Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…
Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
Τα σχόλια σας!
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.
Αχ τι όμορφα μέρη υπάρχουν!!! Να περνάνε καλά τα παιδιά!!!
Έτσι ευτυχισμένα και ακόμη καλύτερα σε όλη την αιωνιότητα. Με πολλή αγάπη Ρούλα.
Ευχαριστούμε για την υπέροχη παρέα σας Νίκο και Σούλα. Ήταν μια υπέροχη ημέρα με έναν υπέροχο ήλιο, και η κουζίνα…
Καλοί μας φίλοι Νίκο και Σούλα, η αλήθεια είναι ότι πολύ το χαρήκαμε που σας έκανε και κάνει πολύ καλό…
Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό έκανε πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Και ο χειμώνας ήταν γεμάτος ακραία καιρικά φαινόμενα. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Η ομάδα του χωριού, χρειάζεται μια ικανή ηγεσία…
Είμαστε μακριά και είναι φυσικό να μη γνωρίζουμε τι ακριβώς συμβαίνει και ούτε έχουμε την πρόθεση να εμπλακούμε σε χωράφια ξένα σε μας. Αλλά δεν κρύβουμε ότι μας ανησυχεί όλο αυτό το σκηνικό… Η ομάδα του χωριού μας, “Ανθεστίωνας” έχει μια μακρά ιστορία στο ποδόσφαιρο. Τι συμβαίνει τώρα και δεν υπάρχει διάθεση για συμμετοχή στα διοικητικά της ομάδας; Διαβάζουμε στον αθλητικό τοπικό τύπο: Aναβολή πήρε η προγραμματισμένη για την Κυριακή 18 Μαΐου Γενική Συνέλευση του Ανθεστίωνα, καθώς δεν εκδηλώθηκε το παραμικρό ενδιαφέρον για τη συμμετοχή στο νέο διοικητικό σχήμα της ομάδας. Όπως ενημέρωσε επίσημα η διοίκηση, έληξε η προθεσμία για την κατάθεση υποψηφιοτήτων, χωρίς να κατατεθεί ούτε μία.
Επαναληπτική Γενική Συνέλευση την Κυριακή 25 Μαΐου 2025, ώρα 10:00
Η εξέλιξη αυτή οδήγησε στην προκήρυξη επαναληπτικής Γενικής Συνέλευσης, η οποία – όπως ορίζει το καταστατικό – θα είναι και η τελική. Θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 25 Μαΐου, στις 10:00 π.μ., στα γραφεία του συλλόγου στο Θραψανό. Στην ημερήσια διάταξη περιλαμβάνονται:
1. Διοικητικός απολογισμός
2. Οικονομικός απολογισμός
3. Αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου
Οι υποψηφιότητες για την προεδρία και τα μέλη του νέου Δ.Σ. μπορούν να κατατίθενται έως και την Παρασκευή 23 Μαΐου, στις 8 το βράδυ.
Μακάρι οι μέρες που μεσολαβούν, να δώσουν τη δυνατότητα να βρεθεί η καλύτερη λύση για τα διοικητικά της ομάδας…
Πηγή: https://grandsport.gr/
Επικίνδυνες μεγάλες γλάστρες σε ένα μικρό πεζοδρόμιο
Η τοποθέτηση μεγάλων γλαστρών πάνω σε ένα πεζοδρόμιο μπορεί να είναι επικίνδυνη για διάφορους λόγους, κυρίως για τη δημόσια ασφάλεια και τη νομιμότητα της πράξης. Ας δούμε τα βασικά. Υπάρχουν κίνδυνοι για τη δημόσια ασφάλεια, διότι αυτές μπορεί να γίνουν εμπόδιο για τους πεζούς. Οι μεγάλες γλάστρες περιορίζουν τον διαθέσιμο χώρο για τους πεζούς, ειδικά για άτομα με κινητικά προβλήματα, ηλικιωμένους ή γονείς με καροτσάκια.
Κι ακόμα μπορεί να περιορίσουν την ορατότητα σε διασταυρώσεις ή εισόδους, αυξάνοντας τον κίνδυνο ατυχήματος. Επίσης ο κίνδυνος ανατροπής είναι υπαρκτός. Αν δεν είναι καλά στερεωμένες, μπορεί να πέσουν λόγω ανέμου ή αν κάποιος τις χτυπήσει κατά λάθος. Και βέβαια αποτελούν εμπόδιο για άτομα με αναπηρία. Παραβιάζουν έτσι τη νομοθεσία για την ελεύθερη διέλευση σε ράμπες ή οδηγούς όδευσης τυφλών.
Ας μην ξεχνάμε ότι το πεζοδρόμιο είναι δημόσιος χώρος και η αυθαίρετη κατάληψή του μπορεί να επιφέρει πρόστιμα από τον δήμο. Υπάρχει λοιπόν αστική ευθύνη αν κάποιος τραυματιστεί λόγω της γλάστρας. Έχει το δικαίωμα και μπορεί να διεκδικήσει αποζημίωση από αυτόν που την τοποθέτησε. Θα πείτε μα, συμβαίνουν αυτά στην Αθήνα; Και βέβαια συμβαίνουν. Ο συγκεκριμένος δρόμος λέγεται Κορίνθου και είναι στον Κολωνό.
Βουκαμβίλιες της οδού Πρεβέζης, ένα ανοιξιάτικο φυτό
Ξέρετε την αδυναμία μας… Η μπουκαμβίλια ή βουκαμβίλια είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο φυτό και ανήκει στην τάξη καρυοφυλλώδη και στην οικογένεια των Νυκταγινοειδών. Είναι θάμνος ή μικρό δέντρο με καταγωγή από τη Νότια Αμερική και τα περισσότερα από τα είδη της φέρουν μεγάλα αγκάθια. Σήμερα θα σας δείξουμε τις βουκαμβίλιες της οδού Πρεβέζης στα Σεπόλια. Ξεκινώντας από τον λόφο Σκουζέ και φτάνοντας σχεδόν ώς την Ιωαννίνων…
Πρόκειται για ένα φυλλοβόλο ανοιξιάτικο φυτό, τα φύλλα της φέρουν μίσχους είναι ακέραια, μεγάλα, χνουδωτά και έχουν σχήμα καρδιάς ή νεφρού. Τα άνθη της είναι όμορφα, ζωηρόχρωμα, μετρίου μεγέθους σε ποικίλους χρωματισμούς. Η υφή τους είναι χάρτινη και με την πάροδο μερικών εβδομάδων πέφτουν και αντικαθίστανται με καινούργια. Όπως βλέπετε και από τις φωτογραφίες (σύντομα θα σας δείξουμε και τη δική μας στο μπαλκόνι σε γλάστρα) είναι πανέμορφες.
Υπάρχει σε διάφορες ποικιλίες χρωμάτων όπως: Μπορντώ, Βυσσινί, Φούξια, Ρόζ, Λευκό, Κίτρινο, Μωβ, Πορτοκαλί. Οι βλαστοί της μπουκαμβίλιας είναι ξυλώδεις και διακλαδώνονται, αναρριχώνται και φτάνουν σε ύψος και τα 12 μέτρα. Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα αρκετά εύκολα και δεν αντιμετωπίζει προβλήματα με τη σύνθεση του εδάφους. Είναι ευαίσθητη στο ψύχος και αγαπά τις ηλιόλουστες περιοχές. Στην τελευταία, έχουμε φωτογραφηθεί με τον φίλο μου Άρη, πριν πολλά χρόνια. Τότε ήταν τεράστια. Έπιανε όλη την πλευρά του σπιτιού, αλλά την κλάδεψαν…
Ανακαλύπτοντας ξανά, τις εισόδους του λόφου Σκουζέ
Περπατώντας στον λόφο Σκουζέ, νιώθεις αμέσως πως έχεις απομακρυνθεί από τη βοή της πόλης, παρότι βρίσκεσαι ακόμα στην καρδιά της Αθήνας. Οι ήχοι χαμηλώνουν, το πράσινο πυκνώνει και κάθε βήμα μοιάζει να σε ταξιδεύει στο παρελθόν. Αν και τον έχω περπατήσει πολλές φορές αυτό το λόφο για άλλη μια φορά για σας, αυτή τη φορά, έκανα μια στάση με τη μηχανή μου και φωτογράφησα τις εισόδους του.
Ο λόφος, με τα παλιά πέτρινα μονοπάτια και τα ασβεστωμένα σκαλάκια, αποπνέει μια γαλήνη. Από ψηλά, η θέα προς τα Σεπόλια και την Ακαδημία Πλάτωνος σε ανταμείβει, ιδίως τις ώρες του δειλινού. Τα πεύκα, τα κυπαρίσσια και οι ελιές που φύτεψαν κάποτε οι Σκουζέδες δημιουργούν σκιά και άρωμα, ενώ τα πουλιά συμπληρώνουν την ησυχία με τα κελαηδήματά τους.
Εδώ ο χρόνος μοιάζει να κινείται αλλιώς. Περπατώντας στον λόφο Σκουζέ δεν κάνεις απλώς μια βόλτα — συνομιλείς με την ιστορία, τη φύση και την παλιά Αθήνα που ακόμα επιμένει να ζει ανάμεσα στις πολυκατοικίες. Και το περιβάλλον σε αποζημιώνει, αν μάλιστα το παντρέψεις με την ταβέρνα που υπάρχει μέσα σ’ αυτό τον λόφο, την “Αρετούσα”. Την έχουμε τιμήσει πολλές φορές και αξίζει από πολλές απόψεις…
Μια μέλισσα πάνω σε ένα όμορφο άνθος γαϊδουράγκαθου…
Το γαϊδουράγκαθο είναι η κοινή ονομασία μιας ομάδας ανθοφόρων φυτών που χαρακτηρίζονται από φύλλα με αιχμηρές ακίδες στα περιθώρια, κυρίως στην οικογένεια Asteraceae . Τα αγκάθια μπορούν επίσης να εμφανιστούν σε όλο το φυτό – στο στέλεχος και στα επίπεδα μέρη των φύλλων. Αυτά τα αγκάθια προστατεύουν το φυτό από τα φυτοφάγα . Συνήθως, ένα περίβλημα με σχήμα που κουμπώνει παρόμοιο με κύπελλο ή τεφροδόχο καλύπτει κάθε μία από τις κεφαλές λουλουδιών ενός γαϊδουράγκαθου .
Το τυπικά φτερωτό πάππος ενός ώριμου λουλουδιού γαϊδουράγκαθου είναι γνωστό ως πούπουλο γαϊδουράγκαθου. Η ακανθώδης υφή ποικίλλει σημαντικά ανά είδος. Για παράδειγμα, το Cirsium heterophyllum έχει πολύ μαλακά αγκάθια, ενώ το Cirsium spinosissimum είναι το αντίθετο. Συνήθως, τα είδη που είναι προσαρμοσμένα σε ξηρά περιβάλλοντα είναι πιο ακανθώδη. Ο όρος γαϊδουράγκαθο μερικές φορές ερμηνεύεται ακριβώς για τα φυτά της φυλής Cardueae (συνώνυμο: Cynareae), ειδικά τα γένη Carduus , Cirsium και Onopordum .
Ωστόσο, φυτά εκτός αυτής της φυλής ονομάζονται μερικές φορές και γαϊδουράγκαθα. Τα διετή αγκαθωτά φυτά είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτα για την υψηλή αξία τους στην άγρια ζωή, παράγοντας άφθονα ανθικά αποθέματα για επικονιαστές, θρεπτικούς σπόρους για πουλιά όπως η καρδερίνα, φύλλωμα για προνύμφες πεταλούδων και πούπουλα για την επένδυση των φωλιών των πουλιών. Δείτε δυο αναρτήσεις ΕΔΩ κι ΕΔΩ από το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ που κάναμε το 2020 και το 2018.
Η βουκαμβίλια της οδού Πρεβέζης στο λόφο Σκουζέ…
Το ότι ως φυτό η βουκαμβίλια μας αρέσει το ξέρετε. Δεν σας το έχουμε κρύψει και ποτέ… Έχουμε μάλιστα φροντίσει εκεί όπου μένουμε να έχουμε πάντα ένα τέτοια φυτό. Γι’ αυτό και έχουμε και στο μπαλκόνι μας στην Αθήνα και στο πατρικό μας, στο χωριό Θραψανό στην Κρήτη. Δεν θέλει πολλά πράγματα από πλευράς φροντίδας και είναι πανέμορφη… Δείτε αυτή τη βουκαμβίλια που είδαμε το Σάββατο 17/5/2025, το μεσημέρι, στην οδό Πρεβέζης, πάνω και ακριβώς απέναντι από το λόφο Σκουζέ. Φωτογραφήσαμε κι άλλες, αλλά τις κρατάμε για μια άλλη φορά. Ίσως επανέλθουμε σύντομα. Στη συγκεκριμένη, το σπίτι δεν κατοικείται και δεν την φροντίζει κανείς. Και όμως είναι ζωντανή και πανέμορφη…
Κάποτε η Πλάτωνος ήταν όλο ζωή και κίνηση, τώρα τίποτα
Η εικόνα με τα κλειστά μαγαζιά στην Πλάτωνος, στον Κολωνό, αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί στην περιοχή τα τελευταία χρόνια. Παλαιότερα, η Πλάτωνος αποτελούσε έναν ζωντανό εμπορικό δρόμο, γεμάτο ζωή και δραστηριότητα. Ωστόσο, διάφοροι παράγοντες έχουν συμβάλει στην αλλαγή αυτής της εικόνας. Το σουβλατζίδικο της «Μαντάμ Σουσού», κλειστό.
Η οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2008 είχε σοβαρές συνέπειες για πολλές επιχειρήσεις στην περιοχή. Πολλά καταστήματα δεν κατάφεραν να αντέξουν την πίεση και έκλεισαν, ενώ άλλα περιορίστηκαν σε λιγότερες ώρες λειτουργίας. Η μείωση του τζίρου, η αύξηση των ενοικίων και η γενικότερη οικονομική αστάθεια συνέβαλαν στην αποδυνάμωση της εμπορικής δραστηριότητας. Ένα μαγαζί με φρούτα και λαχανικά, επίσης κλειστό. Λειτουργεί, λέει, διαδικτυακά.
Η περιοχή του Κολωνού υπήρξε παραδοσιακά καταφύγιο για πολλούς οικονομικούς μετανάστες από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, καθώς και για οικογένειες Ρομά. Αυτές οι κοινωνικές ομάδες συνέβαλαν στην τοπική οικονομία και ζωή, ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, η απόσταση μεταξύ τους και των λοιπών κατοίκων αυξήθηκε, επηρεάζοντας την κοινωνική συνοχή και τη ζωντάνια της περιοχής. Τα μπιμπελό της «Αστροφεγγιάς», δεν άντεξαν.
Η εγκατάλειψη της περιοχής από παλιούς κατοίκους σε βορειότερες περιοχές της Αττικής και η έλλειψη νέων επιχειρηματικών πρωτοβουλιών οδήγησαν σε μια αίσθηση αστικής παρακμής. Πολλά κτίρια παραμένουν αναξιοποίητα ή υποβαθμισμένα, ενώ η έλλειψη επενδύσεων και υποδομών επιδεινώνει την κατάσταση. Το ίδιο και το κομμωτήριο της Άννας. Ψάχνει για νέο ενοικιαστή! Χρόνια τώρα…
Επιβεβαιώνω όλα τα αναγραφόμενα του φίλου μου Νίκου γιατί εκείνες τις ώρες ήμασταν μαζί. Η δικιά μου γνώμη είναι ότι....πλέον…