Αρχείο κατηγορίας Ζωή

Με ένα βουητό γνώριμο, ο συρμός εμφανίζεται. Δεν είναι απλά ένα τρένο. Είναι ο Ηλεκτρικός Σιδηρόδρομος (γνωστός και ως Μετρό Γραμμή 1), η ψυχή που συνδέει τον Πειραιά με την Κηφισιά, και στον Σταθμό Αττικής, αυτή η ψυχή ζωντανεύει. Εδώ, οι ράγες διασταυρώνονται σαν τις ζωές των Αθηναίων. Ο συρμός, μερικές φορές στολισμένος με την αυθόρμητη τέχνη του γκράφιτι, σταματάει. Στις πλατφόρμες, οι επιβάτες περιμένουν: φοιτητές, εργαζόμενοι, τουρίστες. 

Όλοι τους, μια ψηφίδα στον καθημερινό χάρτη της πόλης. Αυτή η εικόνα δεν δείχνει απλά μετακίνηση, δείχνει σύνδεση. Είναι ο κεντρικός κόμβος όπου συναντάται η Γραμμή 1 (Πειραιάς – Κηφισιά) με την Γραμμή 2 (Ανθούπολη – Ελληνικό), κάνοντας την Αττική έναν ζωτικό κόμβο για χιλιάδες ανθρώπους. Ο Ηλεκτρικός είναι μοναδικός, γιατί σε μεγάλο του μέρος, ταξιδεύει πάνω από το έδαφος, διασχίζοντας γειτονιές. Οι ράγες, φθαρμένες από το χρόνο, περιβάλλονται από τις πολυκατοικίες της Αθήνας. Στη μία πλευρά, ο τοίχος από πέτρα και το συρματόπλεγμα. 

Στην άλλη, τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και τα μπαλκόνια με τις τέντες. Είναι η τέλεια αντίθεση: η παλιά, ρουστίκ σιδηροδρομική γραμμή ενσωματωμένη πλήρως στο σύγχρονο, πυκνό αστικό περιβάλλον. Είναι εκείνη η ωραία αίσθηση που λες “μια ωραία εμπειρία”. Δεν είναι μόνο η ταχύτητα, αλλά η δυνατότητα να βλέπεις την πόλη να κυλάει δίπλα σου. Να παρατηρείς τις μικρές στιγμές από το παράθυρο, κάνοντας το ταξίδι σου μια μικρή, καθημερινή αστική περιπέτεια. Το τρένο, άλλοτε καθαρό, άλλοτε με την πολύχρωμη “στολή” του γκράφιτι, είναι πάντα έτοιμο να σε πάει στον προορισμό σου.

Το κατάστημα αυτό είναι το Stone Stories by Albandakis, το οποίο ειδικεύεται στους ημιπολύτιμους λίθους, τα ορυκτά, τους κρυστάλλους και τα απολιθώματα. Όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, λειτουργεί ως ένας θησαυρός της Γης στην καρδιά της Αθήνας. Διεύθυνση: Καλαμιώτου 17, 10560, Αθήνα (Εμπορικό Τρίγωνο) Πρόκειται για έναν «παράδεισο» για τους λάτρεις των πετρωμάτων, των κρυστάλλων και των γεωλογικών ευρημάτων. Το κατάστημα προσφέρει μια τεράστια ποικιλία προϊόντων που προέρχονται από εισαγωγές από όλο τον κόσμο, εξασφαλίζοντας γνησιότητα και ποιότητα. Ενδεικτικά, μπορείτε να βρείτε: Μεγάλα κομμάτια για διακόσμηση, όπως οι εντυπωσιακές γεώδες Αμέθυστου και Κιτρίνη που φαίνονται στη βιτρίνα. Ημιπολύτιμους λίθους, όπως χαλαζίες, αχάτες, ίασπις, και πολλά άλλα, σε ακατέργαστη ή γυαλισμένη μορφή (βότσαλα, μονοκρύσταλλοι).

Εκτός από τον σκελετό που φαίνεται εδώ (πιθανότατα είναι αντίγραφο ή μεγάλο έκθεμα), διαθέτει μικρότερα απολιθώματα όπως δόντια καρχαρία και αμμωνίτες. Κι ακόμα βραχιόλια, κομπολόγια και κρεμαστά φτιαγμένα από ημιπολύτιμους λίθους. Πέτρες κοσμήματος για την κατασκευή δικών σας δημιουργιών. Είδη Ευεξίας & Χαλάρωσης: Φωτιστικά αλατιού, τα οποία είναι δημοφιλή για τη ζεστή τους λάμψη. Αιθέρια έλαια, φασκόμηλο (λευκό), και Palo Santo για καθαρισμό χώρου και αρωματοθεραπεία.  Διαθέτουν επίσης γεωλογικά εργαλεία και εξοπλισμό, όπως πυξίδες και λούπες.

Καθώς ο ήχος της βροχής αγγίζει τη σκεπή σαν μια απαλή μελωδία και ο αέρας σιγοψιθυρίζει μέσα στα κλαδιά, ταξιδεύω. Δεν χρειάζεται να πάω μακριά. Ο προορισμός είναι ένας τόπος εσωτερικής χαράς και γαλήνης ψυχής, κι η αφετηρία… Ο κήπος του φίλου μου, του Ηλία, στην Αναστασιά Σερρών. Η φθινοπωρινή μέρα είναι γεμάτη χρώματα που συγκινούν. Τα πολύχρωμα φύλλα των δέντρων βάφουν τον ουρανό, προσφέροντας ένα θέαμα ζεστό και καθησυχαστικό. Ανάμεσα στα πλούσια πράσινα φύλλα, ξεχωρίζουν τα ρόδια, βαθυκόκκινα και στρογγυλά, να κρέμονται βαριά από το δέντρο.

Κάποια από αυτά είναι ήδη σκασμένα, αποκαλύπτοντας τους λαμπερούς, πορφυρούς σπόρους τους. Ο Ηλίας, με το χαμόγελό του, βρίσκεται ακριβώς κάτω από το ρόδι, σαν να είναι ο φύλακας αυτού του μικρού παραδείσου. Η εικόνα του, με φόντο τη γενναιοδωρία της φύσης, είναι μια απόδειξη της ομορφιάς και της απλότητας της ζωής. Κάθε φορά που απολαμβάνω τέτοιες στιγμές, συνειδητοποιώ ξανά την αστείρευτη Αγάπη του Υψίστου Δημιουργού για τον άνθρωπο. Μια αγάπη που δεν έχει όρια, που εκφράζεται μέσα από την τέχνη της Φύσης. Είχε, πράγματι, πολύ γούστο όταν δημιουργούσε κάθε χρώμα, κάθε ήχο, κάθε καρπό.

Θα το δεις στην Αθήνα. Εμείς την βρήκαμε χθες στον πεζόδρομο της Ερμού. Ασχολείται με τη φωτογράφιση περαστικών και την εκτύπωση σε μορφή “εφημερίδας” ως αναμνηστικό από την Αθήνα, είναι μια δημιουργική ιδέα που συνδυάζει τη φωτογραφία πορτραίτου. Αιχμαλωτίζει δηλαδή μια στιγμή του επισκέπτη ή περαστικού. Το στήσιμο (κάμερα, πράσινο κουτί) και η ιδέα της “εφημερίδας” προσδίδουν μια νοσταλγική, ρετρό αίσθηση, θυμίζοντας ίσως τους παλιούς πλανόδιους φωτογράφους. Δίνει στους τουρίστες ένα μοναδικό, φυσικό σουβενίρ.

Τέτοιες πρωτότυπες ιδέες συχνά γίνονται γνωστές μέσω του word-of-mouth και των social media. Ενδεχομένως να έχει δημιουργήσει το δικό της brand με το όνομα της εφημερίδας ή κάποιο άλλο όνομα που να σχετίζεται με την “Παλιά Αθήνα”, “Old Press Athens”). Η Ερμού, ως κεντρικός εμπορικός και πεζόδρομος, είναι ένα σημείο όπου συχνά εμφανίζονται καλλιτέχνες και επαγγελματίες με ενδιαφέρουσες ιδέες για τους περαστικούς και τους τουρίστες. Ενδεχομένως αυτή η φωτογράφος να τράβηξε και την Χλόη με τον Κάιλαν, όταν ήταν για το γαμήλιο ταξίδι τους εδώ, αρχές Οκτωβρίου.

Σε μια ήσυχη γειτονιά μιας ελληνικής πόλης, εκεί όπου τα κτίρια στέκονται αγέρωχα ανάμεσα σε πυκνά δέντρα, ο καιρός τη Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2025, ήταν συννεφιασμένος και πού και πού έβγαζε και μια μικρή ήπια σε ένταση βροχή, όπως φαίνεται ξεκάθαρα στις φωτογραφίες που συνοδεύουν την ανάρτηση. Είναι πρωί, γύρω στις 10:00 π.μ. ώρα Ελλάδας, και ο ουρανός καλύπτεται από ένα πυκνό στρώμα γκρίζων σύννεφων που διαχέουν ένα απαλό, διάχυτο φως.

Η ατμόσφαιρα είναι μελαγχολική μα ταυτόχρονα γαλήνια, τυπική για το φθινόπωρο, όταν η φύση ετοιμάζεται να αποχαιρετήσει το καλοκαίρι και να υποδεχτεί τον χειμώνα. Αν και όσο κρατάνε πια, οι εποχές στη ζωή μας. Τα δέντρα, με τα πυκνά πράσινα φύλλα τους που σταδιακά αρχίζουν να κιτρινίζουν στις άκρες, υψώνονται περήφανα, σκιάζοντας το δρόμο και τις πέτρινες μάντρες που περιβάλλουν την περιοχή.

Τα πεύκα και οι ευκάλυπτοι, με τα ψηλά κλαδιά τους που κουνιούνται απαλά στον φθινοπωρινό αέρα, προσφέρουν μια αίσθηση ηρεμίας, σαν να κρύβουν μέσα τους τις μνήμες της πόλης. Αυτά μπορεί να είναι ένα καταφύγιο για όσους αγαπούν τη φύση και αναζητούν έναν τρόπο να συνδεθούν με το πράσινο μέσα στο αστικό περιβάλλον. Και για μας ήταν πολύ όμορφα εκείνο το πρωινό του Οκτωβρίου, στο Χολαργό…

Η Αθήνα χθες ήταν μια πόλη από βροχή. Όχι η ορμητική, θυμωμένη βροχή του χειμώνα, ούτε το νευρικό, γρήγορο ψιλόβροχο που σκάει στην άσφαλτο και φεύγει. Αυτή είναι η αργή, σταθερή, ποτιστική βροχή που λες κι έχει έρθει για να μείνει. Από το θολό τζάμι του αυτοκινήτου, όπως στις φωτογραφίες σου, ο κόσμος μοιάζει με πίνακα ζωγραφικής. Τα φώτα των φρένων, εκείνες οι κόκκινες κουκίδες , γίνονται θολές αχτίδες, ζεστές αναλαμπές μέσα στη γκριζάδα.

Οι σταγόνες, σαν μικροί, διάφανοι φακοί, μεγεθύνουν και παραμορφώνουν τα πάντα: τους κορμούς των δέντρων, τα μπαλκόνια των πολυκατοικιών, την κίνηση των πεζών που βιάζονται με τα μισάνοιχτα αδιάβροχα. Είναι η μέρα που η πόλη ησυχάζει, σκεπτική. Η φασαρία, οι κόρνες, ο συνεχής παλμός της Αθήνας, όλα μοιάζουν να έχουν πνιγεί στον ήχο της βροχής. Ο ήχος αυτός, ένα μονότονο, ρυθμικό χτύπημα που θυμίζει «white noise», δημιουργεί μια ατμόσφαιρα εσωτερικής γαλήνης.

Κοιτάζεις έξω, βλέπεις τη λεωφόρο να λάμπει από υγρασία (όπως στην πρώτη φωτογραφία), τα δέντρα πιο πράσινα, τα κτίρια πιο σκοτεινά, με τα γκράφιτι στα τοιχώματα να φαίνονται πιο έντονα. Η βροχή, λένε, αποκαλύπτει την πραγματική ψυχή μιας πόλης. Χθες, η βροχερή Αθήνα αποκάλυψε τη μελαγχολία της, την ομορφιά που κρύβει στις γωνίες, πίσω από τη βιασύνη και τον ήλιο. Το ζήσαμε κι αυτό και το χαρήκαμε. Ήταν τόσο διαφορετικό!

Αυτό το σύγχρονο γλυπτό που βρίσκεται στο προαύλιο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών είναι το έργο με τίτλο “Ανδρομάχη ΙΙΙ” του γλύπτη Χρήστου Μέλλιου. Εκτέθηκε στο πλαίσιο της δράσης “Γλυπτικός Λόγος – Σύγχρονη ελληνική γλυπτική στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο”, η οποία ξεκίνησε το 2016 (έτος ορόσημο για τα 150 χρόνια από τη θεμελίωση του Μουσείου) σε συνεργασία με τον Σύλλογο Γλυπτών Ελλάδος, όπου παρουσιάζονταν έργα καταξιωμένων σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών στο αίθριο του Μουσείου.

Το συγκεκριμένο έργο του Μέλλιου ήταν το πρώτο που παρουσιάστηκε σε αυτή τη σειρά. Το γλυπτό, λόγω του σχήματός του με τις κάθετες εγκοπές σε ένα μεταλλικό κυκλικό στοιχείο, έχει αναφερθεί από κάποιους και με την περιγραφική (ανεπίσημη) ονομασία “Τσατσάρες”. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι δεν είναι αρχαίο έκθεμα, αλλά ένα έργο σύγχρονης τέχνης που φιλοξενείται στον εξωτερικό χώρο του Μουσείου, δημιουργώντας έναν διάλογο με την αρχαία γλυπτική.