Περιλαμβάνονται περί τα 45 είδη. Η ετυμολογία του είναι από το αρχαίο χαμαίμηλον, από το «χαμαί» (χάμω, κάτω στο χώμα, στη γη) και το «μῆλον» επειδή η μυρωδιά των ανθέων, θυμίζει αυτήν του μήλου. Το χαμομήλι ανάμεσα στα λευκά του πέταλα έχει έναν κίτρινο λοφίσκο.

Στη θέση αυτή η μικρή μαργαρίτα που πολύ μοιάζει με το χαμομήλι, δεν έχει κίτρινο λοφίσκο αλλά ένα κίτρινο αλωνάκι. Η μικρή αυτή μαργαρίτα που δεν έχει το άρωμα του χαμομηλιού, ονομάζεται προβατολούλουδο. Από τα άνθη του χαμομηλιού κατασκευάζεται τo ομώνυμο αφέψημα (τσάι).Επίσης, εκχυλίσματα χαμομηλιού χρησιμοποιούνται σε διάφορα καλλυντικά ή σαμπουάν.

Τα είδη που χρησιμοποιούνται πιο συχνά είναι τα εξής: Ματρικάρια η περιτμημένη (Matricaria recutita) γνωστό επίσης ως Ματρικάρια το χαμαίμηλον ή Χαμαίμηλον το κοινόν (Matricaria chamomilla), χαμομήλι, χαμόμηλο, μουγιόχορτο (στην Κύπρο), γερμανικό χαμομήλι ή άγριο χαμομήλι. Είναι το πιο δημοφιλές είδος. Chamaemelum nobile, ρωμαϊκό, αγγλικό ή χαμομήλι του κήπου (η παραλλαγή C. nobile ‘Treneague’ χρησιμοποιείται για την δημιουργία χλοοταπήτων του είδους).

Περάσαμε τόσο όμορφα όταν πήγαμε την τελευταία φορά στο καβούρι της Βουλιαγμένης που συνεχίζουμε να έχουμε φωτογραφίες στην καβάντζα μας και θα θέλαμε να τις μοιραστούμε μαζί σας. Αυτή τη φορά στο σημείο δεν βρήκαμε κανέναν, για να τον βάλουμε να μας τραβήξει μαζί μια φωτογραφία. Έτσι έχουμε ξεχωριστές φωτογραφίες.

Ο ένας φωτογράφησε τον άλλον. Θέλαμε να πάρουμε κάτι από την ομορφιά του ανθισμένου δέντρου. Και νομίζω ότι τα καταφέραμε. Πρόκειται για αειθαλές δέντρο με σφαιρικό σχήμα κόμης που φτάνει τα 2-3 m σε ύψος. Τα φύλλα του είναι σύνθετα με ανοιχτοπράσινο χρώμα και ελαφρώς οδοντωτές άκρες. Η ανθοφορία της αποτελείται από κίτρινα, αρωματικά λουλούδια που κάνουν την εμφάνισή τους από Ιανουάριο μέχρι και Μάρτιο.

Ιδανική θέση φύτευσης για τη μιμόζα ή αλλιώς ακακία η ήμερη, είναι τα ελαφρώς ασβεστώδη εδάφη και τα ηλιόλουστα σημεία του κήπου. Μπορεί να φυτευτεί μεμονωμένα ή σε συστάδες. Η συγκεκριμένη είναι φυτεμένη δίπλα στη θάλασσα και το ιώδιο, μάλλον της έχει κάνει καλό, αν κρίνουμε από την ανάπτυξη της. Μεγάλη και εντυπωσιακά ανθισμένη.

“Η υπέροχη Ισαβέλλα της σειράς Renaissance του δανέζικου οίκου Poulsen, ένα πολύ ψηλό κορίτσι που μπορεί να ανατραφεί και ως αναρριχώμενη”. Ανεβασμένη μ’ αυτό το σχόλιο στην Ομάδα “Εραστές των ρόδων” από τον Ioannis Kolitsidakis, στον Άνω Σταυρό Θεσσαλονίκης.

“Περσινή ανθοφορία της δούκισσας της Κορνουάλης ή αλλιώς Chippendale. Φέτος ελπίζουμε σε ακόμα ωραιότερες εικόνες”. Του ίδιου φωτογράφου, στην ίδια ομάδα. Μέρα που είναι σήμερα, θα θέλαμε να έχουμε στην ανάρτηση μας, όμορφα τριαντάφυλλα

Η φωτογραφία είναι του διαδικτυακού φίλου μας, Βαγγέλη Γκου και είναι υπέροχη. Δεν βλέπεις συχνά τόσα μαζί ανθισμένα ρόδα. Κι αυτή από την Ομάδα “Εραστές των ρόδων” που αυτή την εποχή «μυρίζει» ολόκληρη, από τις πολλές αναρτήσεις των μελών της

Το αγαπάμε αυτό το μέρος και έχουμε πάει πολλές φορές ώς τώρα. Την τελευταία φορά που πήγαμε για βόλτα σας έχουμε δείξει ήδη κάποια κομμάτια (Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ) και θα συνεχίσουμε επειδή πραγματικά η μέρα ήταν υπέροχη και την απολαύσαμε αυτή τη βόλτα μας. Το “Lasithi” μας αποζημίωσε!

Αλλά εκεί που σταθήκαμε περισσότερο, ήταν η θάλασσα του. Υπήρχαν κι άλλοι άνθρωποι που έκαναν το μπάνιο τους. Είναι εκείνοι που δεν σταμάτησαν ποτέ, ούτε τον χειμώνα. Και η αλήθεια είναι πως αν αντέχετε το λίγο παραπάνω το παγωμένο νερό, αυτή η εποχή είναι ιδανική για μπάνιο.

Το βλέπετε αυτόν τον κύριο επάνω αριστερά στη φωτογραφία; Μιλήσαμε όταν βγήκε. Του αρέσει πολύ και έρχεται καθημερινά να βουτήξει στα νερά της Βουλιαγμένης. Προνομιούχος! Όλη η θάλασσα δική του. Και δεν ψάχνει δικαιολογίες για παρέα. Μια χαρά τα καταφέρνει και μόνος του.

Το αλμυρίκι είναι ένα κοινό δέντρο που αναπτύσσεται δίπλα στη θάλασσα, όμως, εμείς ανθισμένο δεν το είχαμε δει ποτέ! Είδαμε τα αλμυρίκια, ανθισμένα, στην παραλία στο Καβούρι, σε μια πρόσφατη βόλτα μας, να δίνουν ένα υπέροχο χρώμα σε όλο το δρόμο. Και ήταν πραγματικά ένα πολύ όμορφο θέαμα σε όλη την παραλιακή!

Όταν καθίσαμε σε ένα παγκάκι, αρχίσαμε να περιεργαζόμαστε το κλαδάκι μας. Διαπιστώσαμε πως έχει ένα απίθανο χρώμα το οποίο μοιάζει με αυτό της λεβάντας. Ενώ εγκαλούσαμε τον εαυτό μας σχετικά με την άγνοιά μας περί ανθoφορίας του αλμυρικιού, έγινε κάτι που μας έκανε να νοιώσουμε καλύτερα… Κι άλλοι, δεν ήξεραν ότι το αλμυρίκι ανθοφορεί!

Το αλμυρίκι είναι δέντρο αυτοφυές πολλών παραθαλάσσιων περιοχών της Ελλάδας και της Μεσογείου. Το συναντάμε κοντά σε παραλίες, όχθες ποταμών και ρέματα, εκεί όπου ο υδάτινος ορίζοντας είναι υφάλμυρος. Το αλμυρίκι έχει γερό ριζικό σύστημα. Πηγή: https://www.voltarakia.gr/daily-photos/item/1046-anthismeno-almyriki