Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
025217
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Ιανουάριος 2025
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 176

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ τ. 175, ΕΔΩ, το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 443

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 

Είμαστε στον 22ο χρόνο!

Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχει ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Οι εκδρομές του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ

Κι αυτό ΕΔΩ είναι το πρόγραμμα των εκδρομών για το 2025 που εξέδωσε και φέτος το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ με το οποίο συνεργάζομαι σε επαγγελματική βάση.

Ένα υπέροχο δειλινό, από τη Ζαγορά του Πηλίου…

Εικόνες όμορφες του δειλινού που μας αρέσει. Τραβηγμένες από την Βικτώρια και μάλλον από το μπαλκόνι της, που βλέπει προς το Αιγαίο Πέλαγος. Τι όμορφες που είναι! Και τι χρώματα! Ευχαριστούμε από καρδιάς που το μοιράστηκε μαζί μας. Τα καταφέραμε να το προβάλουμε ξαπερνώντας όλες τις τεχνικές δυσκολίες… Άξιζε τον κόπο!

Η θάλασσα το Γενάρη στην Ελλάδα, είναι πολύ όμορφη

Η φωτογραφία είναι από την τελευταία επίσκεψη μας στο Λουτράκι. Τι κι αν ήταν τέλη Δεκέμβρη, αρχές Γενάρη, μέσα στο καταχείμωνο. Η θάλασσα συνεχίζει να είναι όμορφη και ελκυστική. Κατέβηκα στην παραλία και χαμήλωσα το κινητό μου, έτσι που ο φακός να «πιάσει» αυτή την ομορφιά. Το κύμα σπάει απαλά πάνω στα βότσαλα… Τι ομορφιά. Αχ κι αυτός ο ήχος από το πλατσούρισμα, ρυθμικός, πώς γαληνεύει την καρδιά!

Η ζωή, είναι στιγμές… Τέσσερα στιγμιότυπα που ζήσαμε

Το Λουτράκι είναι γνωστό για τα πανέμορφα ηλιοβασιλέματα του, όπου με φόντο την Κόρινθο, η θέα γίνεται ακόμα πιο μαγευτική. Η χρυσή ώρα του δειλινού, όταν ο ήλιος βυθίζεται στον ορίζοντα, δημιουργεί ένα φαντασμαγορικό σκηνικό με ζεστά χρώματα που αντανακλώνται στη θάλασσα και τα βουνά της Κορινθίας.

Το Θέατρο Επί Κολωνώ (Ναυπλίου 12 και Λένορμαν 94) είναι ένα πολυμορφικό θέατρο ρεπερτορίου που βρίσκεται στην Αθήνα, στην περιοχή του Κολωνού. Ιδρύθηκε το 2000 από την Ομάδα Νάμα και στεγάζεται σε ένα διατηρητέο κτίριο του 1918, το οποίο παλαιότερα λειτουργούσε ως σχολείο. Αξίζει να δεις μια παράσταση τους.

Η Πλατεία Κουμουνδούρου, επίσης γνωστή ως Πλατεία Ελευθερίας, είναι μία από τις πιο γνωστές πλατείες του κέντρου της Αθήνας. Βρίσκεται επί της οδού Πειραιώς και πήρε το όνομά της προς τιμήν του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου, πρωθυπουργού της Ελλάδας στα μέσα του 19ου αιώνα.

Η Πλατεία Κλαυθμώνος, γνωστή και ως Πλατεία Εθνικής Συμφιλιώσεως, είναι μια από τις κεντρικές πλατείες της Αθήνας. Βρίσκεται κοντά στην οδό Σταδίου και είναι γνωστή για την ιστορική της σημασία και την πολυπολιτισμική της ατμόσφαιρα. Στην πλατεία βρίσκεται το Μνημείο της Εθνικής Συμφιλίωσης, έργο του γλύπτη Βασίλη Δωρόπουλου, το οποίο αποτελείται από τρεις ορειχάλκινες μορφές

Ευρυπίδου, ο δρόμος που ευωδιάζει από τα μπαχαρικά

Η οδός Ευριπίδου στην Αθήνα είναι ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς και πολυσύχναστους δρόμους της πόλης. Είναι γνωστή για τα καταστήματα που πωλούν μπαχαρικά, βότανα, και παραδοσιακά προϊόντα από όλη την Ελλάδα. Αριστερά εμφανίζετε η ταβέρνα του Τέλη. Κι αν έχουμε γευτεί τα μπριζολάκια του!

Από το 1886, όταν πρωτολειτούργησε η Βαρβάκειος Δημοτική Αγορά, η Ευριπίδου συνδέθηκε με το εμπόριο τροφίμων και τις μυρωδιές των εδώδιμων και αποικιακών προϊόντων. Η οδός Ευριπίδου χωρίζεται σε τέσσερις ζώνες, ανάλογα με τη γεωγραφία του εμπορίου της. Στο τμήμα της πάνω από την Αιόλου, θα βρείτε μικρά εμπορικά μαγαζιά και μοντέρνες καφετέριες.

Μεταξύ Αιόλου και Αθηνάς, κυριαρχούν τα καταστήματα πώλησης τροφίμων, όπως τυροκομικά προϊόντα και ξηροί καρποί. Στο τμήμα μεταξύ Αθηνάς και Μενάνδρου, θα βρείτε καταστήματα με μυρωδικά και φυτά, καθώς και είδη κιγκαλερίας για την κουζίνα και τον επαγγελματικό εξοπλισμό.

Πραξιτέλους, ένας αναδυόμενος πολυχώρος στην Αθήνα

Η οδός Πραξιτέλους, μια σχετικά άγνωστη αρτηρία στο κέντρο της Αθήνας, τα τελευταία χρόνια έχει γνωρίσει μια αναγέννηση. Από έναν δρόμο με κυρίως εμπορικό χαρακτήρα, έχει μεταμορφωθεί σε έναν ζωντανό πολυχώρο που προσφέρει μια ποικιλία επιλογών για φαγητό, ποτό, καφέ και ψυχαγωγία.

Τι την κάνει ξεχωριστή; Η μεσοπολεμική αρχιτεκτονική της. Τα κτίρια της οδού Πραξιτέλους, χτισμένα κυρίως τη δεκαετία του ’30, αποτελούν ένα ενδιαφέρον αρχιτεκτονικό σύνολο. Η περιοχή προσελκύει ένα μείγμα ντόπιων και τουριστών, δημιουργώντας μια ζωντανή και κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα.

Εδώ θα βρεις μια γαστρονομική ποικιλία από street food μέχρι πιο εκλεπτυσμένες προτάσεις, η οδός Πραξιτέλους ικανοποιεί κάθε γούστο. Όπως αυτό το ιταλικό εστιατόριο. Η περιοχή φιλοξενεί επίσης αρκετές γκαλερί και καλλιτεχνικά στέκια.

Σπιτικές ελιές στην άλμη, απλά και παραδοσιακά…

Για να φτιάξετε αυτές τις ελιές στην αλμύρα, ακολουθήστε τα εξής βήματα: Πλύνουμε καλά τις ελιές για να αφαιρέσουμε τυχόν βρωμιά ή υπολείμματα. Στη συνέχεια χαράζουμε κάθε ελιά με ένα μαχαίρι ή τις σπάστε ελαφρά για να βοηθήσουμε την άλμη να διεισδύσει. Οι ελιές εδώ, στις φωτογραφίες, εκτός από την πρώτη, είναι του φίλου μου Ηλία από την Αναστασιά.

Μετά θα πρέπει να μουλιάσουμε τις ελιές σε νερό για αρκετές ημέρες, αλλάζοντας το καθημερινά για να αφαιρέσουμε την πικράδα. Στη συνέχεια πρέπει να ετοιμάσουμε ένα διάλυμα άλμης, διαλύοντας αλάτι σε νερό. Μια κοινή αναλογία είναι 1 φλιτζάνι αλάτι, ανά 10 φλιτζάνια νερό.

Τοποθετούμε τις ελιές σε ένα καθαρό βάζο ή δοχείο και τις καλύπτουμε με το διάλυμα άλμης. Βεβαιωνόμαστε ότι οι ελιές είναι πλήρως βυθισμένες και τοποθετούμε ένα βάρος από πάνω, αν χρειάζεται. Τέλος αποθηκεύουμε το δοχείο σε δροσερό, σκοτεινό μέρος για αρκετές εβδομάδες έως μήνες, ανάλογα με την επιθυμητή γεύση.

Τον είδαμε και χθες στην Ερμού, με τις σφυρίχτρες του…

Αυτός ο άνθρωπος πουλάει στον πεζόδρομο της Ερμού, στην Αθήνα, κάτι σφυρίχτρες με νερό, που βγάζουν ήχο σαν κελάηδημα καναρινιού. Τον έχουμε δει πολλά χρόνια τώρα να το κάνει αυτό. Σήμερα επιχειρήσαμε μια κουβέντα μαζί του. Λέω “επιχειρήσαμε” γιατί δε ήταν ιδιαίτερα ομιλητικός. Τον ρώτησα αν μπορώ να τον τραβήξω μια φωτογραφία. Μου είπε “πάρε μια σφυρίχτρα”… Του είπα αν κάνει πολλά χρόνια αυτή τη δουλειά αναμένοντας να μου δώσει έναν αριθμό. Η απάντηση του με καθήλωσε, “πολλά χρόνια”. Κι άντε τώρα εσύ να στοιχειοθετήσεις “είδηση”!